ეს მათი პირველი და დაუვიწყდარი კოცნა იყო.ლეა ხშირად სტუმრობდა ტყეს სადაც მისთვის განკუთვნილი სახლი იდგა სახატავი მასალით სავსე. იჯდა და ხატავდა , ნახატების უმეტესობაზე კი ალექსანდრე იყო გამოსახული სხვადასხვა რაკურსით. სულ ერთად დადიოოდნენ,ერთად კითხულობდნენ წიგნებს და ბედნიერებას ასხივებდნენ.
ახალი ხალხის გაცნობა და მეგობრების შეძენა მოისურვეს,ა მისთვის კი ყაზბეგის ტური აარჩიე .ყველაფერი გაარკვიეს და დათქმულ დროსა და აგილზე მივიდნენ,მოთმინებით ელოდნენ როდის გავიდოდა სამარშუტო ტაქსი.გასვლის დროიდან კი მათი თავგადასვლები დაიწყო. ნახევარი გზა მშვიდად ისხდნენ და სიმღერებს უსმენდნენ,შემდეგ მათი თანატოლი რამდენიმე გოგო-ბიჭი შეურთდათ რომლებიც მთელი გზა არ გაჩერებულან,მღეროდნენ და უკრავდნენ და მათი გამხიარულება სცადეს . გამოუვიდათ კიდეც ლეა სიმღერაში აიყოლიეს , თურმე მშვენივრად მღერის . ნენე,ლუკა,ანდრეა და ლილუ კარგი ადამიანები აღმოჩნდნენ,მთელი გზა ლეას და ანდრეას ესაუბრებოდნენ , საერთო ინტერესებიც აღმოაჩნდათ , წიგნები და სიმღერა . ყაზბეგში ჩასვლისას გადაწყვიტეს ჯგუფ ჩამოსცილებოდნენ და ცალკე წავიდნენ სასტუმროში თუმცა ადგილზე მისვლისას ადგილები არ დახვდათ , ამიტომ ერთ-ერთ ოჯახს მიადგნენ სადაც მშვნეიერი სიტუაცია დახვდათ,წვეულება იყო გამართული და სახლი სავსე იყო ხალხით. ახალ მისულებიც შეიპატიჟეს და გართობა განაგრძეს. ლუკამ და ანდრეამ მალევე იგაიცნეს გოგონები და მათთან ერთად წეკვა დაიწყეს, ნენემ და ლილუმ კი დალევა გადაწყვიტეს , ცოტახანში კარგად შეზარხოშებულიყვნენ. მოცეკვავეთა ჯგუფს შეურთდნენ და ცეკვა დაიწყეს.
ჩვენი წყვილი ლეა და ალექსანდრე კი მშვიდად ისხდნენ და წვენს მიირთმევდნენ , სულაც არ იყვნენ წვეულების მოყვარულები.ლეას მალევე მობეზრდა უაზროდ ჯდომა და ალკოჰოლური სასმელებისკენ წავიდა , რამდენიმე ჭიქა არაყი სულმოთქმელად დალია და სასიამოვნოდ გაბრუებული მოცეკვავეთა ჯგუფისკენ გაემართა სადაც ნენე და ლილუ იყვნენ . მუსიკას უსმენდა და ნაზად აყოლებდა ტანს. ალექსანდრემ დიდხანს უყურა,ვეღარ მოითმინდა,მიუახლოვდა და ზურგიდან აეკრო,მის ყელში ჩარგო ცხვირი და მასთან ერთად ცეკვა დაიწყო.
ყველაფერი კარგად მიდიოდა , ნელნელა დაცარიელდა სახლი და მხოლოდ მეპატრონეები დარჩნენ. დილით იატაკზე ერთმანეთზე გაწოლილებს გამოეღვიძათ. ნელ-ნელა მოწესრიგდნენ და სამზარეულეულოში გავიდნენ, სახლის მეპატრონეები ანასტასია და საბა გაიცნეს რომლებიც ცოლ-ქმარი იყვნენ და ისინიც დასასვნებლად იყვნენ ჩამოსულები .
ანასტასია და საბა :
- რას ვაპირებთ? მოდი ერთად წავიდეთ ,დაგათვალიერებინებთ , თან გავერთობით .
ეს იდეა ყველას მოეწონა, ჩაიცვეს და სახლიდან გავიდნენ . გარეთ ისაუზმეს და ყაზბეგის დათვალიერებას შეუდგნენ. საღამომდე ბევრი რამის ნახვა მოასწრეს კარგადაც გაერთნენ და დაღლილები დაბრუნდნენ სახლში , ალექსანდრე მთელი ეს დრო მოღუშული დადიოდა , იშვიათად იცინოდა და თითქოს სულ სხვაგან იყო . დაწოლისას ლეასთან საუბარი გადაწყვიტა .
- ლეა , რაღაც მინდა გითხრა
- გისმენ, რა ხდება ?
