დასაწყისი (თავი 4)
მაღვიძარა გამივრთე არმქონდა სირბილის თავი, ძილი გავაგრძელე რომ გამომეღვიძა 2 საათი იყო მივწესრიგდი და ქვევით ჩავედი ნაბეღლავის ამოსატანად თავს ვირთობდი ხან ფილმი ჩავრთე ხან ინტერნეტში შევძვერი მერე გუშინდელი გამახსენდა რაზე ვფიქრობდი ნეტა თავს ვეკითხებოდი მერე ყველაფერი სასმელს და ჩემ მიკლე ჭკუას მივაწერე ყურსასმენები გავირჭე და მთელ ხმაზე "arctic monkeys 505"ვუსმენდი მამას ზარმა დამირღვია იდილია. -როგორ ხარ მა რაშვები? -კარგად მა შენ როგორხარ? რავიცი აბა არაფერს. -რავიცი ვარ მამი , დღეს გამოგივლი და სადმე წავიდეთ კინოში მაგალითად და მერე ნაყინები ვჭამოთ. -კარგი წავიდეთ კინოში რომლისკენ გამომივლი? - ექვსზე მანდ ვიქნები და დაგირეკავ. -კარგი მა. საბანაოდ შევედი მერე თმა გავიშრე და ჩაცმა დავიწყე კეტები, მუქი ჯინსები, და თეთრი მაიკა ჩავიცვი კოსა ავიწიე თორემ ძალიან მცხელოდა მამას ზარს ველოდებოდი ექვსი ხდებოდა რომ მოვიდა კიბეებზე დავეშვი ლიფტი არ მუშაობდა დღეს დილიდან. კინოს ვუყურეთ საშინელებათა ჟანრი ავირჩიე მიუხედავად იმისა რომ არმიყვარს ეს ჟანრი საშინლად მაგრამ მელოდრამის ყურებას ეს მერჩივნა ყოველთვის უხერხულობას მიქმნიდა მამასთან ერთად სასიყვარულო სცენების ყურება, კინო რომ დამთავრდა მიჩვენებითი ღიმილით გამივედი მერე ნაყინი ვჭამეთ ბევრი ვილაპარაკეთ საბოლოო ჯამში კარგი დღე გამოვიდა ვისიამოვნემივხვდი როგორ მენატრებოდა მამა. კორპუსთან გახერდა მანქანა მამას დავემშვიდობე და სადარბაზოში შევედი ლიფტი ისევ სრ მუშაობდა რა ავა ფეხითქო გავიფიქრე დაქანცული ნდლა ავუყევი კიბებს მეთხე სართულზე საუბრის ხმა ჩამოდიოდაა მეხუთეზე რომ ავედი გავშეშდი მინდოდა გავმქრალიყავი ალეხსანდრე და ვიღაც მაღალი გოგო ერთმანეთს ეალერსებოდნენ ალექსანდრე კარებში იდგა მაისურის ამარა და გოგოს ემშვიდობებოდა ვითომ არფერიო ისე გამომხედა გამარჯობაო მეც მივესალმე დაა სწრაფად ავედი მეექვსე სართულზე საწოლზე წამოვწექი და ყველაფერი გავაანალიზე ასეთი გრძნობა ჯერ არსდროს მქონიაა არვიოციდ ეს რაიყო ზიზიღმა მოიცვა მთელი სხეული იმ წუთას მეგონა რომ ალექსანდრე მთელი არსებით მძულდა არვიცი რაიყო ეს ზიზიღის და თანაც საკცარი შვების ნაზავი, შვების რადგან ახლა დანამდვილებით ვიცოდი რომ გუშინდელი კოცნა ტყუილი იყო. ცოტახანში გარეთ გავედი სასეირნოდ უკვე გციანი იყო 10 ხდებოდა კორპუსის უკან პარკში დავჯექი სიწყნარე იყო იმ ადგილას ცოტახანი ასე ვიჯექი გაუნძრევლად მერე საქანელაზე გადავინაცვლე და 5 წლის ბავშვივით ვქანაობდი სახში წასვლა გადავწყვიტე კორპუსთან ალეხსანდრეს მანქანა იდგა გადმოდიოდა შემომხედა მანქანა ჩაკეტა. სწრაფად შევედი სადარბაზოში არმინდოდა მისი დანახვა არცვიცოდი რამეს მეტყოდა ტუარა მაგრამ მნიშვნელობა არ ქონდა საერთოდ მინოდოდა ჩემი ცხოვრებიდან გამქრაიყო როგორ მოახერხა ჩემ ტვინში შემოძრომა მისი ასკიც კი არ ვიცი არვიცი რას წარმოდგენს ვინაა ის კი გავიგე რომ ალეხსანდრე ქვია და სავარაუდოდ მარტო ცხოვრობს ჩემზე დიდი იქნება ასაკით თვრამეტი წლის ბიჭს არგავს მაგრამ არც ძალიან დიდია ჩემზე. ნიტა დამიძახა გავშეშდი გისმენ მივუბრუნდი -გუშინდელზე მინდოდა ლაპრაკი. -რამოხდა გუშინ? -შენ რა არგახსოვს? ჩვენ ერთმანეთს ვაკოცეთ. -ააა ხო გამახსენდა (ძაით გავუღიმე) არუშავს მაგისმერე ალბათ ათს აკოცე ან რამნიშვნელობააქვს. -შენ რა ეჭვიანობ ? ლაპარაკ ლაპრაკში მეოტხე სართულზე ვიყვავით -ვეჭვიანობ? რამხელა წარმოდგენა გაქვს თავზე ნორმალურად არც გიცნობ როგორ ან რატო უნდა ვიეჭვიანო შენზე? -სახეზე გაწერია ყველაფერი და გეყოს. -ძალიან ცდები მერე კიდე ეგრე რომც იყოს რა გიხარია? -არმიხარია უბრალოდ მეცინება ის გოგო გუშინ გავიცანი და მერე დავთვერი მერე კიდე ხომ იცი როგორც ხდება ჩემთან იყო (ეშმაკურად იღიმის) -ფუ გულის მარევი ხარ რაში მაინტერესებს შენი ცხოვრება ან ვისთან იყავი და რატო იყავი სექსით დაკავებუი გზიდან ჩამომეცალე (ძალიან გავბრაზდი და მხარი გავკარი დამიჭირა. -ნუ მიბრაზდები მომწონს რო გაწვალებ ბავშვი ხარ ნიტა პატარა ბავშვი მერე ნელა დაიხარა და ყელზე მაკოცა ნაზად. (გავიტრუნე ყველაფერი დამავიწყდა გონს მოვედი მალევე და გამიშვი მეთქი შევუღეინე) -შენი ნებაა რაცარუნდა ბანალური ფრაზა იყოს ჩემი იქნები მაინც(თან იღიმის) არვიცოდი რამექნაა სულ წითელი ვიყავი უგონოდ წამოვწექი საწოლზე და გავითიშე. |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.