კოსტას და გვანცას ოჯახური ცხოვრება დიდხანს არ გაგრძელებულა, ისევ და ისევ გვანცას გამო. პირველი ექვსი თვე “სრულ ბედნიერებაში’’ გაატარეს. გვანცას კაპრიზებს კოსტა უსიტყვოდ ასრულებდა თუმცა ერთი წლის შემდეგ გვანცა ესე უბრალოდ ადგა და გამოუცხადა არ მიყვარხარ და არც არასდროს მყვარებიხარო. კოსტას კი უყვარდა გვანცა თუმცა მის შესაჩერებალად არაფერი მოუმოქმედია, აღარ უნდოდა გვანცას მასთან ყოფნა ამიტომაც გაუშვა. თუმცა ეს ფაქტი კოსტასთვის ყველაფრის დასასრული იყო. სახლში ჩაიკეტა თავს აღარ უვლიდა სვავდა, ნუგეშს მხოლოდ სასმელში ხედავდა თითქოს ამით ისვებდა მის დანაკლის.ბიჭები ყოველდღე აკითხავდნენ მაგრამ ვერაფერს შვებობდნენ.
ტაისია კი სწავლობდა, ნაკლებს ფიქრობდა კოსტაზე. სიგიჟემდე ენატრებოდა მეგობრები, მშობლები კოსტა თუმცა ვერ ახერხებდა ჩამოსვლას. არ იცოდა კოსტას შესახებ არაფერი, რადგან გოგოებს არ აძლევდა მასზე ელაპარაკათ.
უნივერსიტეტიდან ახალი მოსული იყო ნინიმ რო დაურეკა სკაიპში
-ხო ნინ რა იყო?-ტაისია
-ერთი წუთი დაიცადე თეკლაც მოვა და ვიტყვი-ნინი
-მშვიდობაა?-ტაისია
-ტაისია ნუ ხარ მოუთმენელი-თვალების ბრიალით უთხრა ნინიმ და კარების გასაღებად წავიდა, მალე გამოჩნდა თეკლაც
-რა სჭირს ამას?-თეკლა
-არ ვიცი არ მითხრა -თეკლა
-გოგოებო ორსულად ვარ-ამის გაგონებაზე თეკლა ეგრევე ნინის ჩახუტა ტაისია ატირდა
-რა იყო გოგო არ გაგიხარდა?-თეკლა უკვე მუცელზე კოცნიდა
-მშურს?-ამოისლუკუნა ტაისია
-რისი?-ნინი
-თეკლასი ეხლა შენთან როა და მე აქ- უფრო უმატა ტირილს
-ჩამოდი მალე და მოასწრებ შენ მოფერებას-თეკლა
სკაიპიდან ადევნებდა ტაისია ნინის ორსულობას თვალს. საბა გააწამა ნინიმ ხან რა უნდოდა ხან რა. ტაისიას უნდოდა ჩამოსვლა მაგრამ ცოტაღა იყო სემსეტრის დამთავრებამდე დარჩენილი ამიტომაც დარჩენა ამჯობინა და უკვე მაისში საქართველოში იქნებოდა.
გამოცდებს აბარებდა ტაისია ნინი უფრო და უფრო იბერებოდა. ღამე იყო როცა ნინის მუცელი ასტკივდა და საბა კივილით გააღვიძა. ყველანი საავადმაყოფოში იყვნენ ტაისია ამერიკაში ნერვიულობდა ერთი გამოცდა ჰქონდა დარჩენილი და ეგრევე საქართველოში წამოვიდოდა. ღამის ოთხ საათზე გააჩნდა ქალბატონი ელენე. საბა გახარებული დადიოდა ექიმა უთხრა კიდე ორი დღე მოუწევდა დარჩენა. გამოწერის დღეს, სახლში მისულს დიდი სუფრა დახვდათ.ღამის თორმეტზე ტაისიას კარის შემოღება სრული შოკი იყო ყველასთვის
-სურფრაიზ-კივილით შევიდა სახლში და ყველას ყურადღება მიიქცია ეგრევე წამოვარდნენ თეკლა და ნინი და ჩაეხუტნენ
-ვაიმე როგორ მომენატრეთ-ტაისია
-რა უნამუსო გოგო ხარ რატო არ თქვი რო ჩამოდიოდი?-თეკლა
-აი არ გვინდა ეს ცრმელები სად არი მამიდას გოგო?-ტაისია
-ძინავს მარა წამო ისე დახედე-ნინი
ბავშვის ოთახში ავიდნენ, პატარა ელენეს ფერიასავით ეძინა, მისი დანახვისას ცრმელები ვერ შეიკავა ტაისიამ. პატარა თითებზე აკოცა და ოთახი დატოვა.
ქვევით ჩასული დედ-მამას ჩაეხუტა მერე საბას და მეგობრებს კოსტა არ იჯდა მაგიდასთან ოთახს თვალი მოავლო იქნებ გვანცა მაინც ენახა თუმცა არც ის ჩანდა მაგრამ კოსტა შეამჩნია აივანზე ზურგით იდგა და ისე იცნო. ტაისია სუფრას მიუჯდა, მალე შემოვიდა კოსტა და ტაისიასკენ წავიდა
-როგორ ხარ ნასია?-მისი დაძახებული ნაისია ყოველთვის გულს უჩქარებდა, ახლა მითუმეტეს მონატრებულზე უფრო უცემდა გული მაგრამ მისმა ესეთმა ცვლილებამ ძალაინ გააკვირვა, რადგან კოსტა თავს ყოველთვის უვლიდა
-კარგად კოსტა შენ გვანცა სად არის?-თავის ხმა ვეღარ იცნო იმდენად შეცვლილი ქონდა
-არამიშავს, გვანცას გავშორდი-ურეაქციოდ უთხრა კოსტამ. ტაისიამ კი ამის გაგონებაზე ფერი დაკარგა
-უიი არ ვიცოდი ბოდიში-ტაისია
-კაი რას მებოდიშები-კოსტა მაგიდას მიუჯდა და სმა გააგრძელა. ტაისია გაოცებული მიუჯდა მაგიდას. ეხლა მიხვდა რატო იყო კოსტა ესეთ დღეში და თავის თავი შეზიზღდა ეგოსიტურად რო გაუხარდა მათი დაშორება, გული სწყდებოდა საყვარელ მამაკაცს ესეთ განადგურებულს რო ხედავდა.
