ცოტა ხანს ვუყურებდი მას ნამტირალევი თვალებით , მერე კი გავიქეცი . გავიქეცი აქედან შორს , გავიქეცი არა იმიტომ რომ მამასთან მივსულიყავი და მაგრად ჩავხუტებოდი ან განა იმიტომ რომ დაქალიათვის ყველაფერი მომეყოდა ....არა , მე ესეთი აღარ ვარ !
მოცოტა ხანს ვუყურებდი მას ნამტირალევი თვალებით , მერე კი გავიქეცი . გავიქეცი აქედან შორს , გავიქეცი არა იმიტომ რომ მამასთან მივსულიყავი და მაგრად ჩავხუტებოდი ან განა იმიტომ რომ დაქალიათვის ყველაფერი მომეყოდა ....არა , მე ესეთი აღარ ვარ !
მოკლედ გავიქეცი შორს აქედან , ამ სკოლიდან კონკრეტულად მტკვრის ხიდზე .სულ ყუში მესმოდა მათი სიტყვები :"რაო , ისეთი მაგარი აღატ ვართო?" დავდექი ხიდის წინ და დავფიქრდი :"რატომ გამაჩინა ღმერთმა ,ამ ცოდვილმა ქვეყანამ მარტო ტკივილი მომგვარა ! სხვა არაფერი , არც-ერთხელ არ ვყოფილვარ ბედნიერი . ჯერ დედის ტრაგიკული სიკვდიილი , მერე საშინელი დედინაცვალი , მამა რომელსაც შენთვის აღარ სცალია ,და კი დედის სიკვდილის მერე ისე შეიცვალა რომ სახლში აღარ ჩერდება , ახლა ეს ამბავი !ღმერთო , ნუთუ რა დავაშავე ასეთი ? არ მინდა აქ ყოფნა ახლავე წამიყვანე შენან გთხოვ ძალიან გთხოვ ! გევედრები ! გთხოოოვ ! ამ ერთხელ მაინც მოხდეს ის როგორც მე მინდა ."ვთქვი და ხელები მაღლა გავშალე , თუმცა მაინც არაფერი შეცვლილა .
-კარგი , კარგი . ალბათ ჩემთვის არ გცალია . არაუშავს , შენ თუ არ წამიყვან , მე მოვალ .-ვთქვი და მოაჯირს ფეხი გადავაბიჯე .ცრემლები ღაპაღუპით მოდიოდა , სუნთქვა მიჩერდებოდა ...მაგრამ ეს დაბრკოლება ჩემთვის გადაულახავი არ იყო . მოკლედ გადასახტომად მოვემზადე .
-ხო არ გაგიჟდი -მომესმა უკნიდან ნაცნობი ხმა .
-წაეთრიე აქედან ! არ მინდა სიცოცხლის ბოლო წუთებში შენ გიყურებდე !-ვუთხარი უკანმიუხედავად .
-ჰაჰ! კარგი რაა! ხო იცი რომ , მაგის ნებას არ მოგცემ -მითხრა საბა აბაშიძემ .
-რაა !-ვუყვირე ბოლო ხმაზე-რა გააკეთე თუ ხვები?! მთელი სკოლა ჩემზე იჭორავებს , მასწავლებლებიც კიი! იცი რა რთულია ეესს! იცი?
-დაწყნარდი და ხმას დაუწიე .-მიბრძანა მან .
-გთხოვ წათი -ვუთხარი მშვიდად და სლუკუნით .
-ვერ დაგტოებ მარტო . ვალდებული ვარ !-მითხრა მან და ხელი ჩემსკენ გამოწია .
-არავინ გავალდებულებს . შენ არავინ არაფერს დაგაბრალებს ! გპირდები , ახლა კი გამიშვი იქ სადაც ჩემი ადგილია ! გთხოვ !
-მაპატიე , მაგრრამ ვერა !-მითხრა და ხელში მწვდა .-წამოდი !-მირძანა მან .
-ხო არ გაგიჟდი ! მე იქ დამბრუნებელი არ ვარ !
-ჰმმმ! კარგი ჩემთან წამოდი !
-არა !-ვუყვირე ბოლო ხმაზე .
