-აუ სანდრო ყოველთვის ნერვებს რატო მიშლი? საღამოა და ეზოში ჩამოდითქო გეხვეწები, დილაა და ადექითქო, სკოლაში ვართ და სახლში წამოდითქო და ეხლა მაინც ადექი თორე დაგვაგვიანდება.
-ხოო მაცა რაიყო დედაჩემი ხოარ ხარ?
-არ დგები ხო? დამაცადე ვაჟბატონო.
-ეე გოგო რას აკეთებ?
-რაიყო სანდრო ლოგინში გაგეპარა?
-ეხლა მაგრად ინანებ ამას.
-არა სანდრო შეწყვიტე არ გინდა გთხოვ, ნუ მიღუტუნებ, აღარ შემიძლია გთხოვ შეწყვიტე.
-აწი ხო აღარ გააკეთებ? თქვი დროზე.
-ხო კარგი აღარ გავაკეთებ ოღონდ ეხლა გამიშვი თორე გვაგვიანდება.
-ხო კარგი გადი ეხლა და ჩავიცვამ.
-კაი დე აპა ჩვენ წავედით.
-აპა კარგად და ჭკვიანად ხომ იცით? არაფერი გააფუჭოთ და დღეს ნანა დეიდას დააგვიანდება და იცოდეთ ჭკვიანად იყავით.
-აუ კაი რა დე ბავშვები კიაღარ ვართ. ჭკვიანად ვიქნებით.
-შენ ქალბატონო დიდი გგონია თავი? ჯერ მხოლოდ 14 წლის ხარ.
-მერე რა. მე ბევრი რამ ვიცი.
-ოხ ნუ ტლიკინებ. აჰა გასაღები და ჭკვიანად იყავით.

-აუ მაგარია ესეიგი დღეს ადრე წავალთ სახლში. (თიკო)
-ვა, მართლა? რატო რა ხდება?
-გაკვეთილები გვიცდება მაგარია.
-ვა კაია ესეიგი 1 საათზე სახლში ვიქნებით.
-კი ეგრეა.... სანდრო არ მოდიხარ სახლში?
-კი მოიცა ბიჭებთან საქმე მაქვს და ორ წუთში მოვალ.
-აუ დროზე სულ ბიჭებთან როგორ გაქვს საქმე?
-აუ სულ ნუ წუწუნებ რა. ორი წუთითქო და ვსიო. აი მოვედი.
-სანდრო ხელი მაჩვენე დროზე.
-რაიყო ჰო კაი აჰა. არაფერი მაქვს. რაიყო?
-რა გამოართვი იმათ? სად წაიღე?
-რაზე ლაპარაკობ თიკო კარგად ხარ?
-სანდრო ჯიბე მაჩვენე. რა არის ეს? ამიხსენი.
-თიკო გთხოვ დედას არაფერი უთხრა.
-შენ რა ეწევი? სანდრო რა გჭირს? ვეღარ გცნობ. რამდენი ხანია ეწევი?
-გთხოვ დაწყნარდი და ყველაფერს აგიხსნი კარგი?
-კარგი, მაგრამ უდიდეს გაურკვევლობაში ვარ.
-შემოდი დაჯექი, დაწყნარდი გთხოვ და ყველაფერს მოგიყვები.
-დავწყნარდე? დაწყნარების დროა ახლა? სანდროზე დროზე ამიხსენი რა იყო მიზეზი რის გამოც მოწევა დაიწყე და რამდენი ხანია ეწევი?
-კარგი მოგიყვები. როდესაც მამა ჩვენგან წავიდა უდიდესი ტკივილი განვიცადე. ამას არ ვიმჩნევდი, მაგრამ ძალიან გულჩათხრობილი ვიყავი. მინდოდა ეს ემოცია ეს გულისტკივილი გამექრო, თან სწორედ ამ დროს დაიწეს ბიჭებმა სკოლაში სიგარეტის მოწევა. მეც მძლია სურვილმა, სურვილმა იმისა რომ გამეგო მისის გემო. მაგრამ ამან მიჩვევა გამოიწვია და დღესაც ვეწევი. დღესაც ვცადე თავის დანებება მაგრამ აზრი არ აქვს ვერ ვეჩვევი.
-მოიცა შენ გინდა თქვა ომ რაც მამა წავიდა მის მერე.. ანუ 3 წელია ეწევი? ღმერთო ჩემო ამდენი ხანი როგორ ვერ ვამჩნევდი?
-მაპატიე. მინდოდა შენთვის მეთქვა მაგრამ შემეშინდა, მეგონა დედას ეტყოდი. ვიცი ჩემზე გაბრაზებული ხარ, მაგრამ გთხოვ დედაზე მაინც იფიქრე და არაფერი უთხრა, ისედაც ბევრი საზრუნავი აქვს და სახლში გვიან მოდის, ამას რომ გაიგებს გადაირევა.
-ბავშვებო აი მეც მოვედი. როგორ ხართ? თიკო რა სახე გაქვს? სანდრო რამე მოხდა აქ? ასე ადრე რატომ ხართ სახლში?
-არაფერი ჩემს ოთახში გავალ რა (თიკო)
-სანდრო რაღაც ეს სიტუცია არ მომწონს და რა ხდება? ან ესე ადრე რატომ ხართ სახლში?
-არაფერი დედა უბრალოდ გაკვეთილები გაგვიცდა და სახლში წამოვედით. შენ რატომ მოდი ესე ადრე?
-სამუშაო აღარაფერი მქონდა და უფროსს ვთხოვე გავეთავისუფლებინე და წამოვედი. თიკოს რა შჭირს?
-არვიცი რაღაც შეუძლოდ იყო და მაგიტომაა ცუდ ხასიათზე.
-კარგი ცოტა ხნით დავისვენებ თორე ძალიან დავიღალე.
-კარგი დედა. თიკო შეიძლება?
-რომ გითხრა არათქო მაინც შემოხვალდა რა აზრი აქვს?
-ვიცი რომ გული გატკინე ჩემი ასეთი საქციელით, მაგრამ მადლობა რომ გამიგე და დედას არაფერი უთხარი.
-დაიმახსოვრე. მე ამას დედასთვის ვაკეთებ.

თუ მოგწონთ გთხოვთ დაწეროთ კომენტარებში.