ანი და დიტო ორივე საშინელ ხასიათზე იყვნენ. ანიმ ორასჯერ კითხა დიტოს რა დაგემართაო მარა ის მხოლოდ პასუხობდა არაფერიო. ანისაც აღარ შეეძლო უკვე ორასჯერ ერთი კითხვის დასმა. ის ნაწყენი იყო ყველაზე. თავიდან ბოლომდე, მართლა ვერ ხვდებოდა რო მანჩო ამდენზე წამსვლელი იქნებოდა, რაღაც მომენტში მართლა ჯეროდა რომ ანი უყვარდა რათქმაუნდა იგივეს არ განიცდიდა მაგრამ მაინც ასე ეგონა. გზაში ხმა არ ამოუღია არცერთს ანის ფანჯარა ჰქონდა ჩაშვებული და იყურებოდა თან ეწეოდა.
-600ლარი მაქ მოცემული მანჩოსი. რამე სასტუმროში გვეყოფა დასარჩენად
-მეც მაქ ფული. გვეყოფა რამდენი ხანიც მოგვინდება
-კაია. თან მაგრა გვეყოფა საჭმლისთვისაც.
-შენებს არ დაურეკავ?-დიტო ისეთი ხმით ეკითხებოდა თითქოს ვალდებული იყო და არ აინტერესებდა
-დაგიბრუნებ ფულს აქ მაქ ეხა 600 ერთი ღამე რო დავრჩე 500ლარს უკან დაგიბრუნებ თუ მაგიტო გაბრაზდი. კიდე მაქ გადადებული მანჩოს მოცემული ფულიდან.
-არ მინდა ანი. ფული არაფერ შუაშია. არ მაკლია ეგ ფუფუნება.
-აბა რა დაგემართა დიტო მართლა აღარ მაქ ძალა რო გკითხო
-მემგონი მარტო შენ თავზე ფიქრობ. ხარ ეგოისტი, იფიქრე ვინმეზე სანამ ამ სისულელეს გააკეთებდი? ეს როგორ გააკეთე ანი? მე რატო არ შემითანხმდი. გეგონა რო ყველაფერი გამოგივიდოდა და არაფერიც გამოვიდა. ან ამ დღეებში არ მომიკითხე არცერთხელ.იქნება და მოვკვდი კაი ამასაც რო თავი დავანებოთ როგორ მოიფიქრე ესეთი სისულელე რო კონტრაბანდისტებს გადაყროდი. დაგიჭირეს ხვდები?!! მორჩა პირად საქმეში გიწერია და გაგიმართლა რო 5000ით შემოიფარგლნენ ქათმური საქციელი იყო ვითომ მამაცი ხარ და ვსო
-მართალი ხარ მარტო ჩემ თავზე ვფიქრობ და ეგოისტი ვარ. გამოდის რო არ მიცნობ. გააჩერე მანქანა
-გაჩუმდი
-დიტო მანქანა გააჩერე თორე გადავხტები(ანი)
დიტომ მანქანა გააჩერა. ანიმ გააღო კარი და გადავიდა წინ დაიწყო სიარული. დიტო მანქანით მიყვა.
-ჩაჯექი ნუ სულელობ
-ვსულელობ
-ანი დაიღლები
-არაუშავს გადავიტან
-ანი ნუ მაიძულებ ჩაგათრიო ძალით მიდი რა
-არა შენ მართლა არ მიცნობ გამოდის და ბანალური ტექსტების ჩარტყმა მეზარება როგორი ვარ და ასე შემდეგ
-მაშინ ბანალურობებისგან შეიკავე თავი და ჩაჯექი მანქანაში თუ გინდა რო მივალთ მაშინ აიღე ცალკე ნომერი მარა ეხლა ჩაჯექი მანქანაში
ანიმ გამოაღო მანქანის კარი და ჩაჯდა. მერე ღვედი გაიკეთა და დიტომ კარი ჩაკეტა.
