ლონდონში დაბრუნებას მეორე დღესვე ვაპირებდი,მაგრამ ხელისშემშლელი ფაქტორიც გამოჩნდა.კარზე ზარია.ბავშვები იყვნენ(ზურა და მარი აბა რეზი და სანდრო თაფლობისთვეში არიან)
-აქ რა ქარმა გადმოგყარათ?
-შემოგვიშვებ თუ კარში ვიდგეთ დღეს(დამტუქსა ზურამ)
-შემოდით შემოდით
-მადლობთ(გამიღიმა მარიმ)შემოვიდნენ და დივანზე დახტნენ რასაც ჰქვია
-აბა იტყვით რატომ მოხვედით(ღიმილიანი სახით კითხა გვანცამ)
-გვაცადე რა(დაიწუწუნა მარიმ)..ესეიგი ბავშვები ვაპირებთ ამ არდადეგებზე ზღვაზე წავიდეთ და გადავწყვიტეთ შენთვისაც გვეთქვა.
-ხომ იცით ,რომ მე ვერ წამოვა.
-რატომ?(ვითომ არ იცის ზურამ)
-რატომ და ლონდონში ვბრუნდები ხვალ
-კაი რა გთხოვ კიდევ 2 კვირით დარჩი რა ძალიან გთხოვ(მუდარის თვალებით შემომხედა მარიმ)
-არ შემიძლია ,მერე სამსახურს რა ვუყო?გარდა ამისა დედაჩემი მარტო დავტოვო?ვერა ვერა(უარყოფის ნიშნად ხელები ჰაერში გავასავსავე ,რა მიზეზი მომეფიქრებინა აღარ ვიცოდი)
-ჯერ ეგ ერთი სამსახურში შეგიძლია დაეთხოვო რეზის,გარდაამისა შენ უარს არ გეტყვის და თვითონაც თაფლობისთვეშია.მეორეც დედაშენთან შენი და არის და მოეშვი მიზეზები მოფიქრებას.
-ვინ და ვინ მიდიხართ?(ინტერესიანი მზერა მივაპყარი მათ)
-ჩვენ ,შენც აუცილებლად და კიდევ რამოდენიმე კურსელი .
-და მეტი არავინ?
-სანდროს თუ გულისხმობ არ მოდის(გაეღიმათ)
-ოხ ვითომ რატომო?
-საქმეები მაქვსო კომპანიაში
-მას თუ ეპატიება და არ აძალებთ მე რას გადამეკიდეთ
-ის დანიშნულიცაა და ვინ გითხრა ,რომ არ ვაძალებდით?
-მე ვერ მოვდივარ და მორჩა ამაზე ლაპარაკი
-ეხლა კარგად მომისმინე ხისთავიანო სვანო(დივანზე ჩამომჯდარს თავზე მარიამი გაბრაზებული მზერით წამომადგა)წამოხვალ და მორჩა .შენი სიჯიუტე ყელში ამოვიდა,ერთხელ დათმე რა იქნება.აღარ მინდა შენი ხმის გაგონება .მოდიხარ და ამაზე ხმას არ იღებ გაიგე გოგო?(ხელი გაფრთხილების ნიშნად დამიქნია)
-ოხ რა იმკაცრა?იმიტომ არ ვთმობ ხოლმე ,რომ აზრის შეცვლა არ მიყვარს გაიგე გოგო?(ახლა მეც წამოვდექი)
-აა კიდე შეხედე ახლა ამას.იდიოტი ხისთავიანი სვანი.ზურა გეფიცები ვცემ ეხლა
-კაი რა გვანც გთხოვ წამოდი.ჩემი ხათრი საერთოდ არ გაქვს?(თვალების ფახულით შემომხედა ზურამ)
-ოოოო კაი კაი.თქვენ ხომ კაცს არ მოასვენებთ რა.
-ამის ნათქვამზე მოდიხარ ხო.და მე არ მიჯერებდი(გაიბუსხა მარი)
-კაი გოგო რა იყო ხომ ვთქვი მოვდივართქო და არ გყოფნის?
-კაი ხო (ჩამეხუტა ჩემი გიჟი გოგო)
-ისე რას შვებიან ახლად დაქორწინებულები .არაფერი იცით მათზე?
-იტალიაში იქნებიან ალბათ ახლა
-ოხ ეგენი რას ერთობიან.ჩამოვლენ აქ ალბათ ცხრათვიანი სიახლით.(ყველას გაგვეცინა)
-კაი აბა გვანცა ჩვენი წასვლის დროა ახლა და ხვალ მივდივართ ზღვაზე და გამოგივლით მე და მარუსი.ხო და კიდევ ავტობუსი დავიქირავეთ და იმით მივდივართ.
