როცა გიყვარს...
სკოლის დერეფანში ვიდექი, როცა კოსტა შევამჩნიე მორიგ გოგოსთან ერთად. ცეცხლი მომეკიდა გავწითლდი, მეწყინა, მეტკინა, გავბრაზდი მაგრამ რა მექნა მისთვის მხოლოდ მეგობარი ვიყავი, რომელიც დასავით უყვარდა. თუმცა მის სიყვარულს მე იგივეთი ვერ ვპასუხობდი. მიყვარდა მთელი არსებით, არა როგორც ძმა არამედ როგორც მამაკაცი რომელთანაც შემეძლო მთელი ცხოვრების გატარება. მისი ყველა ნაწილი მიყვარდა შემეძლო უსასრულოდ მეყურებინა როცა ფეხბურთს თამაშობდა, თუმცა ჩემი სიყვარული უიმედო იყო რადგან მე მისთვის მხოლოდ მეგობარი ვიყავი. როგორც იქნა შემამჩნია, გოგო თავიდან მოიშორა და ჩემსკენ წამოვიდა.
-როგორ ხარ ნასია?-ღიმილით მომიკითხა და შუბლზე მაკოცა
-კარგად შენ?-ვკითხე ღიმილით და წეღანდელი წყენა არ შევიმჩნიე
-კარგად სად არიან დანარჩენები?-კოსტა
-მოვლენ ალბათ მალე-ტაისია
***
იმდენი გელაპარაკეთ კოსტაზე დამავიწყდა მეთქვა რომ ტაისია და კოსტას საერთო სამეგობრო წრე ყავთ სულ შვიდნი არიან. სამი გოგო ტაისია ჩათვლით. ნინი, თეკლა, და ტაისია. ბიჭები კი ექვსნი არიან. საბა ტაისიას ძმა, ლაშა, დუდა და კოსტა.
საბამ და გოგოებმა იციან რო ტაისიას ბავშვობიდან უყვარს კოსტა. გოგოებს ტაისიამ უთხრა, როდესაც კოსტა მორიგ გოგოსთან ერთდ დიანახა და ცრემლები ვერ შეიკავა, ხოლო საბა მიხვდა მისი დის გასაჭირს, თუმცა არაფერს არ იმჩნევდა უნდოდა მის დას მისთვის ეთქვა და არ დაეძაბა.
***
ტაისია კოსტა იმ დის მაგივრობას უწევდა რომელიც არ ყავდა, ამიტომაც მისთვის სხვა თვალით არასდროს არ შეუხედია. უფრთხილდებოდა და მისთვის ყველაფრის გაკეთება შეეძლო.
ეძინა ტაისიას და სიზმრებშიც არ ასვნებდა კოსტა ესიზიმრებოდა, როგორ უხსნიდა სიყვარულს. თუმცა მლევე გაიღვიძა და რეალობაში დაბრუნდა. მოემზადა ჩაიცვა და ქვევით ჩავიდა, სადაც მთელი ოჯახი საუზმობდა. უხმოდ მიუჯდა მაგიდას საბას გვერდით.
-მამას პრინცესა როგორ ხარ?-ნიკა
-კარგად მა შენ?-გიჟდება მამამისზე და თავის ძმაზე. დედა მის მშობიარობას გადაყვა. მას მერე საბა ზრდის. ექვის წლის იყო პატარა და რო მიუყვანეს. ახსოვს როგორ ელოდებოდა პატარა დას, ახსოვს როგორ არიგებდა მამა რო მისი და უნდა დაეცვა. მას შემდეგ არ მოშორებია ტაისიას. ეხლა კი როცა ესეთს ხედავდა გული სტკიოდა ნერვები ეშლებოდა მის დას რო ვერ შველოდა.
-მეც კარგად მამას პრინცესა-ნიკა
-მე გაგიყვან სკოლაში-საბა
-კაი მაშინ წავიდეთ ხო?-ტაისია
მალევე მივიდნე სკოლასთან. სანამ გადავიდოდა ტაისია შუბლზე აკოცა და გადაუშვა.
კლასში ისე ავიდა არ შეხვედრია კოსტა მისი ნახვის იმედი მხოლოდ კლასშიღა ჰქონა არც იქ დახვდა, მოწყენილი მიუჯდა გვერდით ნინის.
-რას შვები?-ნინი
-რავი არ გინახავს ბიჭები?-ტაისია
-ბიჭები თუ კოსტიკო?-სიცილით ჰკითა ნინიმ
-ოოო ნუ სულელობ სერიოზულად გეკითები-ტაისია ლოყებაწითლებული იჯდა. ვერ შეჩვია ამ თემაზე ხუმრობას, იმისდა მიუხედავად რომ მეგობრები ხშირად ეხუმრებოდნენ.
