სანდრომ ვერ გაიაზრა რა მოხდა მარიტას რატომ ჰქონდა ასეთი რეაქცია..წინა ჯერი გაახსენდა კიდევ სადმე არ გაქცეულიყო..
-მარიტა გთხოვ!
-არმომეკარო თქო გესმის?მარიტამ მუცელზე დაიწყო ხელები და კიბეებს აუყვა და დაიბღავლა რასაც ქვია..ნიაა უკან მომყევი სასწრაფოდ!
ნიაც დასჯილი ბავშვივით მის უკან წავიდა და ოთახში შეყვა..მარიტამ კარები მიაჯახუნა და ნიას გაცეცხლებული უყურებდა..
-მითხარი რა გიქნა ახლა მე შენ?
-რამოხდა მარიტა?კარგად ხარ?
-მშვენივრად ჩემო ყვავილო მშვენივრად..აი ახლა ვფიქრობ რომელი თმის ღერით დავიწყო შენი გაპუტვა..ოპპ აქ მიხვდა ნია რომ ცუდად იყო საქმე და მარიტას ყველაფერი გაახსენდა..ყვავილი რომ დაუძხა იქ მოწვა...
-მარიტა..
-ხმა გოგო..რა ცირკაობა მომიწყვეთ აქ?ქმარი არა?ხელი თხოვნის სცენები და ლოლიაობა...რანაირი მეგობარი ხარ შენ...
ნია აქ ძალიან გაბრაზდა და მარიტას შეუტია,სულ დაავიწყდა მისი მდგომარეობა..
-მეგობარი რომ ვარ და შენი და მიტო მოვიქეცი ასე და ყველა მიტო მოიქცა ასე!სანამ არ გაგახსენდებოდა ყველაფერი ჩვენ ვერ გეტყოდით ამას შეიძლება შეეშინებინე და ბავშვებზე ემოქმედაა..რა გვეთქვა მარიამი გარდაიცვალა თქო?ეს ცუდად არ გაგხდიდა??მიპასუხე!ყოველდღე მას კითხულობდი..კიდევ რამდენი რამ იყო..მარიტამ საწოლზე ჩამოჯდა და ცრემლებმა დაიწყეს დენა..ნია მივარდა..
-მარიტა..მარტი კარგად ხარ??მაპატიე მე არმინდოდა უბრალოდ შენზე მეგობა ვზრუნავდი..ყველას ასე გვეგონა..
-მე მაპატიე ნიიიი...უბრალოდ ძალიან გაბრაზებული ვარ...ყველაფერი ხო გამახსენდა..მის მერე რაც მოხდა ხო მახსოვს და მახსოვს...ეს ეს გაიგონე??ორსულადა??რამხელა მუცელი აქ რა უნდა ვქნა?და რა უნდა მექნა ისედაც?!იმ იდიოტის ცოლი კი არ ვარ მართლა!დამოუკიდებელი ადამიანი ვარ რომელსაც სულ არ ჭირდება ქმარი...ისედაც გავზრდი ჩემ ბიჭებს ხო დედის სიხარულებო?მუცელზე დაიწყო მოფერება..
-იქნებ მოგესმინა..ან იქნებ ის ნატალი იტყუება..ფულის პონტში რა..
-ფულის ფონტში როგორ?
-აუ არიცი შენ..სანდროს ეგ ყავდა მოსყიდულისავით შენ საეჭვიანოდ..
-მერე იქნება დაორსულა..რაქნას იმ გოგომაც..იდიოტი ვაჟბატონის ბრალია..ხოდა ახლა ის ქნას რაც უნდა..მე არ მაინტერესებს..
-მაინც ჯობდა მოგესმინა...
-ნიაკო ხო გიყვარვარ?
-კიი...
-როგორ გიყვარვარ?
-ძაან ძანნ..ჩაეხუტა ნია მარიტას..
-წავიდეთ რააა ზღვაზე..მოვწყდეთ აქაურობას გევედრები..
-წავიდეთ აბა რა ვქნათ..
-კარგი ახლა ჩავალაგოთ და წავიდეთ..ანდა არა ..არმინდა იფიქრონ რომ გარბივარ..რამოდენიმე დღეში წავიდეთ..
-როგროც გინდაა...
ქვემოთ კისკისით ჩავიდნენ სადაც ნატალიაც იჯდა და საყვარლად ილუკმებოდა..სანდრო მარიტას მიაცქერდა იმ წუთას და გვერდით მიუჯდა.ნიამ დაიწყო ლაპარაკი.
-ნატალი რამდენი თვის ხარ?
-მემგონი მეოთხეში გადავდივარ..
-გოგოა თუ ბიჭი?
-გოგოა..რამაგარია იცით შენს შიგნით რაღაც რომ დადის..
-კი ვიცით მასეთი ორი არის ჩემ მუცელში!თქვა მარიტამდა ფეხზე წამოდგა და მაშინ დაინახა მარიტას მუცელი..მარიტა კი აივანზე გავიდა,სანდრო უკან მიყვა..
-ეს...ესს ისა რაც მემგონია?
-და შენ რა გგონია ნატალი?ირონიულად კითხა მათემ..
