ძილბურანში იყო როდესაც კარებზე კაკუნი გაიგონა და თავი აწია .. საათს გახედა ისრები დილის 11 საათს უჩვენებდა.ნელა წამოიზლაზნა ფეხები ფუმფულა ჩუსტებში წაყო და კარებისკენ გაფრატუნდა.. არცკი გაუხედავს ისე გააღო კარები და იგრძნო ვიღაც როგორ შეახტა -ღმერთო რა დავაშავე. თქვა და მასზე მიწეპებულ სხეულს დახედა -მეკო აქ რა ჯანდაბას აკეთებ ასე ადრე ? მეკო მოშორდა და გაუღიმა -ყავა მოგიტანე მარიამ! თქვა და მისაღებისკენ გაემართა .. -რაგინდა პირდაპირ თქვი.. უთხრა მარიამმა როცა ცოტა გონს მოვიდა და გამოფხიზლდა. მეკომ კი ეშმაკურად ჩაიცინა და მარიამს გახედა-მოკლედ შენთან თხოვნა მაქვს -არ მომწონს მე შენი თხოვნები უთხრა მარიამმა დაქალს გაუღიმა - მოკლედ მამაჩემი მაძლებს სოფელში წასვლას და შენც მოდიხარ , თქვა და მარიამის სახეზე გაიცინე -აუუუ გოგო რამინდა მეშენს სოფელში ! ხომ არ გაგიჟდი შენ არ დადიხარ იქ და მე მიგყავარ? თქვა და წამოხტა -აუუ გთხოვ რა მარტო არ გამიშვა იმ სოფლელებთან. უთხრა და საყვარლად შეხედა-რამდენი ხნით? იკითხა და ალმაცერად გახედა-1თვით. თქვა და მარიამის რეაქციას დაელოდა -ჯანდაბა შენს თავს ! დაიყვირა და ისევ ჩაეხეთქა რბილ სავარძელში -ეგ კის ნიშნავს ? -კი თქვა და თვალები გადაატრიალა ***
მარიამ წერეთელი 19 წლის არის სტომატოლოგიურის მე-2 კურსის სტუდენტი . არის ძალიან მხიარული და საყვარელი მხოლოდ იმ შემთხვევაში თუ არ გააღვიძებთ ! მწვანეთვალება და ქერათმიანი . შეხედულებას არ უჩივის არასდროს . არც ბიჭების ნაკლებობას მაგრამ არასდროს ყვარებია ! ელოდება იმ ერთადერთს ? არა .. უბრალოდ ახლანდელი ბიჭები აღიზიანებენ.. მოკლედ არავის შეხვედრილა ისეთს .. ცხოვრობს მარტო რადგან დედ-ამამა საზღვარგარეთ ყავს აი ძმა კი უკვე დაქორწინებული ... მეკო ნოზაძე მისი საუკეთესო მეგობარი, და , დამცველი, დედა, კურსელი ყველაფერია მისთვის უერთმანეთოდ ცხოვრება არ შეუძლიათ მაგრამ ძლიან ხშირად ჩხუბობენ და რიგდებიან. კატათაგივით არიან მეკოს მშობლებს დიდი ბიზნესი აქვს და რასაც ქვია ერთადერთ გოგოს არაფერს აკლებენ.. რათქმაუნდა არც მარიამს რადგან მათთვის ის შვილივითაა. მეკოც ძლიან ლამაზი გოგონა მაგრამ მარიამისგან განსხვავებით შავთვალება და შვთმიანი. ისინი ერთმანეთს ავსებენ. როდესაც ქუჩაში ერთად მიდიან. დიდი, პატარა, გოგო , ბიჭი , კაცი ,ქალი ყველა მათ უყურებს და აშტერდებიან. ***სოფელში მალევე უნდა წასულიყვნენ ამიტომ მარიამს რაც ხელთ მოხვდა ყველაფერი ჩაალაგა ჩემოდანში და მეკოს დაელოდა პადიეზდან მალეე გამოჩნდა მეკოს მერსედესის ემელი და მარიამიც წინ მოკალათდა -აბა მარიამ წავიდეთ დაგაავაოცოთ სოფლელები . თქვა მეკომ და გაიცინა -ფრთხილად მეკუნი აქეთ არ გაგვაოცონ . თქვა და ჩაეღიმა მარიამს ეძინა მანამ ჩავიდოდნენ მანქანა გაჩერდა და მანაც თვალი გაახილაეს ჩვენი მარიამი ძლიან გაწონასწორებული გოგონაა. იცის როდის უნდა იხუმროს როდის უნდა იცინოს და ა.