გზა...1
ახლა ვინც სიგიჟემდე მიყვარს ჩემი კლასელია... ვიცი არასწორია ჩემი კლასელი ძმასავით უნდა მიყვარდეს მაგრამ რაც გავიცანი სულრაღაც ერთი წელია... რატომღაც კლასში ყველაზე კარგად მე დამიახლოვდა, ალბათ უბრალოდ ამომრჩია... დროდადრო საერთო ნაცნობებს ვპოულობდით, ამ ნაცნაბობებით ერთმანეთის მიმართ ნდობა გაგვიჩნდა, კლასი როგორც ასეთი ჩვენი არმოსწონდა, ყოველთვის მეუბნებოდა რომ განსხვავებული ვიყავი, ახლა როგორც კარგი მეგობარი ისე მიყურებს მე კი შემიყვარდა.... ზაფხულში მისი ნახვა არ შემეძლო... როცა სწავლა დაგვეწყო უბრალოდ დილით იმ იმედით ვიღვიძებდი რომ ისევ ვნახავდი, მწვანე თვალებს მე მომაბყრობდა, გამიღიმებდა და ხელს გადამხვევდა ისე როგორც წინა წელს, ამით ვტკბებოდი მე ვიცოდი ჩვენს შორის არაფერი მოხდებოდა , მაგრამ ესეც მაკმაყოფილებდა რომ მისგან აგრესიას და სიცივეს არ ვგრძნობდი ... .................................................... ახლაც ჩვეულებრივი დილაა , ღრუბლებისგან მიბნელებული ცაა, ადგომა გამიჩირდა მაგრამ თვალწინ ისევე როგორც ყოველთვის მწვანე თვალება სანდრო მესახება და დაუზარელად ვდგები, ვცდილობ ყოველდღე არაჩვეულებრივად გამოვიყურებოდე და ყოველთვის შთაბეჩდილების მოხდენას ვცდილობ მისგან კი მხოდლოდ სითბოთი სავსე გიმილს ვიღებ... დილით არ ვსაუზმობ , ქურთუკი მოვიცვი და სკოლაში წავედი, ტელეფონმა დამირეკა ...სანდრო იყო -გისმენ სან -მარიამ ,უცებ შატალოზე წამოდი მე და შენ იცოდე სხვას არ უთხრა -ხო მშვიდობაა ..... რატომღაც როცა სანდროს ვესაუბრები ყოველთვის მიკანკალდება ხმა ჩემი კომპლექსის შესახებაც სანდროსგან გავიგე, ალბათ ხმის აკანკალება და დაბნეულობა კომპლეკსს მიაწერა... -კი გოგო მშვიდობაა უბრალოდ სკოლაში მისვლ არ მინდა და მარტო წასვლა არმინდოდა , თუ სკოლაში გინდაა რავი დარჩი -არრა,არრა... უბარლოდ შემეშინდა ,სად ხარ მითხარი -აქევე სკოლის წინ დაგელოდები -კაი მოვდივარ... (უარს ვერასდროს ვერ ვეუბენი ) სკოლის წინ დამხვდა მომგიმარი სახით ჩემსკენ წამოვიდა ხელი გადამხვია და ლაპარაკი დამიწყო.. -რას შვები?..გოგო ერთს სიყვარული ავუხსენი და ეგრევე დაბრო მომცა, ასემალე არც ველოდი მაგრამ რავი კაი გოგოა ასე უცებ მოკრა ვერ გადავხარშე ტვინში მაგრამ ფერი მაშნვე დავკარგე... მართლა არვიცი რამდენისთვის უნდა გამეძო, მის გვერდით ბევრი გოგო მინახავს არცერთი შემძლებია მისი ბედნიერებით მეც სავსე ვიყავი თითქოს ჩემთანიკო ,მისი ცუდი ხასიათს დროს უბრლოდ ვნადგურდებოდი, ყოველთვის მინა მივიდე და ჩავეხუტო დავამშვიდო მაგრამმ... -მარიამ რასიტყვი შენ უბრალოდ ვდუმმვარ..... თუ დაგაინტერესათ აუცილებლად გავაგრძელებ |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