-ორსულადა?
-კი!და შენ როგორც ყოველთვის ყველაფერს აფუჭებ!ნიამ წაღრინა..ნატალიმ კი ტირილი დიაწყო..
-აუ რა ჩემი ბრალია!თქვენმა ძმაკაცმა მთხოვა და დავთანხმდი მეც მაშინ.
-რაგთხოვა ლოგინში ჩამიხტი თუ შეყვარებულის როლი ითამაშეო?
-რანმიშვნელობა აქვს...მე სულ არ მდომებია ბავშვი..
-აბორტი ვერ გაიკეთე მერე?ისევ უღრენდა ნია..
-არც ვიცოდი ორსულად რომ ვიყავი უბრალოდ მეგონა ვსუქდებოდი...რომ გავიგე მოშორება გვიანი იყოო..
-და ახლა რაგინდა?კერძოთ სანდროსგან რაგინდა?
-ბავშვის მამაა როგორ თუ რამინდა..
-დარწმუნებული ხარ რომ სანდროა ბავშვის მამა?
-კი..
-გავიგებთ მაგასაც..თქვა ნიამ და წავიდა..უკან ნიკა მიყვა და მკლავში ჩაავლო ხელი..
-რას ლაპრაკობ გოგო შენ?ცოტა ნორმალური ხარ?ბავშვი მოეკლა?რა დააშავა იმ ბავშვმა?
-აუუ ვიცი ცუდად გამომივიდა მაგრამ ჩემმა მარიტმა რა დააშავა არ აქვს ბედნიერების უფლება?
-აქვს მაგრამ უცოდველი ბავშვის სიკვდილის ხარჯზე არა!კბილებში გამოცრა ნიკამ და დატოვა ნია ასე..როდემდე გაგრძელდებოდა როდესმე საშველი ექნებოდათ ამათ?
მარიტა აივანზე იდგა და სანდროც მივიდა.
-რალამაზია არა აქაურობა?
-მარიტა მეკაიფები?
-არა სანდრო!
-გაგახსენდა ხო ყველაფერი?
-კი გამახსენდა ყველაფერი!თქვა და შემოტრიალდა.თვალებში უყურებდა სანდროს..
-არმინდოდა ასე მომხდარიყო..სინანულს ხედავდა სანდროს თვალებში მემგონი პირველად..
-არც მემინდოდა..
-როდის აპირებდი თქმას ორსულად რომ იყავი?
-როდესაც ნატალი წავიდოდა!მაგრამ ისე ვატყობ აღარასოდეს წავა..
-მას მხოლოდ ბავშვის მოცილება უნდა..რო გააჩენს მე მომცემს თვითონ წავა..
-და ბავშვი?ნაღვლიანათ თქვა მარიტამ.
-ალბათ თავშესაფარში წავიყვან..
-ის ხომ შენი შვილია..შენი სისხლი და ხორცი როგორ შეგიძლია სხვებს მიცე..
-არ იყო დაგეგმილი მისი ამ ქვეყანაზე მოვლენა..
-ჰო???იცი..არც აი ამათი..მუცელზე მიიდო ხელები..მოვლენა არ იყო დაგეგმილი ამ ქვეყანაზე მაგრამაქ არიან და იზდებიან დღითი დღე..
-მარიტა ეგ სხვადასხვა რამეა..ის უბრალოდ ნაშა იყო და დაორსულდა შენ კიდევ..აღარ აცადა დამთავრება..
-რა მე კიდევ?მეცერთი ღამის ნაშა არ ვიყავი შენთვის?
-მარიტა რა სისულელებს ამბობბბ???
-რასაც ვხედავ იმას ვამბობ..
-დაბრმავდი??ნუთუ ვერ ხვდები რომ იმ დღიდან მიყვარხარ პირველად რომ შემეჯახე კარებში..იმ წამიდან რამდენი გნახავ სუნთქვას მიკრავ..11წელი მარიტა..11წელი გავიდა..ეს არც ისე ცოტაა..იწნებ თავებს უფლება მივცეთ ვიყოთ ბედნიერები..მიყვარხარ,ძალიან მიყვარხარ.ვიცი შენც იმავეს გრძნობ ჩემს მიმართ..
-გრძნობები არაფერს ცვლის..
ბოლო იყო რაც მას უთხრა მერე ნია და მარიტა ზღვაზე წავიდნენ...ერთი თვე იქ იყვნენ მაგრამ ამინდები გაფუჭებული იყო უკვე და ზღვაში არ ჩადიოდნენ...ბულვარში დასეირნობდნენ ხოლმე და ერთობოდნენ რა..6თვის იყო უკვე მარიტა..თბილისში დაბრუნდა სახლში...იმ ამბავის მერე პირველად ნახულობდა მის ოჯახს და ნერვულობდა...ბავშვებს იმხენი ხანი ეკვროდა გაგუდა..
-ჩემიიიი პატარებიი როგორ მომენატრეთთთთთთ..
-დაიკო გავიზარდეთ ჩვენ უკვე!კარგად ხარ ?გამოჯამრთელდი?ლილემ კითხა დიდ დაიკოს..
-კი დაიკოს ცხოვრება..
