დილაადრიან ელე ნატას დაადგა თავს. ნატა თმა გაბუეძგლული დახვა .
- მეღადავები?? ხომ გთხოვე მზად დამხვდითქო არრაა!- ელემ ხელი ჩაიქნია და კიბეზე დაეშვა- არა რა შენი გამოსწორება არ შეიძლევა რა !
- მოიცა დამელოდე ორი წამი და მოვალ- ნატამ დაამთქნარა ბარბაცით შევიდა და ჩაცმა დაიწყო.
ოცწუთიანი ლოდინის შემდეგაი, როგორც იქნა გამოჩნდა ნატა. ელეს შუბლის ძარღვი გაწყვეტას ჰქონდა.
კუს ტბადაც მიაღწირს, თიას უკვე მოესწრო ვარჯიში და მშვიდად წყნარად ელოდებოდათ გოგოებს.
- არაფერი არ მკითხო თია , მე ვარჯოშს დავიწყებ და მაგ ნივთს შენ დარლაპარაკე- ელე სარბენ ბილიკე დაუყვა.
გოგოებს გაეცინათ და ლაპარაკი დაიწყეს.
- გოგო მე წავალ გავმოძრავდები ცოტას , თორემ ელემ თუ დანინახა ხოიცი უნდა მონდგეს და გადამდგას.- ნატაც ადგა და სიარული დაიწყო

გოგა და ბავშვიც მისულები იყვნენ . პატარა გოგობა დარბოდა , გოგაც უკან დაჰყვებოდა. ბარბარე წაბარბაცდა და იქვე მყოფი ნატაშკას ფრხებთან დავარდა.
- ვაიმე პატარა- ნატამ ბავშვს ხელი დაავლო და გახვლეპილი მუხლები დაუთვალიერა-,არაფერია ციცქნა გაგივლის.
გოგამ გამოართვა გულში ჩაიკრა და ასლუკუნებული ბარბიც გაჩუმდა.
- მადლობათ- გოგამ გაუცინა ნატალის და მანქანისკენ წავიდა, ელე ნატაშკას მიუახლოვდა კითხა , რამოხდაო მაგრამ გოგას, არ დაუნახავს ელე . უკვე მანქანაში იკდა და მიდიოდა.
- არაფერი ელე ბავშვი წაიქცა და ცოტა მუხლები იტკინა, მამისმა წაიყვანა , ისე კაი მოხოდილი მამაკი ყავდა ხოიცი- ნატაშკამ თვალი ჩაუკრა დაქალს.
- მაგეებს ჯობს შეეშვა და გატოკე ცოტა .- ელემ რნა გამოუყო და სირბილი გააგრძელა .
კიდევ რამოდენიმე საათი დარბისნენ მერე სახში წამოვიდბენ. გზაში გეგმები დააწყვეს , თიამ ელესთან ცხოვრება გადაწყვიტა და ეს ორი დღე დასვენების , ნაქუეავებს საცლიდა და გადმივარგდებოსა. ნატამაც მეც ჩამოვზიდავ ჩენს ნივთებს და ჩანოვცხოვრდებიო...
მთელი შაბათი კვირა აყრილები იყვნენ გარეთ ცხვირიც არ გაუყვიათ დღის ბოლოს მიეყრებოდნენ და დაგლილებს სუნთქვაც ეზარებოდათ.

ეს ორი დღე საშინელი დაძაბულობა სუფევდა გოგას სახლში...
- ლანა ცოტახანს მოდი- გოგა მისაღრბში ელოდა ცოლს .
- მოხდა რამეე?
- ჩააბარგე ბაღდათში მივდივართ. ცოტახანს იქ ვიყოთ ბებია ბაბუა ვნახოთ და ერთ ათდღეში დავბრუნდეთ .
- კაი - ლანა იმ ქალთა კატეგორიას მიეჯუთვნებოდა , რომლებსაც ქმარი საკუთარ ღავზე მეტად უყვართ და , რაცარუნდა მოხდეს თავიიაანთ ოჯახს კბილებით დაიცავეენ. იმდენად უყვარდა გოგა , მიუხედავად იმისა , დარწმუნებული იყო გოგა რომ ხშიეად ღალატობდა მაინც არაფერს იმჩნევდა და აღმერთებდა. ქმრის სიტუვას დიდ პატივს სცრმდა და როგორც ყურ მოჭრილი მონა ოსე რმორჩილებოდა. ეს რათქმაუნდა მართლაც დიდი სიყვარულის ბრალი იყო, თუმცა სამწუხაროდ გოგა იგივე გრძნობით არასდროს პასუხობდა. ცანდახან ეამაყებოდაკიდეც და თავსაც იქნებდა თავისი ცოლით , იშვიათი შემთხვევა იყო მის საძმაკაცოში მისი ცოლის ნაირო ლამაზი და მიმზიდვრლი ცოლები ჰყოლიდათ, თუმცა ეს ყველაფერი ერთჯერადი იყო და ბესომ და რომამ კარგად იცოდნრნ რომ , ეს ყველაფერი მორიგი დადგმული სპეკლტაკლი იყო....

