დაბნეულმა წამოწია თავი სანდროს მკლავებიდან მაგრამ მერე გაახსენდა რა ხდებოდა და უცებ დაასერიოზულა სახე..სანდროს ხელები მოიშორა და მიუბრუნდა.
-ძალიანაც კარგი აქ თუ იყავი და გესმოდა ყველაფერი დროის დაკარგვა აღარ იქნება საჭირო!ბარგს შენით ჩაალაგებ თუ მე ჩაგილაგო?ან იქნებ არც გაქ ამოლაგებული...ნუ ფეხებზე რა ეგ რაც აქ აღარ დამხვდე იცოდე!შეუბღვირა და უკანალის ქნევით მისი ოთახისკენ წაბრძანდა ქალბატონი მარიტა. სანდრო და მათე კი ოთახში შევიდნენ,მეთე სანდროს მოუბრუნდა.
-შენც კაი ხულიგანი ხარ!რატო არ მითხარი აქ თუ იყო მთელი ოჯახი?ესა ძმაკაცები ვიქნებით მარტო და გავერთობით ჩვენ პონტშიო?
-ოჰოო...რავიცი რო გითხარი აქაა მარიტაც თქო კი შეუვარდი შიშველ გოგოს ოთახში და!
-რაღა გოგო დაბერდა!
-შენთვის არამგონია დაბერებულიყოს სანდრიკ..
-ეგ რას ნიშნავს?
-იმას ნიშნავს რომ ისევ გიყვარს როგორც ადრე!
-ადრე?როდის მიყვარდა ვაბშე?
-კაი კაი როგორც გინდა!არ მაქ შენი თავი გადი ოთახიდან..ჯერ იმ ქაჯმა არ დამაძინა დილას ,მერე კი არ დამაძინა,ახლა შენ წამიკიდე ცეცხლი!გადი და მოგვარდით მე არ გამაღვიძო!ნიკა მარტოა თან გადიი ახლა..
სანდრო მის კუთნილ ოთახში შევიდა და ბარგი ამოალაგა..არსად წასვლას აპირებდა მეთ საქმე არ ქონდა..
მარიტა კი ოთახში იყო წამოკოტრიალებული საწოლზე და კმაყოფილად იღიმოდა,მერე გაახსენდა ძველი წლები,მოსწავლეობის პერიოდი...თითქოს 2დღის უკან მოხდა ეს ყველაფერი...უკან უკან მიდიოდა.. მარიამის ამბავთანაც მივიდა მაგრამ თავი გააქნია და ფეხზე წამოდგა..აღარ უნდოდა ამაზე ფიქრი..ქვემოთ ჩავიდა ვახშამზე..ყველა მაგიდასთან იჯდა..ნიკაც..ანუ წაბრძანდა ვაჟბატონი და ნიკა დატოვა..ძალიანაც კარგი..მაგრამ გული დაწყდა..გაუხარდა მისი ნახვა..მაგრამ რა ხისთავიანია ამას აღიარებს?არა!ჰოდა გაკრეჭილი დაჯდა სუფრაზე..დაიკო და ძამიკო ჩაკოცნა..ჭამას იწყებდა კარებში სანდრო რომ გამოჩნდა..ტელეფონი ჩაიდო ჯიბეში.იქ მსხდომებს გაუღიმა და თვითონაც დაჯდა სუფრაზე..მარიტა სიბრაზისაგან გაწითლა,გამწვანა გალურჯდა,კინაღამ აფეთქდა..მათეს გახედა გაცოფებული სახით და მაგიდიდან ადგა..უცებ აირბინა კიბები და იმხელაზე მიარახუნა კარები ქვემოთ შეეშინდათ..მერე კი კარების გადაკეტვის ხმა იყო...ლოგინზე წამოწვა და სიბრაზისგან დაბრდღვა თეთრეული კინაღამ...მერე ერთმა აზრმა გაუელვა თავში...მაგრამ უკვე გვიან იყო..ხვალ დარეკავდა...ესეცასე ლოგინში შეწვა და დაძინება სცადა მაგრამ შიოდა მთელი დღე არაფერი ეჭამა..ღამის სამი საათი იქნებოდა რომ გაეღვიძა,კარები ჩუმად გააღო და ფეხაკრეფით ჩავიდა ქვემოთ..შუქები არ აუნთია,ბრეტელებიანი გამჭირვალე მაისური და მოკლე შორტები ეცვა..მისაღები გაიარა და სამზარეულოში შევიდა,მაცივართან მივიდა და რძე გამოიღო,გიჟდებოდა ბავშვობიდან რძეზე..დიდ ჭიქაში დაისხა და სხვამდა,კარადებისკენ იყო სახით მიბრუნებული,მკლავებით დაყდნობილი იყო და უკანალი გაბზეკილი ჰქონდა უკან,ცალ ხელში ტელეფონი ეკავა და სიახლეებს ათვარიელებდა..მერე ტელეფონი იქვე დადო,გასწორდა და რძის ქილა და ჭიქა ხელში აიღო,შეტრიალდა და...სანდრო იდგა მის უკან..