-კაია ..კაი მაშინ გელოდებით ხვალ..რომელი საათისთვის ვიყო მზად?და კიდევ ჯონათანს ვეტყვი და ,რომ წამოვიდეს პრობლემა ხომ არ იქნება.?
-8სკენ რა..კი წამოვიდეს რა არანაირი პრობლემა(სახეზე მაინც და მაინც სიხარული არ გამოხატვიათ.აშკარად არ ესიამოვნათ მაგრამ მეც არ გამიტხეს და არც მე შევიმჩნიე რამე)
-კაი..პკ ძმებო(ხელი დავუქნიე და დავემშვიდობე)
ისიც კარგი არ მოდის სანდრო ,თორემ მთელი ორი კვირა რა აიტანს იმის სახეს.ჩემოდნის ჩალაგება დავიწყე და ჯონათანსაც დავურეკე.ისიც სიამოვნებით დამთანხმდა.
აი გათენდა ეს დღეც და 7 საათზე ჯონათანი უკვე ჩემი სახლის კართან იდგა და ზარს გაუჩერებლად რეკდა
-მოვდივარ ,მოვდივარ (გავვარდი ხალათით და კარი გავუღე)რა იყო კარი რას ჩამოიღე?
-გოგო შენ ნორმალური ხარ?8 სთვის გავდივართო და ეს ხალათით გამოტანტალდა.მე გაგაღვიძე ალბათ,თორემ შენ კარგა ხანს ამდგომი არ იყავი (ღიმილით შემოვიდა სახლში)
-მიდი იმის მაგივრად ყავა მომიდუღე შე ზარმაცო(ვუბრძანე და საძინებელში გავვარდი )
-შენს სახლში მე გემსახურო?(მან თავი გააქნია და სამზარეულოს გზას დაადგა)
-დროზე ქენი გვანცა ,დროზე მოგვადგა კარს ავტობუსი.სიცილით მითხრა ჯონათანმა
-შენ სჯობს ყავას მიხედო არ გადმოვიდეს.სულელი
8 საათი მალევე შესრულდა .მოკლე მაღალწელიანი შორტი და თეთრი ტოპი მეცვა,ფეხზე კი თეთრი კეტები.ჯონათანი ჩემოდნების ჩატანაში დამეხმარა და ავტობუსშიც მალევე დავსხედით.ცალცალკე მოგვიხდა დაჯდომა ,რადგან წყვილი ადგილი არ იყო.
-ჯონათან შენ ბოლოში დაჯექი და მე აქ დავჯდები რა ფანჯარასთან გთხოვვ(თვალები საწყლად ავუფახულე)
-ხო კაი კაი(თავი მობეზრებულად გააქნია)
მეც ადგილი დავიკავე და დაველოდე ,როდის დაიძვრებოდა ორსართულიანი ავტობუსი,მაგრამ ამ დროს ერთი უცნობი ამოვიდა და ჩემს გვერძე მჯდომს სთხოვა ,რომ ადგილი გაეცვალა მისთვის და ისიც უყოყმანოდ და შეპასუხების გარეშე წამოდგა და ადგილი დაუთმო,ასეთი ვინაა.
-გამარჯობა (ღიმილიანი სახით გადმომხედა უცნობმა)
-(მე კი მხოლოდ ღიმილით ვუპასუხე და ფანჯარაში გავიხედე)
-გამარჯობათქო(ცოტა ბრაზიანი ხმით გამიმეორა)
-რა იყო ?(გაკვირვებული სახით შევხედე მე)
-პასუხი ,რომ არ გამეცი ის იყო
-ღიმილი ვერ იკმარე თუ რა?
-ვერა პასუხი უნდა გაგეცა
-არ ვვალდებული .
-ოხ.............ამ დროს კი ვიღაცამ უსაყვედურა.და წინა რიგიდან უკან გადმოიზნიქა .ეს ზურა იყო
-გეყოს გეგი .დაანებე ნუ აბრაზებ თორემ გამოგიქანებს თავში რამეს ,მასთან ხუმრობა არ შეიძლება(სიცილნარევი ხმით გააფრთხილა ზურამ უცნობი)
-ზურააა(წარბაწეულმა შევხედე მე)ძაან გამითამმდი შენ ვატყობ
-ბოდიში ბოდიში(დანებების ნიშნად ხელები ასწია)გაიცანით ერთმანეთი ეს გვანცაა ჩვენი ხისთავიანი სვანი(თავზე ხელი გადამისვა) ეს კი გეგია.
