5 წუთში დიდი ჭიშკრის წინ ვიდექით,საიდანაც 3 სართულიანი სახლი მოჩანდა, დაცვა საბას მიესალმა და ჭიშკარი გაგვიღო, სახლის კარები შეაღო და დაიყვირა.
-მოვედით (საბა)
-დე მოხვედი (დედა)
-ხო (უემოციო მე)
-დამეგობრდით უკვე ხომ ? (მამა)
-აბა რა (მე)
-ნუკა რა გჭირს (დედა)
-არაფერი (მე)
ძალიან გაურვეველია ჩემი ცხოვრება, 11 წელი ვიზრდებოდი მამის გარეშე და ახლა უცბად დედა მეუბნება, მე და მამაშენი შევრიგდითოთ და ახალ სახლში უნდა ვიცხოვორთო, რაღას გავზიარდე მამის გარეშე ამდენი ხანი,როცა ასე უცბად შეიძლებოდა შერიგებულიყვნენ კატო და ერეკლე, პირდაპირ შესაშური ცხოვრება მაქვს რა, მიხარია დედა და მამა რომ შერიგდნენ და ახლა ნამდვილი ოჯახი გავხდებით,მაგრამ მაღიზიანებს ის ფაქტი რომ, ხომ შეიძლებოდა უფრო ადრე შერიგებულიყვნენ და მე უმამოდ არ გავზრდილიყავი,მაგრამ არა მათი სიჯიუტის გამო მე დამაკლდა მამობრივი სითბო. ვიმედოვნებ ამის შემდეგ ყველაფერი კარგად იქნება.
-საბა, ნუკა დღეს შენთან დაიძინებს (მამა)
-რააა ? (მე,საბა)
-ხო,რადგან შენთვის განკუთვნილი ოთახი ჯერ არ არის მზად,მოგიწევს საბას ოთახში დაძინება (დედა)
-აუ დედა რომ ჩემთან დაწვეს და საბა მამასთან არა ? (მე)
- არა (დედა)
ესეც ჩემი ბედნიერი ცხოვრება, რმერთო რა დავაშავე ასეთი ?!! საბამ თავის ოთახში ამიყვანა,ჰმ, კარგი ოთახია, სადა, ნაცრისფერ ფერებშია, დიდი საწოლიც აქვს,იმედია დავეტევით, იქვე სამეცადინო მაგიდაც აქვს, მაგდას ჩავუყევი,ერთი უჯრა შევამჩნიე სადაც შავი რარაც ნაჭერი მოჩანდა, გამოღებას და ჩადებას ვაპირებდი,როცა საბამ ჩამავლო ხელში და უკან გამომწია.
-არ მიეკარო (მკვლელი თვალებით საბა)
-ჰმ, რატომ ვითომ ? (მე)
-იმიტომ რომ ჩემია,ჩემი, გიკრძალავ ჩემს დაუკითხავად რამე გააკეთო (საბა)
-ო და კ (მე)
-ვერ ვიტან ეგეთ გამოხტომებს,ამიტომ თავი შეიკავე (საბა)
-აუ იცი რას გეტყვი, რასაც მინდა იმას გავაკეთებ,სადაც მინდა იქ წავალ,ვისაც მინდა იმას გავეკარები, საერთოდ ყველაფერს გავაკეთებ რაც მომინდება შენს დაუკითხავად (მე)
-ძვირად დაგიჯდება (საბა)
-ვნახოთ (მე)
-ვნახოთ,ისე ეს ჩემი ოთახია და ფრთხილად იყავი შენი სიშხამე და სიმახინჯე არაფერს მოსდო (საბა)
-ვაიმე,მართლა ? მადლობა მითხარი რომ დღეს აქ ვიძინებ (მე)
-კარგი ბევრს ნუღარ ტლიკინებ,მოდი იმეცადინე (საბა)
-ისედაც ვაპირებდი რომ მემეცადინა (მე)
მის მაგიდასთან მივედი,სკამზე დავჯექი, წიგნები ამოვიღე და მეცადინეობას შევუდექი. ვაჟბატონი ტელეფონში იყო ჩაშტერებული.
