ხანდახან სიტყვები სათქმელს ვერ ამბობენ (3)
ტელეფონს ვრთიშავ,რომ აღარ დამირეკოს,გაბრაზებული დავაბიჯებ ოთახში,ასეთი ტვინის ბურღი თუ იყო ნამდვილად ვერ წარმოვიდგენდი.მიუხედავად ყველაფრისა არ ვაპირებ მის ჭკუაზე სიარულს,ასეთ ურთიერთობას მირჩევნია საერთოდ დაასრულოთ! იმ საღამოს არც სოციალურ ქსელში შევდივარ და არც ტელეფონი აღარ ვრთავ.დილით იძულებული ვარ ტელეფონი ჩავრთო.როგორც მოსალოდნელი იყო მისი უამრავი გამოტოვებული ზარი და შეტყობინება დამხვდა.ბოდიშს მიხდიდა და იფიცებოდა,რომ ასე აღარ მოიქცეოდა.ტლეფონს ჩანთაში ვჩურთავ და არ ვპასუხობ მის შეტყობინებები.სამზარეულოში შევდივარ და ყავას ვიმზადებ,ისევ რეკავს. -რა გინდა?!-მკაცრი ხმით ვპასუხობ -სად ხარ?-შედარებით დამშვიდებული ჩანს -სახლში ვარ,ისევ მაკონტროლებ? -არა,მისმინე თბილისში ვიქნები 20 წუთში და უნდა გნახო -რა?-კინაღამ გადამცდა ყავა -რომ არ მიპასუხე და თან ტელეფონი გამორთული გქონდა წამოვედი -სულ გააფრინე ხო?-გამეცინა -მიყვარხარ კატო და არ მინდა დაგკარგო,არ წახვიდე დრეს უნივერსიტეტში,გამოგივლი და დღე ერთად გავატაროთ -მართლა გიჟი ხარ,კარგი გელოდები-იმდენად მიხარია,რომ ბრაზი მავიწყდება სწრაფად ვემზადები,თბილი ამინდია,არ მოგვიწევს მაქანაში ან სადმე კაფეში ყურყტი,ტავისუფლად შეგვიძლია არეთ ვისეირნოთ ხელიხელჩაკიდებულებმა.სიხარულით დედამიწას აღარა ვარ,გული ლამისაა ამომვარდეს საგულედან.ასეთი შეგრძნება არასოდეს მქონია,ასე მგონია მალე ფრთები ამომივა და გავფრინდები,ყურებამდე გაკრეჭილი ვტრიალებ სარკის წინ,ლამაზი ვარ! ჰო ზუსტად ისეთი ვარ ნიკას რომ მოეწონება! ტანზე მომდგარი შავი მუხლებამდე კაბა მაცვია გრძელი მკლავებით,მოკლე ზარას ტყავი, სქელქუსლიანი შუზები.თმები კოსად მაქვს დახვავებული თავზე,ლაინერი წვრილად მაქვს გასმული თვალებზე რაც უფრო მეტად კვეთს ჩემს ლურჯ თვალებს.ტუჩები კანისფერი კონტურით მაქვს შემოხაზული,რაც უფრო მოცულობას მატებს მათ და მადის აღმღვრელად გამოიყურება. ბედნიერი და გახარებული ვტრიალებ სარკის წინ.მირეკავს რომ უკვე ჩემს სახლთან არის.მეც გახარებული ვიღებ ჩანთას და სულ ფორთხვაფორთხვით ჩავრბივარ კიბეებზე.გარეთ სასიამოვნოდ ანათებს მზე,ოდნავ სუსხია თუმცა ახლა ამას ნაკლებად ვაქცევ ყურადღებას. მანქანის წინ დგას და მიცინისთავს ქვემოთ ხრის,ჩემსკენ მოდის და გაღიმებულები მაგრად ვეკვრით ერთმანეთს.ისეთი ბედნიერი ვარ ცაც რომ ჩამოიქცეს ალბათ არ ვინაღვლებ.