-სასიამოვნოა ხელი გამომიწოდა გეგიმ
-უწინ არ იყო ხო სასიამოვნო?(გავეკრიჭე მე და ხელი ჩამოვართვი)
-აუ ეს ვინაა ტო?
-ჯერ სად ხარ.ისე გვანც ეს ორი კვირა დარჩები ხო ?და მერე წახვალ ინგლისში?
-თუ ვიღაც ვიღაცეები ნერვებს არ მომიშლიან კი
-შენ არ ინერვიულო დაგიცავთ(გადმომხედა გეგიმ)
-მომისმინე შენ.ტყუილად მიყურებ ეგეთი ანგელოზის თვალებით შეეშვი ფლირტს
-აუ იცი რას გეტყვიი ვაფშე ვნანობ ხმა ,რომ გაგეცი და საერთოდ აღარაფერს გეტყვი.
-ძალიანაც კარგი.
როგორც იქნა მოვრჩით ამ სასიამოვნო საუბარს .მაშინვე ყურსასმენები გავირჭე ყურებში და მუსიკების მოსმენას შევუდექი.3 საათში ჩავედით.უფრო მალეც ჩავიდოდით ყველგან ,რომ არ გაგვეჩერებინა მანქანა,ვერ გაძღა ამათი კუჭი.
როგორც იქნა ჩავაღწიეთ.ცასვლისთანავე ოთახში გავვარდი,საბედნიეროდ მე და მარი ერთად ვიყავით და უცხოსთან ოთახის გაზიარებ აღარ მომიწევდა.
-აუ გვანც რა კარგია ერთად ,რომ გვაქვს ოთახი ხო?(თქვა და ხელი გადამხვია)
-აუ კი თორე უცხოსთან არ მინდოდა
-მაინც გაიცნობ ბევრ ახალ ადამიანს და რა გაწუწუნებს ვერ ვხვდები
-ხო მაგრამ ოთახში მეგობარი მჭირდება მე(ვუთხარი და ლოყაზე ვაკოცე)
-როგორ მომენატრე ჩემო გოგო.იცი როგორ გამახარე ,რომ წამოხვედი?
-ხო რავი.
ამ დროს კი იქ სანდრო დავინახე თავის საყვარელ საცოლესთან ერთად და ადგილზე გავშეშდი
-გვანცა რას გაშეშდი? რა დაგემართა ?ცუდად ხარ?(შეიცხადა მარიმ მე კი გაბრაზებული სახით მივუბრუნდი)
-ამას აქ რა უნდა ?სანდროზე მივუთითე
-არ ვიცი ალბათ ჩამოვიდა მერე(თვალები ამარიდა ანუ მატყუებს)
-ხომ მითხარით შენ და ზურამ არ მოდისო?
-აუუუ,,.,რავი ..არ მეგონაა.....(ძლივს ლაპარაკობდა და მეც საუბარი შევაწყვეტინე)
-თუ გაპატიო.ხომ იცოდი ,რომ არ მინდოდა ჩამოსვლა ისიც აქ თუ იქნებოდა ახლა ორი კვირა მისი სახე უნდა ავიტანო?
-გთხოვ რა მაპატიე.არ მეგონა ასეთი რეაქცია თუ გექნებოდა.
-კაი არაუშავს.ყელას განანებთ მაგ საქციელს და სანდრომ საერთოდ ნახოს რასაც ვიზამ.(ეშმაკურმა ღიმილმა გადამირბინა სახეზე)
ცოტახანს ოთახში ვიყავით .ტანსაცმელი ამოვალაგეთ და ზღვისკენ გავეშურეთ,საცურაო კოსტუმები მოვირგეთ და დავიძარით.და მე ჯონათანსაც დავუმესიჯე თუმცა ის უკვე ჩემი ოთახის კართან იდგა,
-ოხ ჯონათან აქ ხარ?ახლა ვაპირებდი მოწერას
-შენ გელოდებოდი....(ჩემი საცურაო კოსტუმის დანახვისას თვალები შუბლზე აუვიდა)გიხდება ეს საცურაო კოსტუმი
-(მის დაბნეულობაზე გამეცინა)კაი კაი.წამო ხელკავი გავუკეთე და წავედით ზღვისკენ სადაც ბავშვები უკვე შეკრებილიყვნენ.
მე რუჯის მიღება მერჩივნა და შეზლონგზე დავწექი.
