გაქცევა .......
არასდროს გამიშვა .....#1


ცხოვრებაში პირველად, და ვატყიბ რომ ბოლო არიქნება, ჩემი როგორც ქალის , არსებობა მეზიზღებოდა. უაზრაოდ გადაპრანჭული და ყურებამდე გაკრეჭილი სახეები. ვითომ ბედნიერი თვალები და სრული სპეკტაკლი...
დილიდან სრული ქაოსი , ისეთი ფილმებში , რომ აჩვენებენ . დიდი , არა დიდიკიარა , უზარმაზარი კაბა. თეთრზე თეთრი . მეჯვარეები ერთნაირ ატმისფერ მალინისფერ დეკოლტიან კაბებში. უაზროდ დიდი ბეჭედი . უზარმაზარი ბრილიანტი და აი , უკვე მეორედ შემეზიზღა თავი.
ვიყიდბოდი .
ფასსმადებდნენ და მყუდიდდნენ.
ისე რომ არავინ მეკითხებოდა მინდოდა , თუარა სხვაზე მიყიდვა , ან იქნებ ფასი არმომწონდა . იქნებ იმაზე მეტი ვღირდი ...

აიის მომენტი , როცა საკუთარ ცხოვრებას, ვიღაც უცხოს ანდობა და შენს მომავალს გვერდით დებ იმისთვის, რომ ფული ამცხივრებაში უპირატესია. შენი გრძნობებიკი მემილიონე ხარისხზეა და შენს გარდა ეს ყველას კიდია....მე ჩემს ცხოვბერას ჩემიარჩევანის საპირისპიროდ ვიღაც ბობოლას საჯოჯგნი და გასათელი გამხადეს . თითქოს ძალა დავკარგე ტაძრის ზღურბლზე დავტოვე და გრზნობებ შიშველი საკუთარი თავის მგლივიარე ვიდექი გაყინული მზერით და უემოციო. ჩემი ქორწილი კიარა ჩემი დაკრძალვა უფრო იყო.....
მღვდლის ხმა ყრუთ ჩამესმოდა ჩემი თავი სარკისწინ დავლანდე და კაბის კორსეტის მოშორევა ისე მინდოდა , ეთი კივცადე მომეგლიჯა მარა , როგორც ჩანს ჩემმა მომავალმა ბობოლა მეუღლებ ჩემს სახეზე კარგად წაიკითხა ჩანაფიქრი და ხელი იმდენად მომიჭიეა , რომ კანზე წვრილი წითელი ზოლები დამემჩნა.... ეს ბოლო წვეთი იყო. კიდევ მომავლე თვალი ხალხს მეზიზღებოდა. მძულდაა და დამღალა .
ხელი გამოვგლიჯე ამას ხალხის აღშფოთების ხმები გავიგე გამეღიმა. ლამაზად შეკრული ვარცხნილობიდან მაქმანიანი სპილოძვლისფერი შლეიფი ჩამოვიგლიჯე და ტაძრის კარიდან გავიქეცი ... ხალხი გაოცების ზღვარს იყო ამან დიდი მუხტი მომცა . გიჯივით ვიცინოდო . კილომეტრების ნაჭერს მივათრევდი და მიხაროდა . მე ისევ მევიყავი თავქარიანი გოგო ისევ ვცოცხლობდი თითქოს დაკრძალვიდან გამოვფხიზლდი და სუნთქვა დავიწყე... უკან მიხედვა არმინდოდა ვიცოდი ვიღაც მომყვებოდა მარა მივრბოდიი.... წვიმა პირველად უადგილოდ წამოვიდა წვიმა ... კაბა დასველდაა .დამძიმდა დაისვარა.... ალბად ქაჯს ვგავდი მაკიაჟი ჩამიმრეცხა . გაფიქრებაზე რომ არაადამიანს ვგავდი უარესად დამმუხტა და ხარხარი დავიწყე.
დედაჩემის ხმა ჩამესმა ჩემს სახელს ყვიროდა და გონი ნუმღუპავო. უცებ გავჩერდი მივუბრუნდი კაბის ბოლო მოვაფხრიწე წინ დავიგდე და მთელი 23 წლის ნაგროვი ბოღნა ამოვიყარე.
