-რომელი ხარ!(ალექსანდრე)
-შენ რომელი ხარ შე ...ო
-ალექსანდრე გაბუნია
- მე ირაკლი წერეთელი მარიამის შეყვარებული, მისმინე ალექს დღესვე შემხვდები 9 საათზე ვერაზე!!
მარი ტელეფონის წართმევას ცდილობდა ირაკლის ცალი ხელით მარი ეჭირა. ტელეფონი გაითიშა. ირაკლიმ ამჯერად ვეღარ მოითმინა, მარი სახლში შეიყვანა და ფაქტიურად იყვირა
- შენ მერე მოგხედავ! ჯერ ამ ნაბი..... მივხედავ.
და წავიდა.მარი იდგა და შიშისგან ვერ ინძრეოდა, ფერი წაუვიდა ინჰალატორს ვერ პოულობდა ამ დროს გული წაუვიდა. მერე, მერე რაც მოხდა თვითონ დაჩისაც არ ახსოვდა, სანდრომ მაშინვე ენდოტრაქეალური ინტუბაცია გაუკეთა. 15წუთში მარი გამპფხიზლდა ყველა მის გარშემო იჯდა, დაჩის მისი ხელი ეჭირა. მის თვალებში შიში ჩანდა, მარიმ დაჩი პირველად ნახა ასეთი იმის მერე რაც მშობლები წავიდნენ.
-კარგად ვარ, უბრალოდ ინჰალატორი დამრჩა ზევით.
-ეს,(ინჰალატორს აჩვენებს) ამის გარეშე ვანაშიც არ შეხვალ, სადმე დაგრჩება და მეთითონ გაგგუდავ(დაჩიმ მაგრა მოუჭირა ხელი)
-მტკივა!
-ვიცი. (იცინის)
მარიმ ნუცას გახედა აინტერესებდა ირაკლიზე რამე თუ იცოდა, ნუცამ თავი გააქნია, შემდეგ თვალებზე აკვირდებოდა აინტერესებდა რა მოხდა.
-კარგით მომშორდით, ნუცასთან დამტოვეთ.(მარი)
-მე 15წუთში შემოვალ, რო გაგსინჯო.(სანდრო)
ბიჭები გავიდნენ.
-ალექსანდრემ დარეკა და ირამლიმ აიღოოო!!!!!!
-ეხლა მეც მჭირდება ინტუბაცია!! მოკლავს?
-არ ვიცი, მეშინია. გაგიჟებული წავიდა საბას ვურეკავ რო დააწყნაროს და არ იღებს.
-არ ინერვიულო მე დავრეკავ

***
ირაკლი ვერაზე მივიდა, ალექსანდრეც იქ იყო, ცოტა შეშინებული მაგრამ არ იმჩნევდა.
-ზდაროვა(ალექსანდრე)
-რა ზდაროვა. შენ მართლა ყ.. ყოფილხარ. ეხლა კარგად მომისმინე დარწმუნებული ვარ უბანში გაიგებდი ჩემ სახელს ბევრისგან.
-კი, მერე?
-სანამ მე აქ ვცხოვრობ ამ უბანში ფეხს არ გამოადგამ, მარის შეწუხებაზე ლაპარაკი არ მაქვს და რა ცუნცულ, შე ყ... შენ ვინ უნდა გყავდეს შე საცოდაო
-შენი არ მეშინია
ირაკლიმ მუშტი სახეში დაარტყა.
-ალექს შენ იცნობ ალბათ ქარწავას ხო? იმას კითხე რა დაემართა ბიჭს რომელიც ჩემ შეყვარებულს აწუხებდა
ირაკლი გატრიალდა და წავიდა.
***
დაჩი და ნუცა მაღაზიაში იყვნენ, დანარჩენები სახლში სიმართლე თუ მოქმედებას თამაშობდნენ.
-სანამ დავიწყებთ, რასაც აქ ვამბობთ რჩება აქ(მარი)
-რამე დასამალი გაქ?(სანდრო)
-უეჭველი დაჩისგან.(ლუკა)
-კაი არ ვამბობთ(საშა)
დაატრიალეს ბოთლი .
სანდრო-მარის.
სანდრომ ბოროტად გაიცინა და ხელებით თამაში დაიწყო.
-სიმართლე თუ მოქმედება?(სანდრო)
-სიმართლე(მარი)
-რომელიმე შენ დაქალს ვევასები?
-არ ვიტყვი
-დალიე(ლუკა)
მარიმ დალია ლუდი.
-ესე ადვილად ვერ დამათრობთ რამე რო ვთქვა.(მარი)
-ვნახოთ, ვნახოთ.(საშა)
ამ დროს დაჩი და ნუცა მოვიდნენ.
-ჩვენც ვთამაშობთ(ნუცა)
-არ დამითროთ ნუციკო და მარი(დაჩი)
ორივე დაჯდა.
სანდრო-ნუცას
-მარის რომელიმე დაქალს ვევასები?(სანდრო)
ნუცამ დასტაცა ხელი ბოთლს, დაჩიმ გამოართვა.
-ცუდი იდეაა.(დაჩი)
-ერთხელ შეილება.(ლუკა)
ნუცამ გადაკრა ერთიანად, რადგან იცოდა რომ ეს კითხვა განმეორდებოდა უნდოდა ზედმეტად დამთვრალიყო. მას უჭირდა სანდროს მოტყუება.
