თვალებმა გაგყიდეს მარიამ (22)
-დედა სად ხარ? -აქ ვარ დედიკო რა მოდა?-გახარებული გამოვიდა სამზარეულოდან -მალე ბებია გახდები-მისკენ გავექანე და მაგრად მოვეხვიე -რა? რასამბობ მარიამ?-თვალები სიარულით აენთო -ორსულად ვარ იმდენად გაუარდა ორივენი ვტიროდით,დარწმუნებული ვიყავი ის მაინც მიიღებდა ჩემს შვილს უკანონო იქნებოდა ის თუ კანონიერი.მთელი ღამე იმაზე ველაპარაკებოდი თუ როგორი იქნებოდა ჩემი შვილი.ნინას დავურეკეთ ვაიბერში და მასაც ვახარეთ ახალი ამბავი. -რას არქმევ?-იკრიჭებოდა კამერაში ჩემი მასხარა და -ჯერ ისიც კი არ ვიცი გოგოა თუ ბიჭი,თუ გოგო იქნება ელენეს დვარქმევ,თუ ბიჭი ლევანს-გული დამეწვა მამას გახსენებისას,ნინც დასერიოზულდა -მამას სახელს-ლამის ატირდა -კარგი არ გვინდა ახლა ტირილი,რას შვები შენ როდის აპირებ ჩამოსვლას?-სიტუაციის განმუხტვა ვცადე -როცა იმშობიარებ ჩამოვალ იმ დღეს-გაეცინა-აუ რა მაგარია,გოგო ბაჩოს როდის ეტყვი? -არ ვიცი როდის ვეტყვი -უნდა დაუმალო? -არა,მისი შვილია და უფლება აქვს იცოდეს -შერიგების პონტები არაა? -იმდენად ვარ გაბრაზებული არ ვიცი ეგ ოდესმე თუ მოხდება. -შენ დააკელი? კარგი რა,ბოლოსდაბოლოს მალე შვილი გეყოლებათ,ამის ხათრით მაინც უნდა აპატიო. გვიანობამდე ვილაპარაკეთ ნინასთან შემდეგ კი ჩამეძინა.დილით გახარებულმა და სიცოცლით სავსემ გავიღვიძე,ინდგამ ექიმთან წამიყვანა,1 თვის ვიყავი ზუსტად ნაყოფს ყველაფერი კარგად ჰქონდა,მოკლედ ყველაფერი იდეალურად იყო.ნანუკა და ინგა ჩმაცივდნენ ბაჩოს აუცილებლად უნდა უთხრაო მეც მინდოდა რომ სცოდნოდა,მიუედავად იმ არაკოცობისა როგორც მოიქცა.თანაც მარიამის ამბავიც მაინტერეებდა.დარეკვას ვაპირებდი თუმცა თვითონ დამასწრო -როგორ ხარ? -კარგად შენ?-მშვიდად ვუპასუხე-მარიამი როგორაა? -უკეთესადაა,სად ხარ? შენ ნახვა მინდა -სახლში ვარ,შეგიძლია მარიამიც წამოიყვანო თუ არ სძინავს?მომენატრა -კარგი წამოვიყვან,მასაც მოენატრე.15 წუთში შენთან ვიქნებით ერთი სული მქონდა მარიამს როდის ჩავიკრავდი გულში,უკვე დიდი გოგო იყო სამი წლის ხდებოდა და მის გონებაში ისევ მე ვიყავი დედამისი და ეს ძალიან მახარებდა იმდენად მიყვარდა. 15წუთში უკვე მარიამი მეჯდა კალთაში და ვეფერებოდი.დუდღუნებდა და თმებზე მეთამაშებოდა -მომაქცევ ყურადღებას?-ჩაახველა ბაჩომ -გისმენ -არასოდეს მაპატიებ? მარიამ მესმის არაკაცურდ მოვიქეცი,მაგრამ დამიჯერე იმ წუთას ისე გვმწარდი არაფერზე აღარ ვფიქრობდი,ტააც შენც რომ მითხარი შენ გონია მარტო შენთან ვიწექიო საერთოდ ამასხა და ხო ხვდები არა? -ვერა,ვერ ვხვდები-თავი გავაქნიე -მეკაიფები ახლა ხო?-გაეცინა -ბაჩო,ორსულად ვარ-ყოველგვარი წინასიტყვაობის გარეშე მივახალე,მისი სახე უნდა გენახათ ხმას ვერ იღებდა,გაეცინა,მერე სახე მოექუფრა ყველა გამომეტყველება ერთიანად მიიღო. -მართლა?-ნიკაპი მოისრსა გაკრეჭილმა -ჰო მართლა -ვახ ჩემი!-ფეხზე წამოდგა და თავზე მოისვა ხელები გახარებულმა,შემდეგ მე მომვარდა და მაგრად მომეხვია შემდეგ კი ხელში ამიყვანა -დამსვი ბაჩო!