მიყვარს უზაროდ! უზომოდ! ცამდე! –მიყვარხარ,მიყვარხარ ჩემო მახინჯო!–სახეს მიკოცნის და თან მეჩურჩულება –მეც,მეც ძალიან!–ვიცინი ბედნიერი ვარ საოცრად –როგორ მომენატრე! უშენოდ ვეღარ ვჩერდები დედა მეტირა–თავს იქექავს და იღიმის,თმებზე და თითებზე მეფერება –რამდენი ხნით ხარ ჩამოსული?–ტუჩს ვიკვნეტ და მანქანაში ვსხდებით –საღამოს უკან უნდა დავბრუნდე კატო –ცუდია–გამომეტყველებას ვიცვლი,თუმცა არ მინდა ვაწყენინო –მალე ჩამოვალ,უშენოდ მაგრად მიჭირს –მეც ნიკა –სად წავიდეთ?–ჩემს ხელს თავისაში იქცვს და კოცნის,იღიმის –არაქვს მნიშვნელობა–მიკენ ვიხრები და ლოყაზე ვკოცნი –მაგრად მშია–იცინის–წამო რამე ვჭამოთ,მერე კი მთელი დღე ჩვენს განკარგულებაშია–ღიმილით ძრავს მანქანას ისეთი შეგრძნება მაქვს რომ ქვეყნად ჩემზე ბედნიერი ადამიანი არ არსებობს!რა უნდა მისცეს ერთმა ადამინმა მეორეს ერთი წვეთი სითბოს გარდა? და რა უნდა იყოს ამაზე დიდი? არც არაფერი! სწორად აქვს რემარკს ნათქვამი.ვუყურებ და ვხვდები,რომ მის გარდა არავინ მინდა,სწორედ ის ადამიანია ვისტანაც ვისურვებდი მტელი ცხოვრების გატარებას,მიუხედავად იმისა,რომ სულ რაღაც 2 თვეა ვიცნობთ ერთმანეთს და ერთმანეთზე ბევრი არაფერი ვიცით მაინ უაზროდ ვარ მასზე შეყვარებული. მანქანას ხინკლის სახლთან აჩერებს.არ მშია თუმცა მას შია და ხმას არ ვიღებ,ვერ ვიტან ხინკალს,თუმცა მისის ხათრით ვჭამ. –ჭამე რა რამე –არ მიყვარს –გაგისინჯავს?–იცინის –არა –აბა საიდან იცი რო არ გიყვარს?–ორივე ვიცინით –ისე გამოიყურება რომ–ვიმანჭები –დამიჯერე ძალიან გემრიელია,მდი გასინჯე ჩემი ხათრით თავს ვუქნევ და ზიზღით გადამაქვს ერთი ცალი ჩემს თეფშზე,ვსუნავ და პირთან მიმაქვს,ტუჩებს ვპრუწავ და ვკბეჩ.ჰოი საოცრებავ! უგემრიელესია,მჯიყურებს აინტერესებს რას ვიტყვი –ჰა აბა როგორია?–დაძაბული მაკვირდება –რა კარგია–გაკვირვებული ვკბეჩ მეორედ და იღიმის –ხო გეუბნებოდი მახინჯო? ორივე ვიცინით.ალბათ 5 ხინკალს მაინც ვჭამ ისე მომწონს.დამცინის და მეუბნება რომ ხინკალი სასწაულია! თბილა,სასიამოვნო ამინდია,ზოოპარკში მივდივართ,ბავშვობიდან მიყვარს ზოოპარკი.ცხოველებზე ხომ საერთოდ ვგიჟდები! მთელ დღეს ერთად ვატარებთ.ბევრს ვიცინით,მასაც ეტყობა რომ უზომოდ ბედნიერია. საღამომდე ერთად ვართ. მანქანაში ვსხდებით და კუს ტბაზე ავდივართ,ულამაზესი ხედი იშლება ჩვენს თვალწინ.