-რა ეს ნათია რა მოხდა(ერეკლე)
-აქ გიორგი არ არის?(ნათია)
-საიდან მოიტანე მკვდარია(ანკა)
-არა ეს გიორგია ვხედავთ(ივა)
-არა, სულაც არა(ერეკლე)
-რას გვადებილებთ ხო ვხედავთ არა!!!!(სანდრო)
-ვერ ხედავთ?(ნიკა)
-მოვკლავ ამ ნაბი****ს!!!-სანდრო ნიკასკენ გაექანა
-ხო მე ვარ მე. ეხა როგორ უნდა დაუმალო ამათ კაი რა. მოდი ნათ ჩემთან(გიორგი)
ნათია ჩაეხუტა გიორგის. მერე სანდროს და ივას. ერეკლემ ყველაფერი მოყვა. ყველა პირდაღებულები უყურებდნენ. ბოლოს ნათიამ ლამის თმები დააგლიჯა ანკას.
-ანკა 2წუთით გამოდი-გაბრაზებულმა სანდრომ ხელი მოკიდა ანკას და გვერდით გაიყვანა
-რა გააკეთე! ანკა გესმის რა გააკეთე? ამას რატო გაყევი ცოლად. ჩვენთვის რომ გეთქვა ყველა ერთად ვერ შევაგროვებდით საკმარის ფულს გიორგის დასახმარებლად?!! ანკა გამაგიჟებ მე შენ შენ თავს რატომ იკლავ რატომ წირავ ადამიანებს შენ გულს. ნიაკოსთვის არ არის კარგი ესეთს რომ გხედავს.
-გვიანია, ერეკლე ხვალ მის მშობლებს მაცნობს. მერე კიდე ერეკლე უკვე ცნობილი სახეა და ზეგ ჟურნალისტებთან გვაქვს შეხვედრა.
-და რას იტყვის ხალხი 1თვეში რომ დაშორდებით?
-არაფერს არ ვიცი. ეს გიორგისთვისაა
-იცი ანკა, მართლა არ მესმის როგორ ხარ ამდენად დებილი და რატომ ენდობი ესე ადვილად ყველას. მე ჩემი სათქმელი გითხარი
-არ დამტოვო. არ დამტოვო ამათთან გევედრებიი. ხვალ ერეკლეს მშობლებთან ვახშამზე მოდი რა
-მხოლოდ იმიტომ რომ დაგიმტკიცო რამხელა შეცდომა არის ეს ყველაფერი
-ვიცი სანდრო შენზე კარგად ვიცი ყველაფერი, მაგრამ გიორგის რომ არ დავეხმარო არ შემილია. იცი როგორ მიყვარს? ნიაკოსაც ძაან უყვარს.
-თავისთავად ნიაკოს მამაა
-მისი დაკარგვის მეშინია
-არ დაგაკარგავ
-გული ცუდს მიგრძნობს.
-ოო ნუ დედაკაცობ შენ ეხლა 21საუკუნეში ხარ და არა ვენესუელურ სერიალში.
ანკა და სანდრო დაჯდნენ ისევ მაგიდასთან. ნათია მიხუტებული იყო გიორგის და არ უშვებდა. ადრე სამივე ძალიან მაგრა მეგობრობდნენ, როგორც ივა მეგობრობდა ანკასთან ისე იყვნენ გიორგი და ნათიაც. ხშირად გიორგი და ნათია ივაზე და ანკაზე ლაპარაკობდნენ. ანკამ უკვე ეჭვიანობაც კი დაიწყო იმდენი ხანი რომ იყო ნათია გიორგისთან. გიორგიმ შეამჩნია ნათიას ხელები აიღო და სკამზე დაუწყო მერე ანკასთან გადაჯდა და მოეხვია.
-ჩემი ბუსუნა-გიორგიმ ყურში ჩაჩურჩულა
-რა ბუსუნა კაი რა
-რა სახელიც არ უნდა შეგარქვა არ მოგწონს. ადრეც ბუსუნას გეძახდი
ერეკლე უყურებდა ამ ორს და ეჭვიანობდა. სიგიჟემდე წყინდა იცოდა რომ გიორგიმ დაუთმო მას ანკა მაგრამ მიუხედავად ამისა ხვდებოდა რომ ანკას უყვარდა ის. ანკა თვითონაც ვერ გარკვეულიყო გიორგი უფრო უყვარდა თუ ერეკლე. ამ შემთხვევაში ერეკლეზე გაბრაზებული იყო და ამიტომ გიორგისთან ერთად აკეთებდა ყველაფერს. ნიაკომ უაზროდ კივილი დაიწყო და ცანცარი, მისი ძილის დრო იყო. ანკამ და გიორგიმ გაიყვანეს ოთახში.
