შოკოლადის ბრალია (თავი 12 )
-ლიზა კომპანიაში უნდა წავიდე და მალე დავბრუნდები, იცოდე კარს ღიას ვტოვებ და შეგიძლია პარკში ჩახვიდე, მაგრამ იცოდე თუ გაიქცევი მაინც გიპოვი და ამ სახლში ტყვესავით გამოგკეტავ-თითის დაქნევით ეუბნებოდა ნიკა ლიზამ არაფერი უპასუხა, მხოლოდ თავი დაუქნია, იცოდა ნიკა მართალს ამბობდა საბოოლოოდ უნდა შეგუებოდა იმ ფაქტს, რომ ნიკასგან თავის დაღწევვა შეუძლებელი იყო -კარგი წავედი აბა შენ იცი... -კარგი.. უთხრა ლიზამ და ნიკას დაემშვიდობა უკვე კარგა ხანი იყო რაც ნიკა სამსახურში წავიდა...ლიზას მოწყენილობიგან აღარ იცოდა რა გაეკეთებინა...ქვედა სართულზე ჩავიდა და ტელევიზორი ჩართო, უცბათ კარზე ზარის ხმა გაისმა, ლიზა კართან მივიდა და კარი ფართოდ გამოაღო -ნიკა სახლშია??-საღეჭი რეზინის ღლაჭუნით იკითხა გოგონამ -არა...მალე მოვა-შეშინებულმა უპასუხა ლიზამ -კარგია მაშინ დაველოდები...-დაუკითხავად შემოვიდა სახლში, დივანზე მოკალათდა და ფეხები მაგიდაზე შემოაწყო -თქვენ ვინ ბრძანდებით... -მე....ჰაჰაჰ ალბათ არ იცი... მე მისი საცოლე ვარ.... ახლა კი მიდი დატრიალდი და ყავა მომიდუღე ,დარწმუნებული ვარ ჩემი ნიკა უსაქმურობაში არ გიხდის ფულს-უთხრა გოგონამ და ხელით ანიშნა დარტიალდიო -იცით მე...მე... -რა შენ? რა შენ? რას ბლუყუნებ ნორმალური ლაპარაკი არ შეგიძლია?? წადი საქმეს მიხედე ლიზა სამზარეულოში გავიდა და ,,მისი უდიდებულესობისთვის,, ყავის მოდუღებას შეუდგა -მოახლევ... უშაქრო მიყვარს ლიზამ არაფერი უპასუხა ფინჯანს ხელი დაავლო და გოგონას წინ დაუდო -ყოჩაღ, რომ მოვა ვეტყვი რომ ამ თვეში მეტი გადაგიხადოს-უთხრა მან და თვალი ჩაუკრა -იცი მე მოსამსახურე არ ვარ -აბა ვინ ჯან...-უცებ ლიზას გამობერილი ნუცელი დაინახა და ფეხზე წამოიმართა-შე ძუკნავ... მისგან ხარ ორსულად... და მე შენს გამო მიმაგდო არა? ახლა გიცვენებ შეირს...-გამოსცრა კბილებში და თავისი გრძელფრჩხილებიანი ხელით ლიზა ლოყაზე ჩამოკაწრა ლიზამ წონასწორობა ვერ ჩეიკავა და ძირს დავარდა, შეშინებულმა მუცელზე მოიკიდა ხელი და მზერა ისევ გოგონას გაუსწორა -დაბლა იყურე, მე ნუ მიყურებ შე გომბიო... უთხრა და ლიზას თმებში წასწვდა.. მოგწონს ხომ? მასთან კოტრიალობაც კარგი იყო არა? -გამიშვი მტკივა-ამოიტირა ლიზამ და გოგონას ხელზე დაეჯაჯგურა რათა მისი თებში ჩაფრენილი ხელი მოეშორებინა, მანაც ხელი გაუშვა ლიზა ხოხვით მივიდა სახლის კუთხეში და მუხლები მკერდძე მიიჭდო... შეშინებული კანკალმა აიტანა -ახლა გიჩვენებ სეირს-უთხრა გოგონამ და ცხელი ყავით სავსე ფინჯანს ხელი წამოავლო და ლიზასკენ გაემართა-დაიყვირე თუ გეტკინება მიუგო მან და ლიზას თავს ზემოთ დაიჭირა ფინჯანი... ამ დროს კარი გაიღო და ნიკა შემოვიდა...როდესაც გოგონა დაინახა გაშრა უცებ გაიქცა და სოფის და ლიზას შუაში ჩადგა შემდეგ მზერა ატირებულ და აკანკალებულ ლიზაზე გადაიტანა, რომელიც ოთახის კუთხეში მიკუნჭულიყო -სოფიიი-დაიღრიალა ნიკა მდა გოგონას მივარდა,მკლავში ჩააფრინა და ლიზას გამოარიდა -მოხვედი-თბილად უთხრა სოფიმ -აქ რასაკეთებ, გაეთრიე აქედან -ხო მე გავეთრიო და ეს ძუკნა აქ უნდა იყოს არა, ვიცი საყვარელო შემთხვევით დააორსულე და ახლაარ გინდა რომ მიატოვო, მაგრამ არაუშავს დამიბრუნდი მე ყველაფერს გაგიგებ, მის ბავშვებსაც ჩემს შვილად მივიღებ-თბილად ესაუბრებოდა ნიკას ნიკამ ლიზას შეხედა და მის ლოყაზე