ყუთში იდო ულამაზეესი და უდიდესიი კრემისფერი დათუნია, მაშასაც კი სწვდებოდა. აღარ იცოდა როგორ გამოეხატა მაშას ეს ემოციები, მივარდა და მთელი ძალით ჩაეხუტა სანდროს.
-მიყვარხარ
-მეც
ყველა ტაშს უკრავდა ყვიროდნენ, უხაროდათ, ყველაზე მეტად კი ლიზა იყო გახარებული, ასეთი ბედნიერი მაშა არასდროს უნახავს. მაგიდას მიუსხდნენ, ზოგი ლაპარაკობდა, ზოგი ჭამდა, ზოგი ჩაფიქრებული იჯდა.
-სანნ საბა გიო და იოანე სადაარიან?-ჰკითხა მაშამ
-მოვლენ პატარავ, საქმე ქონდათ.აუცილებლად მოვლენ
ვიჯექი და ვუყურებდი თუ როგორ აბედნიერებდნენ ერთმანეთს , ორივეს გაბრწყინებული სახე ქონდა და ერთმანეთს უყურებდნენ. აი ასე უბრალოდ იჯდნენ და უყურებდნენ ერთმანეთს. მაშასა და სანდროს სიყვარულზე ლეგენდები დადიოდა თბილისში, ყველას შურდა მათი სიყვარულის, სანდრო ერთი უმაგრესი და უსაყვარლესი ბიჭია მაღალი, თხელი ტუჩებით, შავგრემანი და ულამაზესი ცისფერი თვალებით. მაშა კი ქერა თმითა და მწვანე თვალებით გამოირჩეოდა და ქონდა ძააალიან მაგარი ტანი. ისინი მე მაბედნიერებდნენ, მეტი მათ გარდა არავინ აღარ მყავს.
ზარი ტელეფონზე
-ხო ინგა
-კარგად ერთობი დეიდული? -მკითხა დეიდაჩემმა
-კი დეე ძალიან კარგად, ვუყურებ და ვტკბები სანდროს და მაშას.
-მომიკითხე ორივე და მიულოცე ჩემმაგივრად მაშას
-აუცილებლად, დაახლოებით საათ ნახევარში მოვალ სახლში , შეგიძლია არ დამელოდო და დაიძინე.
-ხოიცი რო დაგელოდები, მიდი აბა გაერთე
-კაი დეე- ვუპასუხე და გავუთიშე.
კარი შემოარო საბამ. საერთოდ ვიცნობდი მაგ ბიჭს მაგრამ გაკვრით ლიზამ გამაცნო, გიოსაც ვიცნობდი, ვმეგობრობთ, მაგრამ ბოლოს როდის ვნახე აღარმახსოვს. მაგრამ უკან ვიღაც ბიჭს მოვკარი თვალი, რომელსაც არვიცნობდი, მაღალი მუქი ქერა ბიჭია და ზღვისფერი თვალები აქვს, მარწყვისფერი ტუჩებით. ყველა ნაწილი ლამაზი ქონდა.
-ვაა ჩემიი ძმები მოვიდნნეენ -შეჰკივლა მაშამ
- გილოცაავ მაშკაა, ხოიცი როგორ მიყვარხარრ- უთხრა საბამ და რაღაც ყუთი გაუწოდა
-მადლობა საბა, მეც ძაან მიყვარხარრ, რასაჭირო იყყოო
-გილოცავვ ჩემო ლამაზოო, ბედნიერებას გისურვებ ჩემ ძმაკაცთან ერთად- ჩაიცინა გიომ და რაღაც პარკი გაუწოდა.
-მადლობა გიუშ-უთხრა მაშამ
-ეე იოო ჩამოხვედიი? როგორ მომენატრეე ბიჭოო- გაუხარდა იოანეს დანახვამ მაშას
-ჩემო გოჭუნი, გილოცავ დაბადებისდღეს, სიხარული, სიყვარული ყველაფერს ერთად, ძაალიან მიყვარხარ-უთხრა იოანემ და შანელის პარკი გაუწოდა
- დიდი მადლობა, ეე ეს რაარისს შანელიი? პარიზში იყავი ხო შე დამპალოო
-დიახაც, მაგრამ მაგას შევეშვათ დღეს ხო შენი დაბადებისდღეა წამო გავერთოთ
-წამოო შეე მოგზაურო-ჩაიცინა მაშამ
-ვუი მაშ ხოიცი რო მალე უნდა წავიდე შეხვედრა მაქვს, ხოარ გეწყინებაა?-უცებ შეეცვალა ხასიათი იოანეს
-ნუ თუ აუცილებელია როგორ არაა-ჩაიცინა მაშამ
ახლა უკვე სრული შემადგენლობით დავჯექით და დავიწყეთ მხიარულობა. ჩაირთო სიმღერები, როგორ ყოველთვის პირველივე რომელსაც ვერვიტან ის ჩაირთო „პაპიტო“, შემდენ the weeknd-the hilss, Take me to church, და ასე გადიოდა დრო.
