ვფიქრობდი აჩის სიტყვებზე,ნუთუ ვუყვარვარ....მაგრამ....არა.... მაგრამ...არმინდა წავიდეს, მიყვარს მასთან ყოფნა მაგრამ ტყუილ იმედსაც ვერ მივცემ.... რა გავაკეთო.
-აჩი შეგიძლია დრო მომცე დასაფიქრებლად?
-კი. წამოდი ვიცეკვოთ.
ხელი მომკიდა და უკან დავბრუნდით, დავიწყეთ ცეკვა, გავაგრძელეთ სმა და გართობა.
დილით ნათიასთან გავიღვიძე, ყავა გავიკეთე და აივანზე გავედი, დავინახე აჩი ვარჯიშობდა გამახსენდა მისი სიტყვები და გულში სითბო ჩამეღვარა.
ნათიას საწოლზე დავიწყე ხტუნაობა
-გაიღვიძეეეეეე.
-დამაძინე რაააა.
-მალე ადექი აი ყავა დალიე.
ძლივს ავაყენე.
-ნათი არგინდა ზღვაზე წასვლა?
-კიი.
-ხოდა წავიდეთ მე, შენ, ზურა, აჩი, გიო და ლუკა.
-მოიცა ზურას დაველაპარაკები დღესვე და წავიდეთ.
არვიცი ამით რისი გაკეთება მინდა მაგრამ უბრალოდ გულმა მიკარნახა და ესე უკეთესად დავფიქრდები უკეთ გავიცნობ ჩემ აჩის.მეცინება ამ ფიქრებზე რა ჩემი მე მართლა გიჟი ვარ.
-რა გაცინებს?-ნათია წინ ამეტუზა.
-არაფერი.
-თქვი მალეეე.
-ოოოოოოფფფფფფფფ.
-დროზე დაიწყე.
-აჩიმ.......
-რაოო?
-....მიყვარხარო.....
-რაააა? მართლააა?ვერ ვიჯერებ. მექალთანეს შეუყვარდი, დაგერხა.
-რააა?მექალთანე?
-კი აბა ესეთ ბიჭს უყურადღებოდ დატოვებდნენ გოგოები?
-რააქვს ეგეთი აჩის რომ გიჟდებიან?
საათს შეხედა და აივანზე გამიყვანა, აჩი ისევ ვარჯიშობდა.
-შეხედე და დატკბი.
-რით?
-აჩის ყურებით, უბრალოდ დააკვირდი რააა.
-გადი რა.შემეშვი.-ოთახში ვბრუნდებოდი რომ დავინახე ვიღაც გოგო ჩაეხუტა.
-ეხლა რაღას იტყვი?
-იგივეს.
ოთახში დავბრუნდით.
-დაურეკე ზურას!
ზურა დაგვთანხმდა, მშობლებიც და ბარგის ჩალაგება დავიწყეთ. საღამოს უკვე ბათუმში ვიყავით ზურასთან. ალბათ ფიქრებთ როგორ გვიშვებენ მშობლები ესე ადვილად ხოო? გვენდობიან, ყველას გვიცნობენ და რათქმაუნდა ზურას სახლში ბებია და ბაბუა ყავს. არსად გავსულვართ, ბარგი ამოვალაგეთ და დავისვენეთ.
-აბა მალე გაიღვიძეთ სასტავ მალეეეეეე.
გიოს ხმა გავიგონე
-რატომ? რამე მოხდა?
-ხო უკვე 2საათია და სანაპიროზე გავიდეთ.
-აააააააააააააა
იმხელაზე დავიყვირე ყველა გამოვიდა ოთახებიდან.
-რახდება?
-რა გაყვირებს?
-რაგჭირს?
ბევრი სულელური კითხვები...ბლა.ბლა.ბლა.
-სანაპიროზე მივდივართ და 5წუთში აქ იყავით.
ვთქვი და მომზადება დავიწყე. შავავი ბიკინი ჩავიცვი და თეთრი გამჭვირვალე კაბა, ჩანთაში საჭირო ნივთები ჩავდე, სათვალე ავიღე და გავედი.
სანაპიროზე თავისუფალი ადგილი ვნახეთ და დაიწყო გართობა, ბავშვები ზღვაში ჩავიდნენ, მხოლოდ მე დავრჩი. კაბა გავიხადე და თავისუფლად ვიყავი, ვგრძნობ აჩის მწველ მზერას მაგრამ ვაიგნორებ. იქნებ მეც სხვებივით გამომიყენოს მერე? რა მოხდება? არა არმინდა რომ ესე მოხდეს. ბიჭები მოდიოდნენ მეცნობოდნენ მაგრამ ზრდილობიანად ვიშორებდი.
-გოგო ნუ გადარიე ბიჭები.-ნათია მიცინოდა.
-გავაგიჟეეე? რით?
-შენი სექსუალობით, დიდი მკერდით და თ, შენი ფიგურით.
-ნუ აზვიადებ რა შენც არხარ ჩემზე ნაკლები.
-ხო მაგრამ მე ზურა მყავს და ვერ მიახლოვდებიან და აი შენ რომ გიახლოვდებიან აჩის რეები ემართება არვიცი.-მიცინის.
-დავაკვირდები.-ორივემ ბევრი ვიცინეთ.
როდესაც მარტო დავრჩი ერთი სიმპატიური ბიჭი მოვიდა, საუბარში ავყევი, თან ვაკვირდებოდი აჩის მზერას, სიბრაზეს და მსიამოვნებს რომ ბრაზდება. ამ ბიჭთან მართლა კარგათ ამეწყო საუბარი.....
-მარიამ არ გამაცნობ.-აჩი ისე მოვიდა ვერც შევამჩნიე.