უკნიდან მეკვრის და ყელში მკოცნის თან ისევ მყნოსავს. –ეს სუნი გამყვება და მეყოფა ცოტახანს –სულელო–ვიცინი და მისკენ ვბრუნდები თვალებში ვუყურებთ ერთმანეთს,ოდნავ იხრება და ქვედა ტუჩზე ნაზად მეხება,არ ვაპირებ შეწინააღმდეგებას,შემდეგ მეორეზეც ინაცვლებს და ჩვენ ერთმანეთს ვკონით.თვალებს ვხუჭავ და უსაზღვრო სიამოვნებას განვიცდი. –მოდი ჩემთან–მაგრად მეხვევა და თვალებს ვხუჭავ რომ დიდხანს დამამახსოვრდეს მისი ჩახუტება და სურნელი.ლამისაა ავტირდე,ვიცი რომ უნდ აწავიდეს და ალბათ კიდევ დდხანს ვეღარ ვნახავ.გული მტკივა,თუმცა მაინც ბედნიერი ვარ ამ წუთებით. –მიყვარხარ–თვალებში მიყურებს და ვგრძნობ რომ გულწრფელია,შეუძლებელია ადამიანი ასე გიყურებდეს და ტყუოდეს! შეუძლებელია,ხანდახან სიტყვები ვერ გადმოსცემენ სათქმელს,თუმცა თვალები არასოდეს ცდებიან! იცინი ყოველთვის სიმართლეს ამბობენ,უთქმელი ენით,გვაგრძნობინებენ. არ ვიცი ასე რამდენხანს ვიყავით ერთმანეთს ჩახუტებულები,თუმცა რეალობა მალევე გვახსენებს თავს,უკვე დროა რომ წავიდეს,მაგრამ არ მინდა.თვალებს მაგრად ვხუჭავ და კიდევ ერთხელ ვცდილობ მიის სურნელი შევიგრძნო. –ნიკა,რომელი საათია? –8ხდება –არ მინდა გვიან იარო –ნუ ღელავ არაფერი მომივა–მიღიმის და თავზე მკოცნის –1 საათიც და წავიდეთ –კატო –ჰო ნიკა –ცოლად გამომყვები? –რა?–ენა მებმის და თვალებს ვჭყიტავ –გამომყვები ცოლად? უშენოდ მაგრად მიჭირს წასვლა არ მინდა შენს გარეშე–თვალებში მიყურებს –მგონი ძალიან ვჩქარობთ–ტუჩებს ვიჭამთ –ვიცი,მაგრამ რა ვქნა? ვერ გტოვებ ხო ხედავ –ცოტაც მოვიცადოთ ნიკა და შემდეგ ვნახოთ –კარგი როგორც შენ ჩათვლი საჭიროდ ისე გავაკეთოთ,არ მინდა რამე დაგაძალო–მიღიმის და ხელებს მიკოცნის ერთ საათში სახლში მივყავარ,ერთმანეთს ვემშვიდობებით და სახლში ავდივარ. სახლში შესვლისთანავე მისი შეტყობინება მომდის –მიყვარხარ! ჩემი გოგო ხარ! –მეც უზომოდ! –პასუხს ვუბრუნებ და ბედნიერებისგან ვიღიმი. სახლში შევდივარ თუმცა ჩემს მისვლას ვერავინ ატყობს,დედა და მამა ტელევიზორის წინ მოკალათებულან დივანზე და ფილმს უყურებენ,ლიკუნა კი როგორც ყოველთვის ტელეფონშია ჩამძვრალი და არაფერი ედარდება. დრო გადის და მე და ნიკას უფრო და უფრო გვიჭირს ერთმანეთის გარეშე გაძლება,უკვე მაიასის ბოლოა,ამ დროის განმავლობაში ნიკა 5–ჯერ იყო ჩამოსული და ყოველი წასვლისას მეუბნებოდა რომ მეც თან გავყოლოდი,თუმცა ამას არ ვაკეთებდი. მპირდება რომ მისი დაბადებისდღისთვის 2 ივნისისთვის ჩამოვა და ამ დღეს ერთად გავატარებთ,მთავაზობს