უზომოდ ბედნიერი სანდრო და ძალიან დააბნეული ლილე თორნიკემ დალოცა და თაავის ოთახში გავიდა.
-მისმინე ახლა შეიძლება არ მენდობი, გძულვაარ და ჩემი დანახვაც არ გინდა მაგრამ გპირდები, რომ ისსევ დავიბრუნებ.შენს სიყვარულს და ნდობას.
-მე მხოლოდ იმიტომ დაგთანხმდი, რომ აღარ მინდა ამ ცხოვრებისგან.ისედაც დატანჯულმა კაცმა ისევ რამეზე ინერვიულოს თანაც არც ის მინდა ჩემი ბავშვი არასრულფასოვან.ოჯახში გაიზარდოს, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს , რომ შენ ჩემზე რამე უფლებაგექნება. შენ შეგიძლია გყავდეს საყვარლები მაგრამ ჩემგან ნურააფერს ელი ახლა ძალიან გთხხოვ წადი!
-მიყვარხარ!
ეს უთხრაა უეცრად ხელებში მოიმწყვდია და ლილეს, რომ ეგინა ტუჩემბი აკოცებდა სანდრო დაიხარა მუცელზე აკოცა და წავიდა.
დაღლილი მიესვენა.დივანზე და მომხვდარის გადახარშვა სცადა, ამ დროს ლინდამ შემოგლიჯაა კარები და წინ დაუსკუპტა, აარ მოეშვა სანამ ყველაფერი დეტალებში არ მოაყოლა ბოლოს უთხრა, მგონი ყველაფერი კარგად იქნებაო და გვერდით მიუწვა.

რამდენიმე საათში გამოეღვიძათ და საკუთარი თავი ორივემ ლოგინში აღმოაჩინა, ოთახის გაარწთ ხმაური მოესმათ და გაოგნებული წამოცვივდნენ ნანახმა ორივე გააშტერა. თირნიკე, ნიკა, ტაატო დაა სანდრო გაცხარებული კამათობდნენ რაგბზე და თან ლუდს სვანდნენ.
ყველა გაჩუმდა მათი დანახვისას მაგრამ სიმყუდრივე ნიკამ დაარღვია გოგოებთან მივიდა და უხერხულად გადაკოცნა, მაინც ნაწყენი იყო მათზე რადგან არც თუ ძალიან თავაზიანად მოექცნენ ბოლო შეხვედრის დროს.
-როგორ ხაართ?
-კარგად ნიკა შეენ?
გოგოებიც გრძნობდნენ რაღადქმაუნდა თაავს დამნაშავედ დდა.კუთხეში უხერხულად იყვნენ ატუზული, მათი შემხედვარე ტატოს სიცილი აუტყდა და სიტუაცია ცოტა განიმუხტა.
-გოგოებო მოდით ჩვენთან ლიი შენ მაინც უთხაარი ამათ რომ ბორჯღალოსნებში წიკლაურს ბადალი არ ჰყავს.
-ბეზბაზარ თოოკ.
კარგი გამოცდილივით უპასუხა ლინდაამ და ირონიულად მომღიმარ ტატოს გადახედა.
-რააგბი იქით იყოს დაა ახალი ამბავი უნდა გითხრათ, მოკლედ ნიკა ისევ დამეხმარება და ჩვენთაან იცხოვრებს თქვენ საქორწინო საქმეებში იქნებით ჩაართული და მრც აღარ შეგიშლით ხელს.
-ბატონო თორნიკე დიდ პატივს გცემთ, მაგრამ ვფიქრობ ბიჭები ჩემზე უკეთეს მომვლელს გიპოვიან, თქვენის ნებართვით მე ახლა უნდა წავიდე კარგად ბრძაანდებოდეთ.
კარებში გასულ ნიკას ასრუტუნებული ლილე გაეკიდა დაა წინ გადაუდგა, გაკვირვებული უყურებდა მომტირალ სარძლოს და ნერვები ეშლებოდა თაავის უტაქტობაზე.
-ნიკა იცი მე მაშინ რაც გითხარი გულოთ არ მითქვამს მართლა თოკოს გეფიცები, ბოდიში რაა გეხვეწები შენზე უკეთესს მე ვერავის ვანდობ მამაჩემს, აუ გთხოვ არ მითხრა უარი გემუდარები.
-ლილე საბოდიშო არაფერია მაგაზე არ იდარდო, მოკლედ მე ახლა უნდა წავიდე და საღამოს მოვალ, აბა ჭკვიანად თავს გაუფრთხილდი.
ნიკამ ლილეს შუბლზე აკოცა და წავიდა.
ლილეს სახლში შესვლის თაანავე თვალში ეშმაკურაად მომზირალი ტატო ეცა რომელიც აარა და არ აშორებდა თვალს ლინდას რომელსაც ფეხი ფეხზე კაი ბიჭივით ჰქონდა გადაწყობილი და თორმიკეს ესაუბრებოდაა.
თოკოს გვერდითბმიუჯდა და ლოყაზე აკოცა თაან ცდილობდა სანდროსთვის ყურადღება არ მიექცია ანდააც საერთოდ უხეშად მოქქცეოდა.
-ლილე მე და შენ საქმე გვაქვს!
სანდრო პასუხს არ დაალოდებიაა ხელი ჩაჰკიდა და მანქანაში ჩასვა, გაოგნებული ლილე ვერ მიხვდა რაა ხდებოდა, მაგრამ გაჩუმება არჩია. უცებ ცხვირზე რაღაც ააფარეს მწვავე სუნი იგრძნო და მხოლოდ ის მოახერხა რომ საანდროსკენ გაეხედა, მაგრამ სანდროც ანალოგიურ მდგომარეობაში დაინახა.



