-ლიივ , სად ხარ ამდენი ხანი ....! -დამტუქსა ვიოლეტმა როდესაც იქ მივედი .
-ჰმმ ....კარგი კარგი , რატომ დამიბარე ? -ვკითხე მე ვიოლეტს და იქვე ხის ტოტზე (დაბალი ტოტი იყო ) ჩამოვჯექი .
-ხოო , მოკედ ....ვამპირების ყველაზე საშიში ოჯახი შენზე ნადირობს . -გაჭირვებით მითხრა ბრაიანმა და სახე ცუდის მოლოდინში დამანჭა .
-მეღადავებიი ? მერე მე რა უნდა ვქნა ? -ანერვიულებული ვლაქლაქებდი .
-ჩვენც მაგის გასარკვევად მივდივართ , 3 ვარიანტიან:ან ვამპირად გაქცევთ , ან მაქციად ანდაც ...
-ანდაც ? -გავაგრძეელ მე .
-ანდაც სხვა გზა აღარ იქნება და უნდა , უნდა , უნდა დაიმალო ... -გაჭირვებით მითხრა ბრაიანმა .
-ანუ , არანაირი ოჯახი , არანაირი მეგობრები .... -ნაღვლიანად ვამბობდი მე . -კარგი , სად მივდივართ ?
-წამოდი .... -მითხრა ვიოლეტმა და ხეს ხელი მიაჭირა , ხის ეს ნაწილი შეიწია და ხეში შესასვლელი გაიხსნა რომელსაც ქვემოთ მიწის ქვეშეთისკენ მივყავდითვ.
კიბეებს დავუყევით და ქვემოთ ჩავედით. იქაურობა ძალიან უცნაური იყო , ირგვლივ არანაირი ელექტროენებპრგია არ იყო , არც შუქები რომ აგვენო და გზა გაგვენათებინა , თუმცა იყო სანთლები , რომლებიც რაღაც უცნაურ ვარსკვლავის ფორმას ქმნიდნენ .
ვიოლეტმა წრის შიგნით დამაყენა და რაღაც უცნაური სიტყვები წარმოთქვა :
-presmator anus , ka undaras belartor na babulas bia . presmatos anus , ka undaras ninas mikafar , undaros .
ტანშჯ საოცარ ენერგიას ვგრძნობდი , თუმცა ვიოლეტს და ბრაიანს სახეზე ეტყობოდათ ,რ ო რაღქც სხვას მოელოდნენ .
-ვიოლეტ , -ვუთხარი მე როდესაც შელოცვას მორჩა -რაიმე არსება ვარ ?
-არაა , არ ვიცი , იცი ..... რა იგრძენი .
-ენერგია , საოცარი ძალა , შეუძლებელია რაიმე არ ვიყო ... ვიოლეტ ნუ ხარ ჩუმად ... მითხარი რამე . -თავს არ ვანებებდი ვიოლეტს .
-წამოდით . -თქვა ვიოლეტმა და იქვე მდგომი ეიგნების თაროდან რაღაც ძველი წიგნი ამოიღო და ფურცლების შლა დაიწყო , გიჟივით იქცეოდა . ბოლოს ერთ გვერდზე გადაშალა და ხმამღლა დაიწყო კითხვა .


1568 წელი
ხუთმა უძლიერესმა ჯადოქარმა შავ მაგიას მოჰკიდა ხელი , მათ მერლინის შელოცვით მათი ჯადოქრობა გააძლიერეს და აქციეს 4 მოვლენის ძალად .....ესენია : წყალი , ცეცხლი , მიწა და ჰაერი .... მეხუთე მათგანი კი ყველა მათგანის ძალას აერთიანებდა და აძლიერებდა , ამასთანავე მას შეეძლო ყველა მათგანისთვის ძალა წაერთმია .
ამ ხუთმა ჯადოქარმა იმსჯელეს და გადაწყვიტეს , რომ ხუთივე მათგანის ძალით დაესაჩუქრებინათ ერთი რომელიმე ადამიანი , რომელსაც ხუთივეს ძალა ერგებოდა წილად .