რომ 2 დღე მასთან ერთად გავატარო მისი ბიძაშვილის ბინაში,მეც რა თქმა უნდ ავთანხმდები და დედას ვეუბნები,რომ სალომესთან წყნეთში ავდივარ 2 დღით,ისიც რა თქმა უნდა ზედმეტ კითხვებს არ მისვამს. უკვე პირველი ივნისია და ნიკას ველოდები,მირეკავს და მეუბნება რომ ნახევარ საათში გამომივლის და წავალთ იმ ბინაში სადაც ვაპირებთ 2 დღის გატარებას. იმდენად ვარ გახარებული არაფერზე ვფიქრობ,ტყავის პატარა რუგზაკს ვიღებ და აუცილებელ ნივთებს ვტენი შიგნით. ნახევარი საათი სწრაფად გადის და დაბლა ჩავდივარ,მანქანიდნ გადმოდის და მაგრად ვეხვევით ერთმანეთს. –ჩემო ლამაზო! –სახეს მიკოცნის და მეფერება –მომენატრე–ვუღიმი –ჩაჯექი წავიდეთ–თვალს მიკრავს და მანქანაში ვხდებით. უზომოდ ბედნიერი ვარ,როგორც იცის ხოლმე ჩემს ხელს თავისაში აქცევს და კოცნის.არაფერზე ვფიქრობ ბოლომდე ვენდობი მას. მალევე მივდივართ ბინაში. მყუდრო დ აკომფორტული ბინაა,პატარაა თუმცა კეთილმოწყობილი და სუფთა. –მოგწონს? –კი–ტავს ვუქნევ და ვუღიმი –სამზარეულოში გააქვს პარკები რომლებშიც მზა საჭმელები აწყვია. –წყალი უნდა გადავივლო თორე ისე მცელა ვიწვი,არ შემომიერთდები? –მე? არა,მე წამოსვლისას ვიბანავე–უხერხულობისგან ვიწვი აბა რა გეგონა კატო?! ბიჭს გამოყევი და 2 დღე მასთან აპირებ დარჩენას გგონია ერთმანეთს აკოცებთ და მშვიდად დაიძინებთ ერთ საწოლში? ვტუქსავ საკუთარ თავს.ნიკა ვანაშია და კიდევ კარგი ვერ მხედავს როგორ ვწითლდები.ჩანტას დივანზე ვდებ და ტელევიზორს ვრთავ,პულტს ხელში ვათამაშებ სულ არ მედარდება ახლა რა გადის. –კატო– ცოტახანში მესმის მისი ხმა –ხო ნიკა –პირსახოცი კარადაშია და შემომიტანე რა კარადასტან მივდივარ და სუფთა პირსახოცი გამომაქვს,კარებს ოდნავ ვაღებ და ხელიტ ვაწვდი პირსახოცს ისე რომ მას ვერ ვხედავ. –რა იყო პატარა,ჩემი გრცხვენია?–იცინის და პირსახოცს მართმევს თუმცა მაინც ტიტველი გამოდის ვანიდან და ჩემს წინ დგება –რასაკეთებ?–ტავს გვერდზე ვატრიალებ –რა იყო რა გაგიკვირდა? მიდი შენც გაიხადე უნდა დაგათვალიერო–იცინის –ჰა ჰა ჰა ძაან მეცინება–კოპებს ვკრავ და მისაღებში გავდივარ. ტრუსს იცვამ და ისიც მოდის და გვერდით მიჯდება. –ჩემი გერიდება? –ცოტა–ვიმანჭები და სირცხვილით ვიწვი –სულელო–მეხუტება და თავზე მოცნის თავიდან ყელზე ინაცვლებს და სველ კოცნას მიტოვებს,ყელიდნ მკერდისკენ მიიწევს,ისე ვარ სიამოვნებისგან გაბრუებული რომ არ ვაპირებ შევაწყვეტინო,ხელის ერთი მოძრაობით ახერხებს ჩემს კალთაში ჩასმას და ჩემს გაგჟებას განაგრძობს, მოკლე მთლიანი სარაფანა მაცვია,ხელებს ფეხებზე დაასრიალებს და თან მიჭერს დუნდულებე რაც უარესად მაგიჟებს.