-გიგი? აქ რას აკეთებ? -უცბათ გამოვფხიზლდი და ცივმა ოფლმა დამასხა.
- რა იყო შეგეშეინდა? უკვე მოასწარი რამე სისულელის გაკეთება? -იკითხა და სახლში შემოვიდა, სამზარეულოში შევიდა და ყავის კეთება დაიწყო. გიგი ჩემთან სახლში ხშირაქდ იყო ხოლმე და იცოდა რა სად იყო.
- რანაირად მელაპარაკებიიი? შენი საკუთრება ხო არ გგონივარ? თუ გუშინდელი არ გეყო და დღეს უნდა გააგრძელო? -ცოტა გავბრაზდი რომ გუშინდელის მერე გიგი მაინც ჩვეულებრივად მექცეოდა, მეგონა რო ეწყინა და საერთოდ ერთი კვირა, აღარც კი დამენახებოდა.
- ლილე 10 წელი რომ დამჭირდეს მაინც დაგელოდები სანამ გადაგივლის ბუტიაობა. -გიგი
- რა ბუტიაობა გიგი არ გაპატიებ და ამ ყველაფრის შემდეგ გგონია რომ ისევ მიყვარხარ?? -მე
- გუშინ, რომ ვთქვი იმიტომ დავშორდით რომ აღარ გიყვარავრ შენ მითხარი არაო, ეს საკმარისია იმისათვის, რომ იმედი მქონდეს -ახლა უკვე გაღიმებულმა მითხრა გიგიმ
- ეგ არ მიგულისხმია, გიგი ახლავე გადი აქედან და არ დამენახო საერთოდ, თორე..
-თორე რაა? -შემაწყვეტინა გიგიმ
-გადიიი -ვუღრიალე. ღიმილით ადგა კართან მივიდა და თქვა:
-იმედია მოგენატრა ჩემი გაკეთებული ყავა! -კარი გაღო და გავიდა.

საშინლად ვიყავი არ ვიცოდი რა გამეკეთებიანა თვითონ კმაყოფილი წავიდა მეკიდე ნერვებ მოშლილი დამტოვა, მაგიდისკენ გავიხედე და ჩემ საყვარელ ჭიქაში დამხვდა გიგის გაკეთებული ყავა. გიგის გაკეთებულ ყავას არცერთი ყავა მერჩივნა, მივედი სიბრაზისგან მინდოდა გდამეღვარა, მაგრამ ვერ შევძელი ავიღე და მოვსვი, ზუსტად ისეთი იყო მე, რომ მიკეთებდა, ყოველთვის ამბობდა შენთვის განსაკუთრებული ყავა გამომდისო. ყავა დავლიე ტანსაცმელი ჩავიცვი და საყიდლებზე წასასვლელად მოვემზადე უეცრად სკაიპის ხმა, რომ გაისმა, დედა მირეკავდა :

-დედეე მომენატრეე როგორ ხარ? -მე
-კარგად დეე, შენ როგორ ხარ? ბებო სადაა? -დედა
-მეც არამიშავს, ბებო სამსახურშია, შენ რას შვები? -მე
-ვაიმე ხო გიგზავნით ფულს რათ უნდა ბებიაშენს მუშაობა ვერ გამიგია, მე არაფერს შენ ძმას ველოდები უნდა მოვიდეს და წამიყვანოს, რაღაცეები მაქ საყიდელი. გიგი ისევ გაკითხავს? - დედა
-მეც საყიდლებზე მივდივარ, კი მაკითხავს და ნერვებს მიშლის! მაგრამ კოჯორში მაინც წავალ. -მე
-დედიკო ბიჭს ასე უყვარხარ და იქნებ აპატიოო?? კაია კოჯორში მაინც წადი დაისვენე აქ სულ 2 კვირა გაჩერდი,. კაი დედიკო შენი ძმა ასიგნალებს უკვე წავედი გკოცნი და დაფიქრდი იმაზე რაც გთხოვე. -დედას ძალიან მოსწონდა გიგი, საერთოდ გიგი ყველას ძალიან მოსწონდა.
-კაი დე მიდი მომიკითხე ლევანიკო, მომენატრეთ ყველაა. - ლეპტოპი დავხურე და ფეხსაცმლების საძებნელად წავედი. ფეხსაცმლებიც ვიპოვე ახლა გასაღებიღა დამრჩა და გარეთ გავედი. ტაქსში, რომ ჩავჯექი ტელეფონმა დამირეკა თემო იყო. თემო კეკეს სიხარული და სიცოცხლე იყო :