-შენ რატომ არ შეხვედი ზღვაში?მომესმა ნაცნობი ხმა
-ვახ გეგუშ(სათვალე ჩამოვიწიე და ისე მივესალმე)რუჯი უნდა მივიღო
-კაი მაშინ ვისაუბროთ მეც მაგისთვის ვგდივარ აქ(სიცილით მითხრა მან)
-კაი.(დავეთნხმე მეც)
ბევრ საინტერესო თემაზე ვისაუბრეთ მერე კი წყალი გადამასხა და მეც რისი გვანცა ვარ თუ შევარჩინე და გავეკიდე სამაგიეროს გადასახდელად.ამ დროს კი ნაპირიდან მომზირალი სანდრო შევნიშნე.ჯიბეებში ხელებცაწყობილი იდგა და მიყურებდა,თვალს არ მაცილებდა .ღიმილიანი სახით მიყურებდა და მეც მისთვის ამ ხასიათის გაფუჭება გადავწყვიტე და ზღვიდან წამოსული ჯონათანისკენ გავიქეცი და გვერდით ავეხუტე.ჯონათანმა სანდრო დაინახა თუ არა ყველაფერს მიხვდა ,თავი გააქნია,მაგრამ მაინც ამყვა და შუბლზე მაკოცა.როდესაც სანდროს გაღიზიანებულ მზერას წავაწყდი სახეზე კმაყოფილება ამეკრა
გვანცას და სანდროს შემხედვარე ზურა და მარი სიცილს ვერ იკავებდნენ და თავს უკმაყოფილოდ აქნევდნენ
-არა რა რა ჯიუტები არიან.უყვართ ერთმანეთი და მაინც არ ნებდებიან და გრძნობას გასაქანს არ აძლევენ(ამოილაპარაკა მარიმ და ზურას დაეყრდნო)
-ხო იცი ,რომ სანდრო დანიშნული და მის ჩანაფიქრს სანამ სისრულეში არ მოიყვანს არ გაჩერდება .მე იმის მეშინია მერე გვიანი არ იყოს და მისი შურისძიების გამო საყვარელი ქალი არ დაკარგოს.ან ისიც ხომ შეიძლება გვანცამ სიჯიუტის და სიამაყის გამო არ აპატიოს
-დასანანი იქნება ასეთი კარგი წყვილის დაშორება.ეს ნატალიაც რაღაც ძალიან არ მომწონს თითქოს კარგი გოგოა მაგრამ მაინც არ მსიამოვნებს და რა ვქნა?
-ხო გეთანხმები(გამოუყვნენ გზას სატუმროსკენ)
ამ დროს კი გვანცა ჯონათანთან ერთად სასტუმროს ეზოში იჯდა და ტელეფონში რაღაცას ეძებდა.და სხვა ბავშვებიც მოვიდნენ ამ დროს და ზურამ ყველა მათგანი გააცნო მათ.და სანდრო და ნატალიაც მოვიდნენ.
-აქ ხართ?
-ხო რა იყო ვერ გვხედავ თუ?(ირონია ნარევი ხმით მიმართა გვანცამ და ცინიკურად გადახედა)გვანცა „ვიღაცის“ნერვებზე სათამაშოდ ჯონათანს გვერდიდან არ მოშორებია და მასაც მის ბავშვურ საქციელზე ეღიმებოდა.ბოლოს სანდროსაც უმტყუვნეს ნერვებმა .და ოთახიდან გამოსული გვანცა მოსაცდელში დაიმარტოხელა
-გვანცა
-ხო .
-გიყვარს ჯონათანი
-რაა? ჯონათანი? კი რატო? ამ მოულოდნელ კითხვაზე ჩაიჭრა გვანცა
-მატყუებ
-შენ რა იცი გატყუებ თუ არა
-თვალებში გაწერია ,რომ არ გიყვარს.
-ჩემი თვალების კითხვა 4 წლის წინ უნდა შეგწყვიტა შენ
-შენი თვალები მე ვერასდროს მომატყუებენ.ყველა შეგიძლია მოატყუო მაგრამ მე ვერა.ვიცი რომ...(აღარ დააბოლოვა)
-რა იცი რა?ის ,რომ 4 წლის წინ გული მომიკალი ?ან ის ,რომ შენს გამო ეს ოთხი წელიწადი ტანჯვაში გავატარე ?რა იცი რა> მითხარი.შენ ხმა საერთოდ აღარ გაქვს ამოსაღები გაიგე?