-ააააააა...ვაიმეეეეე....უცებ მოულოდნელობისაგან ხელიდან რძე გაუვარდა და ძირს დაიღვარა მის ფეხებთან..წონასწორობა ვერ შეინარჩუნა და ძირს გაიშოტა,მანამდე ალექსანდრეს ჩაავლო ხელი,უკვე რძის ღვარი მის ფეხებთანაც იყო მისული და ისიც ასრიალდა და მარიტას ზემოდან აღმოჩნდა..მარიტა კიდე რძეში ცურავდა..თანაც ცივ რძეში..თვალები დახუჭა.
-ახლა რომ შემეძლოს ჩემი ხელით გამოგჭრიდი კისერს!
-ჰო?მერე რა გიშლის ხელს?აი იქ დევს დანების კომპლეკტი..
-რამიშლის?200კილოანია ვეშაპი მაწევს ზემოდან და ვერც ხვდება ისეთი თვინნაკლულია რომ გავიჭყინე და ადგეს! და არ ვაპირებ დარჩენილი წლები ციხეში გავატარო ვიღაც იდიოტის მკვლელობის გამო!
სანდრო წამოდგა და მარიტასაც გაუწია ხელი წამოსაყენებლად მაგრამ მარიტამ არ მოაკიდებინა ხელი..უკან მიიწია კარადისათვის რომ მოეკიდა ხელი,სულ დაავიწყდა ნამსხვრევები რომ ეყარა ძირს და ერთიანად ხელიც,ფეხიც და ზურგიც გაიჭრა..განსაკუთრებით ზურგი ტკიოდა..ნამსხვრევი კანში ქონდა..ბოლოს წამოდგა..სანდრო მივარდა.
-მარიტა...სისხლი მოგდის სულ!
-ხელი გამიშვი და გადი!
-არა!
-სასწრაფოდ სანამ გავაღვიძე ყველა!
სანდრომ აღარაფერი თქვა იქვე დადგა და უყურებდა მარიტას..მარიტა კიდე გულში სანდროს ლანძღავდა რომ ასე ტკიოდა ყველაფერი..დიდი ნამსხვრევები იატაკიდან აბოჭა და ნაგავში ჩაუშვა,მერე იქაურობა მოწმინა და უსაფრთხოების მიზნით ხელის პატარა პილასოსით ნამსხვრევები სადაც შეიძლებოდა დარჩენილიყო აიღო...ნაგავში ჩაყარა..ბოლოს ხელი ზურგს უკან წაიღო და ნამსხვრევი გამოქაჩა რომელიც არც ისე ღრმად მაგრამ მაინც ჰქონდა შესობილი..ტელეფონს ხელი დაავლო და ოთახისაკენ წავიდა...არ აინტერესებდა რომ სისხლი დიოდა...ციოდა...სველი ტანსაცმელი ტანზე ჰქონდა მიკრული და ყველაფერი უჩანდა..აბაზანაში შევარდა..სანდრო კი იქ იდგა გამოშტერებული მემგონი ისევ...მარიტამ დიდხანს დაყო სააბაზანოში...რომ გამოვიდა ჭრილობები დაიმუშავა და ლოგინში შეწვა,წელი ტკიოდა ამიტომ მუცელზე დაწვა..უკვე თენდებოდა მაგრამ ეძინებოდა..თან არც უჭამია...კარების გაღების ხმამ გააღვიძა,უცებ წამოყო თავი ლოგინიდან და კარებში მდგარი სანდრო დაინახა..საჭმელები ჰქონდა ლანგარზე....
