ეველინი გაშეშებული იდგა და სად გაქცეულიყო არ იცოდა...ისეთი სიმპატიური ბიჭი იდგა კარებში მოიხიბლა და თვალებგაშტერებული უყურებდა მის დაკუნთულ სხეულს..მემგონი ჯობდა დალაპარაკებოდა მაგრამ ბიჭმა დაასწრო...
-რა გნებავთ გოგონა?
-იცით მე სამსახურის თაობაზე ვარ..
-ჰმ მეთქი ამ დილაუთენია ვინ არის თქო..
-შეიძლება შემოვიდე?
-კი რათქმაუნდა...მოხიბლა ბიჭის ზდილობიანობამ.
სახლში შევიდა,ფანტასტიკური სახლი იყო,ძალიან კარგად მოწყობილი..
-შენ აი აქ დაჯექი და დაელოდე მოვლენ..
-კარგი..ეველინიც დაჯდა იქვე მდივანზე და უცდიდა როდის მოვიდოდა ვინმე...მალე ცოლ-ქმარი გამოჩნდა..კარგი ადამიანები ჩანდნენ..
-გამარჯობათ.
-გამარჯობა გენაცვალე..შენ ალბათ გასაუბრებაზე ხარ..
-დიახ,დიახ..
-შენი სახელი?
-ეველინი.
-კარგი სახელია.მე ნინი ვარ ეს კი ჩემი ქმარია სანდრო..ერთი ვაჟი გვყავს,არ მიაქციო ყურადღება რაც არუნდა თქვას,აჰა ალბათ ის სიმპატიური ბიჭია ამათი შვილი,გაიფიქრა ეველინმდა მერე კი ქალბატონი ნინი მოსმენა განაგრძო..შენ მხოლოდ გევალება სახლი დაალაგო და სისუფთავე იყოს,როცა არ ვიქნები სახლში საჭმელს თუ გაამზადებ ხოლმე კარგი იქნება,თორე არც ეგ არა პრობლემა შეუკვეთავთ,კვირაში ერთი დღე დასასვენებლად გაგიშვებთ რომელ დღესაც გენდომება,თვეში 600ლარი გექნება ხელფასი..აბა თანახმა ხარ?
-კი თანახმა ვარ..ეველინს არც უფიქრია ისე დასთანხმდა.
-ძალიან კარგი წამოდი შენს ოთახს გაჩვენებ..ქალბატონი ნინი წინ მიდიოდა ეველინი უკან მიყვებოდა,ხმაურიან ოთახს ჩაუარეს გვერდი,ლაპარაკის ხმა ისმოდა მაგრამ არ მიუქცევია ყურადღება..მის გვერდით ოთახთან შეჩერდნენ..
-ესეც შენი ოთახი,შეგიძლია დაისვენო და მერე შეუდგე საქმეს.
-კარგით დიდი მადლობა ქალბატონო ნინი.
-აპპ აპპპ ქალბატონო არ გამაგონო უბრალოდ ნინი..
-კარგი ნინი..
-ეგრე არ ჯობია.აბა მიდი დაისვენე..
ეველინი ოთახში შევიდა და საწოლზე გაწვა,სიჩუმემ რომ დაისადგურა გაიგონა ორი ბიჭის საუბარი,გაუკვირა ნინიმ ხომ უთხრა ერთი ვაჟი გვყავსო..როგორ მოატყებდა,მერე იფიქრა ალბათ ვინმეს ელაპარაკება და სპიკერზე აქვს ჩართულიო...ოო რაკაია აივანიც აქვს ოთახს,გარეთ გავიდა და სარწეველა სკამში ჩაჯდა და თვალები დახუჭა...მკაფიოდ ესმოდა მათი ხმა და ახლა ნამდვილად იცოდა რომ ორი იყვნენ..
-გეუბნები მე შენ.
-შანსი არა ამ დილაუთენია რა დაგესიზმრა,არ უთქვიათ დედას და მამას არაფერი მოსამსახურეს თაობაზე...