თავის ტკივილმა გამოაფხიზლა და თან ცხვირში უსიამოვნო ნესტის სუნი ეცა.
შორიდან ნაცნობი ხმა ჩაეამა რომელიც გამოფხიზლებისკენ მოუწოდებდა, როგორც იქნა კარგად გაახილა თვალები და გამოძრავება სცადა, მაგრამ სკამზე იყო მიჯაჭვული და ვერ ინძრეოდა, სახე გაასწორა და წინ ხელფეხ ააკრული სანდრო დაინახა, რომელიც მომლოდინე თვალებით შესცქეროდა და რეაქციას ელოდებოდა.

-პატარავ არ ინერვიულო რა ყველაფერი კარგად იქნება შენ.ვერავინ.ვერაფერს დაგიშავებს!
-რა ხდება რატომ ვართ აქ?
-ბიძაჩემი!
მხოლოდ ეს თქვა სანდრომ და ლილეც პანიკურმა შიშმა მოიცვა, შეეშინდა თავისი ჯერ არ გაჩენილი პატარასთვის რამე არ დაეშავებიათ, მითუმეტეს უკვე იცოდა რამდენად სასტიკ ადამიანტან ჰქონდათ საქმე.

კარები გაიღო და შიგნით ორი სახედაფარული პიროვნება შემოვიდა, ერთ ერთს ხელში იარაღი ეჭირა და ლილესკენ მიდიოდა ამის დანახვისას სანდრომ ყვირილი დაიწყო და აგომას შეეცადა, მაგრამ უიმედოდ, ხელები ბორკილებით ჰქონდათ შეკრული და ვერც ვერაფერს მოიმოქმედებდნენ.
-მშვიდად! მშვიიდად!
შენს კნუტს არაფერს დავუშავებთ თუ შენ ჭკვიანად მოიქცევი, შეიძლება ცოტა გავერთოთ და გავუშვებთ რასაც შენზე ნამდვილად ვერ ვიტყვი.
-ხელი, რომ ახლო ყველა თითს დაგიფშვნი შე ნა**ზვადო!
ამის თქმა და სანდროს ყბაში მთელი ძალით დაარტყეს რასაც ლილეს წამოყვირება მოჰყვა.
-მოკლედ მშვიდად იყავით და არ იხმაუროთ უფროსი მალე აქ იქნება და თქვენს შეკითხვებსაც პასუხი გაეცემა.