-აუუ რომელი საათიაა...ტელეფონი მოძებნა..4საათი ყოფილა მალადეც მე..თავისთვის ლაპარაკობდა მერე კი სანდროს მოუბრუნდა..
-აქ რაგინდა?
-მაინტერესებდა როგორ იყავი და ეს გამომატანა ანიტამ არ უჭამია არაფერი ეშივებაო!
მარიტა ლოგინიდან ძლივს წამოდგა,კარებში მდგარ სანდროს გაუღიმა.
-კარგად ვარ როგორც ხედავ!ხელიდან ლანგარი გამოდღლიზა და კარები ცხვირ წინ მიუხურა..მერე კი გადაკეტა.საჭმელიც მიირთვა,წვენიც დააყოლა,მერ ელანგარი გვერდზე გადადო,სააბაზანოში შევიდა და ხელპირი დაიბანა მერე კი ისევ ლოგინში შეგორდა..დღეისთვის რაც ქონდა დაგეგმილი ხვალისათვის გადადო..ისევ დაიძინა ყველაფერი ტკიოდა და რომც გაღვიძებოდა ადგომა შეეზარებოდა..ბიჭები არ ჩანდნენ..მდინარეზე იყვნენ..სანდრო წუხდა რომ მარიტა დააშავა..არადა არც ნდომებია..არ დაეზინა და მისაღებში იჯდა მარიტა რომ ჩამოვიდა..მერე დააინტერესა რას აკეთებდა და უკან მიყვა..მარიტამ ვერც შეამჩნია სანდრო..სანდროს კი ეგონა რომ იცოდა მარიტამ მის უკან რომ იყო და წაკბენდა რამით..მაგრამ....ჰოდაა გათენდა..მარიტამ გაახილა თვალები თუ არა გაეღიმა და ტელეფონს წვა იმ წამსვე..
-ალოო...გაისმა გოგონას ხმა..აშკარად ეძინა..
-ნიაააააჩკაა ჰელოოოუ..ჰაუ არ იუ?
-ვაიმე მოგკლავ!ვერ გადამირჩები!რას გამაღვიძე აუუუუუუუუ!!!
-ჩუ გოგო!რაიყო რას გამიხვრიტე ყურის ბარაბანი მეც ახლა გავიღვიძე..მითხარი ერთი სადა ხარ?ჩამოდი ბათუმიდან?
-კი ორი დღეა..
-მერე ვერ დამირეკავ!
-დაღლილი ვიყავი და მეძინა...
-ბომბა ამბავი მაქვს..
-აბა თვქი..მომაბეზრებლად ჩაილაპარაკა ნიამ..მართლა ეძინებოდა..
-ჰო კაი კაი..არ გაინტერესებს შენ როგორც უყურებ...მიდი დაიძინე..ისე სანდრო და მისი სიმპაწიური ძმაკაცი რო იყო ნიკა აქ არიან..აბა პაკა..ვითომ თიშავდა ტელეფონს ნიას ყვირილი რომ გაიგონა და გულში გაიცინა.
-სანდრო?????ვინ სანდრო გოგო ხომერიკი?არგადამრიოო გავგიჟდები..შენ სახლში რამ გადმოაგდო..და ნიკა...მე რო მომწონდა...ვაიმე მოვდივარ ახლავე..ზუსტი მისამართი მომწერე..
-ამას ქვია გამოფხიზლება..მოკლედ რაშია საქმე ახლა მომისმინე კარგად.....
