რამდენიმე წუთში სახლში ვიყავით , მე კვლავ აფორიაქებული ვიყავი . მაინტერესებდა რატომ გავშტერდი ასე , ანდა ასე რატომ ვფიქრობდი უბრალო კითხვაზე ?
მოკლედ სახლში მისულმა სწრაფად გავირბინე ოთახები და ჩემს ოთახში ჩავიკეტე . ხელები თავზე დავიდე და აქეთ-იქით სიარული დსვიწყე . ვგიჟდებოდი , ტვინი გადაჭედილი მქონდა მხოლოდ ერთი შეკითხვით :"რას გულისხმობდა აბაშიძე ?" ჩემში ერთდროულად იყო :შიში , ნერვიულობა და აღელვება....დამდენიმე სათიანი ნერვიულობის მერე , დაღლილს ჩამეძინა .
მთელი ღამე კოშმარები მესიზმრებოდა . წესიერად ვერ დავიძინე , ამიტომაც დილით ადრე ავდექი . ჩემი ხალათი შემოვიცვი და სამზარეულოში გავედი . უეცრად გეგასგან მესიჯი მომივიდა :"უნდა შეგხვდე " . სასწრაფოდ ავვარდი ჩემს ოთახში და შავი სპორტულები ჩავიცვი .
გეგასთან სახლში ავედი , კარზე დავაზარუნე და...
-ელენე-ჩამეხუტა ის -აუუ , ძაან ვინერვიულე რაა ... ძაან . კარგად ხარ ?
-ყველაფერი რიგზეა , აქ რატომ დამიბარე ? -ვკითხე გაკვირვებულმა .
-შეიძლება ცოტა არ იყოს არასასიამოვნო გარემოა , მაგრამ ვეღარ ვითბენ უნდა გითხრა . ელენე , გახსოვ ადრე სანამ უცხოეთში გავემგზავრებოდი , ერთმანეთი რომ გვიყვარდა ? ამერიკაში რომ წავედი მეგონა წს გრძნობა გაქრა , მაგრამ ....რაც წავედი ძალიან შეიცვალე , გაცილებით უფრო გალამაზდინ... შენი , მწვანე მეტყველი თვალები მერწმუნე თავბრუს მახვევს , აი შენი თმა კი... მოკლედ ელენე მიყვარხარ ! -მითხრა მან , აი ამაში კი მთელი თავისი გრძნობები გამოავლინა . მაგრამ.... მოდი და უთხარი , მის ცისფერ ბედნიერ თვალებს რომ არ გიყვარს .
.
-გეგა , იცი მეე.....მე..... მაპატიე , მაგრამ შენ თქვი რომ რაც წახვედი ბევრი რამე შეიცვალა , ეს ასეა .... მაპატიე , მაგრამ მე და შენ ? არ ვგრძნობ შენთან იგივეს , ისე გიყურებ როგორც ძმას .და......-ეს ვთქვი , მაგრამ როცა მისი დანაღვლიანებული თვალები დავინახე ვეცადე ყველაფერი ამეხსნა-გეგა , არ მინდა ავჩქარდე , ხომ ხვდები არა ? ძალიან ცუდი რაღაც შემემთხვა და ამას ჯერ ვივიწყებ ... მაგრამ , იქნებ ....მეგობრები ვიყოთ ...მომავალში კი.... "ღმერთმა იცის"(წავიჩურჩულე ) .
-მესმის , ყველაფერი კარგადაა . ჯერ-ჯერობით მეგობრები .
-ხო ასეა . ახლა უნსა წავიდე , ხვალე გნახავ ....კარგად -ვუთხარი ცოტა არ იყოს აღელვებულმა და წავედი ...წავედი ისე , რომ სიტყვის თქმაც კი არ დავაცადე .
სახლისაკენ მივაბიჯებდი , უფროსწორად ინტუაციით მივდიოდი ...გზაი სულ ვნერვიულობდი :ესღა მაკლდა , ახალი პრობლემა და საფიქრალი . ახლა გეგას ვატკინე გული...ღმერთო , ნამდვილი იდიოტი ვარ . " ამ ფიქრებში გართულმა მალე მივაღწიე სახლამდე . სადაცაა იქ შევიდოდი , რომ ეზოში ცალი ფეხით კედელზე მიყრდნობილი აბაშიძე დავინახე .
