ანასტასიას სახლში მიცილების შემდეგ მეც მაშინვე სახლში დავბრუნდი. საშინელ ნაბახუსევზე ვიყავი, თავი მისკდებოდა. ფანჯრიდან შევამჩნიე, რომ ჩემს მოპირდაპირე კორპუსში ახალი მოსახლეები გადმოდიოდნენ: ახალგაზრდა ოჯახი, დაახლოებით 2 წლის ბავშვი და ვიღაც ქალი. ეს ალბათ რომელიმეს დედა იყო. "ხო, ზუსტად ახალი მოსახლეები გვაკლდა." - გავიფიქრე და საწოლისკენ გავეშურე. ბალიშზე თავი დავდე თუარა მაშინვე დამეძინა.
საღამოსკენ გამეღვიძა. გადავწყვიტე, რომ დღეს სახლიდან არ გავსულიყავი. უცებ ჩემი ტელეფონი აწკრიალდა.
-ხო ბექ
-იო რასშვრები? რამდენჯერ დაგირეკე სად იყავი
-მეძინა ბიჭო საშინელ პახმელიაზე ვარ
-უიმე სუფთა ფაქიზო რა. რაიყო შე***ა ერთი ჭიქით მეტი დალიე და უკვე ფეხზე ვეღარ დგახარ?
-ეხლა ხოიცი რაც უნდაგითხრა
-არ მინდა ამ ხ**ში. - გაიცინა ბექამ. - ბიჭო მისმინე, ანუ ვერ გამოხვალ დღეს?
-შანსი არაა.
-გინდა ამოვალთ მე და საბა პახოდუ წამოვიღებ რამეს
-აუუ კიი რა მოდით ლუდი და რაღაცეები ამოიტანეთ და საჭმელი მაქ
-კაი მოვალთ.
ესეც ასე. დღეს მარტო არ მომიწევდა ყოფნა და თან პახმელიიდანაც გამოვიდოდი. საბაზე და ბექაზე მოკლედ ვიტყვი.
საბა ჩემი ბავშვობის ძმაკაცია. ერთად ვიზრდებოდით და მაგაზე ახლობელი არავინ მყავს.
ბექა საბამ გამაცნო. ნუ თავიდან არ მომეწონა, მაგრამ მერე კარგად გავუგეთ ერთმანეთს.
მყავს ასევე დედა და და. მამა პატარა ვიყავი რომ გარდამეცვალა და როგორც კი სრულწლოვანი გავხდი, მაშინვე გადავწყვიტე საცხოვრებლად მარტო გადმოსვლა. დედასთაც კარგი ურთიერთობა არ მაქვს. ჩემი და ჩემზე 4 წლით პატარაა და ამ ქვეყნად ყველაზე მეტად მიყვარს. სესილი ქვია. 1 თვეში 16 წლის ხდება. საშუალო სიმაღლისაა, ქერა, მწვანეთვალება და უზომოდ საყვარელი. გამხდარია, მაგრამ საოცრად ფუმფულა ლოყები აქვს და სულ ვაწვალებ, ის კიდევ სულ მებუზღუნება.
ხო, ჩემზეც მოვყვები ცოტას.
ვარ 20 წლის. ვარ ქერა და მაქვს ლურჯი თვალები. ვარჯიში ძალიან მიყვარს თქო ვერ გეტყვით მაგრამ საკმაოდ დაკუნთული ვარ. სიმაღლე - 1.84. მიყვარს გართობა, გოგონები და ნუ დალევაც ზომიერ ფარგლებში. თუმცა გუშინ მართლა ყველანაირ ზღვარს გადავაბიჯე.
ბექა და საბა დაახლოებით 15 წუთში ჩემთან იყვნენ.
-ბიჭო გუშინ ძაან ადრე წახვედი და ჰა რაქენი ისიამოვნე მაინც? - მკითხა საბამ. რაღაცნაირად ჩამეცინა, ორივე უსიტყვოდ ჩემს ოთახშუ გავიყვანე და საწოლს გადასაფარებელი მოვაძვრე.
-ვაიმმმეეე ჩემიიი მაჩჩჩოოოოო - იღრიალა ბექამ
-მხეცი ხარრ შე***ა. არა მხეცი კიარა ნადდიირრრიიი - არ ჩამორჩა საბა.
-იოოო შენი ფაანიი ვაარრ
-არა კაი გოგო ამოგყავდა კაი მარა ქალიშვილი ტო? ნუ კაი რა
-მომბეზრდით ორივე! - ვიყვირე, მაგრამ მეც მეცინებოდა.
-ჭეელლოო შენ აღარ ხუმრობ - გააგრძელა ბექამ
-კაიკაი გეყო. ბიჭო რაღაცნაირი გოგოა რა.
-ეხლა არმითხრა შემიყვარდაო თორე დაგცინებ - მითხრა საბამ.
-არა ბიჭო რა შემიყვარდა. წამო ვჭამოთ რა, მშია. - უცებ გადავიტანე თემა.
ბიჭები უცებ დამთანხმდნენ. ვჭამეთ, დავლიეთ, ფეხბურთს ვუყურეთ, კარტი ვითამაშეთ. იმსაღამოს ჩემთან დარჩნენ. დილით ორივე თავზე ყინულიანი წყლის გადასხმით გავაღვიძე.
-ოეეეეე ჭეელოოო შენ შ** ხოარ გაქ ეე - ორივემ ერთდროულად დაიყვირა.
-აეგდეთ ეხლა გავიდეთ სადმე დავიღალე სახლში ჯდომით.
ბიჭებს ხმა არ გაუციათ. სანამ ისინი ადგებოდნენ მე წყალი გადავივლე, სახლი მივალაგე(ასე თუ ისე) და ჩავიცვი. ნახევარ საათში ისინიც მზად იყვნენ და გავედით. ცოტა ვისეირნეთ, მერე ბექამ მის შეყვარებულს დაურეკა და საღამოსკენ კლუბში გავედით. ბექა და სოფო მოგვშორდნენ და ცეკვა დაიწყეს. მე ორმაგი ვისკი შევუკვეთე და საბას მივუბრუნდი.
-ბიჭო შენ რატო არ დაურეკე იმ შენს გოგოს, პახოდუ გავიცნობდით რა
-იოანე მისმინე, ჯერესერთი ის ჩემი გოგო არ არის და არამგონია იდესმე იყოს, და მეორეც მკაცრი დედა ყავს და არ გამოუშვებდა.
-აა, კაი. სახელი მაინც მითხარი ან ამიღწერე მაინც
-ვერა იო.
-ტრუსიკის ძმაკაცები ვართ ბიჭო და არასდროს არაფერი დაგვიმალავს ერთმანეთისთვის და ეს გოგო ვინაა ასეთი.
-ზუსტად მაგიტომ იო, ზუსტად მაგიტომ რომ ტრუსიკის ძმაკაცები ვართ. ზუსტად მაგიტომ ვერ გეტყვი. - მითხრა და გარეთ გავიდა.