მერე მარიტამ რაღაცა უთხრა ნიას მისი ახალი გეგმის შესახებ...ნიაც დათანხმა გაუჩენარს გაგიჩენო...ოღონდ შენ ნიკასთან მიჩალიჩე რამეო...მარიტა ძალიან კმაყოფილი იყო..ფეხზე წამოვარდა..აღარ ტკიოდა იმდენად ჭრილობები..აბაზანაში შევიდა და შხაპი მიიღო..მერე ერთი-ერთი ლამაზი კაბა და ფეხზე კეტები მოირგო..თმები გაიშალა,ტუჩსაცხი წაისვა და ქვედა სართულზე სულ ფრენა-ფრენით ჩავიდა..ღიმილით მიესალმა ყველად...
-ჩემი პონჩიკები..მომენატრეთ მე თქვენ..ჩაკოცნა ლილე და დაჩი..
-სად იყავი მალიტუნა?კითხა პატარა ლილემ.პატარაობაში მალიტუნას უძახოდა და დღემდე ასე უძახის მიყუხედავად იმისა რომ იცის მარიტა ქვია მის დიდი დაიკოს.
-საქმეები მქონდა პაწაწუნა.
-ოო დიდი გოგო ვარ მე უკვე!სკოლაში შევალთ მე და დაჩი.
-ჩემი დიდი ბავშვები..სანდრო ამ სანახაობას უყურებდა..აინტერესებდა ასე მხიარული და ბედნიერი რატომ იყო მარიტა,უფროსწორად მიზეზი რა იყო..მათემაც არ დააყოვნა..
-მარტი ასხივებ ისეთი ლამაზი ხარ!რახდება საქმრო უნდა გაგვაცნო?მაგას გვიმალავდი?
-რა ხუმარა ხარ მათუნა!არ ბერდები რა!სულ ასეთი ლამაზი არ ვარ?!
-კი მე იმის თქმა მინდოდა რომ ახლა ულამაზესი ხარ..
მარიტამ აღარაფერი უთხრა ისაუზმა..მერე ბებიას და დედას მიეხმარა მაგიდის ალაგებაში...ანიტას და საბას საქმეები ჰქონდათ ამიტომ უკან უნდა დაბრუნებულიყვნენ..რაც შეეხება ბავშვებს ისინიც წაიყვანეს..მარიტამ ბევრი ეხვეწა დატოვეო მაგრამ ანიტამ ეს უთხრა.
-შვილო..5წელია არ მოშორებულხარ ბავშვებს..არ დაგისვენებია..თან ის ბიჭი მემგონი ის სანდროა..შენც დაისვენე..გვაღირსე შვილიშვილები...ბოლოს წაკბინა დედამ შვილი.
-რაჯიგარი მყავხარ როიცოდე...ახლა ნია მოვა..თან მარტო არა...
-ოხ რა გველი ხარ!ჩემი შვილი ხარ რა..კაი წავედით აბა ჩვენნ..მარიტა დაემშვიდობა მშობლებს და დაიკოს და ძამიკოს დაიქვე მოკალათდა ეზოში ბიჭებთან ერთად.ცქმუტავდა,ადგილზე ვეღარ ჩერდებოდა...თან აზვიადებდა კიდეც სანდროსთვის უფრო შესამჩნევი რომ ყოფილიყო..1საათი არ იქნებოდა გასული მანქანა რომ გაჩრდა ჭიშკართან.
-ეს ვინა ტო?ჩვენთანა?იკითხა ნიკამ.
