დილით ადრე ავდექი, თაკოსთან ერთად სავარჯიშოდ ვიყავი, მოვწესრიგდი და სკოლაში წავედი, სკოლაში ყველაფერმა კარგად ჩაიარა. სკოლის შემდეგ ჩოგბურთი მქონდა ამითომ მალევე მოვწესრიგდი თაკოს გავუარე და წავედით. რათქმაუნდა ლაზარეც დაგვხდა ძალიან არმინდოდა მისი ნახვა მაგრამ რას ვიზამდი.
- გოგოებო როგორ ხართ? გვითხრა ღიმილით
- კარგად ლაზარე შე როგორ ხარ ? მიუგო თაკომ ასევე ღიმილით
- რავი გუშინ სად წახვედით?
- რავი ნუცას თავი ასტკივდა და წამოვედით - თქვა თაკომ და მე შემომხედა
- მართლაა? ახლა ხომ კარგად ხარ?
- კი უხეშად ვუპასუხე
- კარგი დავიწყოთ ხო ?
- რათქმაუნდა - შემოკრა ტაში თაკომ
ვარჯიში კარგად ჩაიარა. წამოსვლას ვაპირებდით როცა ლაზარემ დაგვიძახა
გოგოებო გცალიათ?
- კი უთხრა თაკომ
- მეც დავასრულე და თუგინდათ აქვე შევიდეთ რამე ვჭამოთ
-კარგი მე მცალია - შემომხედა თაკომ
- მე არმინდა წავალ უნდა ვიმეცადინო - ვუთხარი ისე რომ არც შემიხედავს ლაზარესთვის
- კარგი რა ნუცა ისედაც სულ მეცადინეობ წამოდი - უსააყვარლესი სახით შემომხედა ლაზარემ
- გთხოვ ნუცი - საწყალი თვალებით შემომხედა თაკომ
- კარგი კარგი - ვუთხარი და გავუღიმე
იქვე ახლოს კაფეში შევედით.
- რას შეუკვეთავთ? - შემოგვხედა ლაზარემ
- რავი მე ყავას ავიღებ დონატთან ერთად თქვა თაკომ
- მეც იგივეს - ვუთხარი ლაზარეს
- კარგი. 3 ყავა და 6 დონატი მოგვიტანეთ
- 6 რაამბავია ? გამეცინა
- დაიკიდე რა - მითხრა თაკომ სიცილით
- ხოო. ნუცა რამდენი ხანია რაც ჩოგბურთზე დადიხარ? - მკითხა ლაზარემ
- 12 წლიდან.
- გეტყობა რომ დიდი ხნის ნავარჯიშები ხარ ძალიან კარგად თამაშობ! - შემაქო ლაზარემ
- მადლობა - მორცხვად შევხედე
- იცი რა შეჯიბრზე გაგიყვან
- რა არა მგონი ვერშევძლებ - ავნერვიულდი
- როგორ არა შეძლებ თან ძალიან კარგად გამოგივა
- არვიცი - ავწითლდი
- მე ვიცი რომ შეძლებ - გამიღიმა ლაზარემ
- კარგი მაშ ვცადოთ გავუღიმე მეც
- ჰმმ ნეტა მე როდის შევძლებ ნუცასავით თამაშს - თქვა თაკომ
- მგონი დიდი დრო დაგჭირდება გაიცინა ლაზარემ
დიდ ხანს ვლაპარაკობდით. ლაზარე ისეთი საყვარელი იყო არვიცი მისი ღიმილი როცა იცინოდა გაბრუებული ვუყურებდი. ისიც გამოაპარებდა ხოლმე ჩემსკენ თვალს და ცოტახანს მომაშტერდებოდა.
სახლში მისვლისას ვიმეცადინე და მთელი ღამე ლაზარეზე ვფიქრობდი მის ღიმილზე და თან იმ გოგოზე კლუბში ერთად რომ იჯდნენ, ბოღმისგან ვივსებოდი. ალბათ ლაზარეს ძაან მაგარი გოგოები მოსწონს. მე არცკი შემომხედავს. ფიქრში მალევე ჩამძინებოდა მეორე დღეს ისევ ჩემი განრიგის მიხედვით სავარჯიშოდ ვიყავი მერე სკოლაში მერე პიანინოზე, პიანინოდან დამატებით გაკვეთილზე. და მოკლედ საშინლად დამღლელი დღე მქონდა. სახლში მოვედი და საშინლად მომინდა რაფაელო, ჯინსის ჟაკეტი მოვიხურე და მაღზიისკენ წავედი. სახლიდან გასულს ლაზარე შემხვდა.