-არ მინახავს, როგორ არის ნიკა ბიძია?-ნინი
-ნიკა ბიძია თუ საბა?-ეხლა ნინი გააწითლეს
-უიმე რაში მაინტერესებს როგორ არის ის ხისთავიანი-ნინი
-კარგად არის ორივე-სიცილით უპასუხა ტაისიამ და ამ დროს შემოვიდა კოსტაც გოგოებს თვალი ჩაუკრა და უკან დაჯდა. ზარის დარეკვის შემდეგ ეგრევე მივიდა კოსტა გოგოებთან გადაკოცნა ორივე, ტაისია რაღაც სხვანაირად, უცნაურად აკოცა არც ლოყაზე და არც ყელში.
-როგორ ხართ გოგოები?-კოსტა
-კარგად შენ რას აპირებ ხვალ?-ნინი
-ჩვენ პონტში რა ჩემთან წყნეთში ავიდეთ-კოსტა
-ხო ძაან კაი ისიც იქნება?-ნინი
-ვინ ის ნინი?-კოსტა
- ვითო ვერ ხვდება გვანცუკა-სახის მაჭვით უპასუხა ნინიმ
-იქნება ხო- კოსტასაც გაეცინა ნინის საქციელზე, თუმცა ტაისია იდგა მოწყენილი. ნინიმ გავიდა ამიტომაც დარჩნენ მარტო
-რა გჭირს ფერია რაღაც უხასიათოდ ხარ?-კოსტა
-არაფერია შიძლება ხვალ ვერ წამოვიდე ბევრი სამეცადინო მაქ-ეს საიდან მოიტანა თვითონაც ვერ ხვდება მაგრამ რა ქნას ვერ უყურებს მთელი საღამო კოსტას და გვანცას ერთად.
-ხო არ ღადაობ შენ თუ არ იქნები დავჯდები მეც ჩმორივით სახლში-ეტყობა ძაან ეწყინა კოსტას
-კაი რა ჩემს გამო ხო ვერ ჩაშლი მართლა ბევრი სამნეცადინო მაქ თუ მოვასწარი ამოვალ გვაინ-ტაისია
-თუ კი არა წამოხვალ მე მოგაკითხავ რვაზე მზად დამხვდი-კოსტა
იცოდა ტაისია რო არ წავიდოდა, თუმცა მაინც დაჰპირდა.
საღამოს გოგოები იყვნენ ტაისიათან
-ეს არ მოდის ხვალ წყნეთში-ნინი
-ეე რატო?-თეკლა
-ის გველი მოდის და მაგიტო-ნინი
-ხო პროსტა ვერ ხვდება რო პირიქით უნდა წამოვიდეს და კოსტას თავი ვიღც ბოზს არ უნდა დაუთმოს-გაცხარებული იყო ნინი
-მე რა უნდა ვქნა უყვარს კოსტას-ტაისია
-უყვარს არა ის ნაშაა რა-ნანკა
-უბრალოდ არ მინდა წამოსვლა ვერ ვუყურებ ერთდ-ტაისია
-მაშინ არც ჩვენ წავალთ შენ თუ არ იქნები რა გვინდა იქ ჩვენ-ნინი
-ხო არ გაგიჟდით ჩემს გამო თქვენ რატო არ უნდა წახვიდეთ-ტაისია
ამ დროს შემოვიდა საბაც
-ვაა ჩემი ყველა ჩემი გოგო ადგილზეა-საბა
-მოვიდა იდიოტი-თავისთის ჩაიბურტყუნა ნინიმ
-გველის სისინი მომესმა ხო?-საბა
-ეს ნახე რა გველები შენსკენ მოიკითე-ნინი
-რაღა შორს წავიდე აქ არ ხარ?-ირონიული ღიმილით ელაპრაკებოდა საბა და ნინის აგიჯებდა
-მორჩით ეხლა ორივე-ტაისია
-კაი ხო ბიჭები მოდიან და გაშალეთ რა სუფრა-საბა
-ფუუ რა ლოთები ხართ რა-თეკლა
ბუზღუნით წამოდგნენ გოგოები და შევიდნენ სამზარეულოში, საბა კი ტელევიზორთან იჯდა და ფეხბურთს უყურებდა.გოგოებმა სუფრა გაშალეს და ბიჭებიც მალე მოვიდნენ. მათი ბიჭების გარდა სხვებიც იყვნენ.