-რავიცი ბიჯო მე არავინ დამიპატიჟებია..მარიტას გადახედა..სანდრო დუმდა..მარიტა ფეხზე წამოდგა და კარებისაკენ გაქანდა...ეზოში ნია შემოვიდა და მას მოეხვიაა.სანდრომ ამოისუნთქა კიდე კაი ვინმე ბიჭია არაო..ანუ ნიას მოსვლა უხაროდა..ნიკას კიდე ყბა ჩამოვარდა ნია რომ დაინახა აქ...არ იცოდა მარიტას დაქალი თუ იყო..სანდროს მიაკითხა ერთხელ სკოლაში და იქ დაინახა და მოეწონა..არც სანდროსთვი უთქვია თორე ხომ ეტყოდა ჩემი კლასელიაო..მარიტაზეც იცოდა და მათე და ნიკა ერთად ჩალიჩობდნენ მათ ერთად ყოფნას..კაი შევეშვათ ამგენს..რომ ეგონათ ბიჭებს კარები დაიკეტებოდა დიდი დათუნია გამოჩნდა..მერე თაიგული და მარიტას კივილი,ვიღცა ბიჭის სხეულზე იყო აკრული..ეს ბიჭი რატი იყო...ესეც მათი მზაკვრული გეგმა..მარიტა საოცრად გაბრაზდა სანდრო რომ დაინახა..მაგრამ გადაწყვიტა სამაგიერო გადაეხადა და გაემწარებია..მან ხომ არ იცოდა ის გოგოს ამბავი მოგონილი რომ იყო..მაგაზეც გაბრაზებული იყო..კიდე 18 წლის გოგონასავით იქცეოდა რომელიც შეყვარებულს აეჭვიანებს მაგრამ რა ქნას...ჰოდა ნიასაც ზუსტად მაგიტო დაურეკა,თან რეზიკუნას წამოყვანაც თხოვდა და გეგმაც გაააცნო რომ რეზის მის შეყვარეულად უნდა გაეცნო თავი,ამაზე იქეთ ანი ძლივს დაკერეს..ანი რეზის შეყვარებულია..ჰოდა ასე დგანან გადახვეულები ეზოში და ორივე კვდება სიცილით მაგრამ არ იმჩნევს..ყველანი ბიჭებთან მივიდნენ..
-რეზიკუნა წავედი მ ყვავილებს ჩავდებ წყალში არ დაჭკნეს თქვენ კი გაიცანით ერთმანეთ..მარიტა სახლში შევარდა..
მათე წამოდგა.
-მე მათე ვარ მარიტას ბიძაშვილი..შენ?
-მე რატი..მარიტას შეყვარებული.
დადადადამ სიტუაცია დაიძაბა..ყველა ერთმანეთს უყურებდა..
-ჰო?არვიცოდი რატომღაც შენს არსებობაზე.
-ჰოო...ვმალავდით ურთიერთობას.
-ნია ტო რამდენიხანია არმინახიხარ როგორ გაზდილხარ..სანდრო ნიას მოეხვა..მერე რეზის ჩამოართვა ხელი...
-სანდრო.
-რეზი.
-სასიამოვნოა ძმა.ირონიული მზერით უყურებდა სანდრო..
ნიკას და ნიას გაცნობის მომენტი იყო შოკი..ერთმანეთს ანიმაციური ფილმის გმირებივით უყურებდნენ,ნიკამ ხელი ჩამოართვა,მერე ერთმანეთს ეკრიჭებოდნენ და ხელებს აქანავებდნენ..მერე ისევ ნიამ მოიფიქრა ხელის გაშვება..ნიკამ რეზიც გაიცნო..მათეს კი იცნობდა ნია..
-ბიძიი დაბერებულხარ!გაეკრიჭა.
-მომენატრე ალაჯო..
სანდრო იქიდან გაუძურწა და მარიტასთან მივიდა..მარიტა ვაზაში ალაგებდა ყვავილებს..
-შეყვარებული არა?
-ბატონო?
-შენ და რეზი ერთად ხართ თქო?
-ხო რაიყო?პრობლემა გაქ?
-არა არანაირია!ოთახიდან გავიდა და კარებს მუჭი მიარტყა..მერე ტელეფონზე დაურეკეს და ლაპარაკობდა..მარიტამ კი კმაყოფილმა ყვავილების წყალში ჩაწყობა გააგრძელა.
ნია და ბიჭები კი გარეთ იჯდნენ და ირონიულ მზერით უყურებდნენ რეზის..ნია სანდროს უყურებდა..
-შევიდა...იოო..იქ წავაახლა ერთი ამბები..ჩაკარი რეზიკუნა..რეზიმ და ნიამ ერთმანეთს ხელები მიარტყეს..მათე და ნიკა გაოცებული უყურებდნენ..
-მოიწიეთ ახლოს არ გაიგონონ მალე მალე სანამ მოვლენ!
