-იქნებ არაფერი არ ყოფილა?(ნუცა)
-ეგრე მეგონა ალექსანდრეზეც(მარი)
-და იქნებ უბრალოდ დარჩა ღამით?(ლუკა)
ნუცამ და მარიმ მკვლელი თვალებით შეხედეს.
-როგორც გინდა(ლუკა)
მარიმ სიგარეტს მოუკიდა და ჩაეშვა სავარძელში. უკვე მერამდენეჯერ შეიძლებოდა ეს მომხდარიყო, მისი ნდობა მოეპოვებინათ, სიყვარული აეხსნათ და ბოლოში ეღალატათ. მის ემოციებზე თამაშობდნენ. ზუსტად ამიტომ აღარ იმჩნევდა არაფერს, არ ანიჭებდა მათ ამ სიამოვნებას რომ მისთვის ნერვები აეშალათ.
-თუ გაგიხარდება მე და ვაკო ისევ ერთად ვართ(ნუცა)
-იმ ბიჭზე რო მიყვებოდი ზღვაზე?(ლუკა)
-ხო
-გილოცავ ნუც, მაგრამ მართლა ეხლა ძაან დავიღალე. მერე დაგირეკავთ და გნახავთ ორივეს(მარი)
-კაი(ნუცა)
-თუ რამე დარეკე(ლუკა)
მარი შევიდა აბაზანაში, გადაივლო გამოვიდა ხალათით და მისაღებში დაჯდა. სიგარეტის მოწევა დაიწყო. ყველანაირ ახსნას ეძებდა იმაში თუ რატომ უთხრა კატომ ირაკლის ის სიტყვები რაც ყოველ წამს თავში უტრიალებდა. არ უნდოდა ეფიქრა რომ რაღაც მოხდა, მართლა ლუკას ვარიანტს ეყრნობოდა მაგრამ მხოლოდ ერთი გამოსავალი ჰქონდა, ეკითხა ირაკლისთვის და მასთან ყველაზე მეტად არ უნდოდა ლაპარაკი. ფიქრში გართულმა ვერც შეამჩნია როგორ ჩამოვიდა საშა. უკნიდან მივიდა და ჩაეხუტა.
-რა ადრე ამდგარხარ
-ხო.
-რა გჭირს
-არც არაფერი
-არ გინდა ლაპარაკი, რაღაც მოხდა.
-ხო.
-რა ხოო, კარგი არ გინდა და არც ილაპარაკო
საშა სამზარეულოში გავიდა. მარიმ ტელეფონი აიღო და დაჩის დაურეკა.
-რა არი
-დაჩი, წყნეთში მინდა ასვლა ჩოლოყასთან
-არა, სულ ეს არის?
-გთხოვ მარტო ავალ
-ეგრე მეუბნებოდი ზღვაზეც.
-გთხოვ
-მარი, მეც გთხოვ გაიზარდე უკვე, ჩემი შენიშვნები არ უნდა გჭირდებოდეს შენ.
დაჩიმ გათიშა. მარიმ ტელეფონი მთელი სიმწრით დაახეთქა. საშა ოთახში შემოვიდა ამ ხმაურზე.
-რა ხდება, გინდა დამამშვიდებელი?!!
-არა!
-მაინც მოგიტან
-არა მეთქი
საშა გავიდა ოთახიდან და წამალთან და წყალთან ერთად დაბრუნდა. გაუწოდა და დაალევინა.
-დაგაძინებს მიდი ადი ზემოთ და მანამდე საჭმელს შევუკვეთავ.
-კაი.
***
საღამოს დაჩი მივიდა სახლში. მარი მაგ დროს ზემოთ ოთახში იწვა.
-სად არის(დაჩი)
-ოთახშია მთელი დღეა წევს.(საშა)
-რატო რა არი
-არ ვიცი, არ მეუბნება.
დაჩი მარის ოთახში ავიდა, მის საწოლის კიდეზე ჩამოჯდა.
-რა გჭირს
-არაფერი
-რამე ჭამე?
-არ მშია.
-მარი ნუ მაშინებ სანდროს დავურეკავ იცოდე.
-რაც გინდა ის ქენი.
დაჩი ოთახიდან ქვემოთ ჩავიდა.
-საშა თუ იცი რა მოხდა გთხოვ მითხარი
-არ ვიცი თქო მეც არ მეუბნება.