ვგრძნობ მისი საამაყო ადგილი როგორ იძვრის და იზრდება რაც კონტროლს მაკარგვინებს,მკერდიდან ტუჩებზე ინაცვლებს და გაგიჟებით მკოცნის,კაბას სწრაფად მხდის და ბიუსჰალტერისა და ტრუსის ამარა ვრჩები მის კალთაში,ცოტახანს მაკვირდება თვალებამღვრეული შემდეგ კი ისევ განაგრძობს მკერდიზე კოცნას,უკვე იმდენად ვარ სიამოვნებისგან გაბრუებული რომ ცოტაც და ალბათ ჭკუიდან შევიშლები.ბიუსჰალტერს ნელა მხდის,ემდეგ კი ტრუსსს ექაჩება თუმცა ძალას ვიკრებ და ვცდილობ არ გამაძროს. ხელში ავყავარ,ფეხებს წელზე მაგრად ვხვევ და საძინებელში შევყვარ,ისევ მის კალთაში ვარ და ცდილობს ტრუსი გამაძოს,ამჯერად წინააღმდეგობას არ ვუწევ,ხელით იმ ადგილს რომ ეხება სიამოვნებაც პიკს აღწევს და ვიკლაკნები,ერთიანად ვკანკალებ ასეთი სიამოვნება ჯერ არასოდეს განმიცდია საოცარი წამები იყო,თუმცა სიამოვნება სრულდება თუ არა მაშინვე ვიშორებ და აქოშინებული ვიფარებ ზეწარს შისველ სხეულზე. –კარგი დამშვიდდი–თვალებამღვრეული მეუბნება –არ მომეკარო ცოტახანს–აკანკალებული ძლივს ვახერხებ პასუხის გაცემას –როგორი იყო?–იღიმის –ნუ მეუბნები!–საშინლად მრცხვენია და თვალს ვერ ვუსწორებ –კარგი რატო გრცხვენია ჩემი? შენ უკვე ჩემი გოგო ხარ,ცემი მომავალი ცოლი და ჩემი არ უნდა გრცხვენოდეს.მოდი აქ–ჩემთან მოდის და თავის მაისურს მაცმევს.–დამშვიდდი კარგი? –მეხვევა და თავზე მკოცნის –აღარ გვინდა კარგი?–აქოშინებული ვთხოვ რომ იგივე აღარ განმეორდეს –ესე არ შეიძლება,მე ისე მტოვებ ხო?–ისევ იცინის–გაისწორა გოგომ თავისი და ვსიო აღარ უნდა–არ წყვეტს სიცილს და მეც მეცინება –ნუ მეღადავები–ვჩქმეტ მსუბუქად –ხომ მოგწონა? –კი–ტუცებს ვიჭამ და მეღიმება თუმცა თავს გვერდით ვწევ. მასაც ეცინება და სამზარეულოში გავდივართ,ვჭამთ,შემდეგ კი ტელევიზორს ვუყურებთ,დივანზე ვწევართ ის უკნიდან მეკვრის და ყელში მკოცნის. __________________________________________________ გამარჯობათ ცემო საყვარლებო,დაგიბრუნდით ახალი ისტორიით,ცოტა დავაგვიანე თუმცა ამის შემდეგ ვეცდები დღეში 2 თავი დავამატო.ეს ისტორიაც როგორც წინა საინტერესო და ჩახლართული იქნება,მოხარული ვიქნები თუ წაიკითხავთ. სიყვარულით ნიაკო! <3 |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.