-ნახე რა სუფთა ოჯახი. ერეკლე არ მესმის რატომ მოიყვანე ცოლად თუ გიორგი გამოჩნდა. მათ ურთიერთობას ვერავინ ვერასდროს ვერ დაარღვევს. ისინი ერთი ოჯახი არიან.
-ნათია! ენა(სანდრო
-რა სიმართლეს არ ვამბობ?(ნათია)
-ნათია მე ის მიყვარს და ეს ყველაფერი გიორგის თხოვნით გავაკეთე თუ ანკა გიორგის აირჩევს დაე ასეც იყოს. თუ ანკა ბედნიერი იქნება მეც ბენდიერი ვიქნები.
-გამოვიდა მაჩო. შენ ანკას გიორგი წაართვი(ივა)
ერეკლე ჩუმად იჯდა და არაფერს აღარ ამბობდა.
-დაანებეთ თავი აქ ყველამ კარგად ვიცით რომ ჩვენ გარეშეც დაძაბულები არიან სამივენი. ნუ უმატებთ. ნათია ენა ნუ დაიგრძელე ივა შენ კიდე ჩუ. არავის არავინ არ წაურთმევია ეს ამათი საქმეა. ბოდიში ერეკლე ჩვენი წასვლის დროა.
სანდრომ ააყენა ნათია. ივაც წაყვა და სამივენი წავიდნენ. ანკა და გიორგი კარებში იდგნენ და ყველაფერი გაეგოთ რაც მოხდა. გიორგი ერეკლესთან მივიდა და დაჯდა. ლაპარაკში გაერთვნენ ანკა კი უბრალოდ იდგა და უსმენდა მერე შევიდა დაწვა და დაიძინა. მეორე დღეს ადრე დაურეკა გიორგის და სანდროს და სამივენი გარეთ გავიდნენ. სეირნობდნენ.
-სანდრო დღეს ხო იქნები აუცილებლად ვახშამზე
-აბა რა
-რა ვახშამი(გიორგი)
-რა და გიორგი ერეკლეს მშობლებს უნდა შევხვდე.
-ოოო ნეტა როგორი დედამთილი გეყოლებააა
-რავიცი ნაკლებად მგონია მოეწონოს ის რომ მე შვილი მყავს სხვა კაცისგან
-სხვა კაცისგანო? მე ვარ გოგო შენი სხვა კაცი? თუ გიორგი(გიორგი)
-ხო ბოდიში სახელი დამავიწყდა
-არ გეპატიება ბუსუნა
-აუ კაი რა ბუსუნა ანკაა
-ნუ ჩხუბობთ ბავშვებო-დასცინა სანდრომ
-ეჰ სანდრექს მაგ გაბუშტული სახით ვერავის მოატყუებ ვიცი რომ შენ და ანკა ერთად იყავით-გიორგიმ მხარზე ხელი დაადო
სანდრო გაწითლდა
-ხო... არ ვიცოდი....
ანკას გაეცინა
-დებილი(გიორგი)
-მოგკლავთ!(სანდრო)
ორივე იხეოდა სიცილით
-კაი სანდრო დაწყნარდი. წყნარად. ანკა ისა ნიაკო ვისთან დავტოვეთ. ნანული დეიდა წასულია
-ჰააა? მე მეგონა შენ იტოვებდი(ანკა)
-მეკი მეგონა შენ(გიორგი)
-თქვენ ყველაზე უპასუხისმგებლო მშობლები ხართ მსოფლიოში და ზუსტად ამიტომ ვთხოვე ნათიას რომ დაეტოვა ნიაკო(სანდრო)
-საშინელი დედა ვარ
-მე უმაგრესი მამა ეს ვიცოდი(გიორგი)
-ოჰ ვითომ. არა ესე მართლა არ შეილება გიორგი ცოტა მეტი სერიოზულობა ნიაკო ჩვენ უნდა ავღზარდოთ არც ნათლიამ არც მოსამსახურემ არც დეეჩემმა და არც დეე... დედაშენი! რამდენი ხანია ნიაკო მასთან არ მიმიყვანია და ეხლა რომ გაიგებს რომ მე ერეკლეს გავყევი ცოლად საერთოდ დამხვრიტავს ო არა არადა....