-ნუცას ეცოდინება
-ნუცა აქ არ მოვა, სანდროს გამო.
-არც გვეტყვის. ისევ სანდრო გავაგზავნო ჯობია.
-არ გინდა მარი გაბრაზდება.
-და მთელი დღე რო შიმშილობს ეს ნორმალურია? ძალით ვერ ვაჭმევ.
-ისევ შენ აუტანე საჭმელი და ნახე ვირუსი ხო არ შეუტრიალდა.
-მართალი ხარ.
დაჩიმ აიღო თერმომეტრი და საჭმელი ავიდა ზემოთ. სიცხე არ ქონდა საჭმელიც ჩვეულებრივად ჭამა დაუძალებლად, დაჩის ძაან შეეშინდა და სანდროს დაურეკა. სანდროც მალევე მივიდა. ოთახში მარტო იყო მარისთან.
-მარ, რა მოხდა
-არაფერი
-თუ არ მეტყვი დამიჯერე შენი ძმა საავადმყოფოში გაგაქანებს. ირაკლისთან იჩხუბე?
-ვაიმეე... მარი ადგა საწოლიდან.-კარგად ვარ ხედავ?-მარი ქვემოთ ჩავიდა.
-რა სანდრომ ესე მალე გიშველა?(დაჩი)
სანდრო ჩამოვიდა.
-მე არც არაფერი გამიკეთებია.
მარიმ სიგარეტი აიღო და დაჩის თვალწინ დაიწყო მოწევა, დაჩი მისვლას აპირებდა რო გამოერთვა მაგრამ სანდრომ არ დააცადა.
-დაანებე. საშა, დაჩი წამო ავიდეთ ლუკასთან.-სანდრომ არცერთს არ დააცადა პასუხის თქმა რო ორივე სახლიდან გაიყვანა. მარიმ ანდროს,ნუცას და ლუკას დაურეკა. 10წუთში ყველა მასთან გაჩნდა, ლუდით.
-როგორ გააგდე ბიჭები სახლიდან
-ჩვეულებრივად, ლუდი მომეცით.
მარიმ ლუდს დასტაცა ხელი და სმა დაიწყო. ბავშვებმა მუსიკა ჩართეს, სვამდნენ, ეწეოდნენ და ერთობოდნენ. ფაქტიურად როცა გათიშვამდე მივიდნენ ლუკა და ანდრო წავიდნენ, ნუაცს არ უნდოდა სახლში მთვრალი მისულიყო და მარისთან დარჩა. მარიც ძაან მთვრალი იყო, ამ დროს კარებზე კაკუნი გაიგეს, მარიმ გააღო და ხელში ირაკლი შერჩა.
-აქ რა გინდა
-რა რა მინდა მთელი დღეა გირეკავ და მითიშავ!!
-ხო კაი იყო კატოსთან?
-შენ თავი რას მიარტყი, მთვრალი ხარ?
-ეგეც. კატომ რო გითხრა მადლობა სასიამოვნო საღამოსთვისო მარტო იყავით შენთან სახლში ღამე რა უნდა წარმოვიდგინო?
-კატო მთრალი იყო, სახლში მივიყვანე თავისთან და დავტოვე მეტი არც არაფერი ჩემ სახლში არ ყოფილა
-უი, თურმე ტყუუუუილად დამილევია ნუციიი!!!
-რამდენი დალიე რა დღეში ხარ!
-აჰაჰაჰ, არ ვიცი.
ირაკლიმ მარი ხელში აიყვანა და აკოცა.
-რაც არ უნდა მოხდეს მეორეჯერ ტელეფონი რო არ აიღო შემომაკვდები გასაგებია?!!
-კი.
-ძალიან კარგი, წავედი მე და... მოიცა შენ და ნუცამ დალიეთ ამდენი?-ირაკლიმ ბოთლებზე მიუთითა
-ხო... ნუცა?
-კიი ჩვეეენ
-რო გავიგო რომ ვინმე ბიჭი იყო ამოსული არ გაცოცხლებ არც შენ და არც იმ ბიჭს.
ირაკლი წავიდა.
-გადავრჩი.
-ხო. მაგრამ ეხლა შენ ის თქვი ამდენი რამის დალაგება.