-რახდება ნია?
-მოკლედ...რეზი არა მარიტას შეყვარებული..სანდროს გასაჯავრებლადა აქ...არც მარიტა აღიარებს რომ უყვარს სანდრო...ათასი სისულელე მითხრა მეზიზღება და ვერ ვიტან აქ როა და იქნებ წავიდეს რომ გაიგებს შეყვარებული მყავსო მაგარმა მე ხომ ვიცი საეჭვიანოდ რომ უნდა ეს ამბები..სანდროც არანაკლებია არც ეგ აღიარებს რომ მოკვდეს რომ მარიტა უყვარს..
-უჰ მომეშვა გულზე ცოტა..გაიღიმა მათემ და რეზის მხარზე დაკრა ხელი..კიდე კაი მართლა შენ არ ხარ მისი შეყვარებული.
-რას მიწუნებ ძმა?
-არაფერს კაცო...გაეკრიჭა მათეე.მარა ხო ხვდები სანდროსთან ჩვენც მაგას ვჩალიჩობთ და შენ გავირთულებდი საქმეს..ნია შენ გვაკლდი აშკარად..დაჭამეს ერთმანეთი..2დღა მემგონი ოთახშია..
-ნია რას გვთავაზობ?ახლა რეზიმ დაუსვა შეკითხვა ნია..
-მოკლედ ჩემი გეგმა ასეთია......
-მაგარია ეეე...სანდრო გაგიჟდება..წამოიძახა ნიკამ..
-რატო გავგიჟდები ნიკუშ?ან რა არის მაგარი?
-ჰმმ...რა არის მაგარი და ახლა ჩვენ მივდივართ მთაში...პიკნიკს მოვაწყობთ რაა..იქ მდინარეცა და მოკლედ გავერთობით...აბა ავეხვეტეთ და მოვემზადოთ.
-და მე რატო გავბრაზდები?
-აუ რა ჩაჯინებები იცი რა!ვახ ჩემი!მიტო გაბრაზდები რო შემ მოგიწევს საჭმელის წამოღება!საიდანღაც მოთხარა ნიკამ.
-შანსი არა!იმ ქალოჩკა სუნკებით მე საჭმელს არ წამოვიღებ!
მალე უკან მომავალი მარიტაც გამოჩნდა..იბღვირებოდა რეზი რომ დაინახა ფართოდ გაიღიმა და მისკენ წავიდა..ბიჭები წამოდგნენ ფეხზე და იქაურობას გაეცალნენ..
-ეე რახდება?
-წამო ოთახში წავიდეთ სიყვარულო და მე გეტყვი!თან მოვემზადებით.
-კარგი რეზ..
სანდროს დაბერილი ხელები არ გამორჩენია მარიტას მხედველობიდან და გულში ზეიმობდა..ოთახში შევარდა და რეზიც უკან მიიყოლა..კარები ჩაკეტა და ეცა..კითხვები დააყარა..
-ვაიმე რამოხდა მალე მალეეე..
-რაუნდა მომხდარიყო სულელო..მომენატრე!
-ოო მეც მარა მითხარი სანდროს რეაქცია რაქნა?
-და შენ გძულს?
-ჰო!
-ნუ იტყუები თორე მივალ და ვეტყვი ტყუილა ეჭვიანობ არა მარიტა ჩემი შეყვარბეული თქო!
-ვაიმე ხო კაი..მომწონს ცოტა..სულ ცოტა..
-მოგწონს?თუ გიყვარს?
-ვაიმე მეტყვი ახლა?
-ჰო კაი კაი...გაბრაზდა..მაგრამ არ შეიმჩნია..ხელი რომ ჩამომართვა მომაძრო კინაღამ..მერე შიგნით შემოვიდა და შენ მითხარი რამოხდა?
-ოო არაფერი შენზე მკითხა ერთად ხართო?და მეთქი ხო რაიყო პრობლემა გაქ თქო?და არა არანაირიო და გამოვიდა მერე გარეთ და კარებზე ხელიმიარტყა..ეტკინა ნეტა?