ოჰო ეველინს ეს ხმა რაღაც ძალიან ეცნობოდა მაგრამ საიდან ვერ გაიხსენა,ყურის დაგდება გადაწყვიტა...
-ვახ მე გაუღე კარები..
-ძალიანაც კარგი,ანუ გავერთობი აწი.მადლობა დედიკოს და მამიკოს..
-კაი რა დემეე..ბავშვია რა უნდა გაერთო არაფერი მიქარო იცოდე..
-მიზიდავს ბავშვები სანდრიკ..
-შენთან ლაპარაკს აზრი არ აქვს რაიქნება არ გააქციო ბავშვი..
-საბავშვო ბაღი კი არ მაქვს აქ!წამოდი ერთი ვნახო ვინაა..
სანდრო და დემეტრე ოთახიდან გავიდნენ და ქვემოთ ჩავიდნენ,მისაღებში ნინი იყო..
-დედა სადა ახალი გოგო?ნახვა მინდა..
-გაანებე თავი ისვენებს!არგადამირიო როგორც წინა თორე გისვრი შენი წიკებით გარეთ!
-ეს გაფრთხილებაა დედა?
-არა დემეტრე!ბრძნება!
-ოოო კაიი ხო...წამოდი სანდრიკ წავიდეთ დაგვაგვიანდა..
-ნახვამდის ნინი დეიდა...
-ხშირად გვესტუმრე ნუ იცი დაკარგვები სანდრო..
-აბა რას ვიზამ..გაუღიმა და ჩაკოცნა ქალი და წავიდნენ სახლიდან..
ეველინი კი ისევ აივანზე იყო და ფიქრობდა ვისი ხმა ეცნობოდა ასე ან ორი ვინ იყო...მერე მიხვდა რომ დიდი დრო გავიდა და შერცხვა...ისეთი სიცხე იყო იწვებოდა ყველაფერი...შორტები და მოკლე მკლავიანი გრძელი მაისური გადაიცვა და ქვემოთ ჩავიდა..სამზარეულოში მოფუსფუსე ნინი რომ დაინახა..
-ქალ..ნინიი..ხომ არ დაგეხმარო?
-არა ჩემო კარგი შენ სახლის საქმეებს მიხედე ჯობია,საჭმელს მე მოვამზადებ...არა რა შეუყვარდა უკვე ეს ქალი..
-ნინი ასე რომ ვიარო სახლში პრობლემა ხომ არა?
-არა ჩვენთვის არა მაგრამ ჩემმა ვაჟმა რამე უხამსი თუ გითხრა არ მიაქციო ყურადღება..
-კარგით,წავალ მე საქმეს შეუდგები..
ეველინი წავიდა თან ფიქრობა ასე რატომ ეუბნებოდა ნინი მის ვაჟზე,არადა საერთოდ არ ჩანდა მასეთი ბიჭი,ან იქნებ არ იყო ის ვინც დიალს ნახა ამათი ვაჟი...ნუ საღმოს გაიგებდა..ახლა კი ამდენ ფიქრს დრო იყო ემუშავა..მთელი დღე ალაგებდა,მტვერი აიღო,დაასუფთავა,დაგვა,ყველაფერი ბრწყინავდა...ერთი იმ ვაჟბატონის ოთახში არ შესულა,შესვლას რომ აპირებდა ნინიმ უთხრა არ შეხვიდე არ უყვარს მის ნივთებს ხელს რომ კიდებენო..ეველინმაც მაგას რა ჯობია სამუშაო მომაკლდებაო გაიფიქრა და შეეშვა,7საათი იქნებოდა რომ მორჩა ყველაფერს,ნინი აღფრთოვანებული იყო,მერე სააბაზანოში შევიდა,ჩამოიბანა მტვერი და ჭუჭყი,მალევე გამოვიდა,ჩაიცვა,თმები არ გაუშვრია ისე აიკრა და ქვემოთ ჩავიდა...სამზარეულოში ნინი დაინახა რომელიც ჩაფიქრებული იდგა...მერე ეველინი დაინახა და გაუღიმა..
-მოხვედი ეველინ?დაღლილი იქნები..
