სახლში დავბრუნდით,ბედნიერები და ენერგიით სავსე.ალექსანდრემ სახლში დამტოვა და თვითონაც წავიდა თავის სახლში. მე აბაზანაში შევედი,თბილმა წყალმა მიშველა და დაღლილობა მომიხსნა. გამოვედი თუ არა საწოლზე მივესვენე და ჩამეძინა. მობილურის შემაწუხებელმა ზარმა გამაღვიძა,ტუბოსკენ ხელი გადავწიე და არც დამიხედავს ვინ იყო ისე ვუპასუხე:
-გისმენთ.ძილისგან დაბოხებული ხმით ვუპასუხე.
-ლეა,ალექსანდრე ვარ , რა ხმა გაქვს ,ხომ კარგად ხარ?
-უი ,ალექსანდეე ,კიკი კარგად ვარ ,უბრალოდ მეძინა.
-ბოდიში რომ გაგაღვიძე. დღეს ჩემთან ერთას წამოხვალ ?
-კი,წამოვალ. სად მივდივართ?
-მინდა ვახშამზე დაგპატიჟო რესტორანში.
-მშვენიერი იდეაა, აუცილებლად წამოვალ.
-კარგი,მაშინ საღამომდე,გამოგივლი.
გათიშა თუ არა,მაშიმვე წალოსგა ლოგინიდან ჯერ კასის გაუმზადა საჭმელი,შემდეგ კი მომზადება დაიწყო. მის გარდერობში კაბა თითქმის არ მოიძებნებოდა,თუმცა ორი წლის წინ ნაყიდი კაბა გაახსენდა რომელიც არც კიი ჩაუცვამს.გამოიღო,გაისინჯა და გაოხებული დარჩა ისე მოუხდა,თმა ოდნავ დაიხვია გაიშალა, სადა მაკიაჟი გაიკეთა,მაღლები ჩაიცვა და თავისი თავი სარკეში შეათვალიერა.ამასობაში მოსაღამოვდა და ალექსანდრემაც დარეკა ,დაბლა ელოდებოდა. კარები გაიხურა,და მისკენ გაემართა დაბლა ჩასულა უსიმპატიურესი მამაკაცო დხვდა ქვემოთ,თითქოს სხვა იყო,თეთრი პერანგი მის მავარჯიშებ სხეულს ხაზს უსვამდა და უფრო მიმზოდველს ხდიდა. არც ალექსანდრე იყო ნაკლებ დღეში,მის წინ ულამაზე ქალბატონიბიდგა,ჭაობისფერ გრძელ მკლავიან კაბაში გამოწყობილი და თვალისმომჭრელი ღიმილით შეჰყურებდა მას. მალევე ჩასხდნენ მანქანაში და რწსტორნისკე გაემართნენ. შესვლისთანავე ყველას ყურადღება მიიქციეს თუმცა დიდად არ შეიმჩნიეს და მათთვის განლუთვნილი მაგიდისკენ გაემართნენ სადაც დიდი გვირილების გგაიგული იდო,ლეა მაშინვე მიხვდა რომ ეს მისთვის იყო განკუთვნილი და ბედნიერებს სხვივებით აკაშკაშევული თვალებით შეხედა ალექსანდრეს.
საღამო მშვენივრად მიდიოდა,გაისმა საცეკვაო მელოდიაც და ალექსანდრე საღამოს უმშვენიერესი ქალბატონი საცეკვაოდ გაიწვია,ლეამ ცოტა იყოყმანა მაგრამ მაინც დასთახმდა,მისნკისერში ჩარგო ცხვირი და დაიწყეს ცეკვა.
--ლეა--
დაბლა ჩასულს უსიმპატიურესი მამაკაცი დამხვდა,ვერ წარმოვიდგენდი თუ ის ასეთი სიმპატიური შეიძლებოდა ყოფილიყო,მე მასში მხოლოდ უბრალოებას ვხედავდი.რწსტორანში წავედით და იქ შესვლის თანავე გველას ყურადღება მივიქციეთ,მაგრამ დავაიგნორეთ და ჩვენი მაგიდიაკენ გავემართეთ სადაც გვირილების თაიგული დამხვდა. ყოველთვის ახერხებს ალექსანდრე ჩემს გახარებას.საცეკვაო მელოდია გაისმა და ჩემმა სიმპატიურმა ბიჭმა ცეკვა შემომთავაზა,ძალიან ვნერვიულობდი რადგან ხეკვა არ ვიხოსი მაგრამ მაინც დავთანხმდი.ალექსანდრე იდეალური პარტნიორი აღმოჩნდა ცეკვაში.თუმცა რაღაცაზე აშკარად ღელვდა ,მაგრამ არაფერი მიკითხავს.
საღამო მშვენივრად გავატარეთ და წასვლის დროც დადგა. მანქანაში ჩავსხედით და გზას გავუყევით.
--ალექსანდრე--
ლეას დავურეკე რომ უკვე დაბლა ვიყავვი და ჩამოსულიყო,მანაც არ დააყოვნა და მალევე დაბლა გაჩნდა. ჩემს წინ მდგომმა ქალმა გამაოცა ,ის ისეთი მშვენიერი იყო,შემეძლო საათობით მეყურებინა და არ მომბეზრებოდა.საღამო მშვენივრად გავატარეთ ,თუმცა ძალიან ვღელავდი,მოეწონებოდა თუ არა ჩემი საჩუქარი.დღეს ხომ მისი დაბადებისდღეა და თვითონ არც კი ახსოვს. რესტორნიდან წამოვედით და წავიყვანე იმ ადგილისკენ სადაც მისი აახცყქარი იყო. როცა მის სახლთან არ მივედით გაკვირვებულმა მკითხა სად მივდიოდით.მე კი მოკლედ მივუგე:მივალთ და ნახავ.
მთელი გზა ხმა აღარ ამოგვიღია,რომ მივუახლოვდით თვალები ავუხვიე და სიჩქარეს მოვუმატე.
მალევე მივიდნენ და მაქანიდან ფრთხილად გადაიყვანა. როცა ტყეში აშენებულ ხის სახლშ მიუახლოვნენ ლეას თვალებიდან სახვევი კოხსნა სახლში შეიყვანა და შუქი აანთო. დაბადებისდღეს გილოცავ,ეს შენი საჩუქარია,შეგიძლია მაშინ მოხვიდე და დახატო როცა მოგესურვება.
ლეა გაოცებული იდგა და გემოვნებით მოწყობილ სახლს ათვალიერებდა , სადაც ყველაფერიი იყო რაც ხატვისთვის დასჭირდებოდა. ალექსანდრე უკვე ერთ ადგილას ვეღარ ისვენებდა როცა ლეა მისკენ შეტრიალდა და მის ბაგეებს ნაზად შეეხო,ეს მათი პირველი და დაუვიწყარი კოცნა იყო.