მას მერე რაც იკა მაიას დაშორდა თვალს არ აშორებს ჩემ გიჟ გოგოს.მეც მეტი რა მინდა ვდგავარ და ხან იკას ვეღადავები, ხან ლიზას. თავს ვირთობთ მე და რეზი. გვეღირსა და კვირაც მი იდა, როგორც ყოველთვის რეზიმ დაგვაღვიძა ყველა.
-ნიაკო...ყურშუ მიჩურჩულა ჩემი სახელი.
-რა?...თავი წამოვყავი და რამის რეზის ტუჩებს შეეხო ჩემი ტუჩები.
-ისაა რა უნდა მეთქვა? აა ხოო ადექი გაემზადე და წავუდეთ. შენღა დამრჩი გასაღვიძებელი, ყველა მზად ვართ უკვე.
-რა?! და აქამდე რატომ არ გამაღვიძე?
-რა აღარ ვცადე როგორ აღარ ვეცადე შენი გაღვიძება მაგრამ აი ახლა ძლივს გაგაღვიძე რვა საათიდან გაღვიძებ.
-მეღადავები? არადა ფხიზელი ძილი ვიცი...
-ხოო გეტყობა როგორი ფხიზელი ძილითაც გძინავს.
-ნუ ეხა.....უცბად ავდექი წყალი გადავივლე, ჩემი ლურჯი შორტები ამივიცვი, ზემოდან ლურჯი მაიკა გადავიცვი და ქვემოთ ჩავედი.
-გვეღირსა?
-კი წავიდეთ??
-აუუუ ცუდი ამბები მაქვს, რეზისთვის....დამაბჭული სახით გამოგვიცხადა იკამ.
-რა ამბავი? არ მითხრა რომ....განერვიულებულმა კკითხა რეზიმ...
-ხოო ანამარია ჩამოდის ინგლისიდან და ჩვენთან ერთად მოუწევს ზღვაზე წამოსვლა...დამწუხრებულმა გვითხრა ახალი ამბავი იკამ...
-მერე რა მოხდა?? წამოვიდეს და...
-ხო შენ მერე ნახე რა მოხდა, ჩემზე გაგიჟებული ფანატიკოსია.....
-მერე? ახლა ხომ ერთად ვართ და მაინც დაგიწყებს ეგრეთ წოდებულ კეკლუცობას??
-შენ გგონია ის ფაქტი რომ შენ ჩემი შეყვარებული ხარ ხელს შეუშლის??
-რა არა?
-არა...
-არა და ნუ მაგას ვანახებ მე როგორ უნდა ფლირტაობა სხვის შეყვარებულთან...
-ოპააა ანამარიას დაერხა ჩემი რძლისგან...ტაში შემოჰკრა იკამ.
-ეხა არ მითხრა არ მევასება ეგ გოგოოო...
-ეჰ ნიაკო რომ ნახავ მიხვდები რატომ ვერ ვიტანთ მაგ გოგოს...იმენა აი ისეთი ტიპია რა ყველას ზემოდან რომ უყურებს და რახან ინგლისში ცხოვრობს თავი ყველაზე მაგარი გოგო ჰგონია...
-გაიცნობს ეგ ნია მიროტაძეს და მერე ხმას ვერ ამოიღებს ამის შიშით...დამცინა ლიზამ.
-აბა რააა...გავიცინე მეც.
-კაი წავიდეთ, ჯერ აეროპორტში მერე ზღვაზე...
-არის ბატონო რეზი...თვალი ჩავუკარი და სახლიდან გავედით.
-აუუუ იკა მაგ გოგოს ძაღლების ეშინია??
-კი ლიზა თან როგორ იცი? აი ვაკელი გოგო რომ დაიწყებ...ვაიმე ძაღლი ფუუ გაწიეეე ომგ....რომ გააჯაცრა ბპლოხმაზე ავხარხარდი...
-ლიზზზ ოპერაცია ანამარიას დაოკება იწყებაა....