-ვა ვა ნახე რა სუფრა დაგვახვედრეს გოგოებმა-ლაშა
კოსტა არ ჩანდა მხოლოდ, თუმცა მოწყენილი არ იყო რადგან არ აძლევდნენ გოგოები მოწყენის საშუალებას. აივანზე გავიდა, ფიქრობდა მასზე და კოსტაზე და იაზრებდა რო კოსტასთან არანაირი შანსი არ ქონდა და მისი სიყვარული დიდ ტკივილს აყენებდა, თუმცა მაზოხისტურად აგრძელებდა მის სიყვარულს.მალევე იგრძნო რო მარტო არ იყო თუმცა კოსტა არ იყო მის სურნელს ათას კაცში გაარჩევდა.
-რატო ხარ მარტო?-საბას მეგობარი იყო და ასევე კოსტასთან ერთად თამაშობდა და იცნობდა
-მარტო ყოფნა მინდოდა-ტაისია
-იმედია ხელს არ შეგიშლი-გეგა
-არა რას ამბობ? როგორ არის შენი და?-ტაისია
-კარგად არის სწავლობს უკვე პირველ კურსზე-გეგა სიგარეტი ამოიღო და ტაისიასაც მიაწოდა
-არა მადლობა არ ვეწევი-ტაისია
ბიჭს მეტი არ გაუგრძელებია, რადგან ტაისია ოთახში დაბრუნდა სადაც კოსტა მოსული დახვდა მარტივად იპოვა ტაისია თვალებით და გაუღიმა, თუმცა აივნიდან გამომავალი გეგას დანახვისას გამომეტყველება შეცვალა და მათკენ წავიდა
-როგორ არის ჩემი ფერია?-გეგა
-კარგად ვარ-ცივად უპასუხა,რადგან სამზარეულოდან გამომავალი გვანცა დაინახა
კოსტამ ხელი მოხვია, თუმცა ტაისიამ უხეშად მოიშორა და გოგოებისკენ წავიდა.
ნინი გალეწილი მთვრალი იყო და ასევე გალეწილ ლაშას აჭარულს ეცეკვებოდა, როცა ორივე დაიღალა გაჩერდნენ და სმა განაგრძეს. კოსტა და გვანცა მალე გაიპარნენ ეს მხოლოდ ტაისიამ შეამჩნია და ისიც სასმელს მიეძალა.
მეორე დილით ვის ვისზე ეძინა ვერ გაარკვევდი, მხოლოდ ტაისია იყო თავის ოთახში მალევე აყარა ყველა და გაყარა სახლიდან თვითონ კი სკოლაში წავიდა. კოსტაა არ გამოჩენილა დაბადების დღე ჰქონდა და სკოლაში მოვიდოდა. სამაგიეროდ სკოლის მერე გეგა დახვდა.
-გეგა აქ რა გინდა?-ტაისია
-შენი ნახვა მინდოდა?-გეგა
-რამე მოხდა?-ტაისია
-არა არაფერი მინდოდა ყავაზე დამეპატიჟე-გეგამ ღიმილით შესთავაზა
-არ შემიძლია..-ტაისია გაგრძელებას აპირებდა თუ რატო ვერ წავიდოდა, თუმცა გეგამ იმდენი თხოვა დათანხმდა მყუდრო კაფეში ისხდნენ
-მომიყევი შენზე რამე-ტაისია
-რა მოგიყვე მკითხე და გიპასუხებ?-გაიცინა გეგამ
-რა ვიცი ფეხბურთის გარდა რას საქმიანობ?-ტაისია
-ვსწავლობ მეორე კურსზე ვარ ბიზნესის ადმინისტრირებაზე-გეგამ ტაისიას გაოცებულ სახეს რო შეხედა მიუხვდა რაზეც ფიქრობდა გაეცინა
-შენც ფიქრობ რო ფეხბურთელები გაუნათლებლები ვართ?-გეგა
-ხო რა კოსტაც არ იკლავს თავს სწვალით და მაგიტომ მისთვის მხოლოდ ფეხბურთია-ღიმილით საუბრობდა კოსტაზე სხვანაირად არც შეეძლო. ეს არც გეგას გამოჰპარვია
-შენ რაზე გინდა ჩაბარება?-გეგა