სტუმრები გვიან დაიშალნენ. ტაისია ამ დროის განმავლობაში კოსტას აკვირდებოდა და ხვდებოდა რო იმაზე მეტად უყვარდა ვიდრე ადრე. მეორე დილას პატარას ტირილმა გააღვიძა და ეგრევე მისი ოთახისკენ წავიდა პატარა საწოლიდან ამოყვანა და ნაზადა ეფერებოდა მალევე დააძინა და ქვევით ჩავიდა საუზმე მოამზადა, დანარჩენებიც მალე ჩამოვიდნენ ყველამ ერთად ისაუზმეს და სახლში მხოლოდ ნინი ტაისია და პატარა ელენე დარჩნენ.
-კოსტა რას გავს-ტაისია
-შენ მანამდე უნდა გენახა ეხლა უკეთესად გამოიყურება-ნინი
-ისევ უყვარს?-ტაისია
-არ ვიცი ტაისია მე საერთოდ ვფიქრობ რო არ უყვარს მისით გატაცეებულია ნამდვილი სიყვარული ჯერ არ უპოვია თორე ეგრე მარტივად არ გაუშვებდა-ნინი
-ხო მაგრამ თუ არ უყვარდა რა ექნა ძალით ხო არ დააკავებდა?-ძალაუნებურად იცავდა კოსტას
-კაი მოვრჩეთ კოსტაზე ლაპარაკს რას აპირებ?-ნინი
-უკვე ვიცი რომელ კლინიკაშიც უნდა მივიდე აყვანილი ვარ-ტაისია
-როდიდან იწყებ?-ნინი
-დღეს მივალ რო გავიგო როდის დავიწყებ-ტაისია
- ამ დროს ელენეს ტირილი მოესმათ და ნინი მასთან გაიქცა
-მამიდას გოგო-ღიმილით ჩაილაპარა ტაისიამ
სამსახუზე მივედი უთხრეს ერთ კვირაში შეძლებთ დაწყებასო კლინიკიდან გახარებული გამოვიდა ფეხით დაუყვა ქუჩას მისეირნობდა როცა მისი სახელი გაიგო შეტრიალებულს კი გეგა დახვდა
-ტაისია რამდენი ხანი არ მინახიხარ?-გეგა გახარებული ჩაეხუტა ტაისიას მანაც იგივე გაიმეორა რადგან გეგას ნახვა მართლა ძალიან გაუხარდა
-გეგა როგორ ხარ რას შვები?-ღიმილით მოიკითხა გეგა
-ფებურთს ვთამშობ ვსწავლობ რა ვიცი შენ დიდი ხანია ჩამოხვედი?-გეგა
-გუშინ ჩამოვედი ცოლი არ მოგიყვანია?-ტაისია
-არა რა ცოლი ღადაობ-გაიცინა გეგამ
-რატო?-მის ნათვამზე გამეცინა
-ერთმა გოგომ უარი მითხრამე მე სხა არავინ არ მინდა-ნაღვლიანად ჩაილაპარა გეგამ
-კარგი რა გეგა-ტაისია მიხვდა რო მას გულისხმობდა
-კარგი კარგი წამო რა სადმე დავსხდეთ რა მდენი ხანი არ მინახი ხარ-გეგა
-გეგა ძაან მეჩქარება და სხვა დროს იყო-ტაისია
-ტაისია წამო რა ნუ გამიტეხავ-გეგა
-მხოლოდ ერთი ჭიქა-ტაისია
-ბაზარი არაა-გეგა
კაფეში დავჯექით და ძველ დროს ვიხსნედბით სიცილით
-ბიჭებს ნახულობ?-ტაისია
-კი როგორ არა ელენეს გამოწერი დღეს ვერ მოვედი სუფრაზე სხვაგან ვიყავი-გეგა
-ხო მე მაგ დღეს ჩამოვედი-ტაისია
-საავადმყოფოში ვნახე ულამაზესი ბავშვია-ღიმილით ჩაილაპარა გეგამ
-ხო ნამდვილად წამო რა ჩვენთან ბავშვსაც ნახავ
-კაი წამო-გეგამ ანგარიში გადაიხადა და ჩემი სახლისკენ წავედით.გეგა ისევ ახერხებდა ჩემს გაცინებას სადარბაზოში სიცილით შევედით ლიფტან მისულს კოსტას დანახვამ კი დამამუნჯა
-ვაა კოსტა რამდენი ხანია არ მინახიხარ როგორ ხარ?-ხელი ჩამოართვეს ერთმანეთს
-თამამად გეგა მკითხე გვანცას მიტოვების შემდეგ როგორ ვარ მადლობთ კარგად თავად-ისე დარჩენია ირონია
-მეც კარგად-ლიფტი მოვიდა და სამივე ერთად შევედით სული მეხუთებოდა ერთი სული მქონდა მალე შევსულიყვაი სახლში. ავედით მეშვიდეზე ეგრევე გავხტი ლიფტიდან რამაც კოსტას ჩაცინება გამოიწვია
კარი ნინიმ გააღო და სამივეს ერთად დანახვით პირი დააღო.