- გღუპავ?!მე გღუპავ შენ?! - უცებ გაშრა არმოელოდა - ცხოვრებას მინგრევთ ფულზე მყიდი მანადგურებ ვიღაც ნაბი*ვარს საჯოჯგნად უგდებთ ჩემა თავს და მეგინგრევ ცხოვრებას .... - იმდენი ემოციაბმომაწვა , ვიცოდი ვეღარ გავჩერდებოდი ამოტომ გზა გავაგრძელე ბერცკი შევამჩნიე მაგისტრალზე როგორ აღმოვჩნდი შუქნიშანი წითელს ანათებდა . პირველივე ახლოს მყოფი მანქანის კარი გამოვხსენი და მთელი სისწრაფით შევვარდი.
წინმჯდომ მძღოლს თქვენ წარმოიდგინეთდა არაფერი უთქვამს მცოლოდ ხალხს გახესა რომელიც მე მომყვებოდნენ მანქანის ძრავი ააღმუვლა და ადგილს მოწყდა ...
ჰაერი ასეთი სასიამოვნო , სურნელივანი და ლამაზი პირველად შევიგრძენი...
მოვეშვი კაბის კიდეებით მაკიაჟი მოვიშორე , თუმცა ვგრძნობდი, რომ საშინელი დადანახავი ვიყავი. თმა ჩამოვიშალე . ისე მომეწონა ჩემი შავი თმა. ბოლოს თხუთმეტი წლის ვიყავი , რომ შევიჭერი და მისმერე მაკეატელი ახლოსაცკიარ მიმიკარებია.

ფიქრებში გართულმა ვერცკი შევჩნიე რომ თბილისს გავცდით და ბეთანიაში მივდიოდით. ახლა სადაც არუნდა წავეყვანე ამ უცნობს ყველაფერი უკეთესი იქნებოდა ჩემთვის.
მანქანა ერთერთ ლამაზ კოტეჯთან გაჩერდა მძღოლი გარმოვიდა რამოდენიმე წუთი დაყოვნდა სახლში შევიდა მერე უკან დაბრუნდა და კარი გამიხსნა.
- გადმოდი სანამ ვინმეს დაინახიხარ.
უსიტყვოდ გადმოვედი . ქურდივით მალვით შევედი.
წამით სახლი მოვათვალიერე . ორი საძინებელი და ერთი მისაღრბი იყო.
- შენისაძინებელი ეს იქნება.- იცნობმა ერთერთი ოთახის კარი გამიღო და შევედი...
სახლს ერთი აბაზანა ჰქონდა თუმცა კომფორტი არიყო წყალი ყინილობით ცივი მოდიოდა . სახე გაჭირვენით ჩამოვიბანე . ნაჭრის გროვა მხუთავდა მოშორება მინდოდა . ფეხზე მოვიშორე მაღლები და ცოტა შვება ვიგრძენი . შეხშიშველი უცნობთან დავბრუნდი რომელიც მისაღებში იჯდა და სამგზავრო ჩანთას ქექავდა. როგორც ჩანს ჩემთვის ეძებდა თანსაცმელს.
შავი აპორტული შარვალი და მწვანე მაიკა გამომიწოდა.
- იმდია კარგად გექნება...- არმიყურებდა ისევ ჩანთაში იქექებოდა.
- მადლობა ... მე ... მე ... - ენადამება- ეკატერინე ვარ.
- სასიამოვნოა ....- არმიმჩნევდა ბიჭი და თავი ცუდად ვიგრძენი.
მისაღრბი დავტოვე და ჩემთვის მიჩენილ საძინებელში შევწდი კაბა მოვიშორე შარვალი და მაიკა გადავიცვი და ფანჯარასთან მივედი.
ლამაზი იყო ბეთანია უკვე ბნელდებოდა სხვა კოტეჯებიდან ლამაზად მბჟუნტავი შუქი გამოდიოდა , ისეთ ლამაზ ხედს ქმნიდა , რომ რამოდენიმე წითი თვალდაიზამხამებლივ ვუყურებდი . მერე კარის გაჯახუნების ხმამომესმა და მივხვდი უცნობი სახლიდან გავიდა . დაახლოვებით ორსაათში დაბრუნდა და კარზე მომიკაკუნა.
- ეკატერინე გამოდი თუგცალი.
მაშინვე გავედი . საკმაოდ ციოდა ფეხზე შემცივდა , ფეხისწვერებზე ავიწიე დასირბილით გავედი.
