-ხო დღეს შეგხვდები!
-
-იცი როგორ მომენატრე?! ბიჭებმა არაფერი არ იციან შენს შესახებ.
-
-კაი წავედი ახლა მე და მალე დაგიკავშირდები.-ნოე გაკვირვებული იყო. ვერ მიხვდა ის ელაპააკებოდა და ვის უნდა შეხვედროდა მიმი. ამის გასაგებად შევიდა მიმის ოთახში.
-აუუ რა სიცივეა რა არის ეს - დაიბუზგუნა მიმიმ და საწოლში შეწვა.
-საერთოდაც არა - ნოე.
-აუ რამე მაიკა და შარვალი მათხოვე რა შენი თორე მე არაფერი არ მაქ. -საწყალი თვლებით გახედა მიმიმ.
-წამოდი და შენთვითონ აარჩიე. -ნოე.
-კაი ოღონდ ხალთი მომეცი და გარეთ დამელოდე.-უთხრა მიმიმ. ნოემ ხალათი აიღო მას მიაწოდა და ოთახიდან გავიდა. მიმიმ ხალათი მოიცვა და გავიდა. მალევე შევიდნენ ნოეს ოთახში.
-აჰა აირჩიე რომელიც გინდა- უთხრა ნოემ და კარადა გამოუღო.
-ოჰო! რაიყო შენ გამზადებული იყავი აქით წამოსაასვლელად?
-გოგო ნუ გაქ მწარე ენა ! გაჩუმდი და აარჩი ! მე სადღაც ვარ გასასვლელი და მალე მოვალ.-თქვა ნოემ და ოთახი დატოვა. მიმიმ ბევრი ძებნის შემდეგ ძლივს ამოარჩია ტასაცმელი. ჯინსის ჩაჩაჩული შარვალი. შავი მაიკა და შავი ადიდასები. ნოეს სუნამო მისხა-მოისხა,რადგან ძალიან უყვარდა ბიჭების სუნამო და ყოველთვის ისხამდა იოს სუნამოებს. თმა ჩამოივარცხნა და ქვემოთ ბიჭებთან ჩავიდა.
-აპა რა შვებით ბიჭებო?
-რავი ტო არაფერს გამოვყრუვდით სახლში.-მიშო
-იცით 1 საათით უნდა გავიდე ვიგაცას უნდა შევხვდე და დავბრუნდები. ტირანმა თუ მიკითხა უთხარით გასულიათქო რა!-მიმი
-კაი და რამე ხომ არ ხდება?-გიო
-არაფერი უბრალოდ დიდი ხნის უნახავი ძმაკაცი უნდა ვნახო! -მიმი
-კაი ჭკვიანათ და მალე მოდი თორე ნოეს რა დააწყნარებს -მიშო
-კარგი! -თქვა მიმიმ და გარეთ გავიდა. გზაში ძმაკაცს დაურეკა.
-აპა ალექს რას შვები ხომ მოდიხარ?-მიმი
-კი უკვე ადგილზე ვარ!
-ძალიან კარგი მე მალე მოვალ ახლა გამოვედი გარეთ
-კარგი-ამით დამთავრდა მათი ტელეფონით საუბარი. მიმიმ ფეხს მოუჩქარა თან ისე უხაროდა რომ დიდი ხნის უნახავ ალექს ნახავდა რომ რავიცი. მოდით სანამ დრო გვაქვს ალექსზედაც ვიტყვი ერთ-ორ სიტყვას.
მოკლედ ალექსი და მიმი ტრუსიკის მეგობრებ არიან. ნუ ასე ეძახიან ისინი ერთმანეთს. ალექსი სვანია და აქ ცხოვრობ. მიმის იმის მერე არ უნახია რაც მამამისი გარდაიცვალა რადგან სვანეთში არ ჩამოდიოდა,ამიტომ ძალიან უხარია რომ ახლა ნახავს!
როგორციქნა მივიდა დანიშნულების ადგილას და ალქსიც გამოჩდა. რაც შეეძლო ჩქარა გაიქცა მონატრებული სხეულისკენ და მაგრად ჩაეხუტა.
-ვაიმეე არ მჯერა ალექს როგორ ხარ? -მიმის სიხარულის ცრემლები წამოუვიდა.
-კაი რა მიმიკო რა გატირებს ?-ტკბილი ხით უთხრა ალექსმა.
