- ვინმე ამიხსნის რახდება ??
ნორა ხელებს უღონოდ იქნევდა და თვალებს აქეთ იქით აცეცებდა დაბნეული
- მოკლედ ნორა
დაიწყო ზოიმ სიტვაციის ახსნა, თUმცა ნიკემ დაასწრო
- ჩვენს ბაბუებს დიდი ხნის წინ ჩხუბი მოუვიდათ ამის შემდეგ ყველა სათითაოდ გაიყო და ჩვენ მათი შეცდოემბის გამო ვისჯებით სულ ესაა
არავინ მოელოდა სიტვაციის ასე წაყვანას და გაკვირვებულებმა ერთმანეთს გადახედეს
- და არიადნე?არიადნე ვინარის?
- ის ნორა მოდი არ გვინდა
ისევ ზოიმ სცადა ჩარევა, თუმცა ნიკემ ისევ გააწყვეტინა
- არიადნა ჩემი ცოლი იყო, საცოლე უფრო სწორედ
ნერწყვი ხმამაღლა გადაყლაპა და გააგრძელა
- ხო არიადნა იყო ჩემი აკრძალული სამოთხე, ბაბუაჩემს რომელ კაცთანაც ჰქონდა დაპირისპირება იმ კაცის შვილიშვილი იყო მოკლედ
- ახლა სადაა?
გულუბყვილოდ იკითხა ნორამ და თვალები მეტად გაუფართოვდა ანიკიტეს პასუხზე
- მოკვდა, არიაადნა მოკვდა
ასე სახალხოდ, ასე ხმამაღლა პირველად აღიარა ანიკიტემ, რომ არიადნა მოკვდა .. ეს კიდევ უფრო დიდი შოკი იყო ოჯახისთვის
- ვწუხვარ...და მე აქ რა შუაში ვარ?
ნორა ისევ არ ჩერდებოდა
- შენ მოკლედ შენი დედა ყველას ბაბუას უყვარდა, ხოდა ახლა იმედი გვაქვს შენი გამოჩენით ბევრი რამ შეიცვლება
- ხოდა ახლავე წავიდეთ მაშინ, უშიშრად მოიკიდა ჩანთა მხარზე დაკარისკენ უბიძგა ყველას, ნიკიტეს ჩაეცინა მისი გამბედაობით მოხიბლულმა ეს არც დამალა და თვალიხარბად ააყოლა მის გრძელ ფეხებს
- ახლა არა და ამდღეებში წავიდეთ, მოდი სახლში წაგიყვან...დანტე შეგიძლია ალიონა გაიყვანო?
თავისდაუნებურად მოუვიდა ეთქვა ეს სიტყვები, როგორც უწინ მაგრამ ახლა ინანა...ისევ ატკინა ძმას და სიტვაციის გამოსწორება სცადა
- ანდაც ჯერ ალიონასთან გავივლით და ..
სიტყვა აღარ დაასრულებინა დანტემ, მძიმე ნერწყვი სასულეში გადაუშვა და ისე რომ ალიონასთვის არც კი შეუხედავს მანქნაის გასაღები აიღო
- გელოდები სწრაფად
გაისმა სუსხიანი და მძიმე ბარიტონი ოთახში, ხმის ჩასაწმენდად ჩაახველა და ასხლი დატოვა ქერა მამაკაცმა
- ჰო...გმადლობთ რომ ისევ ისე გიყვარვართ
სიცილით დაემშვიდობა გოგონა ოჯახს და ნორასთან ერთად მანაც დატოვა სახლი
- როგორ გეხერხება ეს მარტივად მოგვარებები ნიკიტე
გაბრაზდა უფროსი კლაინი
- აბა რამეთქვა მამა?
- მაინც ხომ გაიგებს ?არ ჯობდა ამ უაზრობებს გეთქვა?
- არ ჯობდა.
გაბრაზებულმა კარი გაიჯახუნა გოგონებს დააეწია
- ალიონა ?დიდი მადლობა
თბილად გადაეხვია ნორა მეგობარს
- ერთი დღეა გიცნობ და ამდენი რამ გამიკეთე
- არაფერია ეს სულ მცირდია
ქერა ლამაზმანმაც მგობრულად გაუღიმა გოოგნას
- კარგად იქნები?
- კი კი
- გინდა ჩვენთან ერთად წამოდი
- არ მეშინია ამ მხეცის
თითი მანქნისკენ გაიშვირა სადაც ერთ ადგილს მიშტერებული დანტე იჯდა და ნერვიულად გაიცინა ქერამ
- დარწმუნებული ხარ ?