-არა..არც ისე..რამეში ხომ არ დაგეხმაროთ?
-არვიცი..ვფიქრობ რა მოვამზადო დესერტათ..
ეველინს ერთმა აზრმა გაუელვა თავში...
-იცით...მე ვიცი პატარა ორცხობილების დაცხობა,დედამ მასწავლა...სევდიანად ჩაილაპარაკა რაც ნინის არ გამორჩენია..ნუუ რამნიშვნელობა აქვს...გამოვაცხო?
-როგორც გინდა..თუ დაღლილი არხარ..
-არა არვარ მიყვარს რაღაცეების გამოცხობა...წინსაფარი გაიკეთა და საჭირო ინგრედიენტები დაიწყო...მალევე მოამზადა ცომი მერე დააწყოო..ნუ დაწყობის პროცესში იყო,კარებზე ზარის ხმა რომ გაისმა..
-იკადრა დემეტრე ბატონმა სახლში მოსვლა...
აჰა ანუ დემეტრე ქვიებია..ძალიანაც კარგიი..
ნინიმ კარები გააღო და ეველინს სმოდა ნაბიჯების ხმა და ნინის სიტყვებიც გაიგონა.
-დემეტრე გოგო არ გადამირიო ახლა..
ბიჭის ხმა არ გაუგონია...
-ეველინ მოდი ჩემ შვილს გაგაცნობბ..ეველინი იღიმოდა და ისე შემოტრიალდა მაგრამ დახედე ბედის ირონიას...ესეც მათი შვილი...აიი ახლა მართლა სად გაიქცეს...ხელში ფქვილიანი კოვზი ეკავა რომელიც უცებ ხელიდან გაუვარდა და ძირს დავარდა..
-ეველინ..
-უკაცრავდ არმინდოდა..
-არაუშავს გაიცანი ეს დემეტრეა..დემეტრე ეს ეველინია..
ეველინს რა ექნა აღარ იცოდა წინსაფარზე ხელები გაიწმინდა და დემეტრეს გამოწვდილ ხელს შეაგება.
-სასიამოვნოა.
-ჩემთვისაც..
ასე უყურებდნენ ერთმანეთს და ხელებს არ უშვებდნენ..ნინი გაკვირვებული უყურებდა..
-აქვარ მეც...
-ჩემ ოთახში ვიქნები..იმედია ეს ბინძური არ შეხებია ჩემ ნივთებს...
-დემეტრე!მე შენ რა გაგაფრთხილე?!სად მიდიხარრ რომ გელაპრაკები!დემეტრეეეეე!!!
მაინც წაკბინა და წავიდა..ეველინს ეწყინა მაგრამ დაფარა მისი გულის ტკენა და ნინის მიუბრუნდა..
-არაუშავს შეეშვით..
-რავქნა შვილო ასეთი უხეშია..ორცხობილები რომ გამოცხვეა აუტანე იქნებ მორიგდეთ..
-კარგი..
კარგი უთხრა მაგრამ როგორი იყო იმ ტირანის ოთახში ასვლა...ნუ როგორღაც როდესაც ორცხობილები გამოცხვა,ლამაზად დააწყო სინზე და ოთახისკენ წავიდა...აკაკუნა მაგრამ კარი არავინ გააღო..ბოლოს იფიქრა ალბათ აქ არ არის შევალ დაუტოვებ და გამოვალო..ასეც აპირებდა,იქვე საწოლის გვერდზე მდგარ ტუმბოზე დადო სინი...ლოგინთან იდგა და აივნისკენ იყურებოდა იქ ხომ არ არისო..ამდროს ყურთან ხშირი სუნთქვა იგრძნო და უცებ შემოტრიალდა და როდესაც მის წინ მდგარი პირსახოც შემოხვეული დემეტრე დაინახა დაიკივლა და ლოგინზე გაიშოტა,დემეტრე მისკენ მიიწევდა...ეველინი კიი შეშინებული ბაჭიასავით უკან უკან მიიწევდა..ბოლოს ადგილი აღარ იყო ლოგინიდან გადავარდებოდა რომ არ გაჩერებულიყო,ამიტომ გაჩერდა და თვალები მაგრად დახუჭა რამე ცუდის მოლოდინში..დემეტრეს ეველინის ასეთ საქციელზე ჩაეღიმა მერე კი დასერიოზულდა და მკაცრი ბარიტონი გაისმა..
