თვალებს ვახელ,თავი საშინლად მტკივა,ძლივს ვწევ ბალიშდან,გარემო აშკარად არ მეცნობა.შოკირებული ვიყურები და ვფიქრობ ნეტავს სად ვარ.რატო ვარ ესეთი ლოთი.გოგო რომ ამდენს დალევს.ალბათ დიდხანს გავაგრძელებდი თვითგვემას,კარის ხმა რომ არ გამეგო.სასწრაფოდ საბანს ვიფარებ ნიკაპამდ და ხმას არ ვიღებ.მგონია რომ მათე შემოვა,მაგრამ ვცდები წინ სრულიად უცნობი ქალი მიდგას,ძალიან თბილი და კეთილი თვალებით მიყურებს.სირცხვილისგან არ ვიცი რა ვქნა სად გავიქცე.
-გამარჯობა,როგორც ვიცი ევა ხომ?
-გამარჯობათ,კი მე ევა გახლავართ,სამწუხაროდ ვერ ვხვდები სად ვარ.
-არაუშავს შვილო, ახალგაზრდობა კარგია,მე მათეს დეიდა ვარ.
-სასიამოვნოა,ხომ ვერ მეტყვით თვითონ სადაა?
-მათე გასულია და მალე მოვა,რამე ხომ არ გინდა შენ ოღონდ მითხარი და.
-არა მადლობას,არ შეწუხდეთ,თუ შეიძლება ჩემი ტანსაცმელი და ტელეფონი მინდა.
-კი შვილო ეხლავე მოგიტან,მაგრამ მეეჭვება აქ დაიჭირო.
-კი მაგრამ სად ვართ?
-შქმერში
-უკაცრავად საად? გაოცებისგან ერთი ტონით მაღლა ამდის ხმა.პირველად მესმის მსგავსი ადგილი
-რაჭაში,ამ სოფელს ქვია ასე
-კი მაგრამ აქ რა მინდა?
-მათემ ცოლად მოვიყვანე ევაო
-ბატონოო.ცოტახანში ალბათ ისტერიკა დამემართება
-შეგიძლიათ მითხრათ სად მოვძებნო მათე?
-კი ეზოს ბოლოში ტყე იწყება იქაა მათეს საყვარელი ადგილი
-დიდი მადლობა.სასწრაფოდ ვიცმევ და მივდივარ,ისეთი გაბრაზებული ვარ ალბათ ცეცხლს ვაფრქვევ.ტყეშ შევდივარ გაუაზრებლად მივიდივარ და არ ვჩერდები.ცოტა გადამიარა გაბრაზებამ,აზრებს თავს ვერ ვუყრი,ვერ ვხვდები აქ რა მინდა,მახსოვს ბოლოს მოძალადე და მათეს გამოჩენა,ვცდილობ დანარჩენი აღვიდგინო მაგრამ არ გამოომდის.უცებ ვჩერდები და ვიყურები აქეთ-იქით,მივხვდი რომ დავიკარგე და ალბათ პანიკა დამეწყება ცოტახანში,თვალები ცრემლებით მევსება და პატარა ბავშვივით ტირილს ვიწყებ მოქმით.
-ევაა,ევაა მესმის ნაცნობი ხმა
-ევა რა გჭირს?შეშფოთებული მომვარდა მათე
-აქ რა მინდაა? ტირილით ვეუბნები
-ევა დაწყნარდი,დამშვიდდი და ყველაფერს აგიხსნი. ვცდიილობ დავმშვიდდე და გამომდის,მათეს ვყავარ ჩახუტებული.ვწყნარდები და ისევ გაბრაზება მიტევს
-მომაშორე ხელები და სასწრაფოდ ამიხსენი აქ რა მინდა?
-შენ ძალიან მთვრალი იყავი არ ვიცოდი რა მექნა,რადგან რაჭაში მოვდიოდი,გადავწყვიტე თან წამომეყვანე.
-შენ რა მეღადავები? ჩემებს ალბათ გული უსკდებათ ნერვიულობისგან.
-არა,შენმა დებმა იციან,თანამშრომლებსაც გააფრთხილებენ ვითომ ცუდად ხარ და შეგვიძლია აქ დავრჩეთ ოთხი ან ხუთი დღით
-შენ თავი მიარტყი რამეს თუ მე მეჩვენება? ვინ მოგცა ჩემს მაგივრად ფიქრის უფლება? არ მეკითხები მინდა თუ არა?
-გამომდინარე იქიდან რომ მთელი გზა ჩემს სახელს ბოდავდი,ჩავთვალე რომ შენც გინდოდა.საოცრად მიღიმის ისე რომ ყველანაირი გაბრაზება მავიწყდება.ღმერთო რატო მახვევს ეს ბიჭი ესე თავბრუს.
-არამგონია შენი სახელი მებოდა,ნუ იგონებ რა.