-შეხედე!რას ნერვიულობ თუ ცოტა სულ ცოტა მოგწონს?გიყვარს!სანამ არ აღიარებ არ დაგეხმარები!
-ოუუ რეზზზ..
-მარიტა!ვეტყვი იცოდე!
-ხო კაი მიყვარს!
-აი ასე..ახლა მოვემზადოთ.
ბიჭები ეზოში იყვნენ სამივე დ აუცდიდნენ მარიტას,რეზის და ნიას..სანდროს სადაცა აფეთქდებოდა.გულში ათას საზიზღრობას ფიქრობდა და რეზის გაგლეჯვა უნდოდა,ბოლოს ვერ მოითმინა..
-რასაკეთებენ ამდენხანს?!!ვერ მოისიყვარულეს ნეტა?
-შენ რაგაღელვებს ერთი?!მათმ შეუღრინა!ვერ იტან ადამიანები ბედნიერები რომ არიან?
-კი..მარა..ანუ..
-რას ბოდიალობ ერთი?ძმები ვართ ერთად მოვდივართ,რა ვერ ამოღერღე რომ გიყვარს.ნიკა ჩაერთო საუბარში..
-არ მიყვარს!არ იტეხდა თავისას სანდრო.
-მაშინ რატომ ეჭვიანობ?!მათემ შეუტია სანდრიკას.
-არ ვეჭვიანობ საიდან მოიტანეთ!
სახლიდან გამომავალი რეზი და მარიტა გამოჩნდა ერთმანეთზე ჩახუტებულები..
-უყურებ?რო უყურებ სიბრაზისაგან სადაცა აფეთქდები..აგრძელებდა მათე.
-ძმაო თუ გვეტყვი რომ გიყვარს დაგეხმარებით!რეზის გავიდებთ ფეხ ქვეშ და გადავაყვარებიებთ კიდე მარიტას,ოღონდ შენ თქვი!
-მიყვარს ვა!და რეზის მიხჩობა მინდება ასე რო უყურებ..კბილებში გამოცრა და მოახლოებულ წყვილს გაუღიმა..
-მაშინ ეგ საქმე ჩვენზეა..გადაუჩურჩულა მათემ..
-რას ჩურჩულობთ თქვენ მანდ?მარიტა ჩაეძიაა..
-რა კარგი წყვია თქო იმას ვეუბნებოდით ერთმანეთს..საოცრად უხდებით ერთმანეთს..ნიკამ წამოყო თავი..
-მადლობა ნიკუშ.მარიტამ გაუღიმა.
-მადლობა ძმა.რეზიმაც მადლობა გადაუხადა.
-აბა წავიდეთ?საუბარში სანდრო ჩაერთო.
-ნია მოვიდეს და..
-ეგ სადა კიდე..ნიკა აბუზღუნდა..ნიაც გამოჩნდა ერთი დიდი ჩანთა მოქონდა...ძლივს მოათრევდა..
-რაგიდევს ამ ჩანთაში ტო?შეეკითხა მოახლოებულ ნიას ნიკა.კაცი მოკალი და მოგყავს მთაზე დასამარხად?თუ უნდა გვაჭამო?
-ხუმარა..ირონიულად გაუღიმა ნიამ..ტანსაცმელებია და საჭმელები.
-ტანსაცმელები მთაზე რათ გინდა?ან საჭმელი?ხომ არის გამზადებული ერთ დიდი ჩანთაში რომელიც სანდრიკომ უნდა წამოიღოს!ხო სან?გაენაზა სანდროს ნიკა..
-რასქვია რათ მინდა რომ დავისვარო?!ხომ უნდა გამოვიცვალო..ან რო ვიბანავებთ რომ შემცივდეს,საჭმელი კიდე იმიტოა რომ აქაური საჭმელი გამასუქებს.
-აუ ეს რა სვეცკი ვინმეა.ჰე წავიდეთ.ნიკამ თქვა.ნიამ კიდე მარიტას თვალი ჩაუკრა.მერე ახლოს მიიწია..