-გვანცა მე შენ ისევ.....(გაჩუმდა თითქოს ინანა რაც თქვა)
-შენ რა თქვი მიდი რა?(ყვირილზე გადავდიოდი უკვე)მაგის ძალა გაქვს ,რომ თქვა?უფროსწორად ისევ მომატყუო?
-მეე მეე. ისევ მიყვარხარ.
-რაა? გიყვარვარ?.მეც ძალიან მიყვარხარ ჩემო სიცოცხლე.ალბათ ელოდები ,რომ ამას გეტყვი ხომ?მაგრამ ცდები.შენი საქციელის მერე იგივე შეცდომას აღარ დავუშვებ.
-შენ არ იცი
-რა არ ვიცი რა? თუ არ ვიცი მითხარი და გამაგებინე?მტანჯავ შენი საქციელით.გულს მტკენ.და ამ დროს თავი ვეღარ შეიკავა და აქვითინდა
-ნუ ტირი რა გთხოვ.ჩემს გამო ნუ ტირი(ჩახუტება უნდოდა მაგრამ გვანცამ არ მიუშვა მის სიახლოვეს)
-არ მომეკარო აღარასდროს თუ აპირებ ასე მტანჯო სჯობს შორს იყო ჩემგან თავის დროზე უნდა მოსულიყავი ჩემთან და ყველაფერი აგეხსნა..და ზურამცა დაუძახა ამ დროს
-გვანცა მოდი აქ კარტს ვთამაშობთ და შემოგვე..........(მალევე გაჩუმდა ,როდესაც ის სანდროსთან ერთად დაინახა)
-ხო ზურ მოვდივარ(ცრემლები შეიმშრალა და მათკენ გაემართა.სანდრო კი თავჩაღუნული იდგა და მიმავალ გვანცას გაჰყურებდა და მალე ისიც გაჰყვა უკან)ნატალია კი მათ ეჭვის თვალით უყურებდა,ხვდებოდა ,რომ ყველაფერი რიგზე ვერ იყო და მათ იმაზე მეტი აკავშირებდათ ვიდრე მას ეგონა და ყველაფერიც უნდა გაერკვია რადაც არ უნდა დაჯდომოდა ,რადგან სანდროს არავის დაუთმობდა .თუ საჭირო გახდებოდა მის გამო კაცს მოკლავდა ასე უსუსური და სუსტი შესახედაობის გოგო.
-წყილებში ვითამაშოთ?(იკითხა მარიმ)
-ვინც წააგებს კითხვებზე უპასუხებს გულწრფელად.ასე ,რომ წყვილებში ეთამაშეთ ერთმანეთს. და წყვილს შორის წაგებულს მოუწევს გულის გადაშლა ..სამ -სამ ხელს ვთამაშობთ.თითო წაგება 3 კითხვა>(ეშმაკური ღიმილი აუთამაშდა ზურას სახეზე ,როცა ეს თქვა და მარიამს გადახედა)
-ჩვენ თანახმა ვართ.
-პირველები ვინ და ვინ იქნებით?(დაისვა კითხვა)
-ნატალია შენ და სანდრო?
-მე არ მინდა ვინმე ათამაშეთ ჩემს მაგივრად.მაგალითად გვანცა(ეჭვისთვალით გახედა ჯერ სანდროს და მერე გვანცას.ეს უკანასკნელი კი თვალსაც არ უსწორებდა სანდროს)
-კაი.მოდი სანდრო და ითამაშეთ
-კი მაგრამ მე არ მეკითხებით(აღმოხდა გვანცას)
-არა..დაჯექი სანდრო.(უბრძანა მარიმ და ისიც უსიტყვოდ დაუჯდა გვანცას წინ და სათამაშოდ მოემზადა .სიმართლე ,რომ ვთქვათ გაუხარდა კიდეც.რაღაც რაღაცეების გაგების შანსი მიეცა)
-აბა დავიწყეთ (დაიყვირა ზურამ)
დაიწყეს გვანცამ და სანდრომ თამაში.2 ხელი ითამაშეს მთლიანობაში.თითო- თითო მოიგეს მათ და სამ -სამი კითხვის დასმის დროხ დადგა.
-რომელი დაიწყებთ კითხვის დასმას?(იკითხეს ბავშვებმა)
-მე(დაიძახა გვანცამ)
-1)ძალიან მაინტერესებს ,როდის შეგიყვარდა ჩვენი ნატო(ეშმაკურად გადახედა ნატალიას და მზერა სანდროზე გადაიტანა,რომელსაც კითხვა ეუხერხულა და შეიშმუშნა)
-ეს რა კითხვააა?