- კი აფსოლიტურად
თუმცა გულში - ალბათ ვარო გაიფიქრა და მზერა ისევ ძარღვებ დაბერილი ბიჭისკენ გაექცა, - როგორი სიმპათიურია...ისევ ის სითბო ჩაეღვარა გულში და სწრაფად მოიშორა ყველა ფიქრი თავიდან, ნორამ წელზე ხელის სიმხურვალე იგრძნო და ერთიანად დაურა ტაომ თუმცა თავის შეკავება შეძლო და ბიჭის ხელი სწრაფად მოიშორა, ამაზე ანიკიტეს გაეღიმა და ისევ იგივე გაიმეორა ერთიანად ახურებულმა გოგონამ ძლივს ამოიღო ხმა
- მანქნაში დაგიცდი
და სწრაფად მოშორდა ანიკიტეს
- იცოდე ...
დაიწყო ალიონამ თითის ქნევით და ღიმილიანმა ანიკიტემ კვლავ გააწყვეტინა
- არ ვაწყენინებ
- აწყენინებ და
- შენი ხელით მომკლავ
ისევ იცინოდა
- და ხო კიდე ოდესმე
- თუ ავატირებ დამახრჩობ
სიცილს არ წყვეტდა ნიკიტე
- და რომ არ
- მივხედო მაშინ ცოცხლად დამასაფლავებ
ახლა ალიონასაც მოეფინა სახეზე ღიმილი და "მაზლს" ლოყაზე თბილად უჩქმიტა და მძიმე მარწუხებისთვის მოემზადა
- ალიონა
შეაჩერა ნიკემ
- თუ გინდა ?
თავით ანიშნა ჩვენთან დაჯექიო და გოგონამ უარის ნიშნად თავი გაუქქნია, ასე დაემშვიდობნენ ერთმანეთს...ქერა ლამაზმანმა თავდაჯერებულად გამოაღო მანქანის წინა სავარძელი და ირონიული ღიმილი კვლავ აიკრა...ანიკიტე და ნორა ჩრდილოეთის გზას გაუყვნენ ხოლო ჩვენი წყვილი სამხრეთს დაადგა...ახრჩობდა გოგონას ის აუტანელი სუნი, რომელიც სიცოცხლეს ერჩივნა, ცხვირის ორივე ნესტოს უწვავდა დანტეს სუნამოსა და კანის სუნის ნაზავი...გვერდით გახედვისას მისი აცრემლებული ციდფერი თვალები შენიშნა და წამით სიგიჟემდე მოუნდა დაეკოცნა ისინი, აწითლებული ტუჩები ნერვიულად დაეკუმა ბიჭს და ყბების ძვლები საოცრად გამოჰკვეთოდა ერთმანეთზე დაჭერისგან...
- რამე ჩართე მოსაწყენია
15 წუთის მერე ისევ ალიონამ დაარღვია მძიმე დუმილი, ბიჭს ისე რომ ხმა არ ამოუღია არც გაუხედავს პულტს დააჭირა და სასწრაფოდ muse - unintended ააჟღერა მანქანაში
- მომაბეზრებელია, რაიმე მხიარული მსურს
გაახსენდა ამ სიმღერას როგორ უსმენდნენ ერთად აივანზე და მოგონებების ზღვამ გადაურბინა მთელს სხეულზე...
დანტემ პულტი უხმოდ მიაწოდა, ისე რომ მისთვის კვლავ არ შეუხედავს..ბოლოს მანქანაში coldplay ის სასიამოვნო მუსიკა გაისმა და გოგონა წამსვე აყვა მუსიკას, ტანს ნაზად არხევდა და ქერა გრძელ თმას აქეთ-იქით იქნევდა, ამანაც რომარ გაჭრა ბოლო ხმაზე დაიყვირა
- დანტეეეეეეე მანქანა გააჩერე, გააჩერე მეთქი
მამაკაცმა მანქანა უსიტყვოდ გააჩერა, რათქმაუნდა მისკენ კვლავ არ შეუხედავს
- არ აპირებ ოდესმე შემოხედვას?დღეს დილით ირონიულ ხასიათზე კი იყავი
კვლავ არ გაუცია ხმა დანტეს და ახლა ყვირილზე გადავიდა ალიონა
- დანტე შენ გელაპარაკები
ბიჭი საოცარი სინაზით შემოუტრიალდა გოგონას და ასეთივე საოცრად სევდიანი თვალები მიაპყრო მას
- რაგინდა რომ ვთვქა ალიონა
მისი ხმა ჩახლეჩილი, გაუბედურებული, ტკივილიანი და ამავდროულად საოცრად თბილი იყო, განუძრევლად უყურა ალიონამ ბიჭს თუმცა ვეღარ მოთოკა მისი გული ვეღარ მოთოკა ამდენი წლის, საუკუნის შემდეგ თავისი გრძნობები და მოწყვეტით აკოცა ბაგეებზე, დანტეც ელოდა თითქოს ამდენი ხნის შემდეგ სწორედ ეს აძლბინებდა, ეს აიმედებდა, ამით არსებობდა რომ ერთდღეს ის დაბრუნდებოდა და დანტე გაცოცხლდებოდა...თმაში სასწრაფოდ შეუცურა ხელი და მის კალთაში გადმოსვა, გულის ცემას სამხეთიდან ჩრდილოეთისკენაც გაიგებდით...გრძნობებს ვერ იტევდა კოცნა...მონატრებული ადამიანის კოცნა, რომელიც გამალებით გიყვარს, რომლისთვისაც სულიც კი არ გენანება, რომელიც შენი ნაწილია კარგავ და მერე კვლავ პოულობ..ალბათ ჰაერის უკმარისობაც არ შეუშლიდათ ხელს რომარა... ალიონამ სულ მთლად აწითლებულმა მანქანიდან სულ შემთხვევით გაიხედა და ხმაჩახლეჩილმა, ვნებისაგან აწითლებულმა ძლივს ამოიჩურჩულა
- დანტე....ისინი...დანტე.