-კარებზე დაკაკუნება არ უსწავლებიათ შენთვის?
ეველინმა თვალები ნელ-ნელა გაახილა და შეშინებულმა აქეთ იქეთ მიმოიხედა..
-აა..ისაა..მეეე...ვაკაკუნებდი და არავინ გააღო და შემოვედი..
-ჰმ...კიდევ უფრო უახლოვდებოდა ეველინის ტუჩებს დემეტრეე...მერე არ იცი ჩემ ოთახში დაუკითხავად რომ არ უნდა შემოხვიდე?უთხრა და წამოდგა..იფფ რა დაკუნთული სხეული ქონდა...ეველინმა ნერწყვი მძიმედ გადააგორა და ფეხზე წამოხტა..
-ბოდიში მე არვიცოდი...აი ეს მოვიტანე..თითი ლანგარისკენ გაიშვირა..ახლა წავალ თქვენი ნებართვით..თქვა და შეტრიალდა და ჩქარი ნაბიჯებით კარებისაკენ წავიდა მაგრამ ვინ აცადა დემეტრემ ხელი გაუკავა და მისკენ შეატრიალა...
-სად გეჩქარება ცოტა არ გავერთოთ?
-ბატონო დემეტრე იქნებ გამიშვათ მეტკინა..დემეტრე კი არ უშვებდა და უფრო და უფრო უჭერდა სადაცა ხელი გადატყდებოდა...
-არგიშვებ!უთხრა და ტუჩებზე ეტაკა...ეველინმა ხელი გამოგლიჯა და სილა გააწნა..ოთახიდან გავარდა და ტირილით მის ოთახში შევიდა...
დემეტრე განრისხებული დატოვა...მაინც დაიმორჩილებს ამ ალქაჯს...
დილას სანდრიკმა გააღვიძა..
-ბიჭო ახალი მოსამსახურე მოვიდა...
-რა მოსამსახურე დამაძინე!
-იცი რა კარგი გოგოა..ნუ ბავშვი...
იმდენი ელაპარაკა ბოლოს მაინც გააღვიძა,ვინა ასეთიო გაუკვირდა და ქვემოთ ჩავიდა სანახავად მაგრამ იქ არ დახვდა...საღამოს უცდიდა აი სახლში რომ მოვიდა და ხელში ის უტიფარი გოგო შერჩა ბარიდან გაგიჟდა სიხარულისგან...მემგონი ერთადერთი გოგო იყო ვინც დემეტრე დევდარიანს უარი უთხრა თანაც შეეპასუხა..იმ დღეს ისე ჩაუვარდა ის ჯიუტი გოგო გულში რომ დაიფიცა მისი გახდებოდა...მაგრამ ხელიდან გაუშვა,ვეღარსად იპოვა თითქოს მიწამ ჩაყლაპა ახლა კი აგერ იყო მის სახლში..ღმერთმა საჩუქრად გამოუგზავნა...აწი თვითონ იცოდა რას გააკეთებდა მაგრამ აი ახლა იჩქარა და მიქარა მარა ღირდა მისი ტუჩების დაგემოვნების ფასად მაგრამ სამსახური რომ დაეტოვებინა..და დარწმუნებულიც იყო ასე მოიქცეოდა..სააბაზანოში იყო რომ გამოვიდა ეველინი ოთახში დახვდა,კუთხეში მიიმწყვდია და ხელი ატკინა კიდეც მემგონი,ბოლოს რა ეტაკა არვიცი მაგრამ ტუჩებზე დაეძგერა და სახეში კიც მოხვდა...ახლა რა იქნებოდა კიდევ გაუშვა ხელიდან ნეტა...