-სიხარულის ცრემლებია ჩემო ალექს სიხარულის.
-ხოდა ეგრე. რადროს ტირილია გოგო რამდენი ხანია არ მინახიხარ. რახდება შენსკენ ახალი?-ალექსი
-ოოო ჩმსკენ დიდი ამბებია.
-აპა ჩქარა დაფქვი- ეჭვისთვალით შეხედა ალექსმა
-რა და ვთხოვდები!
-რაა?! აი თურმე რატომ ხარ აქ. არ გამიკვირდა რომ დამირეკე და მითხარი სვანეთაში ვარო. ვინ აის ეგ ბედნიერი ჩემი ულამაზესი გოგო რომ მიყვება?!
-ნუ არის ერთი მერე გაგაცნობ. იცოდე ქორწილი უშენოდ არ ჩატარდება. აუცილებლად უნდა იყო. 15 -ში ქორწილია.
-ვახ ასე მალე?! და ხვალ რას შვები არ გუგუნებ?
-რავიცი აბა?- მხრები აიჩეჩა მიმიმ.
ალბათ ყველას დაგაინტერესათ რა ხდება ხვალ. რა ხდებადა ხვალ 28 სექტემბერს მიის დაბადების დღე აქ და 20ს ხდება. მართალია მიმის ეს დღე ყოველთვის განსაკუთრებით უყვარს და ყოველთვის აღნიშნავ ამ დღეს ,მაგრამ არიცის რა მოხდება ხვალ რადგან ნოესთან ერთად არის სახლში. ისიც კი არ იცის იცის თუ არა ნოემ რომ ხვალ დაბაების დღე აქ. მოკლედ ვნახოთ როგორ განვითარდება მოვლენები.

ალექსმა და მიმმიმ ბევრი ილაპარაკეს და დაიშალენ. მიმი სანამ სახლში მივიდოდა მანამდე იოს შეხვდა.
-აპა ძამიკო როგორ ხარ?-მიმი
-კარგად შენ?
-მეც კარგად. იც რა მინდა გთხოვო.
-კაი რას წელავ როდის მერე გერიდება ჩემზე რამის თქმა? - გაიკვირვა იომ
-ნუ ეგეც არი . მოკლედ რა ფული მჩირდება რაღაც პროდუქტები უნდა ვიყიდო.
-აქა აიღე!- უთხრა იომ და საფულედან 50 ლარიანი ამოიღო.
-მადლობა იო! - უთხრა მიმიმ და ლოყაზე აკოცა.
-კაი ჭკვიანად და მე მეჩქარება უნდა წავიდე - უთხრა იომ , მანქანაში ჩაჯდა და ადგილს ალევე მოწყდა. მიმიც მაღაზიაში წავიდა სააჭირო პროდუქტები იყიდა და სახლში დაბრუნდა. სახლის კარებთან როცა იდგა უკვე 9 საათი იყო. კარები შეაღო და გამწარებლი ნოე შემოეგება .
-სად იყავი გოგო ამდენი ხაანი? ვერ დამირეკე მაინც? იცი რამდენი ვინერვიულე სადმე ხომ არ დაიკარგათქო?-მიაყარა ნოემ კითხვები
-რაიყო ახლა აქ სანერვიულო?! ხომ ვუთხარი ბიჭებს ძმაკაცს უნდა შევხვდეთქო? თან ისიც არ დაგავიწყდეს რომ მე სვანი ვარ და ყველა ქუჩა კარგად ვიცი.-აუღელვებლად თქვა მიმიმ და პროდუქტები სამზარეულოში შეიტანა.ნოეც გაყვა.
-ვისთან იყავი?-ნოე
-ძმაკაცთან
-რატომ?
-მიტომ
-მე რატომ არ მითხარი?
-რა საჭირო იყო?-ასე მოკლედ პასუხობდა მიმი ნოეს კითხვებს , რითინაც ნოეს ნერვებს უშლიდა.
-ნუ გადამრევ გოგო მითხარი სასწრაფოდ ვისთან იყავი!-ბრძანებლული ტონი შეერია ნოეს ლაპარაკში.
-რა შენი საქმეა მე ვის შევხვდი და რატომ?
-არ დაგვიწყდეს რომ შენ ჩემი საცოლე ხარ და ყველაფერი უნდა ვიცოდე შენს შესსახებ.