-და ამასთან მე რაა ? -ვკითხე , მაშინ როდესაც წიგნის კითხვქ დაასრულა .
-ვეჭვობ რომ ეს ადამიანი შენ ხარ . -მითხრა ბრაიანმა რომელიც ამდენი ხნის მანძილზე ჩუმად იყო .
-მეეე ? კი მაგრამ ჯადოქარი ? ჰაჰაჰა ! არ გამაცინოთ რააა ! ფოკუსების კეთებაც კი არ ვიცი რის ჯადოქარი .
-ჯადოქრობა ფოკუსების კეთება არარის ლივ . -მითხრა ვიოლეტმა და იქვე ხის კუნძზე ჩამოჯდა .
-მაშინ რა უნდა .... -ხელი უბრალოდ ავიქნიე და ქარი აჩქარდა , აჩქარდა კი არა კინაღამ რომელიღაც ხე წავაქციე . -ეს რა იყო ?
-ძალას უნდა აკონტროლებდე . -ამიხსნა მოკლედ ვიოლეტმა .
-კარგი , შევეცდები , უველანაირად და ....როდის დავიწყებთ ვარჯიშს ?
-ასე ადვილადაც არაა საქმე , ჯერ უხუცესებისგან უნდა ავიღოთ ნებართვა ....
-ხოდა წავიდეთ და ვკითხოთ .... - ვუთხარი მე და ავდექი .
-დღეს არა , ხვალისთვის გადავიტანოთ . დღეს კი ჯობია ჩვენთან დარჩე და ეცადე არაფერი გადაწვა -ამაზე ყველამ ერთად გადავიხარხარათ და ვიოლეტის სახლიეკენ წავედით .
წინ ბრაიანი და ვიოლეტი მიდიოდნენ , მე კი უკან მკვყვებოდი სანამ ..........
-ჰეი , მისის პარკერ საითკენ მიდიხარ ? -გვერდზე მომიდგა კოლი .
-აქ რა გინდა ?!
-შენი ნახვა მინდოდა , პატარა ჯადოქარო . -ეშმაკურად ჩაილაპარაკა კოლმა .
-საიდან იცი რომ ჯადოქადი ვარ ?
-ჰაჰა ! მე ყველაფერი ვიცი .
-ხო რათქმაუნდა , ყოვლისემძლე კოლი .... უკან დატომ დამყვები ?
-არსებობს რაღაც მიზანი , ალბატობო ჯაადოქარო ...
-ჰა , ჰა , მოვკვდი სიცილით . -ვთქვი მე .
-გაფრთხილებ , მენდე და დამიჯერე .რატომ ენდობი მაგალითად ბრაიანს ? ისიც ხომ ვამპირია ? მას შეუძლია რომ რაღაც დაგიშავოს , პრინცესა .... დიახ , დიახ ..დაფიქრდი ამაზე -ეშმაკურად მივლიდა წრეს კოლი და ბოლოს სადღაც გაუჩინარდა , მე კი მისი ნათქვამი დავაიგნორე და ვიოლეტს დავეწიე .
-სად იყავი მადენი ხანი ?-ეჭვით მკითხა ბრაიანმა .
-არსად , დაივიწყე .
ღამის 4 საათზე უცნაურმა შეგრძნებამ გამომაფხიზლა , ავდექი და ტერასაზე გავედი....
-რა ლამაზია ღამე აქ ... სავსე მთვარე , ულამაზესი ვარსკვლავები , ცოტა იქით ტყ.....
ამ დროს კი ძარღვებში სისხლი გამეყინა . ოთხნი , დიახ ისინი ოთხნი იყვნენ და ...ისინი მე მიყურებდნენ , 3 ბიჭი ხოლო 1 გოგო იყო . სახეებს ვერ ვამჩნებპვდი , თუმცა ვხვდებოდი ,რომ კარგი საქმისთვის არ იყვნენ .
ნელი სვლით დავბრუნდი ოთახშიდ ა კარები მაგრად ჩავკეტე , წარმოდენა არ მაქვს ,როგორ მაგრამ ჩამეძინა , სრულიად უბრალოდ ჩამეძინა .
მეორე დღეს კი ....
-აბა მძინარებმზეთუნახავო , გამოფხიზლდი ... -ოო , ვიოლეტი საყვირით ხელში შემოვიდა ოთახში და შიგნით ჩაბერა .
-კარგი , ვდგები , ვდგებიი ! -დავნებდი მე და წამოვდექი .
-ეს ჩაიცვი , თორე გაგიჭირდება ......
-რრრ....რა გამიჭირდება ?-ვკითხე დაბნეულმა .