შმანქანიდან გადმოვიდნენ და უზარმაზარი სახლის წინ გაჩერდა . შეათვალიერა და ბავშვობაა გაახსენდახშირად მოყავდა მეკოს მამას ზაზას აქ ორივე და კარგად ერთობოდნენ. ბავშვებსაც იცნობდნენ მარა ახლა უკვე 8 წელია აქ არ ყოფილან და გული დაწყდა ეს 8 წელი რომ დაკარგა . იგრძნო მონატრება და სიხარული ერთად-მეკო! გაუყვირა დაქალს რომელიც ბარგს ალაგებდა-ჰოუ- მომენატრა ესადგილი თგვა და სახლში შევიდა ისე რომ მეკოს გაღიმებული სახისთვის არ შეუხედავს საიდუმლოს გაგიმხელთ 8 წლის წინ მარიამმა გაიცნო ბიჭი სახელად გიორგი. მეგობრობდნენ მერე გრძნობა გაჩნდა .. სიყვარული არა მოწონება მარამ უეცრად გიორგი გაცრა .არცეერთი ზარი არცერთ წერილი ან შეტყობინება . უცნაურია მარიამი ძებნა არდაუწყია. უბრალოდ ადგა დაწამოვიდა მას შემდეგ იქჩასვლა აღარ მონდომებია.. ასეთია გული თუ აიცრუა მორჩა ! თუ რამე გადაწყვიტა მას აღარ გადათქვამს კარები შეაღო და ნაცნობი სურნელი ხარბად შეისუნთქა სავარძელს თეთრი ზეწარი გადააძრო და დაჯდა ამასობაში მეკოც შემოვიდა ბარგით და მარიამს გაბრაზებულმა გახედა
-უარგისო ადექი დამომეხმარე ეს შენი ჩანთა მაინც აიღე რამსიმძიმეა რაუბედურებაა.. რაცგქონდა ყველაფერი წამოიღე ?
-კი უპასუხა მშვიდად მარიამმა და ისევ ოთახის თვალიერება განაგრძო
-რაგჭრს ? უთხრა მეკომ ჩემოდნები დაყარა და მარიამთან მივიდა მარიამმა ჩაიღიმე და დაქალს გახედა
-არაფერი უბრალოდ .. დაგაჩერდა . კაიარაფერი ადექი გავიდეთ გარეთ უკვე 8 საათია . სოფლის სასტავი არუნდა ვნახოთ ? თქვა და გაიცინა
-კარგი ჩემო ლამაზო მაგრამ მაინც მეტყვი ეგ "უბრალოდ" რასნიშნავს..
-კაიკაი ადექი გავედით თქვა და გარეთ გავარდა არიციის რაჭირს უბრალოდ .. უბრალოდ გრძნობს რაღაცას .. ნაცნობს.! ძლიან ნაცნობ რაღაცას ..იგრძნო მზერა ზურგსუკან და მიიხედა.. არაფერი მხოლოდ ლამაზი ჭადრის ხეები და გვირილები..
-მარო წამო .. მეკომ ხელმკლავი გაუყარა და გაუყვნენ გზას მაღაზიისკენ სადაც "ბირჟა" "იჩითება"ძალიან ბევრი ბავშვ იყო .. დიდი პატარა.. მიუახლოვდნენ თუარა გოგოები მათ .. ყველამ მათ შეხედა და გაშტერდნენ.ლაპარაკი მარიამმა დაიწყო 
-გამარჯობათ ბავშვებო 
-გამარჯობა . დაიყვირა ყველამ ერთად .. ახლა მეკომ განაგრძო
-მე მეკო ნოზაძე ვარ ესკი მარიამ წერეთელი.-ამდროს ყველა გაჩუმდა მხოლოდ ერთი ბიჭის ხავერდოვანი ხმა გაისმა 
-წერეთელი ?მარიამმა ბიჭს გახედა და ...