ერთი კვირის შემდეგ:
-სანდრო რა ქენი გაარკვიე რამე? (ნიკა)
-ვერა ერთი კვირაა კუდში დავდევ და ვერაფერი შევამჩნიე. სახლშიც ველაპარაკები და ვერაფერი დავაცდენინე. შენ გადაგიცილდა ისე დრო და არ აპირებ თქმას?
-კი ხვალ საღამოს გული უნდა დავუნთო და ვეტყვი.
-ხო კარგი აზრია ძან. თუ რამეს შენიშნავ გამაგებინე.
-აპა რას ვიზამ. დროებით.
-პრივეტ თიკო სად მიდიხარ? (სანდრო)
-ნინი უნდა მოვიდეს და როლიკებით საკატაოდ მივდივართ.
-ვა მაგარია. მეც წამოვალ რა.
-მიცა შენ ბიჭებთან ერთად არ უნდა წასულიყავი?
-შენ მაგაზე არ იჯავრო. აქამდეც მოიტანენ როგორმე.
-ოოხ. კაი მიდი გაემზადე. ორ წუთში აქ იქნება ნინი.
-პრივეტ ნინი როგორ ხარ?
-მე კარგად თიკო შენ როგორ ხარ?
-მეც რავი არამიშავს. აბა გამოიცანი ვინ მოდის ჩვენთან ერთად.
-პრივეტ ნინი როგორ ხარ?
-კარგად სანდრო შენ როგორ ხარ?
-რავი მეც არამიშავს. აპა საით გოგოებო?
-აუ ეს თუ ჩვენთან ერთად მოდის რაღა გვიჭირს აპა (ნინი)
-მე ყველაფერი გავიგონე. რა გაქვთ ისეთი სალაპარაკო რო მე არ გავიგო გინდათ? თორე თქვენც მყავდეთ დიდი ქალები.
-აუ უკვე ნერვებს გვიშლი სანდრო და საერთოდ და რას აგვეკიდე გოგოებს? გაყევი იმ შენს ძმაკაცებს.
-ჩემი საქმის მე ვიცი. თქვენ ბევრს ნუ ლაპარაკობთ.
-ხო მართლა თიკო როგორაა?
-რავიცი არაუშავს. გუშინ თურმე წაიქცა და ცოტა ხელი ტკივა თორე ისე არაუშავს, როგორც ყოველთვის სულ იცინის.
-რომ დაელაპარაკები მომიკითხე იცოდე.
-კარგი აუცილებლად. მანაც დამაბარა მოკითხვა.
-გოგოებო ვიზე ლაპარაკობთ? (სანდრო)
-შენთვის საინტერესოზე არავიზე (თიკო)
-ესეიგი შენმ შეყვარებულმა გუშინ ხელი იტკინა. დედა საწყალი. მაგის ღირსი ვარ გოგო? ნინიმ უნდა იცოდეს შენი შეყვარებული და მე არა?
-შენ ვინ მყავხარ ისეთი რომ უნდა იცოდე ვინ მიყვარს?
-მე ვინ ვარ? ვინ და შენი ძმა რომელიც სულ გიცავს.
-აუ მიცავ არა ის. რომელი სუპერგმირი შენ მყავხარ?
-ეგრე ხო? დაგჭირდება შენ ჩემი დაცვა და დახმარება და რომ არ დაგეხმარები ნახავ შენს სეირს.
-აუ გეყო რა სუპერგმირობანას თამაში. ვითომ არ ვიცოდეთ რა შეგიძლია და რა არა.
-ხო დეე. რაა? აუ ხო კარგი მოვდივარ.
-რა ხდება ნინი ხომ მშვიდობაა? (სანდრო)
-კი მშვიდობაა უბრალოდ სოფელში უნდა წავიდეთ ბებო ყოფილა ცუდად და დედამ დამირეკა მივდივართო.
-კარგი ნინი აბა კარგად. ბებო მომიკითხე (თიკო)
-აპა კარგად ნინი და მერე ტელეზე მომწერე.
-სანდრო შენი ანტიკვარი ძმაკაცები სად არიან? სანდრო?
-ა, ხო. მე მკითხე რამე/
-ხო შენ გკითხე. რაიყო გაშტერების ხარვეზი გაქვს? თუ? მოიცა შენ რაღაც გჭირს.
-რა მჭირს დიდო ექიმო?
-მემგონი ნინო გიყვარს. დაგიწყო გულმა ღიტინი?
-რას ბოდიალებ გოგო. რა ღიტინი. რა სიყვარული.
-მორჩი ეხლა თავის მოკატუნებას, დავინახე როგორი საწყალი თვალებით უყურებდი რომ მიდიოდა. თან მობილურმა რომ დაურეკა როგორ კითხე? ხომ მშვიდობაა ნინო? აღიარე სანდრო რომ ნინო გიყვარს.
-ზუსტადაც რომ ვაღიარებ. შემიყვარდა ნინო. მერე რა. შენსავით კიარ ვიქცევი. მე გეუნები ვინ მიყვარს და არ გიმალავ. შენ კი არ მეუნები არაფერს.
-მე არვინ მიყვარს და რა უნდა გითხრა? ეს ხუმრობა იყო
-ხუმრობა არ ის კიდე. ვიცი მე შენი ხუმრობა.
-მართლა ხუმრობა იყო. მაგრამ შენ თუ ნინოს არ ეტყვი რომ გიყვარს იცოდე მე ვეტყვი.
-არ უთხრა რა. მეთვითონ ვეტყვი და იმასაც გავიგებ ვინ გიყვარს შენ.
-კი ნელა იყავი ერთბაშად არ გაიგო თორე გადაირევი.