-ნებისმიერის დასმა შემიძლია ხომ(იკითხა გვანცამ)
-კი ორივეს რაც გინდათ ის კითხეთ მეორეს.ტყუილის უფლება არ გაქვთ ცუღლუტებო(გაეცინათ ბავშვებს)
-მაშინ მიპასუხე სანდრიკ.
-მე.... მე.... ის ...(ორი სიტყვა ძლივს გადააბა ერთმანეთს)შემიყვარდა სამი ...წლის წინ...(ნატალიას მხიარული გამომეტყველება მის ასეთ დაბნევაზე უსიამოვნოდ შეიცვალა)
-ანუ სამი წლის წინ?
-ხო(გვანცა პირდაპირ თვალებში უყურებდა რაზეც სანდრომ თავი დახარა,ეს კი ტყუილის აშკარა დასტური იყო.)
-მანამდე ვინ იყო შენი სიყვარულის ობიექტი(პასუხის მოლოდინში ცქუმტავდა გვანცა)
-სულ სიყვარულზე რატომ მეკითხები?
-გამეცი პასუხი რასაც მინდა იმას გკითხავ
-არავინ(უხერხულად შეიშმუშნა)
-კარგი(თვალებზე ცრემლი მოადგა გვანცას )

-ბოლო კითხვას ბოლოს დავსვამ მე(თქვა და კითხვებს დაელოდა)
-ახლა მე ვსვამ კითხვებს და იცოდე გულწრფელი პასუხი გამეცი
-აუცილებლად(ირონიულად უპასუხა გვანცამ)
-1)შეყვარებული ბოლოს ,როდის იყავი?(ეშმაკური მზერა მომაპყრო მან)
-მე სულ შეყვარებული ვარ ძმაო..(არ დავიბენი და სიცილით ვუპასუხე)
-იცი რასაც გეკითხები.
-შენ მითხარი სულ სიყვარულზე რატომ ლაპარაკობო და ახლა იგივეს აკეთებ?
-მიპასუხე!შენი არ იყოს რასაც მინდა იმას გკითხავ.გელოდები
-4 წლის წინ,როგორც მახსოვს(ღიმილით უპასუხა გვანცამ ,რაზეც სანდრომ ტუჩის კუთხე ჩატეხა)
-2)ყველაზე მეტად რის დაბრუნებას ინატრებდი ?
-ჰაჰ,უცნაური კითხვაა.ჩახუტების .
-უცნაური პასუხიცაა
-უცნაური არ იქნებოდა მაგის დაბრუნება ,რომ არ მენატრა(უხერხულად გაიღიმა გვანცამ)
-(ჩაეღიმა ვაჟბატონს)...3..აქ აღარ ჩამოხვალ დასარჩენად?(იმედიანი თვალები მიაპყრო სანდრომ)
-არა ინგლისში ვბრუნდები ორ კვირაში
-ძველი სიყვარული დაგავიწყდა?
-მე.......მოიცა 3 კითხვა იყო უკვე..(აიცდინა პასუხის გაცემა ქალბატონმა)
-ოხხ.(ამოიოხრა სანდრომ)
-ერთი კითხვა დამრჩა მე.ასე ,რომ მაგ კითხვაზე შენ გამეცი პასუხი.
-რა კითხვაზე?
-ვითომ ვერ ხვდები.ძველი სიყვარული დაგავიწყდა?
-სიყვარულს ვერ ივიწყებენ ,უბრალოდ მის გარეშე სიცოცხლეს სწავლობენ.
-ეგ პასუხი არაა.შენ დაგავიწყდა ძველი სიყვარული?(უკან არ იხევდა გვანცა)
-არასდროს.
-კაი ჩემთვის საკმარისზე მეტიც იყო ამ ყველაფრის მოსმენა(თქვა გვანცამ და დატოვა იქაორობა)ოთახში ასვლისთანავე კარი მაგრა მიაჯახუნა და ემოციებს გასაქანი მისცა ცრემლების სახით.ტიროდა ყველაფერზე ტიროდა ,სტკიოდა ყველაფერი სტკიოდა და არ იცოდა რა ექნა სანდროსთან შეხვედრამ ძველი ტკივილი და ჭრილობები გაახსენა, ისევე, როგორც გვანცას ასევე სანდროსაც.სანდრო წავიდა და მრელვარე ზღვას გაჰყურებდა, გვანცა კი იჯდა კარის წინ, თავის ოთახში და ტკივილისგან და იმედგაცრუებისგან იცლებოდა.ყველაზე მეტად კი სანდროს პასუხები ტანჯავდა.რა გამოდის მართლა ატყუებდა?თუ ახლა იცრუა?მაშინ რატომ ეჭვიანობდა?გაურკვევლობაში ჩავარდნილი გოგო შვებას მხოლოდ ცრემლებში ხედავდა.