-ეს ყოველი შემთხვევისთვის-გაიღიმა დიტომ
-ყოჩაღ
-ანი ესე ბავშვივით გაბუტვა იმენა ბავშვს გამსგავსებს
-ამ ჩემ ფეხს
-კაი რაზე გაბრაზდი რო ეგოისტი დაგიძახე? ხარ და რა ვქნა
-კაი
-ანიი
-რა გინდა დიტო გეთანხმები
-არ მეთანხმები ეგ იმიტო რო გამაჩუმო. მიდი რა დამიმტკიცე რო არ ხარ
-არაფრის დამტკიცებას არ ვაპირებ შენთვის. უბრალოდ ერთი დღე მინდოდა დასვენება და შენც ტვინი მიგაქ
-კაი თბილისსში ვიჩხუბოთ ოკ?
-კაი.
როგორც იქნა მივიდნენ სასტუმროში. ჯერ 1ღამით დაჯავშნეს მეორე დღის საღამომდე. ლუქსში. მთლიანად ნომერში 6საწოლი იდგა. ანიმ ტელეოფონი ჩართო და მაშინვე ანდროს ზარი გამოვიდა.
-ალო?(ანი)
-ანი ვინ წაგიყვანა სად ხარ (ანდრო)
-ანდრო ჩემი მეურვე მარტო ხვალ ხდები დღეს დამასვენე
-რა შუაშია მეურვე შენი ძმა ვარ სად ხარ
-კახეთში დიტომ გადაიხადა ფული
-რა გინდა კახეთში
-მანჩოს მოცემული ფულით ვრჩები. 600ლარი მაქ დღეს დავისვენებ ამ ყველაფრისგან ხვალ ჩამოვალ.
-კარგი. წამლები?
-300ლარს თუ დავხარჯავ აქ თუ ორი ღამე დავრჩი და 300მეყოფა გასასვლელად წამლებზე რეცეპტისთვის ფარმაცევტს ექიმს დავალაპარაკებ და ეგაა
-კაი კარგად ხარ?
-კი
-მე სანდროს გავუვლი ფულს მივცემ
-რა გააქ?
-ხო მე მოვდიოდი უკვე შენ გამოსაყვანად დიტომ დამასწრო
-ააა.
-გავალ მივუტან
-კაი მადლობა დაგიბრუნებ
-შენ ისედაც ბევრი გვაჩუქე უკვე და შენ არც ხარ ვალდებული მე მჯერა რომ მანჩომ მოაწყო ეს ყველაფერი. მალე დააკავებენ იმედი მაქ
-ხო. კაი წავედი ანდრო.
-არ მანერვიულო წამლებზე რო გახვალ დამირეკა ანიაა, აბა მიყვარხარ ჭკვიანად
-მეც
ანიმ გათიშა.,
-ამ ბოლო დროს ვაფშე არ მეჩხუბება(ანი)
-ხო ეს ნომერი სახლს არ გაგონებს? ძაან სახლისნაირად არის მოწყობილი
-რა მნიშვნელობა აქვს ეხა ცოტას გამოვიძინებ რაა
-კაი
ანიმ დაიძინა და რო გაიღვიძა დიტო აღარ დახვდა. ტელეფონს რო დახედა საღამოს 6საათი იყო. ცოტათი ბნელდებოდა. ანი წამოდგა და ტანსაცმელი გამოიცვალა. ნომრის მეორე გასაღები აიღო და გარეთ გავიდა. სეირნობა დაიწყო. ცოტახანში რატიმ დაურეკა.
-გულაობ?(რატი)
-აბა. ციხიდან გამოვედი. წარმოიდგენდი რომ ჩამსვამდნენ?