-კარგი როგორც გინდა.ისე 4 დღეში მოვა ტრანსპორტი,შესაბამისად მოგიწევს მაინც აქ გაჩერება.
-რაა? მეღადავები? ვერ გიტან შე ნეანდერტალელო.
-ხოო ევაა? რატომღაც მე სხვანაირად მგონია
-არ მაინტერესებს შენ რა გგონია,წამიყვანე სახლში,მშია და მეძნება კიდე.
-არის კარალევა,როგორც მიბრძანებ. მივდივართ და მთელი გზა ხმას არ ვიღებ,ის კი მიყვება ტყის შესახებ,ისტორიულ ფაქტებს.სახლში რომ შევდიბართ არავინ არ გვხვდება.
-ნენეს ვუთხარი რომ ცოლად მომყავდი
-ნამდვილი იდიოტი რომ ხარ უკვე გითხარი?
-არაუშავს შენ ეს იდიოტი შეგიყვარდება,
-ხოო? მხოლოდ შენს ოცნებებში.
-მოკლედ ეს ჩემი სახლია,ოდნავ მოშორებითაა სოფელი სადაც ნენე დეიდაჩემი და ნათესავები ცხოვრობენ,ალბათ გადაწყვიტეს ახალდაქორწინებულები არ შეაწუხონ.იცინის და სურვილი მიჩნდება რამე ვესროლო.თავს ვიკავებ.
-მშია მათე,
-ახლავე,შენ მარტო მითხარი რა გიყვარს და მოგიმზადებ
-კვერცხი
-კარგი მადმუაზელ,შეგიძლია ბუხართან დაჯდე და დამელოდო. მე ვემორჩლები და მივიდვარ ბუხართან რა კარგია სითბო,მაკანკალებს ვგრძნობ რომ სიცხე მაქვს.ხელის შეხება მაფხიზლებს
-ევა რა გჭირს ჩაგძინებია და ძალიან ცხელი ხარ.
-ხო სიცხე მაქვს
-ვაიმე მითხარი რა გიშველო?
-არაფერი,აღარ მინდა ჭამა,დამაწვინე გთხოვ და მეშინია მარტოს ნუ მტოვებ.
-კარგი კარგი ეხლავე.ვგრძნობ რომ ხელში ავყავრ და მაღლა მიმაქროლებს.ლოგინში მაწვენს და საბანს მახურებს,როგორ მიდა რომ ჩამეხუტოს და მარტო არ დამტოვოს.-მათე
-ხო ევა
-გთხოვ რა არ დამტოვო,დიდი ლოგინია და შენც დაეტევი
-კარგი ეხლავე.გახდას იწყებს
-რას აკეთებ? ვკივი მე
-აბა რა გინდა ამ შუბით ჩავწვე?
-კარგი კარგი როგორც გინდა,ოღონდ პირობას გაძლევ როგორც რამე შემეხება ესევე ძილში დაგასაჭურისებ
-ვაიმე რა სულელი გოგო ხარ. სიცილით იგუდება მათე.საბანს წევს და მაკანკალებს სასწრაფოდ მიწვება და მეხუტება.ნელნელა კანკალი მიჩერდება და ვთბები,ოფლი მომიდის აშლარად სიცხე მიწევს დაბლა.დილით მეღვიძება,მათეს ვყავარ შებოჭილი.
-მათე გაიღვიძე,დამიწია სიცხემ სულ სველი ვარ,დამცხა.აბაზანა მაჩვენე სადაა
-ოო ევა მაცადე ცოტაც,როგორცვე გახვალ ოთახიდან მარჯვნივაა. ვდგები ოთახიდან გავდვარ და ვპოულობ.სასწრაფოდ შხაპს ვიღებ,ღმერთო რა კარგია წყალი,ვგიჯდები.ვამთავრებ და გამოვიდვარ კაბინიდან,პირსახოც ვეძებ და ვერ ვპოულობ,გარზშემოც არაფერი არაა რომ მოვიფარო,სხვა გზა არაა მივდივარ ძალიან ჩუმათ ოთახისკენ,ვცდილობ არ გაიღვიძოს მათემ კარს ვაღებ და პირდაპირ კარში ვეჩეხები,სირცხვილისგან ვწითლდები და ხელებს ვიფარებ
-მიბრუნდიი.გამწარებული ვკივივარ
-ევაა გამოფხიზლება მაინც მაცადე ესევე შეტევაზე რომ გადმოდიხარ
-იდიოო რა შეტევა პირსახოცის წაღება დამავიწყდა,მიბრუნდითქო
-კარგი კარგი წავედი ეხლა მე გადავივლებ შენისნებართვით. გამწარებული შევდივარ ოთახში პირსახოცს ვპოულობ და სასწრაფოდ ვიცმევ.ცოტახანში კარი იღება და მათე შემოდის სრულიად შიშველი....




ესეც მეხუთე <3 ძალიან მნიშვნელოვანია საყვარლებო თქვენი აზრი ჩემთვის <3 <3