-მატტ..ასე უძახდა დაჩი..მაიკა აუწია და მუცელს უსმევდა ხელებს..აქ პატარა ბაიები არიან?ხელებს უკაკუნება მუცელს...ჯერ კიდევ ვერ გაეგო იქ როგორ მოხდნენ დაჩის..
-კი აქ არიან და გებულობენ ყველაფერს..
-აუ რა მაგარია..
ანიტა და საბა უყურებდნენ მათ შვილებს და ბედნიერებით ივსებოდნენ..
-ბავშვებო სამეცადინო გაქვთ აბა წაბრძანდით!
-აუ დედა!დაჩი მე ხელს მიშლის და ვერ ვმეცადინეობ..
-აუ შენ მიშლი ხელს..დაჩი გამოეხმაურა ლილეს..ბოლოს კი ოთახში შევიდნენ და ალბათ იქგანაგრძეს კინკლაობა..
ანიტა მარიტას მიუბრუნდა..
-შვილო რას აპირებ?რახდება მოგვიყევიი..
მარიტამ ყველაფერი მოუყვა მშობლებს..საბა გაბრაზდა ‘სიძეზე’,მაინც მამაა რა..ანიტამ დაელოდე მოვლენების განვითარებას სანდროც ცუდ დღეშია..მიეცი უფლება გნახოს ხოლმეო..ასეც მოიქცა მარიტა და დაუჯერა დედამისს,სანდროს აძლევდა ხოლმე მისი ნახვის უფლება,მუცელთან იყო სულ და ბავშვებს ეფერებოდა..ასე ერთი თვე გაგრძელდა დაახლოებით...სანდროს მარიტას გულცივობა კლავდა..გალოთდა,აღარავის ნახულობდა,არც ურეკავდა სულ სვამდა...გაგიჟებულები იყვნენ ბიჭები..ბოლოს ვეღარ მოითმინეს და მარიტას მიაკითხეს სახლში..
-ბიძაშვილო როგორ გიკითხო?ვა ნიკუშ შენც აქა ხარ...აუუ შოკოლადებიი....გამობერილი მუცელით ძლივს დადიოდა მარიტა..უკვე მერვე თვეში იყო თითქმის..
ორივე მოეხვა და მუცელზე მოეფერნენ..რომ დაჯდნენდა არც ერთი არ იღბდა ხმას მარიტა დასერიოზულდა..
-სანდრო სადა?1თვეა არ ჩანს..
-ჩვენს მაგიტო ვართ აქ!
-რახდება?მარიტამ ნერვიულობა დაიწყო..
-სანდრო ძაან ცუდადა ტო..ახლაც სიკვდილის პირასა არ გაფშიკოს ფეხები მაგ ა*ვარმა..ხუმრობით თქვა ნიკამ..
-რახდებაა თქოო?
-კაროჩე ბოლო 1თვეა სულ სვამს,გარეკა მარიტას აღარ უყვარვარ ვძულვარო,აღარასოდეს გამომყვება ცოლადო და კაროჩე რა ათასი სისულელე..სახლში რომ შეიხედო იმდენი ცარიელი ბოთლებია ჩამოსასხმელ ქარხანაში გეგონება თავი..ახლა სიცხე აქ ძაან მაღალი და ბოდავს მთელი დღეა..იქნებ შენ უშ...
-ჩქარა წამიყვანეთ მასთან!უცებ წამოდგა მარიტა და მანტო მოიცვა..აცივდა უკვე დეკემბერი იწყებოდა..
გზაში ნერვიულოდა ათამაშებდა ხელებს..
-მარტო დატოვეთ სანდრო?
-არა ნუ ნერვიულობ მეზობელია გადასული..თან სიცხეს ურეგულირებს..
მალე მივიდნენ..მარიტა როგორც კი სახლში შევიდა ალკოჰოლის სუნი ეცა..არასასიამოვნოდ დაიჭყანა..სანდროს ოთახისკენ წავიდა..არც იცოდა რორმელი იყო..პირველად იყო მის სახლში..კარგი სახლი ჰქონდა..კერძო ორ სართულიანი დიდი ეზოთი...ოთახში რომ შევიდა და სანდრო ასე დაინახა გული მოუკვდა..ქალბატონს მადლობა გადაუხადა და გაისტუმრა..ძმრიანი საფენები გამოუცვალა და სახეზე ეფერებოდა...სულ კანკალებდა სანდრო..უცებ წამოხტა ფეხზე და მისაღებში ჩავიდა ქვემოთ.
-ახლა თქვენ ორმა კარგად მისმინეთ..დიდი ნაგვის პარკებით დაყევით სადმე თუ ნახოთ არაყის,კონიაკის და ასე შემდეგ ცარიელი ან სავსე ბოთლები ყველა შეაგროვეთ და გადაყარეთ..მერე ფანჯრებიი დააღთ ყველგან და ჰო კიდე სანდროს ოთახში გათბობა ჩამირთეთ სულ კანკალობს.
-არის სერ!სასაცილოდ აათამაშა წარბები ნიკამ..