თვალმოუშორებლად უყურებდა სანნდრო ლილეს და ოცნებობდა სხვა სიტუაციაში და სხვა მდგომარეიბაში გაეცნო ეს პატარა სვანი!


-გძულვარ?
ამ კითხვამ ლილე დააბნია და თან დააფრთხო, არა არ სძულდა, მაგრამ ახლა საუბრის და კამათის თავი არ ჰქონდა.
-იმ ღამეს მე არ ვიცოდი რაშ ვაკეთებდი, ლილე მე ამქვეყნად ყველაზე მეტად მძულს ჩემი თავი რადგან გატკინე, მაგრამ ეს არ მინდოდა, მე მიყვარხარ და ყველაფერს გავაკეთებ შენს დასაცავად.
იმაზე ფიქრმა რომ შეიძლებოდა ბავშვი დაეკარგა გააღიზიანა და სანდროს ისსეთი რაღაცეების თქმა დაუწყო რასაც არ ფიქრიბდა და მითუმეტეს აარ გრძნობდა.
-პირველი, არ მაინტერესებს გინდოდა თუ არა, ფაქტია მატკინე
მეორე არ მძულხარ ნეტავ მძულდე მაგრამ სულ არ მინდა შენს მიმართ რამე გრძნიბა გამაჩნდეს თუნდაც სიძულვილი.
მესამე ვერაფერსაც ვერ დამიცავ რადგან ამ მდგომარეობაში შენს. გამო ვარ და თუ პატივს დამდებ და გაჩუმდები დამავაკებ.
საზარელი და გამყინავი იყი ლილეს ხმა და ამას სანდრო გრძნობდა, ვერც გაიაზრა ისე წამოუვიდა ცრემლი უნდოდა მოეწმინდა მაგრამ ხელი შეკრული ჰქონდა და გიზიკურად არ შეეძლო. ლილეს სანდროს ცრემლის სანახვისას სახე შეეყინა და მის სახეს თვალი ვერ მოაშორა, მაგრამ სანდრომ თავი შეატრიალა და თავი ჩახარა, ამის მერე ხმა არც ერთს არ ამოუღიათ.


გამთენიისას კარებზე ბრახუნმა გამოაღვიძათ და დაინახეს თუ როგორ შემოგლიჯა კარი საშინელი შესახედაობის მამაკაცს რომელსაც ცალი თვალი არ ჰქონდა და მარცხენა ლოყას დიდი შრამი "უმშვენებდა".
-ასე აასეე ასეე ჩემო საყვარელო ძმიშვილო ისევ შევხვდით ერთმანეთს, იცი ზუსტად ამ თვალებით მიყურებდნენ შენი მშობლები სანამ მოვკლავდი.
ხო ეს მზერა სიკვდილის მომასწავლებელია, შენი და ამ კუკლას სიკვდილის.
-მას შეეშვი გაუშვი და.ყველაფერს მოგცემ რაც გამაჩნია.
-დაგიქრება შეიძლება, მაგრამ იქამდე ვნახოთ როგორ უყვარხარ!
-მას არ ვუყვარვარ ასე რომ დროს ტყუილად კარგავთ მითხარი რა გინდა და მოგცემ.
-შევამოწმოთ.
უეცრად სანდროს.უკნიდან ორი კაცი ამოუდგა ერთმაბკისერში მოკიდა ხელი მეორემ კი მუცელზე ელექტრო შოკი მაიმაგრა, ყველა ელოდა რომ სანდრო ტკივილისგან ყვირილს დაიწყებდა მაგრამ გამომეტყვრლებაც კი არ შეცვლია ლილესგან განსხვავეებით რომელიც უკვე მთელს ხმაზე ტიროდა.