- აი რაღაცეები გიყიდედა ნახე თუმოგერგება.
ტანსაცმლით სავსე მუყაოს პარკი გამოვართვი და დავათვალიერე. მაიკებინასკები და ქვედა საცვლებით იყო სავსე. ცოტაგავწითლდი მაგრამ ისე მჭირდენპდა , რომ მალევე გამოვერკვიე კიდევ ერთხელ მოვუხადე მადლობა სა ნასკები მოვირგე . უცებ ჩამათბო მეაიამოვნა სითბო . უცნობმა თავის ჟაკეტი გამომიწოდა ნაჩქარევა მოვიცვი და უკეთ შევიგრძენი სითბო.
- ფეხის ზომა მითხარი და ხვალ კედებს და ბოტასებს ამოგიტან , ახლა კი მოშიებული იქნები - სამზარეულოში გავიდა , ნახევრადფაბიკატები თეფშებზე ამოალაგა და მისაღებში მაგიდაზრ გაშალა. წამოვდექი ვკითხე თეფშები სად იდო და მივეზმარე გაშლაში. მშვიდად და უსიტყვოდ მივირთვით მერე მე ავალაგე მორჩენილი საჭმელი მაცივარში შევინახე დასვრილი ჭურჭელი შევრეცხე და ლიმნის ჩაი გავიმზადე.
დივანზე მიესვენა ლეპტოპი ჩართო და ფბ ჩართო . ჩემიყურადღება მიიქცია სტატიამ სადაც ჩემი ფოტო იდო. ხელიდან გამოვგლიჯე და წავიკითხე.
,, დღეს ნაშუადღეს , საკუთარი ქორწილიდან გაიქცა ცნობილი გემშენებლის ქალიშვილი ეკატერინე ტუღუში, მას ვერსად ვერ მიაგნეს . მთელი თბილისი შემოიარეს დამისიკვალი ვერსად ნახეს. მისი საქმრო ყველგან ეძებს........''
სტატიამ მდგომარეობიდან გამომიყვანა დივანზე დაუდევრად დაგაგდე ლეპტოპი და ჩემს ოთახში შევვარდი....
არაფერს ვგრძნობდი. იმ ფაქტმა გამაღიზიანა , რომ ის ნაბი*ვარი ბობოლა მეძებდა ..
ისევ კაკუნმა გამომიყვანა ფიქრებიდან . ოთახში უცნობი შემოვიდა . საწოლზე მომიჯდა . ფეხები მოკეცა და ცხელი ჩაი მომაწოდა.
- დალიე მოგეწონება- ლიმნის ჩაის პიტნია გემოც ჰქონდა. ისეთი სასიამოვნო იყო ერთიანად გამომიკეთა ხასიეთი.
- მადლობა . - ფინჯანს ორივე ხელი მოვჭიდე და მივიხუტე. - ყველაფრისთვის დიდი მადლობა .
- დემნა. დემნა სულაია.
- სასიამოვნოა დემნა.
- უკეთხარ?
- კი კარგად ვარ. მარა არვიცი აწი რამოხდება.
- მაგაზე ნუიდარდებ . აქ ვიყოთ სანამ ვინმე მოგაჰნებს და მერე სხვა ვნახოთ . - გამიღიმა და ოთახიდან გავიდა.
მესიამოვნა მისი მზრინცელობა. უცხო მფარველობდა ზედმეტი კითხვების გარეშე .
მთელი დღის ემოციებმა მძლია და ისტერიკული ტირილი ამივარდა. საკუთარმა მშობლებმა იმიტომ გამყიდეს , ეომ ფული აეღოთ და გემები ვიღაცეებისთბის აეშეენებინათ და ამით სულ უცხოებისთვის სიამოვნება მიენიჭებინათ . მეკიამდრო ვიღაცის ლეში უნდა ვყოფილოყქვი შვილები ინდა გამეჩინა მისთვის და მე გავუბედურებულიყავი . დემნა ხმაზე შემივიდა თმაში ხელი ჩამევლო და სიმჭრისგან ვყვიროდი.
- სუკაი ეკატერინე გეყო. გაივლის მართლა გაივლის და კარგად იქნები- როგორც ჩანს დემნან წაიკითხა სტატია და ისიც თუ რატომ ათხოვენდნენ.