დაჩი-საშას
-სიმარღლე თუ მოქმედება
-მოქმედება
-კაი, დღეს მთელი დღე არ მოწიო
-აუ ჩემი...
ლუკა-მარის
-სიმართლე თუ მოქმედება
-სიმართლე
-ცუნცულ რო არ გვიყვები ალექსანდრეს რატო დაშორდი, აბა გვითხარი
-მართლა გინდა გითხრა?(მარიმ მთლიანად დალია ბოთლიდან ლუდი) შენ ბიძაშვილთან ეძინა, ზრდილობიანად რომ ვთქვათ.
ლუკამ ჭიქა კედელს ესროლა, სიბრაზისგან მუშტებს კრავდა, დაჩიმ თვალებით ანიშნა რომ გაჩერებულიყო, ნუცა შიშისგან სანდროს კალთაში გადახტა და მოეხვია რაზეც მარის და საშაას სიცილი აუტყდათ.
-რა გაცინებთ, ნუცა კომფორტულად გრძნობ თავს?-სარკაზმით უთხრა სანდრომ
-იდიოტო!-ნუცა სიბრაზისგან სულ გაწითლდა და გადაჯდა.
ამაზე ხომ სულ გაგიჟდნენ საშა და მარი უკვე კვდებოდნენ სიცილისგან.
-რა ხდება(ლუკა)
-მემგონი ვხვდები-ბოროტად ჩაიცინა დაჩიმ ჯერ ნუცას გადახედა მერე სანდროს. ლუკამ ძლივს ააყენა მარი იატაკიდან, მაგრამ ის მაინც იცინოდა, ნუცას ნერვები აეშალა და ბალიში ესროლა.
დაჩი-მარის
-სიმართლე
-ვინაა შენი შეყვარებული
-...
-მარი?
მარიმ დალია, უკვე მთვრალი იყო.
-აზრი არ აქ ძაან დათვრა.(ლუკა)
-ოთახში ავიყვან.(სანდრო)
-მადლობა სანდრექს, ნუციკო მიდი დაეხმარე(დაჩი)
საშამ იმხელაზე გაიცინა რომ მარი სავარძლიდან გადმოვარდა შიშისგან მაგრამ შემდეგ ისიც აჰყვა.
სანდრომ მარი ხელში აიყვანა, მარი არ ცხრებოდა და სიცილს აგრძელებდა ნუცას გადახედა ეტყობოდა რომ ეჭვიანობდა. ენა გამოუყო რო გაეჯავრებინა. სანდრომ მეორე ხელი ნუცას მოკიდა რადგან ისიც მთვრალი იყო, ორივე ზემოთ ოთახში მიიყვანა. მარი საწოლზე დააწვინა და მერე ნუცას ოთახში გავიდა.
-ნუცა
-ხო?
-მე ვიცი რაზეც იცინოდნენ მარი და საშა
-და რაზე
-არ მინდა შეგარცხვინო პატარა.
-მთვრალი ვარ, ხვალ მაინც არ მემახსოვრება. თქვი აბა
-მე ვიცი რო გევასები.
-მერე?
-დასავით მიყვარხარ, ჩვენ შორის ამაზე დიდი ურთიერთობა ვერ იქნება, 7 წლით უფროსი ვარ შენზე, თან დაჩიმ რო გაიგოს არ გაცოცხლებს. მასაც ძალიან უყვარხარ. არ გეწყინოს პატარა.
სანდრომ შუბლზე აკოცა და წავიდა.
***
4დღე ძალიან მალე გავიდა, მარი თბილისში როგორც კი ჩავიდა საბას სანახავად წავიდა ეზოში. დაინახა რომ ეწეოდა და კოტეს ელაპარაკებოდა, უკნიდან ჩუმად მიეპარა და ზურგზე შეახტა.
-აუუ!!!(საბა)
საბას გული გაუსკდა, კოტე ახარხარდა.
-შე საზიზღარო, არადა ვამბოვდი როგორ მომენატრა თქო. ჩემი მაიმუნი.
მარი ორივეს გადაეხვია, ერთად ისხდნენ და ლაპარაკობდნენ. მარი იცინოდა, მაგრამ წამებში შეიცვალა მისი სახე როდესაც ირაკლი დაინახა, ისევ მომენტი როცა ვერაფერს ამბობდა. ის მიუახლოვდა, ხელი მოკიდა და გამოიყვანა იქიდან. ამაზე მარი გაბრაზდა, მას თოჯინასავით ექცეოდა.
-რამდენის უფლებას აძლევ შენ თავს
-რაა? ალექსანდრე რო გაწუხებდა რატო არ მეუბნებოდი.
-მაშინ ერთად არ ვიყავით და მაშინ ისე მალე გავარდი რო ახსნაც ვერ მოვასწარი
-უბრალოდ კიდე ერთხელ, კიდე ერთხელ გააკეთებ ესეთ რამეს და ჩემი ხელით მოვკლავ ალექსანდრეს.

-გავიგე.
მოულოდნელად ირაკლისკენ ქერათმიანი, გამხდარი, თაფლისფერთვალება გოგო მივიდა. შეახტა და აკოცა.
-მე დავბრუნდი იკუუუშ
-კატო(ირაკლი)
-კატო(საბა)
-რა?(მარი)