გოგოები თითმის ერთი საათი ალაგებდნენ მისაღებს როცა დაამთავრეს ყავა გაიკეთეს რომ ცოტა გამოსულიყვნენ და სავარძელში ჩაეშვნენ, თან ეწეოდნენ. ამ დროს საშა, სანდრო და დაჩი მოვიდნენ. ნუცა სამზარეულოში იყო, სანდროც იქ გავიდა.
-შეხედეთ ვინ მოსულა
-აუ კაი სანდრექს თავი დაანებე გთხოვ(მარი)
-მოიცა რა(სანდრო)
სანდრომ კარი მოიხურა და ნელი ნაბიჯებით მივიდა ნუცასთან.
-ირაკლიზე უკვე მოიტყუე ალბათ ვაკოსთანაც არ ხარ, შენ ჩემი ხარ ნუცი,
სანდრომ კედელზე ააკრა ნუცა და ხელით დაიჭირა. ნუცას არ შეშინებია, ყოველშემთხევაში სანდროს ეს არ შეუმჩნევია მის სახეზე. მალევე მოვიდა გონზე და სანდროს ხელი კრა.
-მე ვაკო მიყვარს და... და... მომშორდი შე დებილო.
-გეტყობა. მე არც მითქვამს რო მიყვარხარ მე ვთქვი რო ჩემი საკუთრება ხარ და ვიღადავე ნუცი, როდიდან გახდი ესეთი სერიოზული.
***
მეორე დილით ნუცა თავის ტკივილმა გააღვიძა, თურმე სანდროს გვერდით ჩაეძინა. ეს რომ შეამჩნია წამოხტა სავარძლიდან, მალე ჩაიცვა ფეხზე.
-სად მირბიხარ-ჰკითხა სანდრომ
-არსად, არ ვიცი შენ გვერდით რატომ ჩამეძინა
-არ გახსოვს? მთვრალი იყავი ღამე და...
-რაა?
სანდროს გაეცინა.
-დებილო გული გამიხეთქე! მარი სად არის
-მაგას და საშას ზემოთ ძინავთ და დაჩი სამსახურშია
ნუცამ ჩაიცვა და სამზარეულოში გავიდა.
-თავი მისკდება. მარიიიი! ჩამო.
ნუცამ ორივე გააღვიძა საშაც და მარიც, მალევე ჩამოვიდნენ. საშა ნუცასთან მივიდა და წელზე მაგრა მოხვია ხელი.
-კიდე ერთხელ გამაღვიძებ როცა პახმელიაზე ვარ და მოგკლავ-საშამ მოუღუტუნა ნუცას და ყავის კეთება დაიწყო
-მიყვარხარ სააშ-ნუცა ჩაეხუტა
ყველა მაგიდას მიუჯდა და დაიწყეს ჭამა და ყავის სმა.
-ნუც, დღეს ლუკა ვნახოთ რა გუშინ ეგეც ძაან...-ნუცამ ხელი ააფარა პირზე
-ვინაა ლუკა-საშამ ყავა მოსვა
-მარის გამოგონებული მეგობარი-ჩასჩურჩულა ბიჭებს
-კარგი მეზარება ჩაძიება და ვითომ დავიჯერე-გადაიხარხარა სანდრომ
-დაჩიმ რა თქვა მე კიდე დასჯილი ვყავარ?(მარი)
-კი. (საშა)
-ჯანდაბა, როდის გამიშვებს მესამე დღეა უკვე(მარი)
-მარ, დილიდან არ გინდა(სანდრო)
-არ მაინტერესებს მე და მარი მივდივართ დღეს მის გამოგონებულ მეგობართან(ნუცა)
-ნუცი, შენ პირადად დღეს მე მომყვები წყნეთში ამიტომ ვერანაირ გამოგონებულ მეგობარს ვერ ნახავ, მარ შენც მოდიხარ დაჩიმ მთხოვა. რამოდენიმე დღით მივლინებაში მიდის.
-და მე ქრისტინასთან ერთად ბათუმში მივდივარ(საშა)
-არ დაგეკარგოთ ერთმანეთი(მარი)
-შურიანი-საშამ გაიცინა
-სანდრექს აქ რო დამტოვო არ გინდა?
-არა
-ძაან გთხოვ გეფიცები არ დავლევ და არაფერს ვიზამ
-არ ვიცი, თან შეტევა რო დაგემართოს და ვერ იპოვო ისევ ინჰალატორი აქ ვინ გიშველის.
