გონს რომ მოვედი ოთახში ვიყავი, გარშემო არავინ იყო, ადგომა გამიჭირდა მაგრამ მაინც ავდექი, მისაღებში იყვნენ, ყველა ჩუმათ იყო.
-ნათ...
-რატომ ადექი, არშეიძლება.
-გთხოვ სახლში წავიდეთ.-ნათიას ვუყურებდი არაფრის მთქმელი თვალებით.
-ხო კარგი ბარგს ჩავალაგებ და წავიდეთ, ზურა წამოდი დამეხმარე.
ყავას ვსვამდი და ერთ წერტილს ვუყურებდი, ყველა ბარგს ალაგებდა, ამიტომ მარტო ვიყავი მისაღებში.
-როგორ ხარ?
ისევ ეს, არეყო რაც გამიკეთა? ნეტა რა უნდა ჩემგან? ჯერ თავი შემაყვარა და ახლა კი? გუშინ მკოცნიდა ეჭვიანობდა და ღამეთ თვითონ იწვა სხვასთან. რას მოითხოვს ჩემგან?
-ვიცი რასაც ფიქრობ, ვიცი არგინდა ჩემი ხმის გაგონება.
ამდენსაც თუ ხვდება კარგია. არა მაინც არ მესმის, თენგოზე ბრაზდებოდა და თვითონ იგივე გააკეთა.
-მარ მართლა მიყვარხარ გეფიცები ჩემი ყველაფერი ხარ. არვიცი გუშინ რა მომივიდა. უბრალოდ ბევრი დავლიე და არ ვიცოდი რას ვაკეთებდი.
სასაცილოა თავს რით იმართლებს. უცებ ჩამეხუტა, მე ვარ გაშეშებული, ვერაფერს ვერ ვგრძნობ.

სახლში დავბრუნდი სკოლისთვის მოვემზადე და ისევ დაიწყო ყოველ დღე ერთიდაიმავე. ზამთარის არდადეგები სახლში ჩემ ოთახში გავატარე. დაიწყო ისევ სკოლა. მხოლოდ სწავლაზე ვფიქრობ. კლასში პირველი ვიყავი გამოცდების დამთავრდა. ახლა კი ისევ არდადეგებია. ნათია ძალიან მენატრება, მოდი დავურეკავ.
-ნათ როგორ მომენატრე.
-მეც მომენატრე.
-არ ჩამოხვალ ჩემთან?
-შენ ჩამოდი ჩემთან.
-შენ
-არა შენ.
ბევრი ვიჩხუბეთ და ჯერ მე წავალ და მერე ნათიას წამოვიყვან.
-დედა და მამა სალაპარაკო მაქვს.
-რამოხდა შვილო?-დედა შეშფოთდა
-დე ისეთი არაფერი უბრალოდ არდადეგებია და სადმე მინდოდა წასვლა.
-შვილო რომელ ქვეყანაში გინდა მითხარი და წადი. -მამაც ჩაერთო საუბარში.
-არა მა მე ნათიასთან მინდა წასვლა.
-ნუ გამაგიჟებ დაგავიწყდა რა დაგემართა იქ აღარ წახვალ მე მაგდენს ვეღარ გავუძლებ.-დედამ და მამამ თენგოზე და აჩიზე ყველაფერი იციან.
-დედი ისეთი აღარ ვარ ის გამოცდა იყო და შეცდომა ეგეთი რამ აღარ მოხდება.
-კაი შვილო ოღონდ მალე დაბრუნდი.
-მადლობ მა.


...............................................................

მკითხველო თუ მოგწონთ გთხოვთ დააკონკრეტარეთ. თქვენი კომენტარები სტიმულს მმატებს. შემიფასეთ.