-ძაან არ დააშინოთ მაინც ცოდოა...დაგვარიგა ირაკლიმ...
-ვეცდებით.
აეროპორტში მივედით და მანქანიდან მხოლოდ რეზი და ირაკლი გადავიდნენ. მალე ვე დაბრუნდნენ უკან იმ გოგოსთან ერთად გოგო იყო იმენა რაღაცნაირი. დაბალი გამხდარი, ქერა და შავ თვალება...თხელი ტუჩები და ნისკარტივით ცხვირი ჰქონდა. ძლივს შევიკავე თავი სიცილისგან. წინ მოვიდა და მე რომ დამინახა აშკარად არ ესიამოვნა.
-აუ რეზ ჩემს ადგილას ვინ ზის??...ვაიმე დავიშოკეთ სვეცკური საუბრის მანერა და აშკარა უწიგნურობა.
-ჩემი შეყვარებულია ნია.
-გამარჯობა...ჩემს ადგილას ზიხარ იცი??
-ვაიმე არაა. ახლა ჩემი ადგილია ეს ჩემი ბიჭის გვერდით უნდა ვიჯდე მე და არა ვიღაც ცხრა უცხო ჩემო კარგო....აუუ სახე იმენაა აელეწა და როფორც პამიდორი ისე გაწითლდა.
-ამმმ...კაი უკან იკასთან დავჯდები.
-ხო ეგრე ქენი.
რეზი საჭესთან დაჯდა და ჩვენც წავედით. სამი საათი გზაში.მოვკვდი ამდენიხანი ჯდომისგან.
-როგორც იქნა მოვედით....გახარებული გადავხტი მანქანიდან და მარილიანი ჰაერი ხარბად შევისუნთქე. სახლში შევედით და დაბინავება დავიწყეთ.
-აუუ მე რეზისთან დავწვები რააა, არაერთ საწოლში არა ოღონდ....თავი გამოყო ვითომ ძერსკმა.
-და მე რა ბუმბულს ვარჩევ? ჩემს შეყვარებულთან ვწვები მე და არა ვიღაც...ამ რა დავარქვა ამ უტიფარ და უგუნურ საქციელს არ ვიცი ამიტომ გავჩუმდები და შენ დაწვები ირაკლისთან. ლიზა მარტო წვება გილოცავ.
-არა ბიჭო ეხა ვინმე ზერსკს ან მსგავსს სევისახლებ აი. მე ბუბუ და ლუსიც მეყოფა....ლუსი მივიდა და ანამარია დაყნოსა.
-ვაიმეეეე...რეზ მოქმაცილე ეს ველური არსება რა....მთელ სხეუულზე აეკრო რეზის და უკვე მსად ვიყავი გამეგლიჯა.
-ვაიმეე...დაწყნარდი ანამარია არ შეგჭამს მთავარია რეზის არ მიეკარო....ამას ჰგონია მე მაჯობეს ტვინით? ამან ნახოს დაბადების დღეს ვაწყევლინებ.
-რატომ?...უცბად მოშორდა რეზის.
-თუ რეზის მიეკარები ლუსი გიკბენს, მე ლუსის პატეონი ვარ ისევე როგორც რეზი და ჩვენს ურთიერთობას ეგუება....ლიზას ტვალი ჩავუკარი და გოგოს რომ გავხედე აშკარად ეტყობოდა რომ სიცილს ვეღარ იკავებდა და გაიგუდებოდა.
-უიმეე ძაღლიც კი სენსნაირია...დამანჭა გოგომ სახე. რაო? ამას ეხა რომ ვითრევ კი არ იცის.
-ხო ყველა შენს ნაირი ვითომ ლამაზი და ვითომ ჭკვიანი ვერ იქნება, ახალი გაცნობილი მყავხარ ამიტომ გირჩევ ჩემთან ტონი აკონტროლო და სიტყვები შეარჩიო საკმაოდ ფიცხი ხასიათი მაქვს. მაინც გაფრთხილებ რომ თუ დაგიფრინე არ გაგიკვირდეს...თვალი ცავუკარო გაოცებულ ანამარიას ჩემი ნივთები ავკრიფე და რეზის ოთახში შევიტანე.