- არა ისინი მიპოვნიან და დამტანჯავენ . - ვერვჩერდებოდი ბოლოს მაგრად მიმკრა გულში იატაკზე დაჯდა ხელები თმიდან მომაშორებინა და პატარა ბავშვივით რწევა დამიწყო . მალევე დავმშვიდდი სასიამოვნო სუნიასდიოდა გავბრუვდი და ჩამეძინა.

დილით , რომ გავიღვიძე საწოლში ვიწექი . წამოვდექი პირი დავიბანე , საათს დავხედე შუადღე მოსულიყო, ხელპირი დავიბანე და მისაღებში გავედი დემნასაც ეძინა გამეციბა . დივანზე ორათ მოკეცილს პლედის გარეშე დასძინებოდა . ჩემი საბანი გამოვიტანე და დავაფარე . მაგიდაზე ორი პატარა ყუთი იდო ფრთხილად გავხსენი და ნიიბალანსები და კონვერსები დამხვა მომერგო ჩემდაგასაკვირვად. თუმცა ზომის თქმა დამავიწყდა .
ჩაი გავამზადე კვერცხიანი პურები შევწვი და დივნის ბოლოში ჩამოვჯექი. ნახევარ საათზე მეტი ვუყურებდი და ვაკვირდებოდი. სწორი მამაკაცური ცხვირი, საკმაოდ დიდი შუბლი და ლამაზი ფორმის ტუჩის მოუვანილობა . ყველაფერ ამასთან ერთად საკმაოდ მოჯლედ შეჭრილი ღია ყვითელი თმა ლამაზად მოუჩანდა.
დემნან თითქოს იგეძნო ჩემი დაჟინებული მზერა , თვალები გაახილა და შემიმხედა.
- კარგად გაქვს ბოტასები?- დეხებზე დამხედა და წამოდგა.
- კი კარგად მაქვს. ზომა რომარმითქვამს.
- მაღაქუალუანებზე ვნახე - სააბაზანოშიგავიდა გამოიცვალა და დაბრუნდა . ამასოვაში ჩაი გავუმზადე კვერცხიანი პურები ერთად მივირთვის .სახლი გამოვხვეტე მივალაგე და მისაღებში დემნას გვერდით მიუჯექი.
- რატომ მეხმარები???
...-სახეზე გაკვირვება გამოესახა. - არგინდა დახმარება?
- კი მარა მეხომ შენთვის უცხოვარ?
- ხანდახან უცხოებიუფრო კარგად გვეხმარებიან ვიდრე ჩენს აცლოს მყოფი ათასი კარგად ნაცნობი. - გამიღიმა ფეხზე წამოდგა შავი სადა ჟაკეტი მოიცვა და გარეთ გავიდა.
ლეპტოპი ჩავრთე დემნას ფბ იყო დამახსოვრებული . Aხალი ამბები გადავათვალიერე ჩემზე კიდევწერდნენ
,,ეკატერინე ტუღუში მეორედღეა არგამოჩენილა . მისმა აცლობლებმა პოლიციას შეატყობინეს და მთელი თბილისის საპატრულო დანაყოფები საეჭვო ადგილებში ეძებენ კითხაცენ ეკატერინეს მეგობრევს და მის უბანში ოცდაოთხ საათიანი ზედამხედველობაა დაწესებული. მისი საქმრო მკაცრად აცხადებს, რომ რადაც არინდა დაიჯდეს მას იპოვნის და დააბრუნებს სახლში''
- სახიზღარი , ბობოლა ნაბი*ვარი. მეძებს ხო ! ფეხებს მიპოვნის ფულით გამოტენილი ნეხვის კასრი- ცოფებს ვყრიდი ვერ შევნიშნე როგორ შემივიდა დემნა ,გაკვირვებული მიყურებდა და ჩემს დაწყნარებას ცდილობდა.
- ეკატერინე მოხდარამე??
- კიდევ მეძებს . მთელი თბილისი გადააყირავა და არჩერდება. რომც მომაგნოს ისევ გავექცევი . - დიცანზე ფეხები ავიკეცე და ავკანკალდი.
ფეხზე იდგა დემნა და საათზე მეტი ჩუმად მიყურებსა. როცა მიხვდა რომ , დავმშვიდდი თხელი ქუდი და სათვალე გამომიწოდა .