-ნიკუშ ახლა შენ აიღებ ტელეფონს და ნიას დაურეკავ თორე მოგიხდება მარტო დალაგება და დაწმენდა იატაკის..
მარიტა ოთახში დაბრუნდა და სანდროს კიდევ გამოუცვალა საფენები..მერე სიცხე გაუზომა ცოტა დაკლებული ჰქონდა..გვერდით შეუგორდა ლოგინში და ჩაეხუტა..
ნიკა იმ დღის მერე გაბრაზებული იყო ნიაზე მარა მაინც დაურეკა..
-ნია..
-გისმენ..ბურტყუნებდა ნია..
-უეჭველი გეძინა ხო?
-ჰო რაგინდა?
-მისმინე მისამართს მოგწერ და მოდი რა გვჭირდები..
-ხო არ გაურეკე შენ?ამ შუაღამისას?
-მარიამის ბრძანება სანამ გაბრაზდება აქ გაჩნდი თორე მოგვკლავს სანდროს მაგივრად..გწერ მისამართს..მისამართი მიწერა..ნია წამოიზლაზნა ჩაიცვა და წავიდა..სახლის კარი ღია იყო..
-ნეკაა რა ხდება აქ??ვისი სახლია?
-სანდროს სახლია..წაუინდურსერიალე?სიცილი დაიწყო მათემ..
-ეს კვდება სიცილით და მე მეგონა ვინმე კვდება თქო..სადა მარიტა?
-სანდროსთანა..მიდი შედი და მერე მოგვეხმარე რა..ნიკამ შესთხოვა..
ნიამ რომ დაინახა მძინარე ორივე,აღარ გააღვიძა..სანდროს საფენები გამოუცვალა და ოთახის კარი გამოიხურა..
-რას შვებიან?იკითხა ნიკამ.
-ძინავთ..თქვა და დაამთქნარა..
-მოდი აქ.ნიკამ უთხრა და ნია მიიხუტა..
-მომენატრესავით..
-მეც მომენატრესავით სულელო...
-მათე სადა?
-ზევით ეძებს ბოთლებს..
-კარგი მოგეხმარები და დავიძინოთ და ძალიან მეძინებაა...დიდი პირი დააღო ნიამ...ნიკას მოეხმარა,მათეც შემოუერთდათ..
ნია დივანზე ჩამოჯდა და ჩასძინებია..საქმეებს რომ მორჩნენ მათემ ნიკას უთხრა ესენი მარტო დავტოვოთ იქნება შერიგდნენ,თუ რამე დაჭირდათ დაგვირეკავენო..მათე სახლში წავიდა..ნიკაც აპირებდა ჯერ ნიას ვნახავო..მაგრამ ასე მძინარე რომ დაინახა ვერც გააღვიძა..მანქანამდე ხელით წაიყვანა,მანქანა დაძრა მაგრმა სად მიდიოდა მისამართი არ იცოდა..თავისთან წაიყვანა და ლოგინში ჩააწვინა,თვითონ გვერდზე მიუწვა და ჩაეხუტა...
დილას ნიამ თვალები რომ გაახილა და მძინარე ნიკა დაინახა გაეღიმა..ნიკასაც გაეღიმა..
-დილამშვიდობისა..გაუღიმა ნიკამ..
-დილამშვიდობის..უთხრა და მაგრად ჩაეხუტა..
-სიყვარულის ბუშტი გაგისკდა?
-არა!
-კარგი რა!ჩვენც მათსავით უნდა ვიყოთ?რამდენი ხანი?ვიყოთ ერთად ჩვენ მაინც არავინ გვიშლის ხელს..პლიუს ერთმანეთი გვიყვარს.
-მე როდის გითხარი რომ მიყვარხარ?
-აი ახლა მეტყვი..უთხრა და ღიტინი დაუწყოო..
-ხოოოოო კარგიი კარგიი...სიცილით კვდებოდა ნიაა..მიყვარხარ მიყვარხარ.
-აუუ არ ისმის ტოო შორს ხარ!კიდე თქვი ერთი!აგრძელებდა ნიკა..
-მიყვარხარრ ველუროო გაჩერდი აღარ შემიძლია...
-მეც მიყვარხარ.უთხრა და ტუჩებზე დაეკონა..ნებივრობას რომ მორჩნენ ნიამ იკითხა..
-ნეტავ რას შვებიან გაიღვიძეს?აუ თუ ომობენ ახლა...დაურეკოთ?
-მოიცა ვაცადოთ..
დილას მარიტამ რომ გაიღვიძა სანდროს თვალებს წააწყდა რომელიც მოუშორებლად უყურებდნენ..მარიტაც მიაცქერდა,ბოლოს სანდრომ ხმა ამოიღო..
-ასეთი ლამაზი სიზმარი ჩემ ცხოვრებაში არ მინახავს...ჩემი გაბერილი მარიტა მიწევს გვერდით..
მარიტას გაეღიმა..
-ჰო?
-ჰო..ისე მინდა ჩემ გვერდით რო იყო..
-შენ გვერდით ვარ!
-ეს ხომ მხოლოდ სიზმარია..
-არ არის სიზმარი..
-ჰო აბა რა..მარიტა წევს ჩემ საწოლში რეალობაში.