ეველინი ოთახში იყო და გაბრაზებულზე ჩანთას ეცა და ჩალაგება დაიწყო,წასვლას აპირებდა....გაუზდელი,პირველყოფილი როგორ გაბედა და აკოცა,თანაც პირველი კოცნა მოპარა...გადაწყვეტილი ჰქონდა წასვლა მაგრამ მერე დაფიქრდა,სად წასულიყო,თან პირველი დღეა აქაა...ჯობდა დარჩენილიყო და კარგი რამე მოეფიქრებინა დემეტრეს გასამწარებლად...ასეც მოიქცა..ჩანდა ამოალაგა და დაწვა..მერე ნუცა გაახსენდა და დაურეკა..
-ევეეე რაშვები როგორ მორწყვე?
-რავიი კარგი ცოლ-ქმარია..
-ბიჭი?ხოა ფანტასტიკა?
-ვაიმე ნუ მიხსენებ მეზიზღება!!!
-რა მოხდა მოახერხა უკვე შენი სულის გამწარება?
-ვერ ვიტან ვერ ვიტან!!არმქონდა მაგის ბედნიერება პირველად აქ მენახა....მანამდეც მყავს ნანახი...
-ეეე მე რატო არვიცოდი?
-რავი აღარ გითხარი თან რავიცოდი შენი ნაცნობი თუ იქნებოდა...
-არა ცუდი პიროვნება მაგრამ წიკები აქ ბოლო წლებია..რაღაც მოხდა და...
-სულ ფეხებზე მაგის წიკები როგორ გაბედა...გაბრაზებული ლაპარაკობდა ეველინი...
-რა გაბედა ????არმითხრა რო..
-მაკოცა..
-საღოლ დემეს..
-ნუცა მოგკლავ!
-კარგი ხო...
-წავედიი ახლა მეძინება დაღლილი ვარ ხვალ დაგირეკავ კიდე...
ეველინმა ტელეფონი გათიშა და დაიძინა...დილას ადრე გაეღვიძაა.. ადრიანად ადგა და სამზარეულოში იყო...ხელი ეწვოდა საშინლად.მერე გუშინდელი გაახსენდა და ხელს დახედა...სისხლი ჰქონდა ჩაქცეული...
-ნადირი....თქვა ცოტა ხმამახლა,თან ხელზე ეჭირა მეორე ხელი,შეტრიალდა და ვიღცას შეასკდა,ეს ვიღცა დემეტრე იყო...დემეტრე მიხვდა ნადირი მასზე რომ თქვა მაგრამ რატო ის ვერ გაიგო..
-ლამაზო არ გაიქეცი?!ეგ ხო ყველაზე კარგად გამოგდის?
-გამატარე!გაბრაზებულმა მხარი გაკრა და წავიდა სადაც ბინტი ეგულებოდა..მალამო წაისვა და გადაიხვია ხელი და უკან დაბრუნდა...დემეტრემ დაინახა შეხვეული ხელი და მიხვდა მისი ნამოქმედარი რომ იყო და თავის თავზე გაბრაზდა...კარებზე ზარი იყო..ეველინი კარების გასაღებად წავიდა..გააღო და დეეტრემ გაიგონა ყვირილის ხმა..გავიდა რომ ენახაა რამოხდა და კარებში მდგარი ნუცა დაინახა რომელსაც მარიამი ჰყავდა შემოხვეული,უკან კი სანდრიკას თავი მოჩანდა...
-რამაგარია..აქ რასაკეთებ?შემოდი...მერე სანდრო გამოჩნდა..შენ?
-ჰო მე..გაუჩინა ბიჭმა და გადაკოცნა..სასიამოვნოა შენი ნახვა..
-ჩემთვისაც.
-ნუცი რასაკეთებ აქ?
-ხომ გითხარი ოჯახი მეგობრები არიან თქო..ხოდა სანდრიკა მოდიოდა დემესთან და წამოვყევი სიურპრიზს გაუკეთებ თქო..
-როგორ?