-ხო თემო? - მე
-ჩემი ფერია როგორ არიის? -თემო გიგს მეგობარი იყო და როგორც საკუთარ დაიკოს ისე მექცეოდა.
-ფერია კარგად არის, ცოტა თემო მოენატრა უბრალოდ. -მე
-არაუშავს ფერია ხვალე მეც ჩამოვალ და კეკესაც ჩამოგიყვან. -სიხარულით მითხრა თემომ
-კაია გელოდებით -მე
-ფერია ჩიტმა ამბავი მომიტანა კოჯორში ერთი სულიერის გამო არ მოდისო? მართალია ჩვენი ჩიტიი? -თემო
-არა თემო გადავიფიქრე ერთი სულიერის გამო კოჯორს ვერ გავმაზავ -სიცილით ვუთხარი თემოს.
-კაია სიხარულოო, კაი მაპატიე კეკე მეძახის, ბიჭები მოგაკითხავენ დღეს სახში რამე კაი მოუმზადე გაახარე რაა - თემო
-კაი აუცილებლად რამე კარგს დავახვედრებ. -მე
-კაი, დავაი აბა გკოცნი და ჭკვიანად იმ ერთ სულიერს კიდე ჯერ არ აპატიო არ გაბედოო, ღირსი არაა. გკოცნია ფერიაა -თემო
-არც ვაპირებ, მეც გკოცნი თემოო -მე. მაღზიებში იმდენი რაღაც ვიყიდე სახლამდე ძლივს მივიტანე. სახლში რომ მივედი და დავლაგდი ბებომ დამირეკა:

-ბებო დღეს სახლში ვერ მოვალ ალბათ ვერც ხვალე, უფრო ზეგ დილით მოვალ საჭმელი ჯერჯერობით გეყოფა და მერე რამე შენით უნდა მოახერხო. -ბებო
-აუუ ბებო კაი რაა სუ მაგ სამსახურში როგორ უნდა იყოო? მეკი მოვახერხებ რამეს და არ მოვკვდები, მაგრამ მაზეგ შეიძლება კოჯორში წავიდეთ და იცოდე შენ უნდა გამაცილო! - გაბარაზზებულმა ვუთხარი ბებოს
-კაი ბებოო მანამდე მოვალ და გაგაცილებ. ჭკვიანად აბა. -ბებო
- კაი გკოცნიი -ვუთხარი და გავთიშე ტელეფონი.მერე რაღცეები მოვამაზდე და დივანზე დავეხეთქე. 10 წუთში ზარი გაისმა, კარი გავაღE და გიგის და თემოს ძმაკაცები: ანდრია, გოგა, სანდრო და გიორგი დამხვდაა. წინ გოგა იდგა და რა თქმა უნდა გიჟივით ჩამეხუტა, გოგას არც და ყავდა და არც ძმა კეკეზე პირველი კი მე გამიცნო და სიგიჟემდე ვუყვარდი, მერე ყველამ მნახა, ოთხივე რომ შემოვიდნენ უკან მათ გიგი მოყვა... გაოცებულმა არ ვიცოდი რა უნდა მექნა მაგრამ თხასავით ვერ მოვიქცეოდი და ვერ გავაგდებდი. სახლში შემოვიდე, მაგრამ არ გადავუკოცნივარ. ვიფიქრე ნაწყენიათქო. ოთახში მაგიდაზე პიცა კოკა და თეფშები ეწყო, ბიჭები უკვე მაგიდასთან იყვნენ მისკუპებულნი. შევედი და რა თქმა გივფ ერთი ადგილი რომელიც ჩემთვის იყო განკუთვნილი გიგის გვერდით დამხვდა. გავბრაზდი მაგრამ რატომღაც არ შევიმჩნიე. გიგის სახეზე ღიმილი დასთამაშებდა. ბიჭები დამშეულები ჩანდნენ იმიტომ რომ 10 წუთში აღარაფერი დარჩა მერე კინოს ჩავუჯექით და ასე ალბათ 3 დაიწყო როცა დავიშალეთ ჯერ ანდრია და გიო წავიდნენ ხოლო შემდეგ გოგამ სანდრო წაიყვანა გიგი კი სახში დარჩა. ოთახში რომ შევედი გიგის ვკითხე:

-შენ რა აქ აპირებ ჯდომას? -მე
-არ შეილება?? მაგდებ? -გიგი
-რა შუაშია მაგდებ უბრალოდ მგონი ყველა წავიდა და შენ აქ აღარაფერი გესაქმება. - მე, თითქოს ვეთამაშებოდი, მაგრამ თან ძალიან მინდოდა ჩავხუტებოდი და რამეზე გველაპარაკა.
- ლილე მომისმინე ჩვენ გვაქ ერთი რაღაც გასარკვევი და ამიტომაც დავრჩი, სანამ ამ ბავშვურ დებილობებს არ მოეშვები მანამ წესიერად ვერ ვილაპარაკებთ. მოდი დავჯდეთ და ბოლოს და ბოლოს ეს დედა********ლი ურთიერთობა გავარკვიოთ. -გიგი გაბრაზებული მომეჩვენა.
-გიგი რაღა დარჩა ამ ურთიერთობაში გასარკვევი? ის რო დავშორდით და თავი უნდა დამანებო ამას ხო ისედაც გეუბნები? -მე
-ლილე მე ის გოგო არ მიყვარს და არასდროს მყვარებია ერთადერთი ვინც მიყვარს ხარ შენ...

ამ დროს ჩემმა ტელეფონმა დარეკა.. მე მარტო არ გამკვირვებია ნიკას ზარი შუაღამისას. ტელეფონი გიგის გვერძე იდო გიგიმ მოასწრო და ნიკუშას სახელი წაიკითხა, მაგრამ დიდი ყურადღბა ამისთვის არ მიმიქცევია ტელეფონი ავიღე და ვუპასუხე:

-ხო ნიკუშ! -მე
-ლილეეე, მაგარიიი მთვრალი ვარ და ალბათ ფხიზელი ამას ვერ გეტყვი მაგრამ ძალიან მიყვარხაარრრ!!! დღეს არაფერი მითხრა ხვალ რომ გამოვფხიზლდები მეთვითონ დაგირეკავ. მიყვარხაარრრ!! -იღრიალა იმხელა რომ მგონი გიგიმაც გაიგო.

-რა უნდოდა?? -გიგი, ჩემი ვარაუდი ახდა გიგიმ ყველაფერი გაიგო, რაშიც მადლობა ჩემ დებილ ტელეფონს უნდა გადავუხადო.
-არაფერი მომიკითხა. -ვიცოდი რომ გიგი ახლა აფეთქდებოდა, მაგრამ ნიკას სიტყვებზე ვფიქრობდი. დიდიხანია ვვარაუდობდით გოგოები, რომ ნიკას მოვწონვარ, მაგრამ არ მეგონა ამის თქმას თუ გაბედავდა. მართალია მთვრალი იყო, მაგრამ ამბობენ მთვარილი ადამიანი ვერ მოგატყუებს.
-რას ქვია მომიკითხა? რომელი საათიაა?? ლილე რაღაცეები ეშლება შენს მეგობარს და არამარტო მას! -გიგიმ აუწია ტონს და მომიახლოვდა.
-გიგი მე ნიკა მიყვარს და მასაც ვუყვარვარ როცა უნდა დამირეკავს. ვეღარ დაგიმალავ ამ ყველაფერს იმიტომ რომ ვთვლი უნდა იცოდე. გიგი ოღონდ არ იღრიალო, ჩვენშორის ყველაფერი მორჩა შეგიძლია იმ გოგოს შეურიგდე და იქნებ მეც დამივიწყო. -ვიცოდი რომ ამ ტყუილის გამო არაერთი ადამიანისგან მომხვდება მაგრამ სხვა გზა არ მქონდა, გიგის მარტო ამ გზით მოვიშორებდი.
-რააააა გოგოოოო?/ -იღრიალა გიგიმ
-ხო გიგი მე და ნიკა შეყვარებულები ვართ. -მე
-ანუ აღარ გიყვარვარ? -ძალიან ჩუმად და ნელა მკითხა გიგიმ, ისე რომ ცრემლი მომადგა მაგრამ გადავწყვიტე ეს საქმე ბოლომდე მიმეყვანა.
-ა რ ა გ ი გ ი ა ღ ა რ მ ი ყ ვ ა რ ხ ა რ ! -ეს სიტყვები ძლივს ძლიობით ამოვიდა ჩემი პირიდან, გიგიმ ეგრევე კარი გაიხურა და გავიდა. გიგიგს გასვლისთანავე ტირილი დავიწყე და ისტერიკაში ჩავვარდი იმიტომ რომ მისი მოსვლის შემდეგ შერიგებაზე ვფიქრობდი, მაგრამ ყველაფერი ნიკუშას ზარმა შეცვალა.[