-წამოდი გავისეირნოთ ტანსაცმელი გჭირდება. - უსიტყვოდ მოვირგე ქუდი და სათვალე . თუმცაღა გრზელი თმავერ დავმალე .
მაქანა კოტეჯიდან კარგად მოშირებით ჰქონდა გაჩერებული , თანაბრად მივდიოდი . დემნა გამოშლილ ხალხს ესაკმებოდა და თბილი ღიმილით უყურებდათ .
- დემნა ბაბუ , როგორხარ შვილო- საკმაოდ ხნიერი ბერიკაცი მოგვიახლოვდა.
- კარგად ბაბუ , თქვენ როგორ ხართ?- დემნამ გულში ჩაიკრა და გადაკოცნა.
- რამიშავს ბაბუ . კარგად ვარ . ვბერდები და ვტკბები შვილთაშვილებით. - ბერიკაცმა შემომხედა- ბაბუ ესლამსზი გოგო ვინაა?!
- ესა ბაბუ ჩემი ცოლია. - გაკვირვებისგან ყბაჩამომვარდა - ეკატერინე .
- გენაცვალოთ ბაბუ თქვენ . - ბერიკაცმა თბილად მიგვისიყცარულა დაგვლოცა და საღამოს თავისთან ვახშამზე დაგვპატიჟა.
მანაქანის კარი გამომიხსნა ღვედი შემიკეა და საჭეს მიუჯდა.
- დემნა რაიყო ეს?!- ჯერისევ რვებისქვეშვიყავი.
- გეწყინა? -......- რამეთქვა აბა? იცის რომ და არმყავს . ვერვეტყოდი ,, ნაშაა'' დავერთობითქო , ამით შენმოგაყენებდი შეურაწყოფას და ეგღა მომაფიქრდა. იოლად გამოვძვერით.
- კაი- გავჩუმდი და აღარაფერი მითქვამს . პრინციპში სწორედ მოიქცა მართლა მეწყინებოდა და შეურაწყოფად მივიღებდი ,,ნაშას''სტატუსს. ფიქრებზე გამეციბა და თითქოს დემნამ მოუსმინა ჩემს მსჯელიბას მასაც გაეღიმა.
არვიცი სადვიყავით რამოდენინე მაღაზია იყო ტანსაცმლის და გვერდით პატარა სილამაზის სალონი. შარვლები ჯინსები და ზედაქვედა სპორტულევი ვიყიდე . ნუდემნამ გადაიხადა აბა მერით გადავიხდიდი. კიდევ პიჟამო და ჩუსტები მინდოდა ისინიც ვიტიდე და სალონისკენ წავედი .
- ცოტახანს ხომ დაიცდი უცებ მოვეჩები. - სალონში შევედი პასუხს აღარ დაველოდე.
- სტილისტმა კარგად დამვარცხნა ცოტა დამისველა და შემიქო თმა .
- რაც შეიძელება მოლლედ შემაჭერით . - დანანებით შევათვალიერე ჩემი ყორანივით შავი საჯდობს ქვემოთ ჩამოშლილი თმა და შევატყე სტილისტსაც ენაბებოდა შეჭრა. რამოდენიმეჯერ კიდევ შემეკითხა იქნებ გადამეფიქრებინა მარა ჯიურად განუცხადე რაც შეიძლება , მოკლედ თქო.
დიდი სარკიდან დემნას ვუყურებდი მანკაბას მიყრდნობოდა და მიცდიდა. სტილისტმა კიდევ ერტხელ ჩამომვარცხა თმა დამიწნა და მაკრატელი აიღო. არვიცი როგორ დაინახა დემნამ . ყვირილით შემივარდა და მაკრატელი გამოგლიჯა ქალს.
- რაშვებით?! გაგიჟდი გოგო!!!!- ფეხზე წამომაყენა და წამით გაჩერდა თითქოს ბრაზის დაჭერას და დამალვას სცრილობდო. მერე გაიღიმა და გილში ჩამიკრა.- ბოდიშით რა ქალბატონო- სტილისტს მიუბრუნდა მაკეატელი დაუბრინა და თბილად გაუღიმა.- შეგაშინეთ ხომ? კიდევ გიხდით ბოდიშს . ჩემი სულელი ცოლი- ნიკაპი თიტებში მოიქცია და მომეფერა- სანაძლეო წააგო და ვთხოვე თმა შეეჭრა მაგრამ გონი მეუფრო ცერ ვეგუები ამაზეს და იმიტომ მქონდა ასეთი რეაქცია. - კიდევ რაღაცეები იჯახირა დემნამ დავემშვიდობეთ და მანქანაში ჩამსვა.