-სამედიცინოზე-ტაისია კიდე დიდიხანი იყვნენ ერთად ვერც შეამჩნია რო უკვე მოსაღამოვდა და არცერთი წუთით არ გახსენებია კოსტა. ახლაც უყვებოდა გეგა როგორი ცელქი ბავშვი იყო და ტაისიაც ღიმილით უსმენდა, საუბარი ტაისიას ტელეფონის ხმამ შეაწყვეტინათ ტელეფონზე მომღიმარი კოსტას სახის დანახვაზე თითქოს რეალობაში დაბრუნდა
-გილოცავ კოსტა ყვლეფერს საუკეთესოს გისურვებ შენს საყვარელ ადამიანებთან ერთად-ტაისი
-მადლობა ჩემო ფერია სად ხარ ხო გითხარი მოგაკითხავთქო ჩამო ქვევით გიცდი?-კოსტა
-კოსტა მართლა არ მცალია-ტაისია
-ტაისია რატო ატრაკებ ხო იცი რო შენს გარეშე დაბადების დღე კი არა სიცოცხლე არ მინდა-კოსტა
ტაისიას ამ სიტყვების მოსმენის დროს ცრემლი ჩაუდა თვალებში იცოდა ამ ყველაფერს, როგორც მეგობარს ისე ეუბნებოდა და ეს ანადგურებდა
-კარგი ხო მოვდივარ ოღონდ ჩემით მოვალ არ ვარ სახლში-ტაისია
-სად ხარ? მითხარი მოგაკითხავ-კოსტა
-კოსტა არ ვარ მარტო-ტაისია
-ნასია ვისთან ერთად ხარ?-ხმაში სიბრაზე შეეპარა
-გეგასთან ერთად ვარ ყავას ვსვავთ-ტაისია
-ხოდა მაშინ ორივე წამოდით-ეგრევე გათიშა ტელეფონი კოსტამ
-კოსტასთან მიდიხარ?-გეგა
-ხო შენც?-ტაისია
-ხო მაშინ ერთად ავიდეთ ხო?-გეგა
-კარგი ოღონდ ჯერ საჩუქარს ავიღებ ხო-ტაისია
-რა პრობლემაა.
ერთად წავიდნენ. ტაისიას სახლისკენ აიღეს კოსტას საჩუქარი და წავიდნენ იოსებიძისკენ.
კარები დაბღვერილმა კოსტა გაუღო.
-გილოცავ ჩემო სიცოცხლე ყველაფერს საუკეთესოს გისურვებ ეს შენ-ტაისიამ მიაწოდა საჩუქარი
-გილოცავ ძმაო -გეგა
-მადლობა თქვენ ორი საიდან ერთად?-კოსტა
-ერთად ვიყავით კაფეში, როცა დაურკე ტაისია და წმაოვედით რა-კაი ჭორიკანა ქალივით ჩამოარაკრაკა გეგამ და კოსტას გაღიმებულმა გადახედა ამ დროს კი კოსტა ტაისია უყურებდა, რომელსაც თავი დახრილი ქონდა თითქოს ვინმე მოეკლას ისე. გეგა ოთახში შევიდა ტაისიაც გაყოლას აპირებდა, თუმცა კოსტას ხელმა შეაჩრა
-ამაზე ვილაპრაკებთ-ყურთან დასჩურჩულა კოსტამ და ისიც გეგას მიჰყვა. ტაისია კი სააბაზანოში შევიდა ცივი წყალი შეისხა და ისე დაბრუნდა ძალიან ბევრნი იყვნენ ის გოგოებისკენ წავიდა, ფანჯარასთან იდგნენ
-რას შვებით?-გოგოები გადაკოცნა ტაისიამ
-გვეგონა არ მოხვიდოდი-ნინი
-ხო დამირეკა და დაიწყო რაღაცეები და მოვედი რა-ტასია
-გეგასთან ერთად რო მოხვედი სად ნახე?-თეკლა
-კაფეში ვიყავით -ტაისია
-რააა კაფეში იყავი სიმპატიურ გეგასთან ერთად და არაფერი არ გითქვავს დროზე მოყევი ყველფერი-ნინი
-რა მოვყვე დამპატიჟა და წავედი- ტაისია
-ისე ძალიან კარგი ბიჭია, იმ მიუხვედრილს კი ჯობია და რაც მთავარია მოსწონხარ-ამ დროს გავიგეთ კოკას ხმა საშინლად დავიბენი და ავწითლდი
-ვის მოსწონხარ ნასია?-ხმაშიც კი იგრძნობოდა დაძაბულობა, თუმცა არა იმის რომ მის საყვარელ ქალს სხვამ დაადგა თვალი არამედ მის მეგობარს, დას სხვა თვალით შეხედეს
-არავის ხო იცი როგორები არიან იგონებენ რა ღაცეებს-მივხვდი როგორ უნიჭოდ ვიცრუე
