ისევ ჩვეულებრივად ამოვიდა მზე თბილისში . ოსევ ჩვეულებრივი დღე და გზა სამსახურამდე. მიდიოდა ელე მელი ნაბიჯით და გულის სიღრმეში გოგაზე გული წყდრბოდა . ნუთუ ღირდა მასზე ფიქრი. . რამოხდებოდა სულ ერთხელ მაინც ყოფილიყო ბედნიერი . მის არსებობაში მხოლოდ ერთხელ უყვარდა თორმეტი წლის ასაკში . მისივე უბნელი ბიჭი . რთულად გადაიტანა ის პერიოდი რადგან , იმ ბიჭს სხვა შეყვარებული ყავდა და ელეს , მხოლოდ მეგობრულად უყურებდა. ამის გამო ექიმთანაც ყავდა დედამისს. მისი გულის ტკივილი არავის ესმოდა და სულ დათრგუნული იყო . ყველას ეგონა , რომ გარდატეხის ასაკი უაცლოვფრბოდა და გაუვლიდა , მაგრამ იმ ტრანვამ კარგა ხანს არ გაუარა , და აი გოგას გამოჩენამდრ არავისთვის გაუხედია. არვიცი რა ნახა გოგაში , მაგრამ იყო ის რაღაც მასში რაც იზოდავდა და ვერ ხვდებოდა.
სამუშაო დღემ ჩვეულებრივ ჩაიარა . სახლში გაწყვეტამდრ დაღლილი მივიდა . დედამისს ელაპარაკა . მოუყვა თია , რომ გადმოვიდა მასთან და ცოტა გული დაუმშვიდა შორს წასულ მშობელს. გოგოები ატყობდნემ ელეს უხასიეთობას და არაფერს ეუბნებოდნენ , მაინც ვერ ანუგეშებდნენ ან რა იყო სანუგეშებელი. ათი წუთი გატარებული გოგასთან?! ეს ხომ არაფერია?? .
ყველა დასაძინებლათ დაწვა . ელესკი ძილი არ ეკარებოდა , ლეპტოპი ჩართო და საყვარელი სიმგერა აამღერა,, მოგიტაცებდი , როგორც პატარას , გადაგმალავდი მიუვალ მთებში,, - უცებ წარმოიდგინა , ვითომ გოგას იტაცრბდნნენ თვითონ და მისი დაქალრბი. გულიანად ახარხარდა დავრემლები წამოუვიდა . თვითნებული ცრემლევი. სიხარულის თუ ტკივილის არიცოდა მაგრამ , მოეშვასავით. ცოტახანს კიდევ იტირა და მერე დამშვიდდა. ფბ გახსნა იმ უცხოს ესემესი დახვდა :
'' გამარჯობა ელე, გოგა ვარ . იმედია გახსოვარ , აი ის ორჯერ ტაფა , რომ წავიღე. როგორ ხარ? იმდენი გეძებე და ძლოვს გიპოვე . რატომღაც არ მავიწყდრბი. ქალაქში არვარ და არ გეგონოს , რომ დამავიწყდი ..... სოფელში ვარ და , რომ ჩამობალ გნახავ , თუკი ნებას მომცემ.... ელე , მინდა მეგობრები ვიყოთ . "
- ოჰ აი გოგაც- გაბრწყინებული თვალებით კითხულობდა ელე. - არ დავავიწყდი და ვახსოვარ . სასწაულია.... და დაჟე ჩემი ნახვაც უნდა- მეგობრობაზე დაეთანხმა და პასუხის წერა დაიწყო.:
,, კარგად შენ , როგორ ხარ გოგა? . როგორ არ მახსოვხარ . ორი წინაწლოს შემორჩენილი ტაფა გაგატანე . ამისთვის ვწუხვარ , ჩემი პროფესიიდან გამომდონარე სამუშაო მოიტხოვს ასე. ვიმეგობროდ მე წინააღმდრგი არ ვარ.. "
ომდღის შემდეგ ელე და გოგა იფრო დაახლოვდნენ ყოველ დღე სწერდნენ ერთმანეთს და უფრო იცნობდნენ ერთმანეთს. გოგა კიდევ ერთი თვე დარჩა სოფელსI . მისი ბაბუა მძიმედ იყო ამოტომ თბილისში ჩამოსვლა გადაიდო. . ელეს ნომერი დაუტოვა და სთხოვა ხშირად არ დაერელა , ან თუ გაუთიშავდა არ გავრაზებულიყო და არ წყენოდა . ელე დამჯერი ბავშვივით ოქცეოდა . ერთი სული ჰქონდა , როდის მისწერდა გოგა და , როდოს გაიგონებდა მის ხმას. ელეა ცვლილებები გოგონებსაც უხაროდათ მაგრამ ნატალი ბრაზდრნოდა , როცა ელე ირეკავდა და გოგა უთიშავდა . ამაზე მატა ათას კითხვას სვამდა და ხშირად კონფლიქტიც მოსდიოდათ . ელე კი კმაყოფილი იყო იმით რაც ჰქონდა ბოლოს გოგამ სთხოვა ტელეფონზე ნუ მომწერო ხშიეად ჩემს დეიდაშვილს აქვსო , ძალიან ცნობის მოყვარეა და ჰერჯეტობით არავის არაფერს ვეუბნებიო .. ელემ ამაზეც თვალი დაიბტმავა და ჩვეულებრივად ჩათვალა . ერთი თვის შემდეგ გოგა კიდევ არ ჩამოსულა თბილიში . ბაბუა ლოგინად ჩაწოლილიყო და ვერ ტოვებდა . ელეს ენატრებოდა , მაგრამ რას ეტყვოდა . გულს იმით იმხნევებდა , ოდესღაც ხომ მაინც ჩამოვიდოსა და ნახავდა .