-სულ თან მექნება გთხოოოოოვ.(მარი)
-კარგი მაგრამ 1 დღე ხვალ ჩამოვალ და შეგამოწმებ.
-იეეს. როდის გადიხართ?
-მოიცა სანდრო შენ არ მეკითხები მე მინდა თუ არა წამოსვლა?
-არა.
-ხოდა არ მოვდივარ
-ნუცა!(მარი)
-რა, ვაკომ რო გაიგოს მომკლავს(ნუცა)
-ვაკო ეხლა სადღაც ნასვამი გდია ჩოლოყას რომელიღაც სახლში და სულ არ ახსოვხარ.(საშა)
-კაი. (ნუცა)
შემდეგ დღეს ნუცა და სანდრო ავიდნენ წყნეთში, საშა ბათუმში და მარიმ ლუკა, თორნიკე, ელენე და ანდრო ამოიყვანა. მაგრა ერთობოდნენ, მთელი სახლი თავდაყირა დააყენეს, მუსიკები ბოლო ხმაზე ჰქონდათ აწეული, არაფერი არ აკლდათ. უცებ კარზე კაკუნი გაისმა და კარი რომ გააღეს იკა და საბა იყვნენ. მუსიკა გამოირთო, სიჩუმე ჩამოვარდა.
-რა ხდება აქ?-იკითხა ირაკლიმ
-ბავშვებო... წამო ჩემთან ავიდეთ(თორნიკე)
ყველა წავიდა.
-ვინები იყვნენ ეს ბიჭები?!!
-ჩემი მეგობრები.
საბა სქმზარეულოში გავიდა.
-მარი მე ეტყობა წესიერად ვერ აგიხსენი შენი ძმების გარდა არც ერთ ბიჭთან მეორეჯერ არ დაგინახავ თუ არადა არც შენ და არც მათ ეწევათ კარგი ბედი. შენ თავს გეფიცები მაგრა მოხვდებბათ იმათ!! შენ ხარ ჩემი შეყვარებული და მარტო ჩემი. სანამ მე არ ვიტყვი რო არ მიყვარხარ იქამდე არ დავშორდებით.
-კაი.
-ძაან მიყვარხარ და ესე იქნება სულ.(იკა)
-ვიცი.
-....(ირაკლი)
-მეც მიყვარხარ.
მარიმ აკოცა ირაკლის. მათ უკვე ვეღარავინ დააშორებდა, რადგან მარი მას ბოლომდე ენდობოდა, ირაკლისთვის მარიც უკვე ერთადერთი იყო და სულ ეკ*იდა სხვა გოგოები. ისინი მომავალში ერთად იქნებოდნენ რაც არ უნდა მომხდარიყო.
სანდრო და ნუცა გარეთ იჯდნენ და ჭამდნენ, უფროსწორად სანდრო ჭამდა ნუცა გაბრაზებული იყო.
-კარგი ჭამე რამე რა
-სადისტი ხარ, გოგოების წამება გევასება. აი რით განსხვავდება ვაკო შენგან. მას ვუყვარვარ, რაც არ უნდა მოხდეს არასდროს მომექცევა სათამაშოსავით არც მესმის რამ შემაყვარა შენი თავი!
ნუცას უკვე მიწერილი ჰქონდა ვაკოსთვის რომ წასული იყო წყნეთში და ისიც მალე მივიდა სახლთან მანქანა გაჩერდა იქიდან ვაკო გადმოვიდა. ნუცა გაიქცა და ჩაეხუტა, მერე აკოცა.
-ჩემო სიცოცხლე.(ვაკო)
-წამიყვანე გთხოვ(ნუცა)
სანდრო ნაღვლიანი თვალებით იყურებოდა, ეჭვიანობდა მიუხედავად იმისა რომ იცოდა ნუცას მაინც ის უყვარდა. ვაკომ ჩასვა ნუცა მანქანაში და წაიყვანა.
-ვინ იყო ის ბიჭი
-მარის ძმის ძმაკაცი, ყველა ამოსული იყო და მე წასვლა მომინდა
-სახლში მიგიყვან
-არა, სსხვაგან წავიდეთ, წამო ჩოლოყასთან 1-2 დღე.
კიდე 2-3 თავი იქნება და მთავრდება ისტორია, მადლობა ყველას რომ კითხულობთ <3