-მე ვიცი რომ დებილი ხარ და უნდა გეთქვა ჩვენთვის და დაგეხმარებოდით
-მაგას მნიშვნელობა არ აქვს მანჩომ უკვე იცოდა ჩემი ჩანაფიქრი
-სად ხარ
-თელავში. მე და დიტო სასტუმროში გავჩერდით
-რაღაც შენ და დიტო ხშირად ჩერდებით სასტუმროებში
-გაქცევა მიყვარს
-ბანალურობებში არ მინდა გადავარდნა მაგრამ პრობლემებს ვერ გაექცევიო ამბობენ
-არც ვაპირებ გაქცე ვას პროსტა ხვალამდე სანამ არ გადაწყდება ვინაა ჩემი მეურვე აქ ვარ. მანჩო ჩასვეს?
-კი ყველა არხზე მაგაზეა ლაპარაკი. ვახოც ჩასვეს ირაკლის შენ ძმას რა უყვეს არ ვიცი
-აუ ირაკლი სუ დამავიწყდა უნდა წამომეყვანა. დიტო სადაა ნეტა
-იქნება და ჩამოვიდა თბილისში
-და მე უმანქანოდ დამტოვა? არ არსებობს. რო დავიძინე 11საათი იყო ღამის და მთელი დღე როგორ მეძინა თან ექვს საათამდე
-რავი ეტყობა გადაიღალე
-კაი მისმინე ნომერში უნდა ავბრუნდე და დიტოს დავურეკო თორე ვნერვიულობ
-კაი მიდი გაუფრთხილდი თავს მანი ნიიდ?
-არა მაქვს მიყვარხარ მიდი
ანი ნომერში აბრუნდა იქ დიტო და ირაკლი დახვდა.
-იკაა
-ჩემზე გაბრაზბეული ხარ?(იკა)
-არა რას ამბობ პატარა-ანი მივიდა და ხელში აიყვანა ირაკლი-რამ მოგაფიქრა ამის წამოყვანა
-სახლს ჩხრეკდნენ შენსას და ირაკლი საცოდავად ჩანდა ვიდეოში აქეთ იქით დადიოდა არც არავინ აქცევდა ყურადღებას, ხოდა წავედი და მოვიყვანე
-გიჟი ხარ
-ვიცი შენი შემორიგება მინდოდა
-გამოგივიდა. იკა გშია?
-ხო.
-წამო სასადილოში გავიყვანოთ(დიტო)
-კაი იდეაა
-ოღონდ მე მომივანე სენ მძიმე არ აწიო.
დიტომ ირაკლი აიყვანა ხელში და მერე სასადილოში წაიყვანეს ირაკლი. თვითონაც ივახშმეს და ირაკლიმაც. მერე სასეირნოდ გაიყვანეს. პარკში ყავდათ. ირაკლი სასრიალოზე თამაშობდა ანი და დიტო სკამზე იჯდნენ და ლაპარაკობდნენ.
-რატის ველაპარაკე
-რა?-დიტო თითქოს გამოფხიზლდაო სერიოზული სახე მიიღო და ანის შეხედა
-რატის ველაპარაკე
-რატო
-პროსტა ისე რავი... როგორ ხარო მომიკითხა
-რაში აინტერესებს
-ვაიმე დიტო მეგობარია
-კაი
-რა კაი ეხა შენ გაბრაზდი
-ხო ანი არ მსიამოვნებს იმ ტიპთან რო ლაპარაკობ!
-კარგი რა ჩემი ბავშვობის მეგობარია
-და შენი ძველი შეყვარებული
-ძველი და არა ახალი
-აუუ დიტო, ძაან ატ***ებ უკვე
-სიტყვები შეარჩიე?
-ირაკლი მოდი ჩემთან. ტანსაცმელი რამე წამოუღე?
-ერთი შარვალი და თბილი კურტკა და მაიკა ვიპოვე მეტი ვერაფერი.
-კაი ეგეც საკმარისია დავბრონე უკვე ერთი ღამითაც სასტუმრო. აქ დავრჩებით და წავალთ ხვალ გადაწყდება ვინაა ჩემი მეურვე
-მანჩო ვეღარ იქნება ისედაც იმიტო რო ციხეშია
-მიხარია. ირაკლი მოდიი
ირაკლიმ მიირბინა იმათთან.
-ხო?