გოგას კი სულსხვა პრობლემები ჰქონდა . გონი ლანა რაღაცას ეჭვიბდა , ან როგორ არ იეჭვებდა . ქმარი ერტი ტვე იყო აცლოს არ ეკარებპდა ჩაჭიდებდა ბარბარეს ხელს და სულ გარეთ დაყავდა . მოიყვანდა ტუარა ბავშვს სახლში ისევ სადღაც გარბოდა და გვიანობამდე შინ არ ბრინდებოდა.
ლანას გოგას დედასთვის შეუჩივლია მისი ქმრის საქციელები და ქალბატონ ლალის უჩხუბია გოგასთვის . ყოველდღე ურეკავდა და შვილს ლანძღავდა . ბოლოს გადაწყვიტეს ლანამ და ლალიმ , რომ ცოტახანს გოგა მოშორრნოდა საქართველოს და რუსეთში წაეყვანა თავისთან . დიდი ჩხუბის შემდეგ გოგამ მოიფიქრა და წასვლა მოიფიქრა. ლანას მაინც აგარ დაინახავდა და ელესაც ცოტა წესიერად დაელაპარაკებოდა .
ელეს სიმართლეს ვერ ეტყვოდა ზასვლის მიზეზად ამიტომ კიდევ ერთი ტყუილი მოიფიქრა .. ცუდად ვარო და სამკურნალოდ მივდივარო. მთელი ოთხი დღე დაიკარგა გოა და ელეს ნერვიულობოთ აღარ ეძინა.
ეს ოთხი დღე დედამისთან დაუმთავრებელი ჩხიბი ჰქონდა გოგას.
- გიო. შვილო- ბავშვიბიდან მხოლოდ დედამისი მიმართავს გიოთი , რადგან გოგა არ მოსწონდა , მისი დარქმეული არ იყო , გოგას მამა დაარქვა ძმაკაცის საპატივსაცრმოდ , რომელიც სავარაუდოდ გიგას მათლია უნდა ყოფილიყო და სამწუხაროდ მოუკლავთ. - მოვკვდი აღარ ვარ ქალი ნერვიულობით , აქ იმისთვოს ვარ წამოთრრეილი , რომ ვიმუშაო და ორი ლაპიკი გამოგიგზავნო , შენს ოჯახს რომ მიხედო. სამუშაოს შენ არ გაძალებ და არაფერს , მხოლოდ იმას , რომ წესიერი სიტყვით ელაპარაკო ლანას. რა დაგიშავა , ისევ ატევი ხომ ბოზებს . აგირიეს ისევ ხომ თავგზა . სულერთია არდაგინახო ლანას აწყენინო ბავშვს რას ერჩი . ცოდო არაა??
- მომისმინე ლალი , ეხა გახდა ლანა კარგიი.. არავის ბოზს არ ვარ აყოლილი ... და ბარბარესაც არაფერს ვუშავებ.. რასაც იმსახურებს იმას იღებს ლანა.
- რასამბობ გიო. განა შენარიყავი გაგიჟებული ლანაზე? განა რამოხდა ? რატომ შეიცვქლე აზრი??
- არმიყვარს ეგ დედა მო****ლი . არა და ვსო . როგორც ჩავალ უნდა გავშორდე და , ჩემი ცხოვრება ავიწყო...- გოგა მდგომარეობიდან გამოსულიყო და ყვიროდა .
- ვინა ის პირწახდილი. ვისგამო იწეწავ ოჯახს. ერთი გავიგო ვინაა ...
- ზედმეტი არ ილაპარაკო ლალი . მე ჩემი გითხარი.
- მერამდენედ აკეთებ ჰა. ხან გიყვარს ლანა ხან სხვა გიყავრს . რამდკერაც დააპირე გაშორება ომდენჯერ გადაიფიქრე მიყვარსო ბოლოს ამბობდი ნუ ტანჯავ ამ გოგოს. იცოდე გიო - ლალიმაც დაკარგა კონტროლო. გაშორდები და ვიღაცას მოატრევ იცოდე შვილს დაემშვიდობე და მეც . იმედი არ გქონდეს ჩემი. იმიტომ წამოგათრიე რომ იმ ვიღაცას შეეშვა.
ლალიმ კომპიუტერის სადენები გადაჭრა და ინტერნეტიჩ გაათიშინათ. მგელს გავდა გოგა ელეზე ფიქრობდა როგორ იყო და რას ფიქრობდა მასზე ამდენხანს , რომარ ეხმოანებოდა. ბოლოს მოიფიქრა , რომ ბესპსთვის დაერეკა და ეთხოვა ელეს მონახულება .