- იმედი მაქვს ეს ამბავი ჩვენს ურთერთობაზე გავლენას არ მოახდენს და ისევ ასე ვიქნებით , ერთად ბედნიერად , ძალიან მიყვარხარ და არ მინდა შენი დაკარგვა. ერთადერთი შენ მყავხარ და შენც რომ დაგკარგო ვერ გადავიტან .
- დაიწყეთუ იწყებ, წინასწარ ვერაფერს გეტყვი,ჯერ მოვისმენ რის თქმას აპირებ .
- კარგი . მამაჩემი ნიკოლოზ დადიანი,გავლენიანი პიროვნება იყო, თურმე შავ-ბნელი საქმეებიც ჰქონია რის შესახებაც მე და დედამ არაფერი ვიცოდით. მისი სიკვდილის წინა დღეებში , თავისთან დამიბარა რაღაც მნიშვნელოვანზე სასაუბროდ . მისი მონაყოლიდან გავიგე, რომ ვიღაც პატარა გოგონას მშობლები დაუხოცა,ცეცხლში უმოწყალოდ დაუწვა. ეს ვიღაც მასზე უფროსმა დაავალა , და მამაჩემიც ფულისგან დაბრმავეებული ამ საქმეს დასთანხმდა . ძალიან ნანობდა ამ საქციელს თუმცა გვიანი იყო,მთხოვა რომ მომეძებნა და მასზე ახლა მაინც მეზრუნა. თავი დავუქნიე თანხმობის ნიშნად თმცა არც კი მიცდია იმ გოგონას ძებნა. იმდენად ვიყავე მამაზე გაბრაზებული არაფერი მახსოვდა . ამ ტვირთს მის მაგივრად მე ვატარებდი . როდესაც გაგიცანი ძალიან მეცნო შენი სახელი და გვარი, გავიხსენე და შენ აღმოჩნდი ის პატარა გოგონა .მასინვე სიბრარულით ავივსე შენს მიმართ,თმცა გაცნობის მომდევნო დღეებში უბრალოდ შემიყვარდი არა იმის გამო რომ ვიცოდი რაც გადაგხდა თავს უბრალოდ შენ სხვა ხარ , სხვანაირი და არ გავხარ არავის . დიდი ხნის წინ მინდოდა ეს მეთქვა , მაგრამ შესაფერისი დრო ვერ შევარჩიე , ალბათ არც ახლაარის შესაფერისი თმცა მეი ვეღარ მოვითმინე .
ლეა ამ ყველაფერს სულგანაბული უსმენდა,და თვისდა უნებურად ცრემლები სდიოდა , უჭირდა ამ ყველაფრის გაანალიზება. ცოტახანს ხმის ამოუღებლად იჯდა , შემდეგ კი ალექსანდრეს გადაეხვია
- შენ არ არ დამნაშავე იმაში რომ ბატონი ნიკოლოზი ასეთი ცუდი კაცი იყო , მე შენ მიყვარხარ და ვერ გავწყვეტ შენთან ურთიერთობას, ჩემს მშობლებსაც ვერ დავაბრუნებ . ასე რომ არ იდარდო , ყველაფერი კარგად არის.
ალექსანდრეს სიხარულს საზღვარი არ ჰქონდა , მთელი სახე დაუკოცნა გოგონას და მასთან ერთად დაიძინა .
დილით ლეას მარტოს გაეღვიძა , დილის პროცედურები ჩაიტარა მოწესრიგდა და დაბლა ჩავიდა. სახლში არავინ დახვდა . გაუკვირდა თუმცა ძირს დახატულმა ისრებმა უფრო გააკვირვა , გაჰყვა ულამაზეც ბაღში აღმოჩნდა , სადაც ყველანი ელოდებოდნენ. ალექსანდრე მისკენ გაემართა და ჩაეხუტა, ჩაიმუხლა და ჯიბიდან ულამაზესი ბეჭედი ამოიღო .
- მზად ხარ ჩემთან ერთად იცხოვრო მთელი სიოცხლის განმავლობაში , დილაობით საუზმე მომიზადო საღამოობით კი წიგნი წამიკითხო ?
- ლეას ცრემლები წამოუვიდა , მასთან ჩაიმუხლა ჩაეხუტა და ცოლობაზე თანხმობა განუცხადა .
ამით ყველა ბედნიერი იყო , ეკლესიაში წავიდნენ ჯვარი დაიწერეს და მეგობრებთნ ერთად რესტორანშ აღნიშნეს .
შემდეგ იყო უმარავი ბედნიერები დღეები, შვილები , სიბერე და ერთად სიკვდილი . გაგიკვრიდებათ და არცერთხელ უჩხუბიათ,უფრო და უფრო ძლიერად უყვარდებოდათ ერთმანეთი .


აზრი არ ჰქონდა გაგრძელებას , არ გამომივიდა და ასე უაზროდ დავასრულე . მადლობა ვინც კითხულობდა <3