-ნუ ნერვიულობ ბუსუნა დეეჩემმა ყველაფერი იცის
-და რაო
-მხოლოდ2 ჯერ დაარტყა ინფაქტმა ერთი შენ რომ სხვას გაყევი ცოლად მეორე მე რომ ცოცხალი ვარ.
სანდროს გაეცინა
-რა არის სასაცილო(ანკა)
-რავიცი მე.(სანდრო)
-კაი გვეყო წავედით ნიაკოს უნდა მივხედო
-ვერა ანკა მე მეჩქარება ნიკასთან უნდა გავიდე(გიორგი)
-კაი
ანკამ გადაკოცნა გიორგი. სანდრო გაყვა სახლში. ნათია გაუშვეს ნიაკოს ეთამაშეს ცოტახანი. მერე ორივე მოწესრიგდა ვახშამისთვის ერეკლეს მშობლებთან. ნიაკოსაც ლამაზად ჩააცვეს და ყველაფერი გააწყვეს. ერეკლეც მოვიდა და ანკა გვერდით გაიყვანა
-სანდროს აქ რა უნდა
-არ მინდა შენ მშობლებს მარტო დავხვდე სანდრო მხარს დამიწერს
-არა ანკა ჩემები გაბრაზდებიან
-ერეკლე ვერ გავაგდებ
უცებ სანდროს დაურეკეს
-ანკა წასვლა მიწევს მეგობარს ჩემი დახმარება ჭირდება
-კაი არაუშავს
-ნახვამდის სანდრო(ერეკლე)
-ნახვამდის
სანდრო წავიდა.
-ყველაფერი მოგვარებულია... ნიაკო დე მოდი ჩემთა
ანკამ აიყვანა ნია ხელში
-გეხვეწები ერთი დღით მაინც მოიქეცი ცივილიზებურ ადამიანად.
-მე? მე შენ მოიქეცი წესიერად თორემ შენ მშობლებს შეაშინებ
-ანკა ბავშთან მაინც გეყო. მორჩა მორჩა! გავიგე რომ ჩემი არ გჯერა მაგრამ მე შენი ჩმორი ვარ შენ საქმეებზე ვირბინო შენი მეგობრების ჩხუბი ავიტანო და ამ ყველაფერთან ერთად შენი?!!! ერთი დღე და მერე თუ გინდა მთელი თვე ხმას ნუ გამცემ!!!
ანკას თვალები გაუფართოვდა, ხმა ვეღარ ამოიღო. ნიაკომ ტირილი დაიწყო. ერეკლემ გამოართვა და დაამშვიდა. კარზე ზარი გაისმა. ერეკლემ გააღო მისი პატარა და, დედამისი, მამამისი და მისი 24წლის ძმა შევიდნენ.
-ანკა ეს ანია ჩემი და, ეს ვაჟა ჩემი ძმა. დედაჩემი ელენე და მამაჩემი ნოდარი. დედა მამა ეს ანკაა. ეს კი ნიაკო. ანკას და ჩემი შვილი.
-შენი არ არის-ჩაილაპარაკა ელენემ
-ელენე! სასიამოვნოა-ხელი ჩამოართვა ნოდარიმ
-ნუ უსმენ ამათ ძალიან საყვარელია ნიაკო-ვაჟამ გაუღიმა
ანკამ გაიფიქრა ნეტა ერეკლეც ესეთი სასიამოვნო ადამიანი იყოსო
-მადლობა. შენ ანი ხო?
-ხო-ანი ელენეს უკან მიიმალა
-დავსხდეთ-ერეკლე მივიდა მაგიდასთან, ნიაკო მის სკამში ჩასვა თვითონ მის გვერდით დაჯდა და ანკაც მიუჯდა.
-ანკა სად სწავლობ
-თსუში მივდივარ 1თვეში, აკადემიური მქონდა აღებული ნიაკოს გამო რომ 1ის როცა გახდება ბაღში შევიყვანო.