-კი.
-გაქრი საერთოდ გაღვიძება მინდა..
-როგორც გავქრე ამხელა ქალი აქიდან უიმეე იდიოტიიი..ხელი გაკრა მარიტამ სანდროს.
-მოიცა სინამდვილეა?მიჩქმიტე...
-ოო გადაგყვები კიდე...ისედაც ბევრი მოგიარე გუშინ არ იყავი ღირსი..
-ჩემი მარიტა..სანდრომ ვიტომ ვერ გაიგონა მისი ლაპარაკი და მაგრად ჩაეხუტა მარიტას..მერე მთელი სახე დაუკოცნა..
-გავიგუდეეეე..აა ფეხებს დემე ფეხებს მირტყამს..
-ვინ?დემე?
-ჰო შეურჩიე უკვე სახელი..მომე ხელი..მარიტამ მისი ხელიაიღო და მუცელთან მიიტანა..შეხებაზე ფეხი დაარტყა პატარა ბიჭუნამ..
-ეე რამაგარია...
მარიტას ღიმილი სიბრზემ შეცვალა და სანდროს ხელი გააშვებინა..
-სიცხე აღარ გაქვს მგონია დროა წავიდე.
-მარიტა მოიცა...ვილაპარაკოთ რა.
-რა გვაქ სალაპარაკო?
-ჩვენ ერთად უნდა ვიყოთ..აი ამათი ხათრით მუცელზე მიადო ხელი..თან ეგეც რომ არ იყოს ერთმანეთი გვიყვარს..რატო ვიტანჯავთ თავებს?ნახე რა დღეში ვარ?გინდა ლოთი ვიყო?ასე დავასრულო ცხოვრება?ბავშვებს მამა გვერდით არ უნდა ყავდეთ?
-სანდრო მე...უჰჰ დაიღმუილა მარიტამ და სანდროს ხელები მის ხელებში მოიქცია..დავიღალე..ძალიან დავიღალე უბრალოდ ბედნიერება მინდა ეს ასეტი ძნელია??
-არ არის ძნელი!ვსიო არსად გიშვებ!ჩემთან გიტოვებ ს ა მ უ დ ა მ ო დ!
-გიჟი ხარ!
-შენ გამაგიჟე!მიყვარხარ მარტი..შენც და ეს ორი პაწაწუნაც..
-მეც მიყვარხართ..დავიძინოთ რა..
-კარგი მოდი ჩემთან..ერთმანეთს ჩაეხუტნენ და დაიძინეს..
ყველას გაუხარდა როგორც იქნა რომ შერიგდნენ..ბარგი ბიჭებმა მოუტანეს საღამოს..სანრდო იმ დღის მერე სასმელს აღარ გაკარებია,სულ მარიტას გვერდით იყო, საქმეებს ინტერნეტით აგვარებდა..1თვე გაუწამა მარიტამ..რაც ეს თვეები დააკლო ახლა თხოვდა ყველაფერს,ხან სად დაარბენიებდა ხან სად ჩვენ პატარებს ეს უნდა..თან ამ შუა ზამთარში რო მოთხოვ მარწყვი მომიტანეო,სანდრო ჭკუიდან გადაიყვანა..
ახალი წლის ღამე იყო..ყველა სანდროსთან იყვნენ შეკრებილები...გოგოებმა მოამზადეს გემრიელობები..მარიტას უჭირდა მარა ნიას ეხმარებოდა..ნიკუშამ ივაჟკაცა და ნია ორსულადა..ჯერ ადრეა მათი პატარას დაბადება..სანდრო დაცინოდა აწი გაიგებ რა არის წვალებაოო..სუფრასთან იჯდნენ,ყველა საზეიმო განწყობაზე იყო სანდროს ტელეფონმა რომ დარეკა,სანდროს სახე შეეცვალა..ნატალი რეკავდა..აქამდეც აქვთ კონტაკტი სანდრო უზრუნველყოფს მის ორსულობას და ათასში ერთხელ ნახულობს კიდეც..მაგრამ ამ ახალ წელს რატო ურეკავდა ვერ გაიგო..
-რახდება ნატალი?სერიოზული ხმით უპასუხა.
-სან..სანდროოო ვმშობიარობ სავადმყოფოში მივდივარ ახლა მოდი გთხოვ..ქალის სასოწარკვეთილი ხმა გაიგონა..
-რომელ სავადმყოფოში?სავადმყოფოს ხსენებაზე ფერები ეცვალათ სახეზე..
-რესპუბლიკურში..
-მოვდივარ..ტელეფონი გათიშა და მარიტას გახედა..
-მშობიარობს.
-რაა?წამოიყვირა მარიტამმ..ჯერ ხომ მერვე თვეშიც არა..
-არვიცი ადრე დაეწყო მშობიარობა ჯანდაბააა არვიცი უნდა წავიდე..
-მოიცა ტო ჩვენც წამოვალთ.მათე ჩაერია ლაპარაკში.
-მარიტასთან ვინ დარჩება?