-კარგი , -მითხრა მან და ხელში ამიყვანა .
-გამიშვი
-ნწუ !
-გამიშვი !-ვუყვირე მე , მაგრამ ვინ მოგისმინა ? ისე ჩამტენა მანქანაში თითქოს სათამაშო ვიყო .
მეორე მხრიდან მომიჯდა ის და სკოლისაკენ წამოყვანა . მაგრამ როცა ეს გავაცნობიერე უკვე გვიანი იყო .
-გაგიჟდი ! აქ იმისთვის მომიყვანე რო სანახაობით დატკბე არა ?-ვუთხარი სასოწარკვეთილმა და მანქანის კარი მაგრად მივაჯახუნე !
-ნუ გეშინია არავინ დაგცინებს -დამაიმედა მან და ხელი ჩამკიდა .
-ხო არ გაგიჟდი !-წავჩურჩულე მე როცა სკოლაშ შევედით , მაგრამ ყველაზე მეტად ის გამიკვირდა რომ არავნ აღარაფერს ამბობდა . -რა უთხარი ?
-ეგ შენი საქმე არაა პატარა პრინცესა , ახლა გირჩევნია კლასში წახვიდე -გამიღიმა მან და კლასისკენ მმიმანიშნა .
სწრაფად გავიქეცი კლასში და ჩემი ადგილი დავიკავე .მერე კი წავიჩურჩულე :"მომეჩვენა თუ , ჩემმა უახლოესმა მტერმა გადამარჩინა ?"ეს ვთქვი თუ არა გაგიჟებული ნია შემოვარდა და მითხრა :
-ელე , კარგად ხარ ?-მითხრა გაგიჟებულმა .
-კი , მგონი .-ვუთხარი მე და ისტორის წიგნი გადავშალე .
-აბა ბავშვებმა თქვეს....-სიტყვისდასრულება არ ვაცალე მე .
-ეგ სიმართლე , მაგრამ ყველაფერი მოგარდა ....და შენ ვინ მოგაცილა კლასში ?
-აუ რავიცი გოგო , ის აბაშიძის ძმაკაცი ხო იცი ?????დაჩი...გელოვანი ! ეგ გადამეკიდა რაა და რავიცი აბაა ...
- აჰამ ...გასაგებია -სრული სერიოზულობით ვთქვი მე და ჩაწითლებული თვალები დახვეული თმის ქვეშ დავმალე.
გაკვეთილებმა უაზროდ ჩაიარა . ზარის დარეკვის შემდეგ კი ბავშვთა ბრბო ჩემს მერს მიაწყდა . მეკითხებოდნენ :"კარგად ხარ?" "რამე ხო არ გჭირდება? " "ყველაფეერი რიგზეა?" მე კი არც კი მოვუსმინე ისე გავიარე ბავშვთა ბრბო , ხელი მოვკიდე ნიას და საპირფარეშოში გავედით :
-რა ხდება?-გაკვირვებულმა მკითხა მან.
-ვერ გავიგე აბაშიძეს ხასიათი ჯერ ეს ამბავი მთელ სკოლას მოსდო , მერე კი ყველაფერი მოაგვარა !
-კარგი რაა! არ იცი აბაშიძე როგორია ? ალბათ ამით იმის დამტკიცებას ცდილობს რომ მას ყველაფერი შეუზლია .
-მაგას მე მოვაკეტინებ !-ვთქვი და დოინჯი შევკარი .
-არ დაგავიწყდეს , რომ მან ეს გაგიკეთა , შეუძლია ყველაფერი გააკეტოს . არ მოერიდება !-გამაფრთხილა ნიაკომ .
-ხო რავიცი !
ამ პატარა დიალოგის მერე საპირფარეშოდან გავედით , მაგრამღმერთმა ეს დღე ულამაზესად გახადა , ჩვენ დავინახეთ უჩა და კეთი როგორ ეხუტებოდნენ ერთმანეთს . კეთის ლამაზი მწვანე კაბა ეცვა , რომელსაც ვარდისფერი ზოლები ჰქონდა. . უჩას კი ჩვეულად ჯინსები და ლამაზი პერანგი .საოცრად ბედნიერები ჩანდნენ . ხალხი კი მათ გარშემო იდგა და იღიმოდა .