-ხოო აბა რაც შეილება მალე მოიშორო ბავშვი-ელენე არ ჩერდებოდა და ყოველ სიტყვაზე ეკიდებოდა ანკას
-ქალბატონო ელენე. ჩემზე მეტად ნიაკო თვით მის მამასაც ვერ უყვარს. ბავშვის მოშორება სულ სხვა რამეს ნიშნავს და არა მის საგანმანათლებლო სკოლაში შეყვანა.
ერეკლეს და ვაჟას გაეცინათ, ნოდარი ძლივს იკავებდა სიცილს.
-ეს... როგორ მელაპარაკები
-მე უბრალოდ აგიხსენით რომ ეს ნიაკოსთვის არის.
-გთხოვ ელენე გეყო-ვაჟა გაბრაზდა დედამისის ნათქვამზე
1საათი წყნარად ჭამდნენ. ერეკლეს მშობლებს დაურეკეს, ანი გაიყოლეს და წავიდნენ, ვაჟა მათთან დარჩა.
-აბა? ჩემ ძმას შენ არასდროს უხსენებიხარ
-არც შენ რატომღაც
-ხო ოჯახზე ლაპარაკი არ უყვარს
-მე ნიაკოს დავაძინებ და თქვენ ილაპარაკეთ
ერეკლემ ნიაკო ოთახში გაიყვანა
-უყვარხარ თვალებზე ეტყობა
-საიდან იცი ბევრი გოგო ყავდა
-ზუსტად მაქედან რომ არავისთან არ ყოფილა ესეთი მომთმენი. ანკა საერთოდ პირდაპირობით გამოვირჩევი და ახლა რასაც გეტყვი არ მინდა გეწყინოს. ჯერ მაინც პატარა ხარ და არ ვიცი რამდენად მიხვდები, რამდენი კაცი გინახავს რომელიც ესეთი სიყვარულით ექცევა სხვის შვილს და უვლის როგორც საკუთარს თან ერეკლეს ასაკში ის ფაქტიურად ისევ ბავშვია. სხვა დროს ის დაიკიდებდა ესეთ გოგოს ახლა...
-არ ვიცი რა ვთქვა. იქნებ და ძალით მაჩვენებს
-არამგონია რაში უნდა.
-შენზე მომიყევი
-საცოლე მეც მყავს, ორსულადაა, ტყუპებს ველოდებით დღეს ოდნავ ცუდად იყო და ვერ მოვიყვანე შემდედგისთვის გაგაცნობ. ბიზნესმენი ვარ. მეტი რა
-ერეკლეს ბავშვობაზე რატომ არ ეხმარებოდი მას როცა დედაშენი ცუდად იყო
-მაშინ ვსწავლობდი
-როგორც ერეკლე
-ვმუშაობდი
-როგორც ერეკლე
-და მაშინ სახლიდან ვიყავი გამოქცეული იმ სიტუაციის გამო რაც ხდებოდა. ერეკლე იპარავდა ჩვენ რომ გამოვეკვებეთ თავი არარაობად მიმაჩნდა რადგან ვერ ვეხმარებოდი.მამა მაშინ ღარიბი იყო, ის სუ მე მეჩხუბებოდა ერთხელაც გამოვიქეცი და 2წელი არ გამოვჩენილვარ.
-ერეკლე 16წლის ასაკში მთელ ოჯახს უვლიდა. შენ რომ დახმარებოდი...
-შენც არანაკლები პირდააპირი ყოფილხარ. მაშინ დებილი ვიყავი ახლა გამოვსწორდი. მას ისედაც ბევრი აქვს გავლილი არ ატკინო.
-ვეცდები
ერეკლე ოთახიდან გამოვიდა
-აბა რა მოასწარი მოგეყოლა(ერეკლე)
-არაფერი ისეთი. ჩემი წასვლის დროა.
ვაჟა ორივე დაემშვიდობა და წავიდა.
-მე ჩემს კაბინეტში ვიქნები
-მოიცა. დარჩი. რამე გავაკეთოთ მომწყინდა სახლში ჯდომა
-ჰმ... მე კი ვიცი რა გიყვარს
-სკეიტბორდი?
-არა ვერ გამოიცანი
-აბა?
-კაი მე გასწავლო ვინ გიყვარს?
-გიორგი?
-რა გიყვარს? სხვა ვიგულისხმე ოთახში აჩი შემოვიდა
-აჩი!!!!!