-რასქვია ვინ დარჩება??მეც მოვდივარ..აიტეხა მარიტმა და ყველა სავადმყოფოში წავიდნენ..რომ მივიდნენ ნატალი უკვე საოფერაციოში იყო..მშობიარობა დიდხანს გაგრძელდა..სანდრო ნერვიულად დადიოდა..მალე ექიმი გამოჩნდა,ისეთი სახით იყო ვერაფერს წაიკითხავდი არანაირი ემოცია,მხოლოდ მისი დამწუხრებული თვალებით შეგეძლო გაგეგო რამოხდა უკვე..
-ექიმო როგორ არიან?სანდრო მივარდა..
-ძალიან ვწუხვარ....ნაადრევი მშობიარობა ჰქონდა,ვერ გადაიტანა..ვერ მოვახერხეთ ვერც ერთის გადარჩენა...ნაყოფი პატარა იყო..არ იყო ჯერ მზად ამ ქვეყანაზე მოვლენისათვის..
სანდროს სახეზე ფერები ეცვალა..მერე რო რო ვერ იტანდა ნატალის ის მაინც ადამიანი იყო...და ის უკვე აღარ არსებობდა..და ბავშვი?პატარა უსუსური არსება მან რა დააშავა..მარიტამ ეს რო გაიგონა ნერვიულობამ უმატა..წ....ბი დაღვარა და ნიას მაგრად ჩაეჭიდა..
-ნია მემგონი იწყება..
-რა იწყება დამთავრდაოო...ნაღვლიანად თქვა ნიამ..
-მშობიარობა მეწყება..ააა სანდროო...
უცებ მოიტანეს საკაცე და საოპერაციოში წაიყვანეს,სანდროც წაიყოლა მარტო ვერ ვიმშობიარებო..ეშინოდა,ძალიან ეშინოდა მის პატარებსაც რამე არ დამართნოდათ ან თვითონ...სანდროს ხელს მაგრად უჭერდა..
-აააა...სანდროოო...მეე..მე თუუ რა მე მომივა ბავშვებს..მიხედე..ძლივს ძლივობით თქვა...
-მარიტა ნუ ბოდავ!ყველაფერი კარგად იქნება..
დიდხანს გაგრძელდა მშობიარობა,ანიტა,საბა,ლიდე და დაჩიც მოვიდნენ...და ყველა ერთად უცდიდნენ პატარების დაბადებას..ტირილის ხმამ აიღო მთელი საავადმყოფო..
ექიმმა ბავშვი დამხმარეს მიაწოდა...
-სულ ცოტა დარჩა და მეორეც გამოვა..1 2 3 ...და მეორე ბიჭუნაც მოევლინა ამ ქვეყანას..მარიტამ გონება დაკარგა და გაითიშა..რომ გაიღვიძა სანდრო ედგა თავზე..
-სანდრო..როგორ არიან პატარები?
-კარგად არიანნ...ერთი სუსტადა მაგრამ გამოკეთდებაოო..შემოიყვანენ მალე...
პალატაში ექთანა ბავშვები რომ შემოიყვანა,მარიამს თვალები გაუბრწყინდა..
-ეს დემეტრეა..
-როგორ ცნობ არ გადამრიო..
-ოო რავივიცი ვცნობ და ...მეორეს რა დავარქვათ?
-დემეტრე და მიშო..
-ჩემი პაწაწუნა ბიჭები დედა გენაცვალოთ..ბევრი ეალერსეს ორივემმ..მერე შემოლაგდნენ ოთახში ყველა..ისეთი ბედნიერები იყვნენ რომ გენახათ გაგიჟებოდით..ნიკამ რომ დაიჭირა პატარა მიშო ხელში ნიას სახე უნდა გენახათ.
-ნელა მხეცო..ისწავლე ბავშვის დაკავებაა..ჩვენ შვილს მარტო ხო ვერ გავზრდი არა?
-აუუ მეშინია ტო...ნახე რა პაწაწუნაა არ გავსრირო..აიყვანე რა შენ...ნიას მიაცა ბავშვი..მერე კი იდიოტივით გაღიმებული უყურებდა..
-როგორ გიხდება..
მიუახლოვდა მუცელთან დაიხარა და აკოცა..
-მამი შენც მალე გამოდი კარგი?
