კარგ ხასიათზე ვიყავი . ბოლოს და ბოლოს იმ ვიღაც იდიოტს ჭკუა ვასწავლე . ისე გავბედნიერდი გაკვეთილების დამთავრებამდე მასწავლებლებმაც კი ღიმილი ვერ მომაშორეს სახიდან .
ედუარდი კარგი მეგობარი და კარგი მესაიდუმლე იყო .ნამდვილი ჯელტმენი . იმ უხსენებელს კი არ გავდა. მოკლედ გაკვეთილებისს დამთავრების შემდეგ ხის ძირში ჩამოვჯექით და დავიწყეთ საუბარი:
-შაბათს ნინას წვეულებაზე მოდიხარ ?-ვკითხე მე.
-არა სამწუხაროდ არ მცალია,მე და ჩემს ძმას რაღაც საქმე გვაქვს .-ძალიან მეწყინა რადანაც სახეს ვერ მოვუღრეცდი იმ იდიოტს.
-ცუდია.
-არ მოიწყინო , კარგი ახლა უნდა წავიდე . ნახვამდის.
-ნახვამდის .-მივხვდი რომ რაღაც ცუდი ხდებოდა . როგორც ვიცი ედუარდს და დეიმონს მაინც და მაინც კარგი ურთიერთობა არ ჰქონდათ ასე რომ ან ედუარდი მოუგრეხდა დეიმონს კისერს ან პირიქით .
საშინლად ვნერვიულობდი : რა იქნებოდა ახლა ? მაგრამ საიდუმლო კარი გამახსენდა და სახლისკენ დავიძარი.
მაგრამ ამ ფიქრებში უკვე სახლთან ვიყავი .სახლში შესულმა ფეხსაცმელები მივყარე და ჩემს ოთახში ავედი.ნაცნობი კარი გავაღე და ძლივ-ძლივოობით ავძვერი იქ.
იქაურობა ბნელი და ძველი იყო . იდგა მრავალი წიგნების კარადა . როგორც უკვე ვთქვი საშინლად ბნელოდა , იყვნენ თაგვები და რამოდენიმე სავარძელი . ჩემი დასკვნების მიხედვით ეს ბიბლიოთეკა უნდა ყოფილიყო. მრავალი წიგნიდან ერთი ამოვარჩიე :სარა ბლუმკვისტი.ეს წიგნი არ მეცნო , მაგრამ რატომღაც მისი წაკითხვა ყველაზე მეტად მომინდა დაბ;ა ჩვედი და კითხვა დავიწყე .
რამდენიმე საათში კითხვა მომბეზრდა სრული უაზრობა ეწერა : წიგნში ასახულია გოგონას ისტორია რომელიც რაღაც იდიოტურ მარგალიტებს დაეძებს .მოკლედ სრული უაზრობა .მეგონა ეს საიდუმლო ოოთახი რაღაცას წარმოადგენდა ჩემს ცხოვრებაშჳ მაგრამ ....ბიცოლასთან ჩავედი და სავარძელში ჩავეფლე. ვფიქრობდი , ნეტავი რა აკავშირებდა ბიძიას ამ საიდუმლო ოთახთან? ან რატომ არ მითხრა ბიცოლამ მასზე ?ანდა რატომ იყო ჩაკეტილი ბიძიას ოთახი?ეს ყვეაფერი თავს მატკიებდა .ცოტა ხანი დასვენებაზე უარს არ ვიტყოდი , ამიტომაც მოვეშვი და დაძინება ვცადე.
ტრრრრრ..... ტრრრრრრრ......ტრრრრრრრ
-ბლერ ტელეფონი აიღე რაა!-მიბრძანა ბიცოლამ.
-ეხავეე.-გავფრინდი ტელეფონისაკენ იმის იმედით , რომ რაიმე სასიხარულოს გავიგებდი.
-გისმენთ.
-ბლერ , კლუბში წამოხვალ?
-რაა? რომელი ხარ ?
-ნინა ვარ რა დაგემართა . მოკლედ წამოხვალ ხოო.. ჯექსონის მერსედესით შენი სახლის წინ ვდგავართ .
-არ ვარ დარწმუნებული... თან მეე...
-ანუ კი ძაან კაი . ჩაიცვი და წამო.-ეს თქვა და გამითიშა ყურმილი .
”დასვენებაზე ვოცნებობდი და კლუბში მივდივარ ....ღმერთო , რა დავაშავე ასეთი . ”-ვფიქრობდი მე . ბიცოლას ვამცნე ეს არაჩვეულებრივი ამბავი და ჩემი ლურჯი კაბა ჩავიცვი . გარეთ გავედი.
-რას აკეთებდი?-მკითხა ნინამ და თან მანქანაში შემათრია.
-რავი არაფერს , ვიძინებდი .
-რაა? რა დროს დაძინებაა , რომელი საათია?
-მერე რაა...
ნინა დამნებდა , მეტი არაფერი უთქვამს . ეს უაზრო საუბარი ცოტა ხანს გაგრძელდა . კლუბში მისულებმა დეიმონი დავინახეთ თავისი ბანდით და ჩვენი სკოლელი გოგონა (მგონი ჯენი ერქვა )რომელიც მას კისერზე ეხუტებოდა . სიმართლე გითხრათ ნამდვილი კახ...აა .
მოკლედ კლუში შევედით ბევრი ვიცეკვეთ , გავერთეთ და ბოლოს და ბოლოს დაღლილ-დაქანცულები ერთ ადგილას დავეხეთქეთ.
-ძალიან დავიღალე .-თქვა ნინამ.
-მე არა.პირიქით უფრო გამოვფხიზლდი .
-შენ შეშინებული ხო არა ხარ! -თქვა და კბილები გაღრიჭა ჯექსონმა .
-გაგიჟდა !-დაასკვნა ჯექსონის მეგობარმა სემმა.
-აჰამ! -დაეთანხმა ჩვენი სკოლელი ბიჭი , რომის სახელი ვერა და ვერ დავიმახსოვრე.
-აეე, ყანაა! რაღაც რო გთხოვოთ შემისრულებთ?-ვიღრიალე მე.
-ჰააა მიდი თქვი რა გინდა !
-აუ! ვიცეკვოთ რაა!
-მართლა გაგიჟდა .-თქვა ჯექსონმა და ყველა ერთად დაეტანხმა მას .
-არა , რატო ვიცეკვოთ !-დაიზუზუნა ვიღაცამ ჩემი ზურგიდან .დიახ! სწორად მიხვდით ეს დეიმონი იყო .
-კარგი!-ისე ცუდად ვიყავი მასაც კი დავთანხმდი ცეკვაზე , მაგრამ რა ვქნა? ცეკვა ჩემი მისწყაფეაა . სხვა გზა არ მქონდა .