ამ დროს კი კარზე ზარია.ცრემლები მოიწმინდა და გასაღებად გაეშურა.
-გეგი(გაკვირვებისგან პირი დააღო)აქ რას აკეთებ?
-შენს და სანდროს თამაშს ვუყურე და როცა წამოხვედი გამოგყევი უკან.
-წადი რა ახლა არავის თავი არ მაქვს.
-არა არ წავალ.ისე ერთი კითხვა მაქვს(უკითხავად შემოიჭრა ოთახში და სახელური გადაატრიალა)შენს და სანდროს შორის რამე მოხდა?
-არა რას გულისხმობ(ვუთხარი და კარს დავეჯაჯგურე)
-რას და რაღაცნაირად უყურებდით ერთმანეთს.თქვენ იყავით შეკითხვების ობიექტები?
-არა რა სისულელეა(თვალები დახარა და ხელები ნერვიულად აათამაშა)
-ჯონათანი?
-რა ჯონათანი?
-გიყვარს?
-მეგობარია.
-კაი .და ესეიგი შეგიძლია სხვასთანაც იყო ხომ ასეა(გვანცასკენ განაგრძო სვლა და კართან მიიმწყვდია)
-რას გულისხმობ?
-(თავი გვანცას ყურთან მიიტანა )იცი რასაც ვგულისხმობ.
-შემეშვი რა.(ხელი კრა)ასე ახლოს მოსვლის უფლება ვინ მოგცა?
-უფლება არც მჭირდება( გვანცას ხელები გაუკავა და მიამწყვდია კუთხეში)
-რას აკეთებ გაგიჟდი ?ხელი გამიშვი!(ყვირილზე გადადიოდა ისედაც გაგიჟებული გოგო)
-ნუ ყვირი(პირზე ხელი ააფარა).ვიცი ,რომ შენც გინდა.
ხმას ვეღარ იღებდა ,რაც შეეძლო აკეთებდა ,რომ ამ ნადირისგან თავი დაეღწია მაგრამ უშედეგოდ.გაცხარებული კოცნიდა გოგოს და ხმის ამოღების უფლებას არ აძლევდა.საწოლზე გადააწვინა და ვნებამორეული მის გახდას შეუდგა და ხელიც მოაშორა პირიდან.გვანცამც ისარგებლა და ყვირილი მორთო.
-გამიშვი.მიშვლეეეეეეთთ(გაჰყვირის განწირული ხმით)
-მოკეტე შენი....
-მიშველეეეეთთთ.
- - - -- -
სანდრო სანაპიროდან ოთახში ბრუნდებოდა და უეცრად კივილის ხმა გაიგონა და ისიც გაიქცა იმ ადგილისკენ საიდანაც შეიძლებოდა ეს ხმა წამოსულიყო და როცა გააცნობიერა ,რომ ეს გვანცა იყო ტვინში სისხლი ჩექცა და ოთახის კარი შეამტვრია.რას ხედავს ცხოველად ქცეული გეგი გვანცას ზემოდან აწევს და ყველანაირად ცდილობს ვნება დაიკმაყოფილოს.არც დაფიქრებულა ისე მივდარდა და გეგის გონების წასვლამდე ურტყა.მხოლოდ მაშინ დაინახა კუთხეში მჯდარი,სუსტი გოგო,რომელიც მწარედ ტიროდა და ცახცახებდა შიშისგან.სანდრო მაშინვე მივიდა მასთან და მაგრად ჩაეხუტა.
-დაწყნრდი ჩემო სიხარულო დაწყნარდი .ყველაფერი დამთავრდა .გთხოვ არ იტირო რა..(მაგრად ეხუტებოდა საყვარელ ქალს და მისი ტკივილის შემსუბუქებას ცდილობდა.მისი წამოყენება სცადა ,რომ საწოლზე დაესვა და დაეწყნარებინა .მისი ფეხზე წამოყენება და გონების დაკარგვა ერთი იყო.სანდროს ხელებში ჩაუვარდა საყვარელი არსება.იმდენად დასუსტებულიყო ,რომ ვეღარ გაუძლო და გონება დაკარგა.მაშინვე ხელში აიტაცა და საწოლზე დააწვინა.შემდეგ კი სასწრაფო გამოიძახა.მათი მოსვლისას კი ბავშვებიც მოვიდნენ ,აინტერესებდათ ,თუ რა მოხდა.და გვანცა გონ დაკარგული საწოლზე იწვა და გეგი კი ძირს ნაცემი ეგდო.მაშინვე სანდროს დაუძახეს
-რა მოხდა ბიჭო აქ? რა ამბავია?(იკითხა ზურამ)
-ამ ნაბ****რმა გვანცა გაუპატიურება სცადა და მიიღო კიდეც(თქვა და ძირს მყოფ გეგის გადახედა)
-რა ბიჭო? მერე შენ საიდან გაიგე?