-არაფერსაც არ ვიგონებთ ვერ დაინახე როგორი თვალებით გიყურებდა-აგრძელება თავისას ნინი
-ნინი გეყოფა-თვალები დავუბრიალე, თუმცა უშდეგოდ
-იტყვით ახლა რა ხდება?-შეუვალი იყო კვლავ კოსტა
-რადა გეგას გულში ჩაუვარდა ჩვენი ტაისია-ყბები დაეჭიმა კოსტას
-შენ..შენ მოგწონს ნასია?-მის ხმაში იგრძნობოდა თითქოს უნდოდა მეთქვა არაო მაგრამ ახლა უკვე ჩემი დრო იყო
-რავიცი ცუდი ბიჭი არ არის-თავჩახრილმა ვუპასუხე
-ხოო ცუდი ბიჭი არა არის თუმცა შენ უკეთეს იმსახურებ-თვალი ჩამიკრა და გაგვშორდა გვანცას დახვდა
-იდიოტიი ფუუ აიიი შტერიაა ამ ხელა კაცი-თეკლა
-გეყოფათ ეხლა რადგან არ ვუყვარვარ მაგიტოა შტერი ?-ტაისია
-ზუსტადაც შენისთანა გოგო ხელიდან გასაშვებია?-ვერ ჩერდებოდა ნინი
-კარგი რა გაჩერდი და მიხედე საბას დღეს მითხრა კოსტას დაბადების დღეზე გოგო უნდა ამოვიყვანო მინდა გაგაცნოთო-ტაისია
-ის ვინმე ნაშა იქნება-უდარდელად ჩაილაპარაკა ნინიმ
-არა მეც ეგრე ვუთხარი და არა რის ეგეთი სერიზულად ვფიქრობო-ამის გაგონებაზე ფერები შეეცვალ ნინი
ამოვიდა საბა ძალიან ლამაზ გოგოსთან ერთად თუმცა უნდა ვაღიაროთ ჩვენ ნინის ვერ ჯობდა. ნინი ამის დანახვაზე უფრო უმატა დალევას და ბოლოს ვის ეცეკვებოდა აზრზე არ იყო. კოსტას გუნდელთან ერთად ცეკვავდა, რომელიც ურცხვად დატარებდა ხელებს ნინის წელზე. ამ ყველაფერს შორიდან უყურებდა საბა. როცა უცნობის ხელბმა ნინის საჯდომზე გადაინახვა ვეღარ მოითმინა მივარდა მოცეკვავე წვყვილს. ნინი გამოგლიჯა და გიჟივით გავარდა გარეთ მანქანაში ჩატენა ნინი
-რას აკეთებ ცხოველო სად მიგყავარ გააჩერე მანქანა-ბოლო ხმაზე კიოდა ნინი საბა კი ყურადღებას საერთოდ არ აქცევდა მშვიდი სახით მართავდა მანქანას
-არ გესმის რას გეუბნები გააჩერე მანქანა რა უფლებით წამომივანე საერთოდ ვინ ხარ თავს ამდნეის უფლებას რომ აძლევ-ნინი
-იქნებ ცოტა ხანი გაჩუმდე და დაიძინო დიდი გზა გვაქ გასავლელი დაიღლები-ისე საყვრლად უთხრა საბა კინაღამ არ დაემორჩილა და არ მინაბა თვალები
-შენ სულ გაგიჟდი? რას ნიშნავს გრძლი გზა გვაქ გასავლელი სად მიგყავარ?-უკვე ცრემლებს ვეღარ იაკვებდა ნინი
-სვანეთში-საბა
-რა გვინდა სვანეთში?-ნინი
-მოგიტაცე უკვე ჩემი ცოლი ხარ-ღიმილით უპასუხა საბამ ნინი კი კიდევ შოკში
-არ მიყვარხარ- ესღა უთხრა ნინიმ
-აბა ვინ გიყვარს ბაჩო?-ირონიული ღიმილით გაახსენა ერთერთი თაყვანისმცემელი
-მართლა მომიტაცე?-ნინი
-ხო აბა- ეცინებოდა საბას მის ბავშვურ გულუბრყვილობაზე
-გიყვარვარ?-პირდაპირ კითხა ნინიმ საბამ კი გაოცებული ღიმილით გამოხედა ნინის და მის იმედიან თვალებს რო შხედა ღიმილით მიუბრინდა საჭეს და უთრა
-მიყვარხარ!-საბა
-მეც მიყვარხარ-გახარებულმა აკოცა ნინიმ ლოყაზე
ამ ორს ერთამეთი ბავშვობიდან უყვართ, თუმა არცერთი არ აღიარებდა. სულ ერთმანეთის ნერვების მოშლაში იყვნენ.