ის... ნაწილი 17
კოკა დაძაბული ჩანდა და დაბნეული -ემილი ცუხანდელი ავარია გახსოვს? -კი კოკა რა თქმა უნდა -პოლიციაში ვიყავი დაკითხვაზე შენთანაც მოვა გამომძიებელი, ტასო უკვე დაკითხეს ასევე და მითხარი წინ ხომ გადაგვიბინა ვიღაცამ ესტასომაც უთხრა მეც და ხომ აესე იყო ნამდვილად ? -კი კოკა ასე იყო რა ხდება? -ემილი ჩანაწერები მაჩვენეს იქ არავინ არ ჩანს უბრალოდ მუხრუჭს ვაჭერ მოულოდნელად -რაააა? თითქმის ყვირილით წამოვიძახე -ასეა არ ვიცი ტვინი არ მუშაობს იმდენი ვიფიქრე საუბარი ექიმმა შეგვაწყვეტინა რომელსაც პოლიციელი შემოყვა დაკითხვა ერთ საათამდე გაგრძელდა , ვუმტკიცებდი რომ იქ წინ ვიღაცამ გადაგვირბინა მაგრამამაოდ, აშკარად ისიც კი გაიფიქრა ესენი შეთანხმდნენოდა იჭვნეულად შემომხედა -ემილია ფაქტისახეზე არის ჩანაწერები სადაც ყველაფერი გარქვევით ჩანს და იქ არავინ არ არის მითუმეტეს მანქანას ვერ გადაურბენდა წინ მითხრა და საბუთები დაკეცა ჩემთვის ყველაფერი ცხადი იყო მაგრამ ამის ახსნა კოკასტვიაც კი არ შემეძლო და მითუეტეს პოლიციისთვის, ერთადერთი ლიზი იო ვისაც შეეძლო გაეგო ეს და მოესმინა ჩემი გოგო როგორ მინდა ვნახო. ლიზის მდგომარეობა ისევ მძიმე იყო და კომაში იმყოფებოდა ბევრი წვალების მერე რეამიანციაში ვიყავი და რამის გავგიჟდი ჩემი გოგო იწვა გაფითრებული. ლიზი ლიზი გთხოვ გონს მოდი, როგორ მინდა გაახილო თვალები არ მოქცემ უფლებას რომ ასე იყო , ველაპარაკებოდი დაუსრულებლად მეგონა რომ ესმოდა , ფეხი მოტეხილი ქონდა ნექნებიც დალეწილი და უამრავი დაზიანება, მაპატიე ლიზი მაპატიე ვიცი რომ ეს ჩემი კოშმარის გამოა, უბედურება მომაქვს მე ყველასთვის,არც კი ივიც რა გავაკეთო. სისულეეა ის რომ შენ გინდოდა ამისი წამითაც არ მჯერა ლიზი , მთავარია შენ გადარჩე და გამოკეთდე. ეტლში ჩამჯდარი დერეფანში მივგორავდი და ლიფტისკენ მივიწევდი -დასეირნობთ და ვინ მოგცა ამის ნება? მომესმა ზურსგ უკან და შევკრთი არაფერი ვუპასუხე ,თომა წინ დამიდგა ხელები ერთმანეთს გადააჯვარედინა და მომაჩერდა -პალატაში ვბრუნდები მომერიდე თუ შეილება -დაბრუნდები და ნებართვის გარეშე არც კი ადგები მითხრა და თვალი თვალში გამიყარა დერეფნის ბოლოს ლიფტი გაიღო და იქ გარკვევით დავინახე ის..ის ლიფტის კარების დახურვამდე დაჟინებით მომჩერებოდა ,გამაცია და ვიგრძენი როგორ ეუფლებოდა შიში ჩემს სხეულს -კარგად ხარ? ჩამეკითხა თომა -თავი დავუქნიე თანხმობის ნიშნად და როდესაც ლიფტს მივუახლოვდი საკუთარი გულის ცემას ვგრძნობდი როცა კარის გაღებისას ის ცარიელი იყო ამოვისუნთქე და პალატაში დაბრუნებისას თითქოს დაცულად ვიგრძენი თავი. თომა დამემშვიდობა და გავიდა დღეს ისევ მორიგე ვარ ასე რომ იმედია მშვიდი ძილი მელოდება მითხრა და კარი დახურა ვერ ვიძნებ სულ ვფიქრობ და ვფიქრობ არც კი ვიცი ზოგჯე რაზე, მოგონება ამოტივტივდა ბავშვობის, ემილია ისევ ვერ იძინებ გამზრდელი დედის თბილი ხელები თმაზე კადრები გაცოცხლდა, როგორ მენატრება ეს თბილი ხელები ჩემი თბილი დედიკო და მამიკო ამდენი სიყვარული და სითბო რომ მაჩუქეეს, ვხედავ როგორ წვება პატარა ემილია დედის საწოლში თავს კისერში შეუცურებს და ასე ეძინება, რას არ მივცემდი სიევ ის დრო რომ დაბრუნნდეს ,თითქოს ვგრძნობ კიდეც მის სუნს, როგორ მაკლიხართ როგორ , კადრები ქრება და მოგონებები წყდება რული მოედო თვალებს და ძილისთვის ემზადება სხეული. თვალებს ვახელ და ნახევრად შემოღებულ კარში სინათლის შუქი შემოდის სადაც დგას ის ...ის ნელა წამოვიდა ჩემსკენ ხმის ამოღება ვერ მოვასწარი ის იყო უნდა დამეყვირა ვიგრძენი როგორ ამაფარა პირზე ცივი და ძლიერი ხელი.... |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.