-მეც გამეცინა -როგორ გამახარე ჩემო ლამაზო-სახე დამიკოცნა-მარიამ გაიგე? მალე ძამიკო გეყოლება-ახლა ბავშვს მიუბრუნდა,მგონი გაგიჟდა -იქნებ გოგოა წინასწარ რა იცი,რას ატყუებ ბავშვს –რა მნიშვნელობა აქვს გოგო იქნება თუ ბიჭი,აუ პროსტა როგორ გამახარე შენ ხო აზრზე არხარ,რომელ თვეში ხარ? –ჯერ ერთი თვის ვარ –ჩემი პატარა–ხელები დმაიკოცნა–ცოლად გამომყვები?–ამაზე ორივეს გაგვეცინა –გერმანიაში ვაპირებდი წასვლას–ტუჩი მოვიკვნიტე –ერთად წავიდეთ–მხრები აიჩეჩა –გაკლია ხო? ჯერ არ მიპატიებია შენი გმირობა –კარგი რა მარიამ,შვილი გვეყოლება წარმოგიდგენია? –შენ უკვე გყავს შვილი –ეგ რა შუაშია? ეგრე შენც გყავს მარიამი –ისე ვთქვი–მხრები ავიჩეჩე დაბნეულმა –გამომყვები ცოლად? –უნდა ვიფიქრო–ამაყად ავწიე თავი –მაკოცებ?–მომიახლოვდა და თავხედურად გამიღიმა,შემდეგ ტუჩები გაილოკა –კოცნა უნდა დაიმსახურო –უკვე დავიმსახურე–ტუჩებზე მეცა,თუმცა ამჯერად უფრო ნაზი იყო მარიამი ჩემტან დატოვა იმ საღამოს მორიგე იყო,ფაქტიურად ისევ ერთად ვიყავით.დილით აიჩემა ჩემს მშობლებთან უნდა წაგიყვანოო,რა თქმა უნდ არ მინდოდა მათთან წასვლა მაგრამ უნდა შეეგუონ იმ აზრრს რომ მალე ჩემი შვილის დედა და ცოლი გახდებო.სხვა გზა არ დამიტოვა და მათთან წავედით. როგორც ყოველთვის ზემოდან მიყურებდა "ქალბატონი" მადონა.არც მე დამიხრია მაინცდამაინც თავი. –მარიამი ორსულდაა და ჩვენ მალე დავორწინდებით,ასე რომ მოგიწევთ ამ აზრთან შეგუება –ქალი,რომელიც ქორინების გარეშე ჩაუწვება კაცს საწოლში ოჯახში მისაღები არ არის!–კინაღამ გავიგუდე სიცილით,ფხუკუნი ამიტყდა –ეგ ჩემი გადასაწყვეტია დედა,ასე რომ ეს თემა უკვე დაიხურა. –არ მივცემ ასეთ ქალს მარიამის გაზრდის უფლბას! –მე ჩემი გითხარით,აზი არ მიკითხავს,უბრალოდ მინდოდა გცოდნოდათ რას ვაპირებ–ხელი დამავლო ბაჩომ და იქიდან წამოვედით. ვიცოდი ბაჩოს დედა არასოდეს მიმიღებდა,თუმცა ნატიაც ხომ წინასწარ იწვა ბაჩოსთან? თუ ნათიას ფულიანი მშობლების გამო დართო ნება ბაჩოზე ექორწინა? რა თქმა უნდა! –ყურადრება არ მიაქციო კარგი? –რა თქმა უნდა არ ვაქცევ–მხრები ავიჩეჩე და ღვედი შევიკარი –როდის მოვაწეროთ ხელი? –როცა გინდა –შენთვის სულერთია?მარიამ შემომხედე –რა იყო? –აღარ გიყვარვარ? არაფერი ვუპასუხე –თუმცა რას გეკითხები,შენს თვალებში ყველაფერი ჩანს –ისევ გამყიდეს ხო?–გამეცინა,ღვედი შემიხსნა და მომეხვია –მიყვარხარ და რაც არუნდ ამოხდეს არასოდეს აღარ შემეპარება შენში ეჭვი გესმის? შენ არ იცი ეს პერიოდი უშენოდ რა ჯოჯოხეთი იყო –მეც მიყვარხარ,თუმცა მართლა ძალიან მაწყენინე –ვიცი მარიამ,3 სურვილი გაქვს რაც გინდ მთხოვე –ნებისმიერი რამ?–ტუჩი მოვიკვნიტე და ეშმაკური მზერა ვესროლე –ვაბშე ყველაფერი რაც გინდა –მინდა დაქორწინების შემდეგ შენს მშობლებთან ვიცხოვროთ –რა?მოიცა ეგ რა პონტში გინდა?–თვალები დაუწვრილდა –მინდა დედაშენს თავი შევაყვარო –შენ რა ხარ–გაეცინა და მანქანა დაქოქა –მართლა გეუბნები,დედამთილია ბოლოსდაბოლოს,სულ ხომ არ უნდ ვეზიზღებოდე? მითუმეტეს რომ მისთვის არაფერი დამიშავებია–რა თქმა უნდა ტყულს ვეუბნებოდი,გეგმაში მადონას გამწარება მქონდა,უმიზეზოდ ხომ ვძულდი? ხოდა მივცემდი მაგ "სწერვას" მიზეზს. –აბა რას იტყვი? –თუ შენ ესე გინდა ვიცხოვროთ –მერე დატანხმდებიან? –მარიამი უყვართ ძალიან და არ უნდათ სხვაგან რო იცხოვროს,ამიტომაც დათანხმდებიან –ხოდა ძალიან კარგი მოკლედ ყველაფერი იდეალუად აეწყო,ხელის მოწერას ვიწრო წრეში ვაპირებდით.