-შეხედე სვეცკი ვგონივარ..იცოდე ამ ჩანთის წამოთრევა მე რო მომიხდეს მოგკლავ..აიჩემე წამოგიღებსო ხოდა ვნახოთ.
ყველანი გაუდგნენ გზას..არც ერთმა მხარემ არ იცოდა რას უმზადებდნენ მეგობრები..შუა გზაში იყვნენ ნიკამ რო დაიწყო.
-სანდრო ბიჭო მთაში აღარ დაიჭერს რო ავალთ და არ დაურეკია ჯერ ?
-აუ ეგ კაი გამახსენე მოიცა ვნახო..ჩანთა ძირს დადო და ტელეფონი ამოიღო..
-აუ ეს ჩემი ტელეფონი არა ტო...ჩემი ბუდე უკეთია მარა მათე შენია..
-აუუ მევასა ეგ ბუდე და დილას გაუკეთე...სულ არ მიფიქრია..
-კაი დაიკიდე..მომეცი ჩემი ტელეფონი..
-არ მაქ..
-როგორ არ გაქ?
-დამჯდარი იყო და სახლში დავტოვე რავიცოდი შენი თუ იყო..
-ვახ ჩემი...უნდა მივბრუნდე უეჭველი.
-ოო წამოდი ახლა ასეთი რა ზარია რომ ვერ მოიცდის..ნიამ დაიწყო წუწუნი..მარიტა ხმას არ იღებდა..
-არა არა უნდა მივბრუნდე უეჭველი და წამოვიღო..თან დასატენია..მოკლედ წადით თქვენ და დაგეწევით.
-კაი ძმაო..
სანდრო დაბრუნდა სხვებმა გზა გააგრძელეს.
-ასეთი მნიშვნელოვანი რა იყო ერთი რომ აღარ წამოვიდა?დასვა კითხვა ნიამ..კი იცოდა მაგრამ მარიტასაც ხომ უნდა გაეგო..
-აუ 1წელია ვიღაცა ტიპს კერავს რო ინვესტიცია ერთად ჩადონ და ძლივს დაითანხმა და დღეს უნდა დაერეკა იმას და დაეზუსტებინა ყველაფერი და რაპონტია ხო ხვდებით..
-ჰო როგორ არა..მარიტამ თქვა ირონიულად..
ნახევარი გზა გავლილი ჰქონდათ მარიტა ნიამ რომ გააჩერა..
-ბიჭობო წადით თქვენ ჩვენ დაგეწევით.ჩანთა ნიკას შეაჩჩა..ნიკამაც გამოართვა იმ წამსვე და გაუკვირდა მარიტას.
-არ დაიკარგოთ გოგოებო!
-არა კაცო..
-რაიყო გოგო რატო არმივყვებით?
-აუ საჭირო ოთახი მინდა ვეღარ ვითმენ..იქით გავალ სადმე ბუჩქებში და ვიზამ დამიცადე აქ რა..
-ხო კაი მიდი მალე..
გავიდა 5წუთი..ნია არ ჩანდა..
-ნიააა...
ხმა არავინ გაცა..
-ნიაააააააა!
კიდე არავინ გაცა ხმა..იქითკენ წავიდა სადაც ნია ეგულებოდა მაგრამ ვერ ნახა..მერე აქეთ იქეთ ბოდიალი დაიწყო და დაიკარგა..ირგვლივ სულ ტყე იყო..ბილიკი არსად ჩანდა..შეეშინდა და ყვირილი დაიწყო სახელების..
-ნიააააააააა!!!
-მათე!!!!!!!!!
-ნიკა!!!!!
-რეზი!!!!
-დამეხმარეთ ვინმემ!!!!!!!!
გზა ვერ გააგნო..ძირს დაჯდა და ტირილი დაიწყო..ფაჩუნი რომ გაიგონა და უცებ წამოვარდა ფეხზე და ხელში იქვე დაგდებული ჯოხი აიღო..საიდანღაც სანდრო გამოვარდა...

ესეც ახალი თავი...ცოტა კი დავაგვიანე დადება მაგრამ იმედია ძალიან არ გამინაწყენდებით.ველოდები შეფასებებს <3