-ვფიქრობბ უყვარხარ!საზიზღარი ხარხარი დაიწყო და თან.ლილეს წრე დაარტყა.
-მოკლედ აახლა მე წავალ საბუთებს მოვიტან და შენ ხელს მოაწერ მერე ამ გოგოს გავუშვებთ, მაგრამ შენ მშობლების მონახულება მოგიწევს.

-სანდრო კარგად ხარ?
-კი
-სანდრო რაღაც გავაკეთოთ რამე ვქნათ აქედან უნდა გავიქცეთ.
-საბუთებს ხელს მოვაწერ და გაგიშვებენ.
- შეენ? ნუთუ ისეთი იდიოტი და მშიშარა ხარ რომ შენ შვილს ობლობისთვის წირავ,
-ლილე გეყოფა, შენ რა გადარდებს, ყველაფერი დამთავრდება და შენც მოისვენებ ჩემგან, შენ ხომ გძულვარ, მოიცა არა არ გძულვარ საერთოდ გკიდივარ, ახლა მოისვენე ძალიან გთხოვ.
ლილეს სანდროს ლაპარაკისთვის ყურადღება არ მიუქცევია და. სკამი.სანდროსკენ მიაჩოჩა ძალიან ახლოს ისე რომ სკამები ერთმანეთს ეხებოდა.
ერთმანეთის პირისპირ იყვნენ და ერთმანეთუს თვალებში დაკარგული სულ დაავიწყდათ თუ რა საფრთხეში იყვნენ, უეცრად ლილლე სანდროსკენ წაიწია და ტუჩებში აკოცა , კოცნიდნენ როგირც უკანასკნელად და თან პირველად კოცნა მხოლოდ მაშინ შეწყვითეს როცა ჰაერი ააღარ ეყოთ.
-არ მოგცემ უფლებას ჩემ შვილს მამა წაართვა, მოკლედ გეგმა მაქვს ხელებზე ბორკილები გვადევს და მათ გასახსნელად რამე რკინის მსგავსი გვჭირდება, ვფიქრობ მე მაქვსრაჭირო ნივთი.
ამის თქმა და სანდროს გადაბჟირება ერთი იყო, სანდროს სიცილზე ლილეს ლიყები აუწითლდა და თავი დახარა.
-ნუ ხარ დეგენერატი, უნდა ეცადო და ლიფს რკინა მოაძრო, აახლა სიცილის დრო არაა.
სანდრო დასერიოზულდა და ლილეს მკერდისკენ დაიხარა თან მას უყურებდა და თან ნელა უახლოვდებოდა მკერდს.
სანდროს შეხებაზე ჯრუანტელმა დაუარა, რაც სანდრომაც იგრხნო და სიამოვნებისგან ჩაეცინა.
დიდი წვალების შემდეგ როგორც იქნა რკინა ამოიღო და თან.პირით ლილეს ბორკილების გახსნა დაიწყო, რაც გამოივიდა გახარებულმა ლილემ იმხელა წამოიკივლა სანდროც კი შეკრთა და დაფეთებულმა ხელი პირზე აიფარა და შეშინებული შეხედა ქალდანს მერე პირიდან რკინა გამოართვა და თვითონ.ეცადა. ახლა სანდროს ბორკილების გახსნასნ, საბოლიიდ გამოუვიდა.

როგორც კი ფანჯარაში გადაძვრნენ ყველაფერი განათდა მათ წინ სანდროს ბიძა იარააღით დადგა და იარაღი ლილეა დაუმიზნა მერე იყო რამდენიმე გასროლა გაურკვეველი სიტუაცია ძირს დანარცხებული სანდროს ბიძა ფერ დაკარგული ტატო და ლილეს წინ ჩააკეცილი ნიკა.