-ყვირილის ხმა გავიგე ,როცა ნომერში ვბრუნდებოდი და რას ვხედავ გეგი გვანცაზეე......(სახეზე ხელი აიფარა და სიტყვა ვეღარ გააგრძელა)არ მინდა გახსენება
-სასწრაფოდ პოლიციაში ვრეკავ(თქვა მარიმ და გვერძე გავიდა ,რომ დაერეკა)მალევე მოვიდნენ და გეგიც დააპატიმრეს.გვანცა გონს მალევე მოვიდა
-სანდრო ,სანდროო(იძახდა ძილში გოგო)
ექიმი გამოვიდა და ბავშვებს ეუბნება
-ვიღაც სანდროს კითხულობს
-მე ვარო(თქვა და მასთან დაუფიქრებლად შევიდა,ნატალიას კი ეს აშკარად არ ესიამოვნა)
-გვანცა აქ ვარ უ გეშინია.
-სანდრო ამოიკვნესა გვანცამ და თვალები დახუჭა.
-დასვენება სჭირდება სერიოზული არაფერია.შიშისგან იყო გონების დაკარგვა გამოწვეული.ხვალ კარგად იქნება.(თქვა ექიმმა და დატოვა ოთახი)
-მარი შემოდი და მიხედე რა გთხოვ.საშინლად იყო შეშინებული(სანდრო მარის მიუბრუნდა)
-შენ მაგაზე არ იდარდო.ისედაც მივხედავდი.
გვანცას ოთახის კარს არ მოშორებიან მთელი ღამე ბავშვები და მომხდარზე საუბრობდნენ
-როგორ გაბედა ტო?(ბრაზობდა ზურა)
-როგორ და ასე.ისე საეჭვო ვერაფერი შეამჩნიე გვანცას მიმართ მაგას?(სანდრომ გაბრაზებისგან რა ექნა აღარ იცოდა)
-ავტობუსში გამოესაუბრა ,წაიკამათესავით.მგონი მაშინ მოეწონა რაღაცნაირად უყურებდა თითქოს მაგრამ რავი ვერ შევნიშნე ალბათ(თავი ქვევით ჩახარა)
-შენ რა გითხარი როგორ ვერ მიხვიდ რა?მასეთნაირებს ხომ იცნობ?ან საერთოდ როგორ მიეცი მასთან დალაპარაკების ან შეხების უფლება?
-მასთან დაჯდა და რა მექნა ამეგდო?მე რა უფლება მქონდა?
-ხო და აი რომ არ გქონდა უფლება ახლა რა დღეშია გვანცა,(დაიყვირა და გვანცას ოთახის ფანჯრისკენ მიბრუნდა.ჯერ არ გაუღვიძია)
-გეგი საკადრისად დაისჯება
-რათქმაუნდა მაგას არ შევარჩენ ასე რომ მოექცა ჩემს.....(სიტყვა აღარ გააგრძელა)გვანცას.
-და რატომ?შენთვის ვინაა გვანცა?ასე რატომ ღელავ მასზე?(ინტერესიანი მზერა მიაპყრო ნატალიამ სანდროს)
-რა ლაპარაკია ეგ?ჩემი მეგობარია და ვღელავ რათქმაუნდა
-მარტო მეგობარი და სხვა არაფერი?
-ნატალია ამის დრო რომ არ არის ახლა ვერ ხვდები ?თუ ყველაფერი მისათითებელი გაქვს?(მკაცრად უთხრა საცოლეს)
-მე ბოდიში მაგრამ მეეჭვება ის მარტო მეგობარი იყოს.ადრე რა მოხდა თქვენს შორის?
-ნატალიიიააა(დაუყვირა სანდრომ,ის კი გაბრაზდა და ოთახისკენ გაეშურ
- -- -- - -- - -- -
იმედია მოგეწონებათ ახალი თავი.ველი კომენტარებს