-არ გცივა?(დიტო)
-არაა(ირაკლი)
-ირაკლი წასვლის დროა(ანი)
-კაი-ირაკლიმ თითქოს მოიწყინა
-გზაში შოკოლადს გიყიდი(ანი)
-იეეს-ანიმ ირაკლი აიყვანა ხელში და სასტუმროში დაბრუნდნენ. რომ ავიდნენ ნომერში შეუკვეთეს შოკოლადის ნამცხვარი, ყავა და წვენი. ერთად ვახშმობდნენ და თან ლაპარაკობდნენ. დიტოს ლეპტოპი ჰქონდა წამოღებული და კარიბის ზღვის მეკობრეებს უყურეს მერე მეორე ოთახში დააძინეს ირაკლი და გამოვიდნენ.
-აქ ბევრი საწოლია დაწექი ნებისმიერზე-და მერე ჩაეშვა სავარძელში
-კარგი(დიტო)
-ხვალ დილით გავიდეთ შუა დღეს უნდა დაიძინოს ირაკლიმ
ამ დროს ანდრომ დაურეკა ანის.
-სადა ხართ?
-დიტომ ირაკლი ამოიყვანა და დღეს კიდე ერთი დღე ვრჩებით
-მაგარი ამბავი მაქვს რო ჩამოხვალ გეტყვი
-რაარი?
-არ გეტყვი როგორც კი ჩამოხვალ მოგიყვები ირაკლის რა უნდა უყო?
-რა რა უნდა ვუყო
-ხვალვე დავრეკავ სოციალურ მუშაკთან
-არა. რა? ირაკლი ჩვენი ძმაა
-მანჩოს მხრიდან
-როგორც დათი ის მიიღე და ირაკლი არა?
-ანი
-ის ჩვენი ძმაა! რა დააშავა? მე სახლში არ დავბრუნდები თუ ირაკლი ჩვენთან ერთად არ იცხოვრებს
-და მასზეც მეურვეობა გავაფორმო? გააფრინე?
-შენ თუ არა ვიცი ვინც იზამს ამას.
-ვინ?
-ნიკოლოზი
-კი აბა დაგთანხმდება
-მაგასაც ვნახავთ!
ანიმ გათიშა.
-რაო?
-ირაკლი ჩვენთან ერთდ ვერ იცხოვრებსო და მე ვუთხარი ნიკოლოზი იქნება მისი მეურვე შენ დამანებე თავი თქო
-ანი ყველას შენ ვერ მიხედავ ირაკლის შეილება ჰყავდეს თავისი ნათესავები
-არ ყავს არავინ. მანჩოს მშობლები არავინ იცის სად არიან. ბებიაჩემი დიდიხნის უკან წავიდა მანჩოს ქცევების გამო. მისი ერთადერთი და... მაგდა!!! მაგდას შვილები არ ყავს ის დათანხმდება ირაკლის მეურვეობაზე!!
-ანი მაგდას ვერ შეტენი ირაკლის
-რატო მისი დეიდაა? მეურვეობა არცაა საჭირო ისედაც მასთან დარჩება
-ღმერთო არ დაწყნარდები სანამ ყველაფერს არ მოაგვარებ?
-არა ირაკლი მარტო არ დარჩება
-კაი დავიძინოთ ანი გვიანია და მემგონი მალე ირაკლისაც გააღვიძებ
-კაი.
მეორე დღეს ანი თბილისში როცა ჩავიდა პირველ რიგში მაგდასთან მივიდა. მიუყვანა ირაკლი. დიტოც იქ იყო, მეორე ოთახში ეთამაშებოდა ირაკლის.
