არსებობენ ადამიანები,რომლებიც ერთს შემოგხედავენ და იციან ვინ ხარ,იციან რაც გიჭირს.და არსებობენ ფიტულები, რომლებიც ყოველ დღე შენს გვერდით არიან და ვერაფერს ხვდებიან შენზე....


-ზუკა გამეცალე რაა,-ამოვიღრინე და გვერდი ავუქციე
-კაი რა ელე.რა მოხდა?რა გავაკეთე ისეთი?-არ შემეშვა და კვლავ უკან ამედევნა.
-ვერც ხვდები არაა?ვერ ხვდები რა გააკეთე?-გამაოცა მისმა უტიფრობამ
-ვერა, ვერ ვხვდები.და თუნდაც ვხვდებოდე რა? ერთხელ გავიკეთეთ ბიჭებმა მეტჯერ ხომ არაა?
-კარგი რა ზუკა,კარგი რა.შენ თავზე თუ არ ფიქრობ ჩემზე იფიქრე.როცა დაფიქრდები კი მაშინ დამელაპარაკე

შევბრუნდი და საპირისპირო მხარეს წავედი.
არ ვიციი..არ ვიცი რა ხდება ჩამს თავს...
სულ ავირიე..აირია ჩემი ცხოვრება...ზუკა აირია...მეც ავირიეე...ჩვენ ავირიეთ...

გუშინ ზუკასთან მივდიოდი.რაღაცეები ავიტანე და კარი ჩემი გასაღებით გავაღე.შესვლისთანავე ცხვირში ალკოჰოლისა და რაღაც სპეციფიური სუნი მეცა...


მისაღებსი ნანახმა კი გამაოცა..შოკში ჩამაგდოო...

ზუკა წელს ზემოთ შიშველი გათიშული წევს ,მის გვერდით მისი მეგობარი დათაა მიწოლილი,ხოლო ფეხებთან დედიშობილა ნინი კაკაურიძეა გაწოლილი...ნათელი იყო რაც მოხდა და ჩემს თავს მეტის იხვედრა ავუკრძალე...

დროა რაღაცეები შეიცვალოსს..ცვლილებების დროა აშკარადდ.........

****




ფეხები ოთახამდე ძლივს მივიტანე.მაშინვე საწოლზე დავჯექი და მოსმენილის გაანალიზება დავიწყე.ზუკა..ზუკა გამოვიდა...ისევ გამოჩნდა ჩემს ცხოვრებაში..ისევ უნდა ამირიოს ცხოვრება..თავი..


უდა დავიძინო..ამ სიტუაციაში ერთადერთი რამ რაც მისველის ძილია.ვითომ არაფერი გამიგია..ზუკა კვლავ ციხეშია მე კი ხვალ გაგის უნდა შევხვდე..

გაგი...კარგი ბიჭია,ძლიან კარგი ბიჭია...ნორმალური,განათლებული,რომელიც მე მომწონს.მართლა მომწონს.რაღაცნაირია,მშვიდი,რეალური თითქოს ვიცნობდი.ვგრძნობ რომ რაღაცნაირა ჩემნაირია,მანაც რაღაც გადაიტანა,რაღაც ძალიან მძიმე,რომლის დამალვასც ჩემსავით ცდილობს....

აჰჰ.დროა დავიძინოო....





მეორე დღეს გაგიმ მომწერა:

"გამარჯობა ელენე.გაგი ვარ.როგორ ხარ?"

"გამარჯობა.კარგად ვარ.შენ როგორ ხარ?"

"მეც კარგად ვარ.გცალია?"

"კი მცალია.რ5ა ხდება?"

"თუ გცალია იქნებ შევხვედრილიყავიტ სადმე?"

"მცალია.სად შევხვდეთ?"

"ამო რამეში.გინდა გამოგიარო?"

"არა მადლობ.ჩემიტ მოვალ

"კარგი მაშ 3საათისთვის დაგელოდები


1 საათზე გამზადება დავიწყე.კომფორტულად ჩავიცვი და სახლიდან გავედი.კაფეში შესვლისას კი სულ სხვა სურათი დამხვდა...

ოო ღმერთო.....

-ზუკა.....