-ნიაკო იმენა ჩაუტარე...ჯიგარი ხარ...უკნიდან მომეხუტა საყვარელი.
-ხო ახლა ვხვდები რატომ არ გევასებათ ეგ გოგო..ხელები მივიშორე და ტანსაცმელი ამოვალაგე.
-ნიაა მიდი გაემზადეთ და გავიდეთ ზღვაზე.
-ლიზზ შემოდი რაა ორი წუთი.
-რა არის?
-მოიცა. რეზი ორი წუთით რომ დაგვტოვო შეიძლება?
-აუ ძაან გთხოვ არ გამაგდო ოთახიდან თორემ ის ნისკარტა მომეკრობა და სანამ არ გამოხვაკ ვერ მოვიშორებ...მუდარის მზერა მომაპყრო.
-კაი ხო ამ ოთახს სააბაზანო ხომ აქვს, ხკდა იქ შედი.
-კაი.
-აბა რა იყო??
-აუ ლიზ რომელი ბიკინი ჩავიცვა?
-აუ მე ის ფოსფორისფერი მომწონს.
-აუ მაგის ტრუსები საჯდომზე ძალიან ამოჭრილია.
-კაი რაა რაც მთავარია იმას ფარავს.
-კაი მაშინ მაგას ჩავიცვამ.
-ეგრე ქენი.
-შენ რომლებს იცვამ?
-რომლებსს და ატმისფერს.
-ულალაააა.
-კაიი წავედი ჩავიცვამ.
-მიდი. რეზი გამოდი.
გამობრწყინდა ბიჭი უცბად ჩაიცვა და ისევ აბაზანაში შევიდა. მეც ჩავიცვი სალათოსფერი ბიკინი ტანზე ლამაზი ლურჯი შარფი მივიხვიე მზის სათვალე მოვირგე. რეზიც გამივიდა და მეც ავიღე ჩემი ჩანთა რომელშიც საჭირი ყველა ნივთი მედო.
-წავედით...გახარებულმა იკითხა იკამ.
-წავედით.
-ვიღაც გავიწყდებათ....ოოო ამ ანამარიამ ხო წაჭანა ტვინი რაა.
- არა არავინ არ გვავიწყდება ძაღლებიც აქ არიან და ჩვენც.
-მე გავიწყდებით ჩემს გარეშო ვერ გაერთობით ზღვაზე...ცუნცრუკით წამივიდა წინ.
-მერწმუნე იშენოდაც კარგად გავერთობით...ჩაიბუტბუტა ლიზამ.
ზღვაზეც გავედით და პლაჟზე გემრიელად გავიშხლართე. ძაღლები ვატოპავეთ და შემდეგ შეზლონებზე მივაბით. მართალია მძიმეები არ იყო თუმცა როცა იციან რო. დაბმულები არიან წყნარად სხედან ერთ ადგილას. ანამარია ეგრევე შევარდა ზღვაში. ბიკინი ეცვა იტირებდი ისეთი ტანგა ტრუსი და შავი ზედა.
-ლიზ ამის შემხედვარე მიტყდება შარფის მოხსნა. ვინმემ უშნოდ არ შემომხედოს.
-კარგი რაა როცა დაინახავენ რომ აი ის შენთანააა ეგრევე გაიქცევიან..ერთად გავიცინეთ მე და ლიზამ. მერე რეზი და ირაკლი მოგვისხდნენ. უკან მოყვათ ანამარია.
-აუუ რეზ წამოოო ვიცურაოთ...ჯიკაობა დაუწყო და რეზის ამოასხაა...
-აუ ნუ შემჭამე რაა თუ ცურაობა გინდა აგერ ზღვა და აგერ შენ წადი და იცურავე რა. მე ჩემ გოგოსთან მინდა..ხელი გადამხვია და მიმიხუტა.