-ესე უნდა ჩემი დავიწყება?მოდი ჩამეხუტე გიჟოო
ანკა გიჟივით მიასკდა აჩის. ჩაეხუტა
-როგორ გაბედე და დამივიწყე. ხვალვე ბრუნდები სამსახურში
-დიდი სიამოვნებით მაგრამ არ შემილია
-ვითომ რატომ
-აჩი ეს...
-იმიტომ რომ შენი ქმარი გაცოცხლდა და საფრთხე გემუქრება?
-აჩი!-ერეკლე ხელებს იქნევდა ანიშნებდა საფრთხეზე მოკეტეო
-რა ხდება, ერეკლე ხელები გააჩერე რა საფრთხე-ანკას სახე შეეცვალა
-აჩი ზოგჯერ როგორ მინდა გცემო
-მტრებისთვის აჩიკო!-ცხვირი აიბზუა აჩიმ
-ანკა მათ შენი მოკვლა უნდათ თუ დროზე არ დააბრუნებ ფულს. ნიაკოზე კი არაფერი იციან,
-და აქამდე ამ ყველაფერს მიმალავდით
-ხო
-კიდე ერთი ტყუილი
-მეტი აღარაფერი არ მომიტყუებია
-ანუ ბოლოა
-კი
-უი, თქვენ დაქორწინდით ტყუილად ხომ? ანკა ესე მგონია ვენესუელურ სერიალში ვარ
-აჩის ვინ უთხრა ამდენი
-დადას აქვს დიდი ენა
-დადამაც იცის????? ერეკლე ვერახარ?
-ხო აბა სადაც შენგან სამმა მეგობარმა იცის
აჩიმ ჩაახველა
-ოთხმა იცის. ჩემგან ერთმა
-კარგი. კარგი, აჩი ხო გინდოდა ნიაკო გენახა წამო ეხა ძინავს და ჩუმად
ანკა და აჩი შევიდნენ ოთახში. ნიაკო საწოლში ფეხზე იდგა და იცინოდა, პირი ორცხობილით ჰქონდა მოთხვრილი.
-კაი რა, ერეკლე!
ერეკლე სიცილით შემოვიდა ოთახში
-არ ეძინებოდა და სხვა გზა არ მქონდა.
-აუ ეხლა მთელი დღე ცუდ ხასიათზე იქნება(აჩი)
-ნიაკო?(ერეკლე)
-არა ანკა
ერეკლემ და აჩიმ გადაიხარხარეს
-ჰაჰაჰა-ხელში აიყვანა ანკამ ნიაკო, პირი მობანა და აჩის მიცა
-ეე, დედიკოს არ გავხარ. ბრაზიანი საერთოდ არ ხარ. ამ ბავშვის მამას როდის გამაცნობენ
-ცოტახანში მოვა. იმდენი იცნობს არ გამიკვირდება შენც რომ იცნობდე გიორგი გაბუნია ქვია
-არ ვიცნობ.
-კაი ბავშვებო წამო სამზარეულოში დავჯდეთ.
ოთხივე გავიდა, აჩი ნიაკოს ეთამაშებოდა.
-ეხლა როცა მაპატიე ნიშნავს რომ ერთად ვართ?
-ერეკლე ჯერ ვერ გავერკვიე. მემგონი გიორგი....
-გასაგებია. მეც ეგ მინდოდა მეთქვა რომ ვიღაც მომეწონა მიხარია რომ გიორგი გიყვარს.
-ერეკლე
-ნიაკო მოდი ჩემთააან
ამ დროს ანკას დაურეკა ლიკამ
-ალო?
-ანკა, ნიაკო მომენატრა გამოდით რა გარეთ
-აჩისთან ერთად ვარ.
-მე ნიკასთან გამო რა
-კაი ნიაკოს ჩავაცმევ და გამოვალ
ანკამ ნიაკო აიყვანა ხელში
-ლიკამ დარეკა აჩი წამო გავიდეთ. ერეკლე შენ?
-მე საქმეები მაქვს
აჩი, ნიაკო და ანკა წავიდნენ. ჩავიდნენ ეზოში, ლიკა გაცეცხლებული იდგა. აჩიმ ნიაკო გამოართვა.
-როდის აპირებდი გეთქვა რომ გიორგი ცოცხალია!