- რას აკეთებ???- აქეთ ვალი დამადო.
- თმის მოშორრბა მინდოდა .
- არცკი გაბედო . - ისემკაცრად მითხრა ცოტა ავღელდი.

სახლამდე ხმა არცერთ ამოგვიღია ტანსაცმელი კარადებში მოვათავსე და წამოვწექი . მგზავრობა არმიყვარს ძალიან მღლის . მიუხედავად იმისა რომ სულ ორისაათი ვიმგზავრე ძილი მომერეა და ჩამეძინა .
საღამის შვიდი საათი იყო დემნამ , რომ გამაღვიძა.
- ეკატერინე ბაჩანა ბაბყასთან უნდა გადავიდეთ გველოდებიან.
ფანჯარაში გავიხედე შემოდგომის საღამო იდგა და სუსხიც მოჰქონდა . ჯინდი და ბოტასი ჩავიცვი . რემბო მაიკა გადავიცვი და გავედი.
- შექცივა - დემ ან დამიბღვიდა და მეც მის შავ ჟაკეტს წავეტანე .
მასაც მუქი ნაცრისფერი ჯინსვი და შავი მაიკა ჩარცვა .
ღმა ცხენის კუდუვით შევიკარი და ბერიკაცის კოტეჯისკენ წავედით.
- ეკატერინე- მასოინძლის კოტეჯს ვუახოოვდებოდით დენმან , რომ შემაჩერა- თუკი რამეს გკითხავენ არაფერზე დაიბნე და ვეცდები მევუპასუხო კაი? ხო და კიდევ ჩემს პასუხებს ნუ გააღებ პირს .
ჩუმაღ დავი დავუქნიე და ბერიკაცის კოტეჯში შევედით .
- მოხვედით , გენაცვალოთ ბაბუა თქვენა. თინა დრზე მოამთავრეთ სიფრის გაშლა და მოდით აქ ჩვენი დემნა და მისი ანგელოზივით ცოლი მოვიდნენ. ნახეთ ბაღნებო რაგოგო მოიყვანა ნახეთ.
სამზარეულოდან ბაჩანა ბაბუს რძალი შვილი შვილი და ორი პატარა შვილთაშვილი გამოვიდნენ . რიგეიგობით გადაგვკოცნს ,,ახალდაქორწინებულები'' და დაგვლოცეს . დემნან ხათრითადა დიდი სიფრთხილით წელზე ხელი შემინხვია და მისკენ მიმიზიდა.
- მოდით სუფრასთან , მოდით-.... ყველა სუფრას მივუსხედით .
- აბა მოყევით ახლა რამდენიხანია რაც დაოჯახდით- ბაბუს რძალმა ქალბატონმა მანანამ თვალებ ციმციმით შემომხედა.
- ორითვეა რაც დავიჯახდით. - დემნამ მათ შეუმჩნევლად ხელზე ხელი მომიჭირა და ლაპარაკი გააგრძელა- საზღვარ გარეთ ვიყავით და ერთიკვირა რაც ჩამივედით . გაზფხულამდე ალბად აქ დავრჩებით , ხშურად გესტუმრებით და გვესტუმრეთ თქვენც.
- როდისღა მოასწარი ამგოგოს გაცნობა დენმა , შენხომ სამითვისწიბ გამხვედი ციხიდან? - ბაჩანა ბაბუს შვილიშვილნა დემნას ეჭვით გახედა , და წლინახევეის ნიკიშა დედას ჩაუსვა კალთაში .
- დიდიხანია ვიცნობ თეკლა- ასე ერქვა შვილიშვილს- ხანდახან მას , რომ ვუყურებ ასე მგონია დავადებიდან ვიცნობ და დავადებიდან მიყვარს. - ვუსმენდი და თეკლას თვალებს ვაკვირდებოდი. ხან დააჭყეტავდა ხანაც ბოღმით შემონხედავდა.