-რა როგორ ნუ შტერდები ხოლმე...სანდრო არის ჩემი ძმა..დემეტრეს ძმაკაცი..მე შენთან ვარ რაგინდა მეტი...
-გავიგე გავიგეე...დაგტუქსო ახლა რატო არ მითხრა ძმა რომ გყავდა თქო?
-ჰმ განსხვავდება ეს და ის სიტუაცია..
დემეტრემ ჩაახველა..
-მეც აქვარ ისე!!
-დემუსიიიიიი როგორ ხარ ბიჭო?ნუცა მოეხვია დემეტრეს...
-რავიცი აბა ალქაჯი მყავს სახლში და...
-აპპ აპპ ევეზე ცუდი არაფერი თქვა თორე მოგაჭრი მაგ შხამიან ენას..წავედით ევე..ხელი ჩაკიდა და საღაცა წაარბენია..
-აბა მოყევი რამოხდა?
-აქ არა წამო ჩემ ოთახში...
გოგონები ოთახში ავიდნენ ბიჭები კი მისაღებში დასხდნენ...დემეტრემ ლუდი გამოიტანა..
-აბა რახდება?
-ვერც კი წარმოიდგენ ვინ აღმოჩნდა..
-ვინ ბიჭო?
-აი ის..
-ვინ ის?
-აუ ის გოგო ბარიდან..შენ რო არ იყავი ვერ იცანი ალბათ მაგიტო..
-შანსიი არაა..
-არის არის..
-აუ კაი რა ძმაო კაი გოგო ჩანს ცუდი არაფერი გააკეთო...არმიქარო გაფთხილებ!
-წამო გავიდეთ..
დემეტრემ და სანდრიკამ სახლი დატოვეს..გოგოები კი ოთახში ჭუკჭუკობდნენ..ეველინმა ნუცას მოუყვა ყველაფერი დაწყვრილებით ნუცამ კი გახარებულმა წმაოიძხა..
-შენი ბედია!ხომ უყურებ ღმერთმა აქ მოგიყვანა სადაც შენი საბედო ეგულებოდა..
-ვაიი რას ბოდიალობ ნეტა თუ იცი?
-ვიცი ვიცი დაიმახსოვრე ჩემი ნათქვამი შენ!აი რო შეგიყვარდება და მე მომადგები რა ვქნაო მერე გაგახსენებ!
-შენც დაიმახსოვრე!მძულს ეგ ხისთავიანი არსება და რატო უნდა შემიყვარდეს?!დავაგროვებ ფულს ცოტას და სხვაგან წავალ!
-ვნახავ მაგასაც!
კიდევ ბევრი იჭუკჭუკეს...მერე ნუცა წავიდა...ეველინმა სახლი მიალაგა და წამოწვა..
მომდევნო 2 კვირა განსხვავებულად გავიდა..სახლში დემეტრეს თითქმის ვერ ხედავდა..ნინის და სანდროს კი მაგრამ დემეტრე არ ჩანდა სად წავიდა ნეტა...მაგრამ ასე მისთვის უფრო უკეთესი იყო ხელს არავინ შეუშლიდა მუშაობაში...კიდევ გავიდა ერთი კვირა მაგრამ ვაი ამ ერთ კვირას..ყველა რაღაცნაირად იქცეოდა უცნეურად..ეველინსაც უცნაურად ექეოდნენ და ვერ გაიგო რა ხდებოდა...დემეტრესაც ხედავდა ეს ერთი კვირა და მის იორნიულ მზერად ვერ გაურბოდა...
დილას ქალბატონი ნინის ხმამ გააღვიძა...ჯერ ვერ გაიგო რა ხდებოდა ჯერ კიდე ეძინა..
-ეველინ გაიღვიძე!გაიგონა ნინის მკაცრი ხმა..ბარგი ჩაალაგე მიდიხარ!..........


ესეც მეორე თავი,შედარებით დიდი გამომივიდა მემგონი...მეტი რა დამეწერა აღარ ვიცოდი :დ რომ მომაფიქრდება დავწერ,აბა ველოდები შეფასებებს,დასაწყისი მემგონი მოგეწონათ <3