-დროებითი საცოლე. 6 თვეში ერთმანეთს დავშორებით და ყველააფერი წარულში დარჩება.
-და ამ 6 თვეში უნდა ამიჯერო და ყველაფერი უნდა შემითანხმო!
-შანსი არაა!
-რატომ ვითომ?
-იცი მე ყოველთვის ისე ვცხოვრობ როგორც მე მინდა. არასდროს არავის არ ვუბარებ ანგარიშებს. შენ წარმოიდგინე და იომაც არ იცოდა მე რას როგორ და სად ვაკეთებდი,ამიტომ მეტი საქმე არ მაქ ახლა შენ დაგემორჩილო და ანგარიშები გაბარო სადდ და ვისთან მივდივარ. -გაბრაზებულმა თქვა მიმიმ .წასვლა დააპირა როცა ნოემ ხელი დაუკავა და თავისკენ შეატრიალა.
-მოგიწევს მიმი მოგიწევს.
-არაფერიც- ეს თქვა მიმიმ და ახლიდან გაბრაზებული გავარდა. იქვე ახლოს მისი საყვარელი ადგილი იყო სადაც როცა სვანეთში ცხოვრობდა ყოველთვის მოდიოდა,ამიტომ იქ წავიდა. იქვე სკამზე ჩამოჯდა და ფიქრი დაიწყო თუ რა იქნებოდა მომავალშშში. ამ დროს კი ვიგაცა გვერდით მიუჯდა. მიმიმ გახედა და რას ხედავს.
-აუუ ისევ შენ?! აქ მაინც დამასვენე! -მიმი
-იცი ეს ადგილი ძალიან მიყვარს და ყოველთვის აქ მოვდივარ როცა რამეზე ფიქრი მჭირდება. ამიტომაც ვარ ახლა აქ - ნოე
-რა დამთხვევაა.
-მეტყვი რაზე ფიქრობ?
-მომავალზე. ნეტა რა მოხდება შემდეგ?
-აზრზე არვარ მაგრამ დავიცადოტ და გავიგებთ -ნოე
-ნამდვილად ღირს დაცდა!-მიმი
-შეიძლება ერთი კითხვა დაგისვა და ადამიანურად მიპასუხო?-ნოე
-შევეცდები ოღონდ შნც უნდა მიპასუხო ერთ კითხვაზე.
-კარგი. ანუ ვინ არის შენი ძმაკაცი და რატომ შეხვდი დღეს?
-ეგ ორი კითხვაა-მიმი
-კარგი რა -დაიბუზღუნა ნოემ
-კაი ხო. დღეს ჩეი ბავშობის მეგობარს შევხვდი,რომელიც რაც მამაჩემი დაიღუპა მის შემდეგ არ მინახია და ძალიან მომენატრა.
-ვააა. ეგ არ მიფიქრია. კარი ახლა შენი ჯერია.
-რატომ გინდა გაიგო მე როდის რას ვაკეთ? ანუ რატომ გინდა მაკონტროლო?
-იცი დღეს როცა სადღაც წახვედი და არ ვიცოდი სად რამდენი ვინერვიულე? რამდენი რაღაც არ ვიფიქრე?! შენ თუ 6 თვის განმალობაში ჩემი ცოლი უნდა იყო მე ვალდებული ვარ შენზე ვიზრუნო. ყოველი შენი ნაბიჯი უნდა ვიცოდე რომ შენი დაცვა შევძლო.
-:დ შენ წაროიდგინე და შენი დაცვა არ მჭირდება.-ჩაიცინა მიმიმ
-აუუ შენ სადმე სიმწარე რომ არ გაურიო არ შეგიძლია რა
-ესვარ რაც ვარ. კარგი წავედიტ ახლა ხვალ დიდი დღეა დიდი! -მიმი
-რატო რახდება?-გაიკვირვა ნოემ
-რა შენი საქმეა? -ეენა გამოუყო მიმიმ. ეს დღე ამით დამთავდა. მეორე დღეს მიმის თქვენ წარმოიდგინეთდა 1 საათზე გაეღვიძა რაც ძალიან გასაკვირი იყო. მოემზადა და ოთახიდან გავიდა. ყველა ოთახი დაათვალიერა და ნოეს ოთახში როცა შევიდა მის გაოცებას საზღვარი არ ქონდა.