-მაგდა გთხოვ
-რას მთხოვ როგორ მოვუარო არც კი ვიცი ჯერ 29ის ვარ ახალი დაწყებული მაქვს კარიერა როგორ მივხედო
-ბაღი და მერე სამსახურიდან რო მოხვალ გამოიყვან ნაჭამი იქნება მერე შენთვისაც ხო იკეთებ ვახშამს და ეგაა შაბათ-კვირას არ მუშაობ. გთხოვ მას ბავშვთა სახლში გააგზავნიან
-ანი ირაკლი მეც მიყვარს მაგრამ
-იდეა მაქვს. მანჩოს სახლი ხო შენც გეკუთვნის? იქ გადადი და იქ ნანუკა მუშაობს ძალიან კაი გოგოა სუ ირაკლის უვლიდა ხოლმე, ხოდა დაგეხმარება
-ის სახლი პოლიციის მიერ არაა შემოსაზღვრული?
-აღარ. გთხოვ ირაკლის ეხა ძაან უნდა მზრუნველი დედა, მივიდოდი ნიკოლოზთან მაგრამ...
-კარგი ირაკლი! მოდი აქ
ირაკლიმ მიირბინა მაგდასთან და მისი საყვარელი ცისფერი თვალებით(ხო ვთქვი გენებში აქვთ თქო) შეხედა მაგდას.
-ჩემთან ერთად ისევ შენ სახლში იცხოვრებ?(მაგდა)
-და დედა?
-დედა... დიდიხნის მერე მოვა(მაგდა)
-რამდენი ხნის მერე?-თვალები აუცრემლიანდა ირაკლის
-მერე. არ გინდა დიდ სახლში იქ?
-ანი შენ?(ირაკლი)
-მეც იქ ვიქნები ხოლმე მოვალ შენთან(ანი)
ირაკლიმ თავი დაუქნია მაგრამ ეტყობოდა რომ დედა ძალიან ენატრებოდა. მერე პირდაპირ სახლში წავიდა ანი. იქ ყველა იყო. ტყუპებსაც ეღვიძათ. ყველა მათ დატრიალებდა თავზე.
-ანი ახალი ამბავი უნდა გითხრა(ნიკა)
-ჩემოდნები რატოა ზალაში
-ამაზე გელაპარაკებით(ლაშა)
-და რა?(ანი)
-დაგვაცადე(ანდრო)
-კაი
-მოკლედ ჩვენ ყველა მე შენ ანდრო ლიკა ნიკა ნიკოლოზი და ლაშა გადავდივართ მანჩოს სახლში. უზარმაზარია ყველა დავეტევით
-და მოიცა იქ რომ მაგდა და ირაკლი არიან?
-მერე რა ყველა დავეტევით(დათი)
-ძაან მაგარია(ანი)
-არ გაგიხარდა?(ლაშა)
-გამიხარდა. ხო. როდის
-ეხლა შენი ყველაფერი ჩალაგებულია(ანდრო)
-კაი მარა ტყუპების გარეთ გაყვანა?(ანი)
-მაშინვე მანქანაში ჩავსვამთ და გავიყვანთ(ლიკა)
-კაი წავედით მარა ეს სახლი?(ანი)
-ვყიდით(ლაშა)
-ყიდით?!! რატო(ანი)
-ფული ანი ბავშვებს მეტი რაღაცეები დაჭირდებათ(ლიკა)
-მოიცა მე ვიმუშავებ მარა ეს სახლი?(ანი)
-ეს სახლი დაძველდა ბევრი კაი მოგონება იყო აქ მარა დროა რომ გავყიდოთ(ანდრო)
-მე ვიყიდი(ანი)
-არ გაქ მაგდენი ფული(ანდრო)
-შევაგროვებ არ გაყიდო(ანი)
-კაი ანი ამაზე მერე ვილაპარაკოთ(ანდრო)