-ვაა ....ინებე მობრძანება ? უკვე მომენატრე -მითხრა მან .
-რა ჯანდაბა გინდა ?! -ვკითხე ცოტა არ იყოს აღელვებულმა-რატომ არ მანენებ თავს ? რა გინდა ჩემგან ?
-რა და მიყვარხარ -მითხრა რასაც ქვია მკვდარი სიტყვებით , ეს ჰაერში ნასროლ სიტყვებს უფრო გავდა , ვიდრე სიტყვას რომელიც საყვარელი ადამიანისთვისაა ნათქვამი
-ეს ....ეს....
-და ვიცი რომ შენც გიყვარვარ .-ისეთი დამაჯერებელი ინტონაციით თქვა , რომ კინაღამ მართლა დავიჯერე .
-საიდან მოიტანე ?
-მაშინ რატომ უთხარი გეგას რომ არ გიყვარს ? იმიტომ რომ მე გიყვარვარ .
-შენ რა მითვალთვალებდი ?
-ჰეი , სინიორინა , კარგად იცი რომ ასეა . ვიცი რომ გიყვარვარ , თან განა ისე , უბრალოდ . ძალიან გიყვარვარ .-თქვა და მომიახლოვდა .
-რას აკეთებ ? -დავიბენი მე .
-კარგად იცი , რომ გეგასთვის გულისტკენა არ გინდოდა და მხოლოდ ამიტომ დამალე რომ გიყვარვარ -თქვა და მისი ყინულივით ცივი ხელი ხელზე მაგრად მომიჭირა .
-გამიშვი !-ვუყვირე მე , როცა მეორე ხელიც მაგრად ჩამჭიდა .
-იოცნებე საყვარელო .-თქვა მან და ....და მისი ტუჩები ჩემსას შეახო , დიახ მაკოცა . გათავისუფლებას ვცდილობდი , მაგრამ რაც უფრო ვცდილობდი მით უფრო მიჭერდა .
ასე მხოლოდ რამდენიმე წამს გაგრძელდა , ამ დღეს ეს კოცნა არ იყო ყველაზე უარესი .მთლად გადავირიე როცა რაღაც სევდიანი ხმა მომესმა :"ჯერ მზად არ ხარ ახალი ურთიერთობისთვის ხომ ?" . აი ამ დროს კიმთელი ჩემი ძალა მოვიკრიბე და აბაშიძეს ხელი ვკარი .
-გეგა მოიცადე -ვუთხარი აფორიაქებულმა , მაგრამ აბაშიძემ შემაჩერა .
-არ წახვალ !
-იცი რაა .... მე შენი გასართობი თოჯინა არ ვარ , როცა მოგინდება გამომიყენებ და როცა მოგინდება რომ გადამაგდებ . ვიცი შენნაირი ბიჭები როგორებიც არიან , კარგად ვიცი და გამოვიარე ეს . კარგად დაიმახსოვრე , საბა ავაშიძე , მე სხვა გოვოებს არ ვგავარ . მერწმუნე , არ ვვოცნებობ შენს მკლავებში მოხვედრასა და შენს მხოლოდ ერთ კოცნაზე . -ვუთხარი მე და გეგას გავეკიდე .
-გეგა , მოიცდე , დამელოდე . უნდა აგიხსნა , შენ ყველაფერი არასწორად გაიგე .
-ყველაფერი გადასარევად გავიგე და იცი რაა ? არ ვაპირებ თქვენ ორ შორის ჩავდგე . ყველაფერი რიგზეა , უბრალოდ იცი რაზე მტკივა გული ? რომ მომატყუე .-ამ სიტყვების გაგონებაზე კი გული მეტკინა . ახსნას აზრია არ ჰქონდა , რომც მეთქვა მაინც არ დამიჯერებდა ამიტომაც უბრალოდ გავიქეცი .
უკვე მეორედ მოვიქეცი იდიოტივით , აღარც უაზრო სახლი მინდოდა , აღარც სეირნობა , აღარც გართობა . რას ვითხოვდი ბევრს ? უბრალოდ ბედნიერება სა არავითარი გულისტკენა მხოლოდ და მხოლოდ ჩემს გამო .



მგონი ცუდი არ იყო .. მაპატიეთ რომ ამდენი ხანი ვერ დავდე რა ვუთხარი ამ უშუქობას :D