-ლიზ შენ არიცნობ ხო იოანეს?-მკითხა მაშამ
-ა არა მაშკა-გავუღიმე მაშას გვერდით მდგომ იოანეს
-მაშ გაიცანი ეს იოანეა, იო ეს ლიზაა ჩემი საუკეთესო დაქალი
-სასიამოვნოა
-ჩემთვისაც-და უცებ შიგნიდან რაღაც ვიგრძენი. ნუთუ მომეწონა? არა არა არიფიქრო.
-კარგი მე გავალ თქვენის ნებართვით- თავი დაგვიკრა იაონემ.
-აბა ჰე გოჭ-მიაძახა მაშამ
-აუ გოგო ეს ახალია სანდროს ძმაკაცებიდან?-ვკითხე დაინტერესებული
-არა გოგო ძაან ძველია პროსტა იქით აქეთ დადის, ბერლინში იყო, მერე პარიზში ყოფილა ახლა გავიგე.
-საყვარელია-სიმხურვალე ვიგრძენი ლოყებზე
-გოგო მილიონერი მამა ყავს, აი ძაან მაგარი კაცია გია ქვია. დედაც ძაან მაგარი ქალი ყავს.
-რამდენი წლისაა?
-20-გაეცინა მაშას
-შეყვარებული ყავს?
-დაკითხვა In action?-იცინოდა მაშა-არამგონია, რადგან აქეთ იქით უწევს სიარული ხან ბერლინშია, ხან ჩინეთში, სიმართლე გითხრა გოგოები არ იტაცებს. მაგრამ გოგოს თუ შეხედა ესეიგი ის გოგო ან პრინცესა უნდა იყოს ან მზეთუნახავი, ან შენ-გაეცინა მაშას
-ნუბოდიალობ გოგო-ავყევი მეც.
ჩაირთო წყნარი სიმღერები. ისეთი გრძნობით ვუყურებდი თუ როგორ ცეკვავდნენ სანრო და მაშა , ხელიხელგადახვეული და რაღაცას ჩურჩულებდნენ. გული სითბოთი მევსებოდა მათი შემხედვარე. ეს ხომ ჩვენი ოცნება იყო, დიდი ბედნიერება ცხოვრებაში, მას აუსრულდა ეს ოცნება, მე კი ველოდებოდი ჩემი ოცნების ახდენას. მაგრამ მათი ბედნიერებაც მყოფნის ბედნიერებად.
მინდოდა უფრო კარგად გამეცნო იოანე, მივედი და ახლოს დავდექი. ვითომც არაფერი, გააგრძელა მის iphone 6s თუ 7-ყურება.( ტელეფონებში ვერ ვერკვევი, ყველაზე კარგი ტელეფონი რაცმქონია პატარა ნოკიაა, რადგან ტელეფონის ყიდვის საშუალება არ მაქვს) რაღაცას წერდა ან ვიღაცას გამწარებული. ძალღონე მოვიკრიბე და..
-კარგი დაბადებისდღეა არა?- მთლიანად გაწითლებული ვუთხარი
-კი ძალიან-გამიღიმა.
-კარგი.. არ გინდა ვიცეკვოთ?- ნერიულობა უკვე მეტყობოდა მაგრამ შეძლებისდაგვარად არ ვიმჩნევდი.
-ჰმმ.. ნახევარ საათში მივდივარ, მანამდე შეგვიძლია.
გავედით საცეკვაოდ, ნელი, წყნარი მუსიკა იყო ჩართული. ხელები მომხვია, და თითქოს ხელებში დავდნი, მომწონდა, ვიცოდი რო მომწონდა დარწმუნებული ვიყავი.