გავედით საცეკვაოდ მაგრამ ვინ გაცალა ბოლომდე ცეკვა..... შუა ცეკვაში ხელი უკან გადამიღრიცა და მისკენ მიმიზიდა . კინაღამ წავიქეცი და თავის შესამაგრებლად მას დავეყრდნე .


სწორედ ახლა დავინახე მისი ცისფერი თვალები როგორ უყურებდა ჩემს მწვანე თვალებს . ”ღმერთო .... რას აკეთებს ახლა ? იმას რისიც მეშინოდა .რასაც ქვია მაჯადოებს .დაყრდნობისას ვიგრძენი მისი კუნთები .wow , როგორი მხარბეჭიანი ყოფილა.”-ვფიქრობდი მე .


მეშინოდა მისი , მაგრამ რატომ ვერ ვხვდებოდი :დასაკარგი არაფერი მქონდა თუ მომკლავდა ეგ მე არ მადარდებდა . საყვარეი ადამიანი არ მყავდა ასე რომ ვერც მაგით დამემუქრებოდა . აბა რაა? რატომ მეშინოდა მისი?
ამ ფიქრებში გართულმა უცებ ამოვიკვნესე :
-გამიშვი , დავიღლე , უნდა დავჯდე .-სინამდვილეში კი უბრალოდ საკუთარ თავში გარკვევა მჭირდებოდა , მჭირდებოდა მეგობარი , რომელსაც ყველაფერს ვეტყოდი , მაგრამ აქ ეს შეუძლებელი იყო.


დეიმონმა ხელი გამიშვა , მე კი იქ მდგომ სკამებზე დავჯექი და ჩავფიქრდი: რა ხდებოდა ჩემს გარშემო ? ამომეხოცა ოჯახი , ჩამოვედი ერთ-ერთ ყველაზე მიყრუებულ ადგილას , ვიპოვე საიდუმო ოთახი , გავიცანი ძალიან უცნაური 2 ბიჭი : ედუარდი და დეიმონი .... რა ხდება ჩემს თავს ?


-ბლერ , ამდენს ნუ ფიქრობ! არ შეიძლება ! ცოტა გაერთე რაა! -მითხრა ნინამ .