კიდევ ორსაათს დავტავით მასპინძლებთან . დრმნაბ ეკატერინე დაიღალაო და სახლში წამოვედით . ნელინაბიჯით მივუყვევოდით ბილიკს . ცა ლამაზად მორჭედა მილიონობით ულამაზეა ცარსკვლავებს. ფანტასტიურ ხედ ქნმიდა ხეების ეღთობა და განაპირას პატარა ტვა . ცა მასში ირეკლბოდა და ჰორიზონტს უკიდეგანოს ხდიდა.
- რამეზომარ გაწყენინე ?
- არა პირიქით იმდენად კარგად ილაპარაკე ჩემზე , მგონია , რომ ასე თბილად და ემოციურად ვერცერთი ნათესავი ვერ ილაპარაკებ. - თვლაებში შევხედე , თითქოს აუკიაფდა. თეკლას ნათქვამმა დამაფრთხო ცოტა - თავი ჩავხარე და გზა ჩუმად დავაგრძელეთ.
სახლის საფეხურზე ჩამოვჯექით. დემნან ჯენტუს კოლოფი ამოიღო და გამომიწოდა ერთი ღერი ამოვიღე დემნას ასანთით მოვიკიდე და ღრალმა ნაფასი დავარტყი.
- კი თეკლეს ნათქვამი მართლაც დასაფრთხობია . მითუმეტეს , რომ არმიცნობ ჩემთან მოგიწევს ცხოვრება . და ალბად ეს ჩვენი სტატუსიც მოითხოვს , რომ ერთმანეთზე ცოტა რამე ვიცოდეთ. - სიბნელეში ლმპიონის შუქი სუსტად ანათებდა მის სილუეტს . ნაფასებზე მხოლოდ იგარეტი ელავდა და მის ტვალებს ანათებდა. - სამიწელი დაჭერილივიყავი. ქურდივაზე . ახლა 25 წლის ვარ. დედმამა გარდაცვლილი მყავს. ბებია მზედიდა. წალენჯიხაში გავიზარდე.ბებო ისევ იქცხოვრობს.- ეწეოდა და წინადადებებს შორის ფიქრობდა თითქოს მნიშვნლოვანი რამის გახსენება უნდა და ვერ იხსენებსო. - ძმა მყავს 22 წლის . მას ოჯახი აქვს. .... ახლა მე პატარა ბიზნესი მაქვს თბილიში, კაფეა პატარა თუმცა ბევრ მოსწონს და ჯარგი შემოსავალი აქვს. ეს სახლიკი- კოტეჯს გადახედა - მამამ ააშენა დიდიხნის წინ . ჯერ კიდევ ბავშვი ვიყავი , რომ დაიღუპნენ . მათგან მხოლოდ ეს სილამაზე და ბუნტი მოგინებებიღა დამრჩა. ხოკიდევ იანვრის 13 ში მაქვს დაბადების დღე. კიდევ რაუნდა იცოდეს ჩემმა მეუღლებ ჩემზე- ამსიტყვრბზე ორივეს გაგვეციბა- ძმას გუფა ქვია მისცოლს ლელა. ბებოს მართა. ხოკიდე ყველაფერს ვჭამ გარდა ბანანისა . ვიწამლებიხოლმე. ახლა შენი ჯერია.
- მე ?! ... მერაგითხრა აბა. დაძმა არმყავს . დაბადებაღდე დეკემბერში მაქვს. ჩემიმშოვლები ცოცხლები არიან .. მეტი არაფერი სხვა დანარჩენი მეაღარ მეხება. ვსწავლობ.... უფროსწორედ ვსწავლობდი ..... ახლა გათხოვილი ვარ და ცხოვრებას მივყვები . მეც ყველაფერს ვჭამ . არაფერზე მაქვს ალერგია . - სიგარეთის ფილტრი გადავაგდე და წამოვდექი.
- დავიძუნოთ- დემნაც წამდგა.
- კი ეღთი დღისთვის ვევრი რამ მოხდა - ბოტასრბი გავიხადე და ფუმფულა ჩუსტები ჩავიცვი. უსე მეაიამოვნა გავინავე და საძუნევლისკენ წავედი.
- ისე დემნა გონი თეჯლას შურს ჩემი. - სასხვათაშორისოდ ჩავილაპარაკე და კარი მივხურე.
- კითან ძალიან- მისაღებში დემნას სიცილი გაისმა.