ყველა გადაბარგდა მანჩოს სახლში. იქ მაგდა და ირაკლიც დახვდნენ და სიხარულით შეეგებნენ. დიდიხანი ერთობოდნენ ერთად. მერე ლიკა და ანდრო ერთად ოთახში შევიდნენ მანჩოს და ვახოს ოთახი იყო ეს, ბავშვები ერთ ოთახში, ირაკლის რათქმაუნდა ცალკე, ანის მისი ძველი ოთახი. ნიკა და ლაშაც ცალკე, დათის და ნიკოლოზსაც მათი ოთახი და მაგდასაც და ირაკლისაც ცალკე. სულ გამოვიდა 10ოთახი. 3სართულიანი იყო სახლი ამიტომ სრულიად თავისუფლად დაეტივნენ. თითო სართულზე იყო 4ოთახი. კიდე ორი დარჩათ, იმ ორიადნ ერთში ნანუკა და გიორგი ჩაასახლეს მეორეში კიდე 2მოახლე. ფულიც საკმარისი ჰქონდათ რადგან მანჩო ციხეში იყო ავტომატურად დარჩა ეს ყველაფერი ანდროს. რადგან მისი პირველი შვილი იყო და მანჩოს ამხელა დანაშაულისთვის 20წელი მიუსაჯეს. სულ რომ გამოსულიყო 60წლის იქნებოდა ბებერი და ეს ფული უკვე დახარჯული იქნებოდა. დიტო ნახულობდა ხოლმე ანის და ჩვეულებრივად მიდიოდა ყველაფერი. 5თვის მერე ანის ოპერაციის დროც მოახლოვდა. ტყუპებიც უკვე წამოიზარდნენ, თითქმის 6თვის იყვნენ. ჯდომა შეეძლოთ და იცინოდნენ კიდეც ხოლმე. ანი საავადმყოფოში დააწვინეს. დიტო ქიმიოთერაპიის გამო ანის ხშირად ვეღარ ნახულობდა, თან მამამისმა ის თურქეთში წაიყვანა სამკურნალოდ. 1თვიანი კურსის გასავლელად. ანის საშინლად ენატრებოდა დიტო მაგრამ მასაც თერაპიის უდიდესი კურსი მოელოდა ამ ოპერაციების მერე. პირველ ოპერაციაზე ფიქსატორებს არ ხსნიდნენ მეორეზე ნახავდნენ ფიქსატორების გარეშე როგორ გაივლიდა და მოხსნიდნენ თუ წარმატებით ჩაივლიდა ყველაფერი.უმძიმესი თვე ელოდათ ანისაც და დიტოსაც ამათთან ერთად კი მათ ახლობლებსაც რომლებიც სიგიჟემდე ნერვიულობდნენ. ლიკა და ანდრო უკვე ისეთი გადაღლილები არ იყვნენ რადგან ნანუკა ტყუპებსაც და ირაკლისაც უვლიდა ერთდროულად. დათიმ ცოლის მოყვანა გადაწყვიტა მას საცოლეს სალომე ერქვა. ძალიან კარგი და განათლებული გოგო იყო. იურიდიულზე სწავლობდა. 21წლის იყვნენ ორივე. ერთ-ერთი მიზეზი კი ის იყო რომ სალომე ფეხმძიმედ გახლდათ. ძმებიც და ანიც ამას კარგად შეეგებნენ. დათის ოთახში გადავიდა სალომე. როცა ბავშვის გაჩენის დრო მოვიდოდა ალბათ დათი გადავიდოდა იქიდან რადგან ცოტა ადგილი დარჩებოდა ან ტყუპებთან ერთად დააწვენდა ბავშვებს. ლაშა და ნიკა ჩვეულებრივად მუშაობდნენ. კარგად აეწყვნენ იოანეს და გიორგის. ყველა საღამოობით იკრიბებოდა ერთ მაგიდასთან და ღრიანცელი იყო, ვახშმობდნენ და ბარბეკიუს მართავდნენ აუზში ბანაობდნენ, ირაკლის ყველა ეფერებოდა. ტყუპებიც იგივენაირად იყვნენ. ცოტახანი მაინც დაისვენეს რაღაც სირთულეებისგან. სანამ არ მოხდა ის რაზეც ყველა დარდობდა. აი ანის ოპერაციის თანხა რომ გაიგეს მათ პირები დარჩათ ღია ხოლო როდესაც მანჩოს ანგარიში ნახეს, მისი ბარათიდან მთლიანი ფული იყო მოხსნილი.