მერე იყო მნახველები,მილოცვები,საჩუქრები და ათასი რამე...რამოდენიმე დღეში ყველაფერი დარეგულირდა და სავადმყოფოდანაც გაწერეს მარიამი და წავიდნენ სახლში..ერთი სული ჰქონდა როდის გააღებდა იმ დიდ ოთახს რომელიც თვითონ მოამზადა ბავშვებისათვის..უკვე გამოცდილება ჰქონდა დაჩის და ლილეს ოთახიდან და ისე მაგრად მოუწყო პატარებს..მაგრამ ჯერ პატარები არიან და თავისთან დააძინებს..ღამე რამდენი მოშივდებათ და იტირებენ ხო არ ირბენს..ისე ძნელი პერიოდი ელოდება წინ..და დაიწყო ეს პერიოდი კიდეც..მთელი ერთი წელი გაწვალდნენ..უძილობა..არ ეძინათ არც ერთს,უფრო მარიტას..ბავშვებისთვის ხომ უნდა ეჭმევინა..თვითონაც ხომ უნდა ეჭამა...სახლის საქმეები..სამსახურში ასე რას წავიდოა,კომპანიას საბა განაგებდა ისევ...სანდრო მიდიოდა ხოლმე,მაგრამ დიიდხნით არ ტოვებდა მარტოს..წამოიზარდნენ პატარებიი..ახალი წელი იყო,ისინიც შესაბამისად 1 წლის ხდებოდნენ..ეს იყო ყველაზე კარგი ახალი წელი ალბათ..ყველა ერთად იყვნენ მთელი ოჯახი..ნიას პატარა ნუცა ყავდა უკვე..მათე კი დარჩა შინაბერა,მარა ეშველება რამე მაგასაც...დაჩი და ლილე გაიზარდნენ და მათ დისშვილებს ხელის გულზე ატარებენ..ცხობობენ არა მე დავიკავებ არა მეო..ოხ ეს ტყუპები...ბავშვები 2წლისები რომ გახდნენ სანდრომ და მარიტამ ძიძა აიყვანეს...მერე მარიტამ ეჭვიანობდა დაიწყო ეს გოგო ახალგაზრდა და ჩემზე გამხდარი და შენ გეფლირტავებაო და რასაც ქვია ისროლა სამსახურიდან და ძალიან კარგი ქალბატონი მონახა..სანდომიანი ცოტა ხნის...შვილიშვილებივით უყვარდა ბავშვებიი...სანდროს და მარიტას უფრო ბევრი დრო ჰქონდათ ახლა და სანდრომ სავახშმოდ წაიყვანა მარიტა..როგორც ადრე ისე გამოიპრანჭა..
-ვაუუ რალამაზი ცოლი მყავს..
-არ ვარ შენი ცოლი საყვარელო ჯერ..გადაიკისისა მარიტამ..
-მაგასაც მივხედავთ..ჩაილაპარაკა სანდრომ..
მერე ულამაზეს რესტორანში ივახშმეს,მთელი რესტორანი მათ განკარგულებაში იყო,დალიეს კიდეც..მერე სასტუმროში წავიდნენ..სანდროს ნომერი ჰქონდა დაჯავშნული...წყნარი მელოდია გაისმა ,ცეკვავდნენ..სანდრო ნაზად დააცოცებდა მარიტას სხეულზე ხელებს და კისერში კოცნიდა..ორივე ვნებისგან გაგიჟდებოდნენ მალე...სანდრომ ხელის ნაზი მოძრაობით კაბა გააძრო და საწოლზე დააწვინა მარიტა,ზემოდან მოექცა და მთელ სხეულს უკოცნიდა,მარიტამ ნელა შეუხსნა ქამარი და შარვალი გააძრო,თვითონაც განთავისუფლდა ყველაფრისგან და სრულიდან შიშველი იწვა სანდროს ქვემოთ,სანდრომაც ყველაფერი გაიხადა და ფეხებს შუა მოექცა,იგრძნო როგორ შემოვიდა მასში,სიამოვნებისგან კვნესოდა,მთელ ოთახში მათი ხმები იყო გამეფებული..ბოლოს ერთმანეთს დაცვარულები მიეხუტნენ..
-როგორი იყო მოგეწონა?თვალები აახამხამა სანდრომ..
-შესანიშნავი იყო..არ ბერდები რა..
-პირველი ღამე არ გახსოვს და აწი მაინც დაგამახსოვრებ..
-ჰმმ..ვინ გითხრა რომ არ მახსოვს..სამაგიეროდ ჩვენს ბიჭებს ახსოვს..თუ არ გავიწყდება მაგ ღამეს ჩაისახნენ აი აქ..მუცელზე დაიდო ხელი...
-ვიბანაოთ რა..
მარიტა წამოდა და ჯაკუზი გაამზადა..ორივე ჩაეშვნენ შიგნით და დიდხანს იყვნენ..სანდრო მარიტას ეფერებოდა თმაზე ხელებით და შიგდაშიგ კოცნიდა..მერე ამოვიდნენ..სანდრომ მაირტა გაამშრალა და დაიძინეს..
2თვეში მარიტამ გაიგო რომ ორსულად იყო..ძალიან უნდოდა დედას და მამა პრინცესა გოგო ყოლოდათ ახლა..მარა სანდროსთვის სიურპრიზის გაკეთებას აპირებდა,მარა სანდრომ აქეთ გაუკეთა..ღამის ხუთი საათი იყო რომ თხოვა ჩაეცვა და ქვემოთ ჩამოსულიყო...მარიტა გაბრაზდა ამ შუაღამეშე შემეშვი მეძინებაო...ბოლოს სანდრომ მოახერხა მისი დაყოლიება..მარიტამ იქვე ყუთში მყოფი კაბა ამოიღო და თვალები გაუფართოვდა..ისეტი ლამაზი კრემისფერი კაბა იყო..მუხლამდე..ჩაიცვა და მაღლები მოირგოო..თმები გაიშალა და ბოლოში ჩაიკულუკა..მსუბუქი მაკიაჟი გაიკეთა და ქვემოთ ჩუმად ჩავიდა..
-სანდრო ბავშვები?