სადა კრემისფერი კაბა მეცვა,ბაჩო ჩემთან სალში უნდ ამოსულიყო და აქედან უნდა წავსულიყავით ხელის მოსაწერად,კარებში ალექსნდრესთან ერთად რომ დავინახე ასე მეგონა ვიღაცამ ადუღებული წყალი გადამასხა. ვეღარ ამოვისუნტქე,ვერ მივხვდი რა უნდოდა აქ ალექსანდრეს,მისი სახე უნდა გენახათ როგორი დაბნეული მიყურებდა.მგონი მანაც არ იცოდა რა ხდებოდა –მარიამ რა ლამაზი ხარ,გაიცანი ეს ჩემი ბიძაშვილია ალექსანდრე–ღიმილით გამაცნო ბაჩომ ალექსი –სასიამოვნოა–ხელი გავუწოდე,მანაც დაბნეულმა გამომიწოდა ხელი,ბაჩოს არასოდეს უხსენებია ჩემთან ალექსი.დაბნეული ჩავჯექი მანქანაში,არ ვიცოდი რა უნდა მეთქვა საერთოდ,ისიც დაბნეული იყო აშკარად.ჯვარი დავიწერეთ, ხელი მოვაწერეთ და შემდეგ რესტორანში გადავინაცვლეთ.ნანუკა ჩემს გვერდით იჯდა –გოგო რა დაგემართა? რაც მოვედით არ გაგიცინია –ის ტიპი გახსოვს? აი მაშინ რო მოგიყევი ვაკოსგან მხსნათქო? მერე რამდენჯერმე ვნახეთქო –ხო მერე? –ხოდა ისაა ეს ალექსი,ბაჩოს ბძაშვილი–ჩუმად ვანიშნე ალექსზე,რომელიც ჩვენს მოპირდაპირედ იჯდა –ღადაობ?–პირი დააღო –მეღადავება აღლა მე? –ასეთი დამთხვევა რავი აბა მარო რა გითხრა,უთხარი უკვე ბაჩოს? –არა გოგო,როდის უნდა მეთქვა? ან რა უნდა ვუთხრა? –უნდა დაუმალო? –ვაიმე ნანუკა არაფერი მქონი მასთან და რა არის სათქმელი? სულ 3–ჯერ ვნახე მგონი –ხო მარა მგონია რო მაინც უნდა უთხრა ბაჩოს. ბაჩომ მკითხა რა გჭირსო,მეც გავეკრიჭე და არაფერი შემიმჩნევია. დაქანცულები დავბრუნდით სახლში,რა თქმა უნდა უბენიერესი ვიყავი მისი ცოლობით,თუმცა დიდი ბრძოლა მელოდა მადონასთან. წყალი გადავივლე,მარიამიც ვაბნავეთ და დავწექით.რა თქმა უნდა ვაჟბატონი ისე როგორ დაიძინებდა,უკნიდან ამეკრო და ყელში დამიწყო კოცნა,ოღონდ იმდენად გამომწვევად მკოცნიდა თავის გაკონტოლება მიჭირდა მიუხედავად იმისა,რომ საშინლად ვიყავი დაღლილი.თავისკენ მიმატრიალა და პენუარი გამაძრო,ამჯერად უფრო ნაზი იყო ორსულობის გამო.იმდენად მენატრებოდ ამისი მოფერება ვნებამრეულმა მედავიწყე აქტიურობა,გაეცინა,ახლა მე მოვექეცი მის ზემოდან და ასე ვეფერებოდით ერთმანეთს,ნელა და ნაზად მოძრაობდა,ასე უფრო სასიამოვნო ყოფილა,სიამოვნებამ პიკს რომ მიაღწია გვერდით გადავწექი აქოშინებული. ___________________________ ყველამ კარგად იცის ჩემი დამოკიდბულება უარყოფითი შეფასებების მიმართ,ყველთვის ვცდილობდი და ვცდილობ გავითვალისწონო და მივიღო შენშვნები,მაგრამ ბოლო დროს ძალიან უხეში და შეურაცმყოფელი კომენტარებია,ვცდილობდი არ შემემჩნია, თუმცა უკვე შეუძლებელი გახდა.თუ არ მოგწონთ ნუ წაიკითხავთ არ არის პრობლემა ყველას ვერ მოეონება,მილიონი აზრია,ძალიან დამავალებთ თუ უფრო კორექტულები იქნებით,მე არავის გაყენებთ შეურაცყოფას და ნურც თქვენ მომაყენებთ. P.S ისტორია ჯერ არ აპირებს დასრულებეას ასე რომ ჩაუსხედით :D სიყვარულით ნია! <3 |
 |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ქალის და მამაკაცის ურთიერთობაში უპირველესი არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