-ესეიგი მაშას საუკეთესო დაქალი ხარ
-კი ვარ-გავუღიმე
-ძალიან კარგი
-მითხარი რამე შენზე
-რაგითხრა?-ჩაეცინა
-აი სად ცხოვრობ, მშობლები, მეგობრები, ..შეეყვარებული-შევაპარე ბოლოს
-რავი სად აღარ ვცხოვრობ უკვე, მშობლებზე რავთქვა მე და მამას ბიზნესი გვაქვს მაგრამ არმინდა ბევრი საუბარი ამაზე, მეგობრები მყავს ყველგან, ყველა ქვეყანაში სადაც მიმოგზაურია მეგობრები მყავს. აი შეყვარბულზე რაგითხრა, ბაბნიკი არვარ რო ყველა გოგოს ვახტებოდე, აქეთ გოგოები იჩენენ ბაბნიკობას ჩემს მიმართ-გაეცინა-შენზე მომიყევი.
-მე ვცხოვრობ თბილისში,მაშასთან ახლო ქუჩაზე, მშობლები-მამა, შაკო საზღვარგარეთაა მუშაობს რადგან არჩინოს ოჯახი, დედა კიი.. -არიტირო ლიზა არიტიროო- დედა შარშან გარდამეცვალა, შეყვარებული არმყავს და მეგობრები ხოიცი რა ვინც
-ვიზიარებ დედის დაკარგვას, მეც დამიკარგავს საყვარელი ადამიანები, მაგრამ რაუნდა ქნა, უნდა გაუძლო.უნდა წავიდე თქვენის ნებართვით,ძალიან მეჩქარება.აბა ნახვამდის
-ნახვამდის იოანე-გავუღიმე
იოანე მივიდა სანდროსთან და რაღაც უთხრა, მერე გავიდნენ და უკან მარტო სანდრო დაბრუნდა. ყველაფერმა ძალიან კარგად ჩაიარა. სახლში კმაყოფილი დავბრუნდი.
-მოხვედი ლიზა?
-კი დეიდულიი, მიდი დაწექიი გვიანია
-კაი ლიზზ ღამიმშვიდობისა
-ღამიმშვიდობისაა.
-შევედი ჩემს ოთახში და მამას გამოტოვებული ზარი დამხვდა.
-მამიკო მირეკავდი?
-კი ლიზა როგორხარ?
-კარგად მა შენროგორხარ? იცი როგორ მომენატრეე?
-მეც ძალიან მომენატრე ჩემო საყვარელო, მალე ჩამოვალ და გნახავ ლიზა
-კაი მა გელოდები იცოდე. წავიდე უნდა ახლა მა ძალიან მეძინება
-აბა შენიცი ჩემო სიცოცხლევ, ღამიმშვიდობისა
-ძილინებისა მაა..
მეორე დღეს ლიზა ტელეფონის ზარმა გამოაღვიძა
-ჰეი გოგო ადექიი,ხოარ დაგავიწყდა 3 ივლისია და ზაფხულია უკვეე, წამო ჯინო პერედაისი დავიპყროთ, სანდრო გვპატიჟებს
-აუ მეზარებაა მაშშ.
-აუ მეწწყინება წამო ახლა დროზეე, სანდროს ძმაკაცებიც მოდიაან
-იოანე?
-აა იოანე არაა საქმეები აქვს.
-კაი ჰო წამოვალ- აუ როგორ მეზარებოდა არადა.
მაშა და სანდრო გარეთ მელოდებოდნენ.
-ბიჭები იქ მოვლენ პირდაპირ
-საბა და გიო ხო?- შევაპარე მე
-იოანეც.
-აა.- არშევიმჩნიე მაგრამ გული მქონდა ამოვარდნაზე-აბა არმოდისო?
-რომგაიგო შენც მოდიოდი გადადო ყველა საქმე და მოდის
-რაა?-ცუდად ვიყავი უკვე- მართლაა?-ისე გამიხარდა რო.
-კაი გოგო რა შენგამო, ვთხოვეთ ბიჭებმა რო არგაგვიტეხოთქო და იმიტო მოდის , ისე ხოიცი საეჭვოდ გაგიხარდა შეენ- გაიცინა სანდროს
-წავედით- უხეშად ვუთხარი სანდროს


აბა როგორიაა? შემიფასეთ. გავაგრძელო თუ დავანებო