............................................................................................
- ნორა უკანა სავარძელზე მოთავსდა და კაბის კალთის წვალება დაიწყო ყურადღების გადასატანად, - ო ღმერთო მოდის. ანიკიტე მანქანში აპირბდა უკვე ჩაჯდომას, რომ გაეღიმა და ბოხი ბარიტონით მიმართა ისე რომ ეცადა სიცილი არ შეპარვოდა ხმაში
- წინ გადმოჯექით ქალბატონო
თან ისევ ხარბად ათვალიერებდა საწყალ გოგონას
- არ მინდა
მიუგო პატარა ბავშვივით აწითლებულმა გოგონამ და კაბის კალთა ჩამოიწია
- მე მინდა და თუ არ გადმოხვალ მე გადმოგიყვან
ისევ სერიოზული ბარიტონის დაჭერას ცდილობდა ნიკიტე კლაინი თუმცა უკვე ეღიმებოდა, დაბნეული ნორა სასწრაფოდ გადმოვიდა მანქნიდან და წინა სავარძელში მოთავსდა
- მიყვარს ჭკვიანი გოგონები
სარკაზმულად წარმოთქვა ანიკიტემ და მანქანა დაძრა, ძმისგან განსხვავებით უკეთეს ხასიათზე იყო ამიტომ პირველივე მუსიკა Blackout City Kids - Wrong Turn გააჟღერა და თან უმალ აყვა, გაოგნებული ნორა ხან ძალიან თეთრ სახეზე უყურებდა, ხან საოცრად წითელ ტუჩებზე და ხანაც წვრილ და ნატიფ თითებზე ბოლოს მომღერალმა მამაკაცმა ყურადღება მის ბაგეებზე გადმოიტანა და გოგონას ერთიანად დაუარა ცივმა ოფლმა.
- კაცების ასე რატომ გეშინია?
თან იღიმოდა აანიკიტე
- არ მეშინია
მტკიცედ განაცხადა ნორამ
- აბა მხოლოდ ჩემი გეშინია?
- არც შენი მეშინია
ახლაც სურდა ისეთივე მტკიცე ყოფილიყო, როგორც წინა პასუხზე თუმცა საკუთარმა ხმამ გაყიდა,რომელიც საოცრად აუთრთოლდა და საკუთარ სიმამაკაცეში დარწმუნებულმა ანიკიტე კლაინმა სიამოვნებისგან ჩაიღიმა
- ჩემი არუნდა
სიტყვის დასრულება ვერ მოასწრო, მობილურმა რომ დაურეკა
- აჰ დანტეა, ალბათ ჩახოცეს ერთმანეთი
გაეცინა ნიკიტეს და მობილურს უდარდელად უპასუხა
- ძამიკო?
თუმცა ღიმილი წამსვე მოშორდა სახიდან და ახლა ყვირილზე გადავიდა
- არ მჯერა არ მჯერა ატროსების ტერიტორიაზე როგორ აკოცე როგოოოორ?
- რამოხდა?
ყვიროდა ბოლო ხმაზე და შეშინებული ნორას დანახვაზე, თვალწინ ადრიანას სიკვდილი დაუდგა და ახლა ამ წამს ყველაფერზე წამსველელი იყო ნიკიტე, ოღონდ ნორაც ისევე არ დაეკარგა როგორც ადრიანა ამიტომ ყველანაირ ღირსებას უღალატა, მობილური ამოიღო და...
- ისმაელ ?უნდა დაგვეხმარო




-----
მაპატიეთ დაგვიანებისთვის <3 სახელების მიწერას მთხოვენ ხოლმე ბოლოში და დაგიწერეთ :დდ <3