ხმა ვერ ამოვიღე,გაშტერებული ვიდექი დ ავუყურებდი,გონებაში მხოლოდ ჩემი ყოფილი ცოლი მიტრიალებდა,ისევ გაგაცურეს მარიამ?ყველაფრის გაანალიზება დავიწყე გონებაში.
-რა?-დაბნეულმა ძლივს ამოვიღე ხმა
-ნათია იყო,მარიამის დედა
-გასაგებია-ხმა გამიწყდა,ცრემლები მომაწვა თუმცა არ მივეცი თავს ტირილის უფლება,ნერწყვი მძიმედ გადავყლაპე და კისერი ნერვულად მოვიქექე
-სულელო-გამიღიმა და წელზე მომხვია ხელები-იეჭვიანე?
-შენი აზრით?-გული ამომიჯდა-რა უნდა?
-ქონების ნახევარი
-რა?-პირი დავაღე-ხო გაეყარეთ და რაღას ითხოვს?
-ან მარიამი ან ფულიო-ძარღვი დაეჭიმა
-რა?-ამაზე კიდევ უფრო მეტად გავოცდ,ყველაფერს წარმოვიდგენდი ამის მაგივრად
-შენ არ იცნობ ნათიას,ყველაფრზე წავა კარგი ცხოვრებისთვის-ამოიხვნეშა
-შვილით როგორ მანიპულირებს?-გონს ვერ მოვდიოდი
-ნუ გიკვირს,მაგან ისეთები გამიკეთე რო მოგიყვე ვაბშე გარეკავ-ისევ გაეცინა და მძინარე მარიამს აკოცა
-რასაპირებ?დედობაზე ხომ თქვა თვითონ უარი?
-ბავშვი არცუნდა,ეგ ისე თქვა ჯიბრის გამო,ფული უნდა ფული-დამარცვლა და გაეცინა ისევ
-ცოლ-ქმარი ხო აღარ ხართ? რაღას ითხოვს ან რა უფლებით?
-რა უფლება მარიამ,ისეთი საბუთები აქვს გაყალბებული სასამართლოს რო წარუდგინოს ანგარიშფაქტურები იმენა ყველას დაგვიჭერენ
-საიდან აქვს ეგ საბუთები?
-ჩემი ცოლი როცა იყო მაშინ იჩალიჩა ალბათ-მხრები აიჩეჩა
-რას აპირებ?-ღრმად ამოვისუნთქე და მკერდზე ავეკარი
-ერთი მაგიდ დედაც მოვტ*ან,მივუგდებ ფულს და გაჩუმდება ალბათ თუარადა მოსტ*ნია პატრონი მაგ ყალბ საბუთებიანად.-ბაჩოს გინება პირველად მოვისმინე და ასეთი ბაჩოც პირველად ვნახე
გული ვიძახდი აქ რო მყავდეს ეგ ძუკნა შუაზე გავგლეჯდითქო.
-დამშვიდდი კარგი? შენი წყალი გადავლე და მერე ჩაგეხუტები დავიძინოთ...
-ერთად ვიბანაოთ-ვნებიანად გამიღიმა,როგორც იცოდა ხოლმე ისე
-მარიამს რო გაეღვიძოს?-ბავშვ დავხედე,მშვიდად ეძინა
-ხო იცი რო არ ეღვიძება,წამო რაა-ხელი მომხვია და სააბაზანოში შევედით.