............................
-არა , არა , არა . ეს შეუძლებელია .... ცხენი ? არა , არა ცხენზე ბოლოს 8 წლისას ვიჯექი . ამას ვერ შევძლებ , ანდაც საერთოდ რაში მჭირდება ცხენები ?
-შენი წინაპრები ცხენებით დადიოდნენ , მთელი ცხოვრება . ცოტა ხანი გაუძლებ როგორმა , თუ ისინი შენთან ომს გადაწყვეტენ ...მოკლედ თანდათან აგიხსნი .
-კი , მაგრამ ....-ამოვილუღლუღე მე .
-არავითარი მაგრამ , მორჩი წუწუნს და წამოდი . -ვიოლეტმა ხელი დამტაცა და ზღვის ნაპირას წამიყვანა .
რამდენიმე წუთი ასე უაზროდ ვიდექით , მე კი წარმოდგენა არ მქონდა რას ველოდებოდით . პლიაჟზეარავინ იყო , აბა რა იქნწბოდა დილის 6 საათზე ამაგდეს ლოგინიდან . ჰაჰ ! ვერ წარმოიდგენთ რა ლამაზი იყო ზღვა , ტალღები , ნაირფერი ღრუბლები ...
-ახლა რაღას ველოდებით ? -ვკითხე დაღლილმა .
-ახლა 7ის 14 წუთია 1 წუთიც და ... -ჩაიალაპარაკა ვიოლეტმა .
ზუსტად 1 წუთში , ნაპირიდან 10 მეტრის დაშორებაზე , ტალღებმა რაღაც საოცარი ძალით ჩვენსკენ სვლა დაიეყესს , საოცრად სწრაფად , ტალღები დიდი იყო , თუმცა მე ამ სანახაობით გართული გაშეშებული ვიდექი . უეცრად ტალღების შუაში თეთრი ცხენი წინ გამოვიდა , ეს კი მართლად საოცარი იყო ,თითქოსდა მას მოჰქონდა ტალღები , თუმცა ბოლოს ......ბოლოს ის ნაპირზე ამოვიდა და სანახაობაც დასრულდა .
-საოცრებაა .... -ჩავილაპარაკე ჩემთვის .
-ის ახლა შენია , მაგრამ ახლა უნდა დავიწყოთ . ჯერ ცხენზე ვერ დაჯდები , დღეს უბრალოდ განახე , ხვალ კი ...ვნახოთ .
-კარგი.
-ახლა გეტყვი რაღაც შელოცვებს და დაიმახსოვრე ...... -ბრძანება გასცა ვიოლეტმა . -
1.prematios levioras (ცეცხლის გაჩენის შელოცვა )
2.kurmaras lavatas (წყლის შელოცვა )
3.prerangios manutos (მიწის შელოცვა)
4.kordi enene nas(ქარის შელოცვა ) .
-კარგი , კარგი ...ვუუფფფ .....-ამოვისუნთქე მე და დავიწყე - prematios levioras -ეს ვთქვი თუ არა ბალახს ცეცხლი წაეკიდა .
-ჩააქრე ! -მიყვირა ვიოლეტმა .
-ვცდილოობ , kurmaras lavatas . -ამჯერად კი ჩავაქრე ცეცხლი , თუმცა ვიოლეტი მთლად გაიწუწა .
აი ახლა კი დაიწყო ვიოლეტმა .....ოოო , ღმერთო ...
-ყურადღება ძალაზე გადაიტანე....
-გამოთწმით თქვი შელოცვები .
-ეხადე აკონტროლო ძალებ......ჩააქრე ცეცხლი !

მოკლედ მთელ დღეს ჯადოქრობაში ვვარჯიშპბდი , თუმცა მხოლოდ 3 რამ ვისწავლე , რაც ყველაზე მთავარია ჯადოქართა ცხოვრებაში :
1. არასდროს ენდო მაქციებს და მოგზაურებს .
2. ზეპირად უნდა იცოდე ყველა შელოცვა .
3. არასდროს დანებდე .

ტრრრრ.......ტრრრრრრ......ტრრრრრ
-გისმენთ-სახლში მისულს ეგრევე დამირეკა ვიღაცამ მობილურზე .
-ჰეი , პატარა ჯადოქარო , დღეს ღამის 11 საათზე სკოლასთან მიდი , თორემ ამ პატარა გოგონას მოვკლავთ , რაო რა მქვიაო? ხო , ხო , მია . -ამ სიტყვების გაგონებაზე ავცახცახდი და თველები გამიფართივდა .

ვიცი საშინელება იყო . ცოტა გააქტიურდით რააა , თორე წერას თავს დავანებებ