-ნუ მიყურებ,შეტრიალდი და იმეცადინე (საბა)
-ჰმ, მე უკვე დავწერე დავალებები და აი შენ ძალიან მაინტერესებს ხვალ რომელი ტურის გამარჯვების თასს მიუტან მათემატიკის მასწავლებელს (მე)
-მაგაზე შენ არ ინერვიულო (საბა)
-არც ვნერვიულობ (მე)
-შენ ხო მე არ უნდა დამტოვო უპასუხოდ რა,კაი ეხლა აღარაფერი მითხრა (საბა)
აღარაფერი ვუპასუხე,სუფთა იდიოტი,ჯმუხი შტერი. დაბლა ჩავედი, დედა და მამა ტელევიზორს უყრებდნენ, ერთი გამომხედეს,გამიღიმეს და ისევ ფილმს მიუბრუნდნენ. იდიოტიც ჩამოვიდა -__-
-მა, ბიჭებთან სტადიონზე მივდივარ (საბა)
-კაი, ისე ნუკაც წაიყვანე, გააცანი და იცოდნენ რომ შენი დაა (მამა)
-ხო კარგი,წამოდი (საბა)
-დამელოდე,ძაან დამცხა,გამოვიცვლი და ჩამოვალ (მე)
-მაშინ დროზეე (საბა)
-კაი (მე)
სწრაფად ავირბინე კიბეები, ბარგიდან მოკლე შავი შორტები,შავი ადიდასის ტოპი და შავი კეტები მოვირგე, თმა კოსად გავიკეთე და დაბლა ჩავედი.
-ბარემ შიშველი წამოსულიყავი (საბა)
-ვაიმე კიდევ გამოვიცვალო ? (მე)
-არა,მეტი დრო აღარ მაქვს,წამოდი,მაინც ჩემთან ხარ (საბა)
აღარაფერი ვუთხარი და გავყევი, ჯერ სადღაც ჩიხში შევედით, შემდეგ კი დიდი სტადიონის წინ აღმოვჩნდი, იქვე კი რაღაც პარკი იყო, ჩვენ ბიჭებით სავსე დასაჯდომთან მივედით,საბამ ყველას ხელი დაარტყა, ყველა ბიჭის თვალები კი ჩემზე იყო მომართული.
-ხო, გაიცანით ეს ნუკაა (საბა)
-სასიამოვნოა (ყველამ ერთად, ერთის გარდა ) ის ერთი რაღაცნაირად მიყურებდა,ყურადღება არ მიმიმიქცევია.
-ჩემთვისაც (მე)
-ბიჭო ოთო სუ გამო*ლევდა, საბას შეყვარებული უნდა გავანადგუროო და რაღაცეებიო (რომელიღაცა რომელიც ჩემს აქ ყოფნას ვერ ამჩნევდა)
-მაგას *იგ ხომ არ აქვს (საბა)
უკვე აუტანელი იყო,ამათი ბილწსიტყვაობა, ამიტომაც ჩავახველე,ყველამ მე შემომხედა, მიხვდნენ რომ მეც აქ ვიყავი.
-ნუკა, ნახე იქ გოგოები არიან,უი თან ნახე ტასოცაა,წადი რა იმათთან (საბა)
-ვაიმე,ახლა შევამჩნიე, ადრე რომ დამენახა უკვე წასული ვიქნებოდი (მე)
ტასოსკენ წავედი,მანაც შემნიშნა და ჩამეხუტა.