მეც არ გავუძალიანდი,ვიცოდი ისედაც დაძაბული იყო და მინდოდა მისთვის მაქსიმალურად მესიამოვნებინა.ტანაცმელი გაიძრო შემდეგ კი მეც გამანტავისუფლა ტრუსისა და ბიუსჰალტერისგან.ნელა შემომისვა წელზე და კედელზე ამაყუდა,ტუჩებზე დამეძგერა,ასეთი ველური და ვნებიანი ჯერ არ მახსოვს.ონკანი მოუშვა და ჯაკუზი გაავსო შემდეგ კი ორივენი შიგნით ჩავწექით,საოცრად მესიამოვნა თბილი წყალი.ჩემს ფეხებშუა მოექცა და ამჯერად სწრაფად და ძლიერად დაიწყო მოძრაობა,ცოტა არიყოს ესეთი უხეშობა არ მომეწონა,თუმცა არ გამიჩერებია,უფრო და უფრო მეტად უმატებდა ტემპს,სიამოვნების ნაცვლად უფრო ტკივლს განვიცდი,რომ აღარ გაჩერდა ხელი ვკარი და თავიდან მოშორება ვცადე,მაგრამ ამაოდ,იმდენად ძლიერად ვყავდი ჩაბღაუჭებული,რომ ვერაფერსგავხდი,ტკივილსგან დავიკლაკნე და ამოვიკნავლე
-ბაჩო გთხოვ,მტკივა გაჩერდი!-ვეჯაგურებოდი თუმცა ამაოდ
ვეხვეწე ვემუდარე,თუმცა სანამ ბოლომდე არ მიიღო სიამოვნება და არ დაკმაყოფილდა არ მომეშვა,ცხოველივით იქცეოდა. ყვლაფერი მტკიოდა ვერ ვინძრეოდი,როგორც იქნა მომშორდა და ქოშინით ჩაეშვა წყალში.ოთხად მოკეცილი ვიჯექი,ემბრიონის ფორმაში.იმის თავიც კი არ მქონდა რომ წამოვმდგარიყავი,ყველაფერი მეწვოდა ასე მეგონა ტრაქტორმა გადამიარა.წყლიდან ამოყვინთა და მომაშტერდა
-მარიამ კარგად ხარ?-ხელი დამისვა მხარზე
-არ შემეხო!-დავუყვირე და ცრემლები წამსკდა
-მაპატიე გთხოვ,მხეცივთ მოგექეცი,თავი ვეღარ გავაკონტროლე,ძალიან გტკივა? მანახე მარიამ
-თავი დამანებე!-ისევ დავუღრიალე
-ნუ მეუბნები მაგას გთხოვ მოდი ჩემთან-ხელის მოხვევა უნდოდა თუმცა სწრაფდ ვკარი ხელი და ამოვედი ვანიდან,სწრაფადგადავიცვი სველ ტანზე სარაფანა და საძინებელში გამოვვარდი,კარები ჩაეტილი იყო დავეჯაჯგურე ვერაფრით გავაღე
-მარიამ გაჩერდი რასაკეთებ? გგნია რამეს დაგისავებ? მანახე სისხლი მოგდის მკლავზე
-მხეცი ხარ ბაჩო! ნადირი!-ვზლუქუნებდი მერე მარიამს გამოეღვიზა ხმაურზე და იმანაც დაიწყო ზლუქუნი ახლა ორივე ერთ ხმაში ვბღაოდით.
-აღარ ვიცი რომელი დაგაწყნაროთ!-დაიღრიალა ბაჩომ
-მხეცი ხარ! არ მჭირდება შენი დაწყნარება-მარიამთან მივედი და ხელშ ავიყვანე,გული ამოვარდნას ჰქონდა ბავშვს,გულზე მივიკარი და გაჩუმდა,სლუკუნებდა
-მაპატიე-თავჩაღუნული იდგა ჩემს წინ-არ ვიცი რატო მოვქეცი ასე მარიამ,უზომოდ მიყვარხარ-თავი გვერდით გაატრიალა
-ასე აღარ მოიქცე რა-შემეცოდა და მოვეხვიეთ მე და მარიამი,მიუხედავად იმისა,რომ ასე მომექცა ხელი ამინც არ ვკარი ვიცოდი გამწარებული იყო და ეს ჯავრი ჩემზე იყარა,თუმცა იმდენად მიყვარდა რომ ხელს ვერ ვკრავდი და ასეთ მდგომარეობაში მარტო ვერ დავტოვებდი.
-ჩემი გოგო ხარ შენ,ჩემი მარიამი,როგორ მიყვარხარ ტო-დამიკოცნა მთელი სახე.მარიამს ვაჭამე და დამშვიდდა,გვერდით დვიწვინე და მალევე ჩაეძინა,ბაჩო უკნიდან ამეკრო და ჩვენც მიგვეძინა ცოტახანში.დილით ადრევე წავიდა ბაჩო სადღაც,მთელი დღე მის მოლოდინში გავატარე მარიამთან და გოგონებთან ერთად,ბაჩოს ბიჭებიც თან ახლდნენ.
-პროსტა აზრზე ხარ?რა უნამუსო ძუკნა ყოფილა ის ქალი-დაიწყო ნანუკამ
-გოგო მართლა ფულის გამოძალვა უნდა?-აყვა ნინაც
-არვიცი რა ჯანდაბა უნდა,ესეთი უნამუსო როგორ უნდა იყო ადამიანი ვერც კი წარმომიდგენია
-მარიამ რაღაც უნდა გითხრა
-რა იყო ნინა?-მარიამს პამპერსს ვუცვლიდი
-ინგა და ზურა ჩამოდიან დღეს-ტუჩები დაიჭამა
-ჩამოვიდნენ მერე მე რა?-მხრები ავიჩეჩე
-ამ სასტუმროში იქნებიან
-მოკლედ რა! ყველა ამ სასტუმროში როგორ უნდა გაჩერდეს? დავიჯერო ბათუმში ხვა სასტუმროები აღარაა?-თვალი გადავატრიალე
-ჩვენს პონტში მოდის,მარო მათლა ასე ძაან გეჯავრება ინგა?