ნაკაწრები რომ დაინახა, მთელი სხეული სიბრაზით აევსო -შენ რა მასზე ხელი აწიე?? -ნიკა მომის... -მასზე ... ხელი... აწიე? -ეს ის არარის... -ლიზა მან დაგარტყა შეშინებულმა ლიზამ თავი დაუქნია -ახლა გიჩვენებ სეირს უთხრა ნიკამ და სოფის თმებში წაკიდა ხელი, მეორედ არ დაგინახო აქ მოსული და მითუმეტეს არ დაგინახო, რომ ლიზაზე ხელი აწიო, თორემ დავივიწყებ, რომ გოგო ხარ... -ამ ძუკნაში გამცვალე -დიახ ლიზაში გაგცვალე-უთხრა ნიკამ და სოფი კარისკენ წაათრია კარი გამოაღო და გარეთ მოისროლა-არ გაბედო და უკან არ მობრუნდე..-უთხრა და კარი მიუჯახუნა შესინებულ ლიზასთან მივიდა და ფეხსე წამოაყენა -დამშვიდდი-უთხრა თბილად ლიზა ისე იყიო შეშინებული, რომ უნებლიედ ნიკას ჩაეხუტა და მისი სუსტი მკლავები ნიკას სხულზე შემოაჭდო -ნიკა მეშინია..-უთხრა ხმის კანკალით და უფრო მაგრად ჩაეხუტა -ნუ გეშინია მე აქ ვარ -გთხოვ მარტო აღარ დამტოვო, რომ დაბრუნდეს, ისევ რომ დამიშავოს რამე -ნუ გეშინია მშვენიერო ვერაფერს გიზავს, წამოფი აფთიაქის ყუთს ავიებ და წრილობას დაგიმუშავებ, სხვა ხომ კარგად ხარ ლიზამ თავი დაუქნია და ასე ჩახუტებული აჰყვა ნიკას თავი ოთახამდე, ოთახში შესულმა ნიკა მლიზა ლოგინზე დასვა თვითონ კი აფთიაქის ყუთის მოსატანად წავიდა,უკვე ფეხზე გდებოდა, რომ ლიზამ მკლავში დაიჭირა და მისკენ დაქაჩა -არა, არ წახვიდე გთხოვ, ჩემთან დარჩი -არსად არ მივდივარ-უთხრა ნიკა მდა გოგნა მკერდზე მიიხუტა რომელიც ჯერ კიდევ შიშისგან კანკალებდა-ჩემო მშვენიერო, ჩემო ლამაზო-თავზე ხელს უსმევდა ლიზას და ცდილობდა როგორმე დაეწყნარებინა -ჩემთან იყავი არ წახვდე-ბუტბუტებდა ძილ-ბურანში მყოფი ლიზა და ნიკას მკლავებში უფრო და უფრო იტრუნებოდა -აქ ვარ შოკოლადო დაწყნარდი-უთხრა ლიზას და ლოგინზე ფრთხილად გადააწვინა შემდეგ კი თვითონაც გვერდით მიუიწვა, ლიზა ძილში ჯერ კიდე ვშფოთავდა და ვერ ისვენებდა,ნიკა კი თმაზე ეფერებოდა, ჯერ კიდევ უკვირდა როგორ შეძლო ამ გოგომ მისი დამორჩლება,ლიზაზე ისეა მიჯაჭვული, რომ მის გარეშე ერთი დღეც ვერ გაძლებს... ნეტავ საიდან გამოჩნდა,ბოლოს რაც ნიაკმ მასზე გაიგო ისიყო რომ გერმანიში მიდიოდა დედამისთან,ახლა კი დაბრუნდა ნეტავ რაუნდა,ალბათ ჰგონია რომ ნიკა ისევ დაუბრუნდება, თუმცა ნიკა მიცის რომ ასე იოლად არც მას და არც ლიზას თავს არ დაანებებს....ამ ფიქრებში იყიო გართული რომ უცებ ლიზა ზე წამოიჭრა -მომშირდი-დაიყვირა მან და სახეზე ხელები აიფარა-გთხოვ მამა არ გინდა -თვიტონაც ვერ იაზრებდა თუ რას ამბობდა ნიკა ერთ წუთს გაშტერებული უყურებდა,შემდეგ ისევ ლიზას ჩაეხუტა -დაწყნარდი ლიზა ეს უბრალოდ კოშმარია -არა არრა ის მცემს -ვერ ისვენებდა ლიზა -დაწყნარდი ლიზა, დაიძინე მე აქ ვარ, ვერავინ ვერაფერს დაგიშავებს -ის მცემს,მცემს-იმეორებდა ლიზა -ჩშშშ! დაისვენე-უთხრა ნიკამ და ლიზას შუბლზე აკოცა -ნიკა აქ იყავი-ბუტბუტებდ ნახევრად მძინარე ლიზა-არ წახვიდე, არ დამტოვო მიყვარხარ ნიკა -კარგი დამშვიდდი-ნიკა ყველაფერს ჰალუცინაციებს აბრალებდა, ნუთუ მართლა უყვარდა ლიზას,განსაკუთრებით იმის მერე რაც მან ჩაიდინა, ნუთუ მართლა მოახერხა მეთლი ამ დროის მანძილზე მისი გულის მოგება -არა არა შეუძლებელია ლიზა არ შემიყვარებს,ის უბრალოდ ბოდავს-თქვა მან და ლიზას გვერდით, მასზე ჩახუტებულს, მასაც ჩაეძინა.... |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