-ვაუუუუ!-დავიყვირე მე -გილოცააავთ !
-რას გვილოავ ელუშ , ცოლად კი არ მოვიყვანე!-თქვა უჩამ და ქეთოს ხელი გადახვია .
-მეჯვარე მე ვარ ხო !-თქვა სანდრომ და უჩას მუჯლუგუნიი წაკრა .
-ოოო!მიდი რაა!-დაიმორცხვა უჩა და ქეთოსთან ერთად სკოლიდან გავიდა .
მე და ნია სკოლიდან გავედით და იქვე მყოფ მოედანზე გავედით . გაზაფხულის ცივი სიო კვლავ უბერავდა , ხეები ლამაზად ნარნარებდა , ხოლო პატარა ყვავილები აქეთ-იქით ლამაზად ამოსულიყო .მოკლედ მე და ნია იქვე სკამზე დავჯექით და ნაყინების ჭამა დავიწყეთ :
-კა კარგა არა?-ვკითხე მე .
-ხო , ძაან მაგარია ! უჩა და ქეთოს დიდი სიყვარულის ისტორია -თქვა და ხელები მაღლა ასწია .
-ჰოოო! რა კარგია ! მაგრამ სანდრო და ის ვიღაც მარიშაც ისე უყურებენ ერთმანეთს რო რავი რაა!
-ჰაააააა!-ისე შეიცხადა კინაღამ ნაყინი ხელიდან გაუვარდაა-ისე ხო ეეე!რა მაგარია !!!!
-ნახე ვინ მოდის ჩვენსკენ !-წავჩურჩულე ნიას , როცა სალომე კობახიძე დავინახე .
-აჰამ! ეს სკოლის ბო.ია .-ასევე წამჩურჩულა მან .
-გოგოებო რას შვებით ?-გაიტყლარწა სალი და ჩვენს გვერდით დაჯდა .
-აი შენთვის საინტერესოს არაფერს !-უხეშად ვუპასუხე მე და გვერდზე ჩავიწიე .
-საბა დღეს ჩემთან ერთად მოდის წვეულებაზზე !-თავისი ჭკუით გამარიაჟდა სალი .
-მერე რაა!-თქვა და დაეჭყანა ნია .
-თქვენ ვისთან ერთად მოდიხართ ?-ცივად თქვა სალომემ და ფეხი ფეხზე გადაიდო .
-აუუუ ! ისე რა მოიფიქრეს ეს წყვილებად მისვლა რაა!-გაბრაზდა ნია .
-ხო რაა! მარა მე ალბათ დათოსთან ერთად მოვალ .-ვთქვი მე და გავიღიმე .
-დათო ????????-გაიკვრვა ნიამ .
-ხო რაიყო ?ააა კი დაბრუნდა , მაგრამ აიიი რასაც ქვია ტვინი შეჭამა რაა!
-ჰაჰ !-გაიცინა ნიამ -მე ალბათ ....ალბათ
-ჩემთან ერთად წამოხვალ ?-ეცადა ზრდილობიანად გამოსვლოდა დაჩის .
-ჰაა!-შებრუნდა ნია .-რა ? სად ?როდის ? როგორ ? რანაირად?-თქვა მაგრამ როცა ყველაფერში გაერკვა თავი დაისერიოზულა და თქვა -მოვიფიქებ!
-დასვიდანიე გოგოებო!-თქვა და ხელი დაგვიქნია .
-უნდა დათანხმდე -მივახალე ეგრევე ნიას .
-რაა?-დაიბნა ის
-რა და უნდა დათანხმდე !ძაან კაი ბიჭია .
-ვითოოო?-დაეჭვდა ნია .-ნუ ხო კაი ! კაი ! ოღონდ მხოლოდ ახლა .
-ნუ ხოოო!-ვთქვი , თუმცა მხოლოდ ღმერთმა იცის რა აზრები მიტრიალებდა თავში !



მგონი ცუდი არ იყო . საშუალო ზომის თავია , მაგრამ რა ვქნა . ძალიან დაკავებული ვიყავი . იმედია მოგწონათ