-არ მეჯავრება ნინა,უბრალოდ არ მიყვარს!-კბილებში გამოვცარი
-ვიცი რო რთულია,თუმცა ის მაინც დედაშენია და უნდა მიიღო მარო
-ის დედაშენია ნინა,გაიგე?
-დედაშენიც მარიამ!
-ახლა ამაზე უნდა დავცხოთ?! მილიონჯერ გაგაფრთხლე მგონი ამ ტემაზე აღარ დამელაპარაკოთქო! შენ არ გამოგიცდია ის რაც მე გამოვცადე აე რომ ნუ ლაპარაკობ იმაზე რაც არ იცი!-გამწარებულმა მივახალე პირში
-მეც მამის გარეშე გავიზარდე,ხო არ დაგავიწყდა?!-არც ის დამრჩენია ვალში
-შენ გვერდით გყავდა ისეთი ადამიანი ვინც გიწევდა მამობას ასე რომ ერთმანეთს ნუ ადრი ძალიან გთხოვ! მის გარეშე ვიცხოვრე 21 წელი და როგორმე ასეც განვაგრძობ! არაფერში მჭირდება მე ინგა!-თავი ვეღარ გავაკონტროლე ისე გავმწარდი
-კარგით გეყოფათ ახლა თორე ეშინია უკვე ბავშვს! რა გეტაკათ? რის გამო ჩხუბობთს?-ჩაერია ნანუნა
ხმას არცერთი აღარ ვიღებდით,ნინა მიყვარდა თუმცა მაშინვე მაღიზიანებდა როგორც კი ინგას დაცვას დაიწყებდა,ბრაზით და შურიტ ვსკდებოდი როცა წარმოვიდგენდი მას და ინგას ერთად,ყველაფერი რაც ჩემიც უნდ აყოფილიყო მხოლოდ მისი იყო,ყველაზე მთავარი კი დედის გვერდით ცხოვრება იყო,თუმცა რა ნინას ბრალი იყო.ყველაფერში დამნაშავე მხოლოდ ინგა და მისი გაუმაძღობა იყო.
-მარიამ მაპატიე-საწყალი თვალებით გადმომხედა ნინამ და ცრემლები შეიმშრალა
-შენი ბრალი არაა ნინა,დაივიწყე
-ხო მაგრამ...
-დაივიწყე კარგი,არაფერი მომხდარა-გავუღიმე და მოვეხვიე ჩემს ტყუპისცალს
მთელი დღე აუზთან გავატარეთ ბიჭების მოლოდინში,ვეღარ მოვითმინე და დავურეე ბაჩოს,რამდენიმე გაბმული ზარის შემდეგ მიპასუხა
-სად ხარ ბაჩო?
-მოვალთ მალე,რასშვებით თქვენ?
-აუზზე ვართ და გელოდებით თქვენ,მალე მოხვალთ?
-დაახლოებით ერთ საათში მანდ ვარ რა,მიყვარხარ პატარა,ახლა უნდა წავიდე,მარიამი დამიკოცნე
მალევე გათიშა,ალბათ იმ საქმეს აგვარებს.
-სად ვართო?-წყლიდან თავი ამოყო ნანუკამ
-რავი ერთ საათში მოვალთო და-მხრები ავიჩეჩე და მძინარე მარიამს დავხედე
-რამსუქანაა ეს ბავშვი,არ გღლის?-სიცილით მითხრა ნინამ და მარიამს აკოცა ბარკლებზე
-რა ვუყო? ნომერში მარტო ხო არ დავტოვებ?-გამეცინა და ლოყები დავუკოცნე
-გმირი ქალი ხარ დაო-გადაიხარხარა ნინამ-ისე ახლა გიგას რო შვილი ყავდეს და აქ წამოეყვანა ვაიმეე რო წარმოვიდგენ ტანში მცრის-დაიმანჭა უსიამოვნოდ
-მე ბაჩო მიყვარს ნინა და მისი შვილიც ანალოგიურად
-აბა მე გიგა კი არ მძულს გოგო-ამაზე სამივეს გაგვეცინა.





___________________________________________
ესეც დაპირებული თავი,პატარაა თუმცა დღეს მეორე თავი,დილისთვის ისევ დავდებ <3