-ხო აბა გოგოა დაცემა სირცხვილით შარფიც ვერ მოუხსნია.
-აუუ წადი იცურავე რა თორემ თუ ავდექი აქვე ჩაგახრჩობ ნერვებზე მოქმედებ უკვე არავიზე არაფრით მეტი არ ხარ და ნუ გვამეტებ თავს რა...ახლა მე არ მაცადა ირაკლიმ ხმის ამოღება და თვითონ ალაპარაკდა.აშკარად გაბრაზდა ანამარია და ზღვაში შეცურა. მასზე გამწარებულმა ავდექი და ზღვაში შესვლა დავაპირე მაგრამ გამახსენდა რო. მეშინია წყლის, ამიტომ შარფი მოვიძრე და ნაპირზე დავწექი. გ ერდით კი რეზი მომიჯდა.
-არ იდარდო კარგი? მართლა დაცემა გოგო ხარ ულამაზესი ფიგურით.
-ნუ გამაწითლე....ცოტახანს ჩვენს შორის სიჩუმე გამეფდა და მხოლოდ ტალღების ხმა ისმოდა. ბოლოს ისევ რეზიმ ამოიღო ხმა..
-მემგონი ლიზას და ირაკლის ერთმანეთი მოეწონათ.
-ხო მიხარია როცა ლიზას ასეთ ბედნიერს ვხედავ სულ ცოტა ხნის წინ თავის ნარკომან ბიჭს დაშორდა და ახლა სულ დაძაბული დადიოდა ქიჩებში. ახლა კი მის გ ერდით ირაკლია და წყნარად ვარ არ ვნერვიულობ მასზე.
-ნიაკო წამო წყალძი შევცუროთ.
-ცურვა არ ვიცი წყლის მეშინია.
-მენდე და წამოდი ჩემს გვერდით უსაფრთხოდ ხარ.
-კარგი იცოდე არ ჩამაყურყმელაო.
-გპირდები.
ფეხზე წამოდგა ხელი გამომიწოდა და წყალში ღრმად სევედით. რეზის ხელები კისერზე მოვხვიე და მანაც გაცურა.
-ამ კვირის ბოლოს.
-რა?
-რა და ამ კვირის ბოლოს დავშორდეთ ცოდო ხარ ალბათ როგორ მოგენატრა შენი სახლი....მის ნათქვამზე გავვოცდი და რათაცნაირად არ მესიამოვნა ეს ნიუანსი.
-კარგი, როგორც გინდა.აუ რეზი წამო გავიდეთ რაა ზაგარის მიღება მინდა.
-კარგი.
ნაპირზე გამიყვანა და მეც გავწექი. გვერდით ლიზა მომიჯდა.
-ნიაკო რა სახით წევხარ?
-რა სახით ვწევარ. ჩვეულებრივი სახით ვწევარ.
-ნუ მატყუებ. რა გითხრა რეზიმ?
-მოიწი ახლოს...ყური ახლოს მოწია და მეც ჩავჩურჩულე..ამ კვირის ბოლოს დავშორდებით.
-მერე არ გიხარია?
-არ ვიცი.
-აუუ ნია ირაკლი მომწონს.
-მასაც მოსწონხარ.
-რა? მართლა? საიდან იცი?
-დებილიც კი მიხვდება რომ მოსწონხარ. გვერდიდან არ გშორდება.
მოკლედ მოვყვები ზღვაზე სამი დღე ვიყავით და ვერთობოდით. ანამარიას ცხოვრებას ვუმწარებდით და ვღადაობდით.მესამე დღეც მთავრდება და ჩვენც ნუვთებს მანქანაში ვაწყობთ. ახლა მთაში მივდივართ კერძოდ კი სვანეთში.....


ძალიან დიდიი ბოდიში ასე რომ დავაგვიანე უბრალოდ მუზას ვეძებდი რომელიც დავკარგე და ისევ დავიბრუნე. მადლობა რომ კითხულობთ და კიდევ ერთხელ ბოდიში...მიყვარხართ ^_^ ^_^ ^_^