- ნუცაა სად მიდიხარრ ამ ღამე? - მითხრა გაკვირვებული სახით
- რავი მაღაზიაში რაფაელო მომინდა და - ვუთხარი მორცხვად
- ოჰჰ რაფაელოს მეც შევჭამდი ისე - საწყალი თვალებით შემომხედა
- კარგი წამოდი ერთად ვჭამოთ
კმაყოფილი სახით შემომხედა და გამომყვა
- ისე აქამდე რატო არვცინობდით ერთმანეთს რა
- რავი, ჩემი საშინელი ხასიათის გამო ჩავიბუტბუტე მე
- რა? მკითხა ლაზარემ
- არაფერი შევიდეთ ხო მაღაზიაში
- კი წამო
რაფაელოს დიდი ყუთი ავიღე ფული ლაზარემ გადაიხადა.
- კარგი რა რაფაელოზე მე დაგპატიჟე ვუთხარი შეწუხებული სახით
- გაბრაზებულიც რო საყვარელი ხარ რა - გაიცინა ლაზარემ
ის ისეთი საყვარელი იყო ვუყურებდი მის თაფლისფერ თვალებს თხელ ტუჩებს ისე საყვარლად ლაპარაკობდა. საერთოდ ყველანაირად საყვარელი იყო მაგრამ როცა ის გოგო მახსენდებოდა უცებ მძულდა ლაზარე. თავში უამრავი კითხვა მიტრიალებდა იქნებ ის გოგო მისი შეყვარებულია? მეხომ მომწონს ლაზარე ასე ერთად თუ ვივლით შესაძლოა შემიყვარდეს და ცოტა შემეშინდა.
- ლაზარე უნდა წავიდე - ვუთხარი დაფეთიანებულმა
- კარგი რა იყავი ცოტახნით - მომაპყრო მისი თაფლისფერი თვალები
- არა წავალ უკვე გვიანია, შეხვედრამდე ვუთხარი და გავუღიმე
- შეხვედრამდე - მითხრა თან ისე რომ პირდაპირ თვალებზე მომშტერებოდა
მთელი ღამე ისევ მასზე ვფიქრობდი. ძალიან მაინტერესებდა ვინ იყო ის გოგო. ოთახში დედა ამოვიდა:
- ნუციკო რასშვრები დე? - მეკითხება და თან მიღიმის
- რავი ვისვენებ მოდი ერთი მომენატრე უნდა ჩაგეხუტო - ვუთხარი დედას სიყვარულით სავსე თვალებით
- ოხ ჩემო გოგო ისეთი გადატვირთული ხარ მენატრები ხოლმე - მითხრა დედამ სევდიანად
- არაუშავს დე სამაგიეროდ ჩემს დიდ ოცნებას ავისრულებ ძალიან მიხარია
- შენში მთლიანად დარწმუნებული ვარ საყვარელო - და უფრო მაგრად ჩამეხუტა დედა
- დე ყველაზე ძვირფასი ხარ რაცკი ცხოვრებაში გამაჩნია
- შენც ნუციკო
- არწახვიდე რა სანამ არ ჩამეძინება აი აქ იყავი ჩამეხუტე - გავუღიმე დედას
- კარგი დე აქ ვარ მშვიდად დაიძინე
აი ასე ტკბლიად ჩამეძინა იმ ღამეს.
- დილით ავდექი სავარჯიშოდ ვიყავი მოვედი და facebookze შევიჭყიტე, ლაზარესგან ესემესი იყო მოსული
- ნუცა დღეს სადმე წავიდეთ?
რამივწერო რა ვქნაა ? მერე ისევ ის გოგო გამახსენდა არა წავიდეს იმ გოგოსთან ერთად სადაც უნდა. არაფერი მიმიწერია ეზოში გავედი ცოტახნით ჩიკოსთან ერთად გულს გადავაყოლებ თქო, სეირნობისას დიდხანს ვფიქრობდი მაგრამ ვერაფერს ვაანალიზებდი ტვინი გათიშული მქონდა, როდესაცლაზარეს შევხდი პარკში იმ გოგოსთან ერთად.
- ვა პრივეტ ნუცა - მითხრა ლაზარემ უუუუუსაყვარლესი ღიმილით
- გამარჯობა მივუგე უხასიათოდ
- ა ხო გაიცანი ეს ჩემი...