-ქალბატონი ნაირა ხომ სახლშია..
-კარგი და სად მივდივართ?
-სიურპრიზია...
-უნდა ვაღიარო კლასიკური ტანსაცმელი გიხდება..მარიტამ უთხრა და ტუჩებზე დაეკონა..მერე მანქანაში ჩაჯდა..თენდებოდა უკვე..ეძინებოდა და ჩაძინებია კიდეც...თვალები რომ გაახილა ვერაფერს უყურებდა...
-სანდრო რა გამიკეთე ეს?
-აუ სიურპრიზია და თუ დაინახე სადაც ვართ აღარ იქნება მერე..
-აუუ..ბუზუნი დაიწყო მარიტამ..კარგი ხო..მალე მივალთ?
-კიი თან ძალიან..
ცუდ გზაზი და აღმართებზე დადიოდნენ,გრძნობდა მარიტა ამას...მანქანიდან რომ ჩამოიყვანა იგრძნო რომ ბალახზე დადიოდა..ცოტახნის სიარულის შემდეგ გაჩერდნენ..
-აუ ალექსანდრე დავიღალე აღარ მოვედით?
-კი შეგიძლია მოიხსნა..
მარიტამას თვალებიდან სახვევი მოიხსნა და გაშტერებული იყურებოდა..მერე აქეთ-იქეთ მომიოხედა და სანდროს აცრემლიანებული თვალებით შეხედა..
-სანდრო ეს..ესს..ისა რაც მე მგონია??
-გახსოვდა?
-ყველა მოგონება მახსოვს ჩვენი ბავშვობიდან..
-აბა მითხარი რატო ვართ აქ?
-შენ მითხარი ცოლს რომ მოვიყვან აქ დავიწერ ჯვარსო!გაიმეორა სანდროს 12წლის წინ ნათქვამი სიტყვები..აი აქ გერგეტზე რომ იყვნენ ამოსული...
-დიახ!შევიდეთ გვიცდიან..ეკლესიაში შევიდნენ და მარიტა გაოცდა..ყველა იქ იყო...მათი პატარებიც კიი...
-სანდრო ეს...შენ..არაჩვეულებრივი ხარ..
ამაყად შეაბიჯეს ტაძარში..სადაც მამაო უცდიდათ და ჯვარი დაიწერეს...მერე გარეთ გამოვიდნენ,საოცარი სილამაზე იყო...სამახსოვროდ ფოტოები გადაიღეს..ყველა ერთად რომ იყო და წასვლას აპირებდნენ მარიტამ ყველა გააჩერა..
-გაჩერდით!რაღაც უნდა ვთქვა..
-გისმენთ ჩემო მეუღლე!სანდრომ ხელი მოხვია მარიტას..მარიტამ კიდე ხელი გააშვებინა და მუცელზე დაადებინა..
სანდრომ ჯერ მარიტას გახედა მერეცმის მუცელს და ასე ახამხამებდა თვალებს..მარიტამ კი თანხმობის ნიშნად თავი დაუქნია..
-კი კი....ფეხმძიმედ ვარ...
მარიტას ოცნება ასრულდა გოგონა ეყოლა რომელსაც მარიამი დაარქვა...მის დაიკოს ახსენებდა..
მიშო და დემეტრე სკოლაში შევიდნე..ხო ხო უკვე დიდი ბიჭები არიანნ..სანდრო და მარიტა მარიამით ხელში კი დგანან კლასის წინ სადაც წლების წინ დაიწყო ყველაფერი და აქამდე მოიყვანა..
-გახსოვს ის დღე?შეეკითხა სანდრო.
-რადამავიწყებს!როდესმე დამავიწყდება კი?
-ჩემო უჟმუროებავ მიყვარხარ!
-მეც მიყვარხარ!
- მიძახოდი არ შემიყვარდები არ შემიყვარდებიო!ხომ მაინც შეგიყვარდი!
მარიტამ გაუღიმა ისე თვითონ რომ იცოდა და ჩაეხუტა,ბავშვი დაავიწყდათ..3ლის მარიამმა ტიკტიკი დაიწყო.
-აუ გავიწკინტე დედიტოოო მამიტოოო!
-ვაიმე ჩემო პატარა..ჩაეხუტნენ მარიამ და უყურებდნენ კლასში მიშოს და დემეტრეს რომელებიც როგორც ჩანს ახალ კლასელებს ეცნობოდნენ...
ლორეტა იანგმა თქვა, რომ სიყვარული არ არის რაღაც რასაც შენ იპოვი,არამდედ სიყვარული არის რაღაც რომელიც შენ გიპოვის!
**მარიტას და სანდროს შემთხვევაშიც,ისინი არ ეძებდნენ სიყვარულს მაგრამ სიყვარულმა იპოვა ისინი**

ესეც დასასრული ჩემო ტკბილებო,დიდი თავიც გამომივიდა და იმედი მაქვს მოგეწონებათ,ველოდები შეფასებებს მაინტერესებს თქვენი აზრი როგორი დასასრული იყო?საერთოდ არ გამომდის დასასრულები და თქვენი მოსაზრება მაინტერესებს ამასთან დაკავშირებით