განა მართლა უნდოდაა გოგას სოფელში წასვალ. უბრალოდ ელეს მიმართ გაჩენილ გრძნობას ცდიდა , რეალური და მართალი იყო თუარა. მორნატრებოდს თუ არც გაახსენდებოდა.
ორშაბათ დილას გოგოები სამსახურებში წავიდნენ . ელემოუთმენლად ელოდა გოგას გამოჩენას და მორიგი ტაფის ყიდვას... მხიარულად მიესალმა სოსო , მერე ცოტა მაგდას წაეჭორავა თურმე სოსოს გაუღიმებია მაგდუსასთ ვის და ესეც აჟიტირებული და გახარებული დაფრინავდა..
საღამო ისე მოვიდა გოგა არ გამოჩენილა , და ასე გაგრძელდა ერთი კვირა..
თითქოს რაღაც გულში გაუწყდა . ნუათუ ესეც მორიგი უაზრობა იყო , - ფიქრობსა სახლისკენ მიმავალი ელე- არც რიყესე მოვიდა და ეხლა , კიდევ სულ გაქრა. ხო თუმხა რა თქმა უნდა ოცნებები როდი ხდება, მხოლოდ უნდა იოცნრბო ისეთ რამეებზე რაც რიალურია . ალბად გოგაც წავა , როგორც სხვა უველა . ან რატომ არ უნდა წავიდეს .......
სამიცები წყნარად მშვიდად შეექცეოდნენ კარტოფილს , კარზე ზარი გაისმა ელე წამოდგა, კარი გააღო და ყვავილენის დიდი თაიგული დახვდა - აი გოგაც გამოჩნდა - გოგოებს აჩვენა და ლოტები შეეწითლა... გოგოებმა სათითაოდ აირაცეს ხელში . რაღაც პატარა ბარათი ჩამოცარდა ელემ ჩუმად წაიკითხა.
- თია შენი ყოფილაა- სახეზე გაბრწყინვალება შეეყინა- ნიასგანაა ბოდიში რაა... ჩემი მეგონა- ელწმ დამნაშავესავით თავი ჩახარა ... რამისენინე წუთი კიდევ უყურა ვარდებს მერე ვეღარ გაუძლო და თავის ოთახში შევიდა..
ლეპტოპი ჩართო ცოტახანს დედამისს ელაპარაკა სკაიპში და მალევე გაუთიშა.
ფბ. შეამოწმა ერთი ახალი მეგობრის თხოვნა იყოო . არც ფოტო და არც მეგობარი არ ყავდა აშკარად ახალი გაკეთევული ჰქონდა... ესემესი დაუტოვა რომელი ხარო . პასუხს აღარ დალოდებია გათიშა და დაწვა დასაძინებლად ..

რთული იყო ელეზე არ ეფიქრა გოგას. უყურებდა თავის თავს და ეზიზღებოდა . სამი წლის განმავლობაში თავისი შვილის დედა ვერ შეიყვარა და ორდღეში შეიყცარა ის ვისაც სულარ იცნობდა. - ვიცი მე- ვიქრობდა გოგა- დარწმუნებული ვარ , ცხოვრებას დავუბგრევ მაგრამ არშემიძლია ელეს დავიწყება. უნდა ვნახო დღესვე უნდა ვნახო... ერთიკვირა მისი ხმუს გაგონება მტანჯავს..
ძმაკაცთან წავიდა და ელეს ძევნა დაიწყო ფბ ზე . თავისთავზე გაეცინა გვარიც არ იცოდა და სიყვარულზე კი თავს დებდა ... როგორც იქნა მიაგნო . თავისი და ჩცოლის საერთო ფბზე ცერ დაინატებდა ამიტომ სულსხვა გაკეთა და მეგობრობა გაუგზავნა. რამოდენიმე საათი ათვალიერებდა ელეს სურათებს და ჩუნად ეღინებოდა...
- ვინა ეგი გოგო ? გოგა- ძმაკაცმა შენიშნა გოგას რეაქციები.
- რა გითხრა კახა .. არ ვიცი ვინაა მარა ისკივიცი , რომ ჩემთვის ბევრს ნიშნავს- გოგამ დასჯილი ბავშვივით კუთხეს მიაპყრო მზერა.
- რაფერნაირი ბიჭი ხარ შენ! ვაფშე მაგარი ოჯახი გყავს ალა , და სხვის ბოვშცებს ნუ დასდევ . თორე დაგღუპავს.. რა გაკლია ჰა?
- რა კახაია და სიყვარული მეტი არაფერიი.და ისკიარა მგონია მე დავღუპავ .
ამ ლაპარაკში ელეს ესემესიც მიიღო . რომელი ხარო . თვალები გაუვრწყინდა კახას ყურადღება აღარ მიაქცია და კლავიატურა აახმაურა .