-ნინ , შეიძლება დღეს შენთან დავრჩე ?

-კარგი .არაა პრობლემა.


ნინამ და მე ჩანთები ავიღეთ და სახლში წავედით . ნინამ მშობლები ლოს-ანჯელესში რიან ასე რომ სახლში მარტოები ვიქნებით .სახლში მისულებმა რაიმე საშინელებათა ფილმის ყურება გადავწყვიტეთ , მაგრამ კოლა არ გვქონდა .
-ნინ , კოლა არ გვაქვს .
-წადი მერე და ამოიტანე .
-უჰჰ! შენ წადი
-მე კარტოფილს ვწვავ .
-ოოოო ! კაი , კაი !
კიბეები სწრაფად ჩავირბინე , 2ცალი 2ლიტრიანი კოლა ვიყიდე და წამოვედი . გზაში ვღიღინებდი , ვერთობოდი თან კარგზე ვფიქრობდი . (ბავშვოიდან მეშინია ღამე სიარულის )”ბლერ შენ არაფრის გეშინია , შენ მაგარი ხარ ძლიერი ხარ ”.
-რა გამღერებს!-მიღრიალა უცნობმა ხმამ .
-უკაცრაააააად!-ეს იდიოტი ყოველთვის მაოცებდა . ახლა რაღა უნდოდა ჩემგან .-რა ჯანდაბა გინდა?
-ხმას დაუწიე , თორე კისერს გადაგიღუნავ
-უჰჰჰ! თავი დიდი ვინმე ნუ გგონია რაა!
-არ მგონია ! ვარ! მე კიდე გაგაფრთხიე ეგრე ნუ მეპარაკები თქო , თორე კისერს მოგიღრეც თქო!
-აქ რისთვის მოხვედი ?-ვთქვი და თან კიბეებზე ასვა დავიწყე.
-კინოს საყურებად .
-ჰაა!-ვთქვი და პირი ისე დავაღე.....-არა . შანსი არაა !
-რატომაც არა რა..
- მაიც ...რატომ მოხვედი?
-იმიტომ რომ მომწონხარ.
-შენ..........გიჟი ხო არა ხარ . აეიოუფ ! გგონია მაგას დაგიჯერებ?
-და რატო არა?
-სად შენ და სად სიყვარული. ძალიან შორი მანძილია.
-უჰჰ! დებილივით ნუ იქცევი.
-შეურაცყოფას ნუ მაყენებ . მე ხხო არ გეობნები რომ სადისტი ხარ!
-ზედმეტებში ნუ გადადიხარ , თორე....
-შენი არ მეშინია (ეს მოვატყუე მაგრამ..) .
- ვითოომ... რაღაც არ მჯერა .

-რატომ მერე ?ეგრე თუ არავის დაუჯერებ ცხოვრება ცუდად წაგივა . და საერთოდ მოშორდი აქედან


”მე ბევრჯერ გაგაფრთხილე ”-თქვა მან და მარჯვენა ხელში მწვდა . გადამიღრიცა და რაც ძალი და ღონე ჰქონდა მისკენ მიმიზიდა . იმდენად მიმიზიდა რომ მის სუნთქვას ვგრძნობდი .


-მიყვარხარ !-ცივად თქვა დეიმონმა .


-არ მჯერა !-ვთქვი მე და ხელი რაც ძალი და ღონე მქონდა მივკარი. ოდნავ შებარბაცდა .


-ვითომ რატომ , სინიორინა !


-მერე ჯენი . ის ხომ შენი შეყვარებულია .


-კარგი რაა! არ იცოდე მაინც . ის ნაშაა და სხვა არაფერი . ვეტყვი და მოშორდება ჩემი ცხოვრებიდან , ჩვენი ცხოვრებიდან.


-სწორედ მაგას ვამბობ . შენ უგულო ხარ . მეზიზღები . შენთვის ადამიანი სათამაშოა . ცოტა ხანი გაერთობი და მერე მიაგდებ . გოგოები შენზე გიჟდებიან . მე კი არა . იცი რატომ? იმიტომ რომ არ მინდა ვინმეს სათამაშო ვიყო!მეზიზღები ! გთხოვ წადი ჩემი ცხოვრებიდან!- ეს ვთქვი და სახლისკენ ნელა დავიძარი.



არ ვიცო შეიძლება ბევრი შეცდომა მქონდეს , ან არ მოგეწონოთ სვაგან მივდივარ და სწრაფად ვწერ ......ასე რომ . და მინდა გკითხოთ გავაგრძელო წერა?