-ტასსს (მე)
-ნუკა, ესეიგი შენ და საბა და-ძმანი ხართ ? (ტასო)
-ამ, ხოო (მე)
-კარგი, მოდი, გაიცანი, ეს ლენკა,ეს ნატალი, ეს კი ნინიაა, ბავშვებო ეს ის ნუკაა,მე რომ გიყვებოდით ძაან საყვარელითქო (ტასო)
-სასიამოვნოა (მე)
-ჩვენთვისაც (ლენკა)
-ხო, საბა შენი ძმაა,ანუ ერთმანეთი სხვა გაგებით არ გიყვართ (ტასო)
-არა ქალო,გადაირიე ? საბა რანიარად უნდა შემიყვარდეს (მე)
-აჰა, ამოისუნთქე ტასო,მიდი (ნინია)
-ტასო, მოიცა შენ რა, საბა გიყვარს ? (მე)
-აუ არავის უთხრა ძალიან გთხოვ რა (ტასო)
-არა, გაგიჟდი, ვის უნდა ვუთხრა (მე)
-ხო მიყვარს უკვე 3 წელია (ტასო)
-აუ ამდენი ხანი ? (მე)
-ხო,ნუ რა ვქნა,გულს ვერ ვუბრძანებ რომ გადავიყვარო (ტასო)
-ვაიჰ, შენს პატრონს (მე)

**********საბასთან***********
-ბიჭო ეს ერეკლეს შვილია ? (რეზი)
-ბიჭო ხოო,აი კატო რო უყვარდა ხო იცი და მისმა ძმამ რაღაცეები რო არია, აი მაგ გოგოსგან ჰყავს ნუკა რა, ეხლა ესენი ჩამოვიდნენ რა,ერეკლემაც აუხსნა ყველაფერი და ეხლა შერიგებულები არიან (საბა)
- გამო*ირებული ოთო ეუბნებოდა მაგის ა**არ ძმაკაცებს რო მაგის შეყვარებული უნდა გავანადგუროო, ალბათ ნუკა ეგონა და ფრთხილად რა (ბაჩო)
- ხო,მომიწევს ნუკასთან მესამე მსოფლიო ომის გადატანა (საბა)
-მართლა ტო ? (რეზი)
-აუ ხო იცი რა ჯიუტი თხაა,მაგას ვინ მოარჯულებს (საბა)
-მე მოვარჯულებ (გაგი)
- წარმატებები,მარა მაინც გირჩევ რო ნერვები მოამზადო (საბა)
- აუ ისე შენ ტასოსთან რას შვები ჰა ? (ბაჩო)
- არაფერს რა ჯერ, როდესმე ვეტყვი რა (საბა)
- კაი და ოთოზე რა ვქნათ ? (რეზი)
-მაგან ყველაზე იცის,ამიტომ გოგოები უნდა დავიცვათ ბოლო დონეზე (გაგი)


****************კატოსთან*************
-იცი საბა კარგი ბავშვია (კატო)
-ვიცი, დამიჯერე ნუკას ბოლო დონეზე დაიცავს (ერეკლე)
-მეც ასე მგონია (კატო)
- მიყვარხარ (ერეკლე)
-მეც (კატო)


************ნუკასთან***********
-გოგოებო ის ტიპი ვინაა, აი შავებში როა (მე)
- ოო , ის გაგია, ვინც მაგას დაუპირისპირდება ან მაგისთვის ვინმე მნიშვნელოვან ადამიანს რამეს გაუკეთებენ, ის ტიპი ტრავმატოლოგიურშია ან რამე საშინელებას აკეთებს (ნატალი)
-აა (ნუკა)
-ხო დანარჩენები კი რეზი და ბაჩო (ნინია)
- თქვენ ჩვენს სკოლაში დადიხართ ? (მე)
-კი,მაგრამ დღეს არ ვიყავით, რეზიც,ბაჩოც და გაგიც ტასოს კლასში არიან (ნინია)
-აუ მაგარია მეც (მე)
-ვიცით :დ (გოგოები)
ესეც 17 თავი <3 გეგმები შეიცვალა, საბას და ნუკას და-ძმად დავტოვებ <3 იმედია მოგეწონებათ ჩემი ეს გადაწყვეტილება <3 ველი თქვენს შეფასებებს ^__^