-რა ვქნათ. ისედაც ვალები გვქონდა აღებული და ძლივს გავისტუმრეთ. (ლაშა)
ლაშა, დათი, ნიკოლოზი,ანდრო და ნიკა იჯდნენ სასტუმრო ოთახში და განიხილავდნენ ფულის საკითხს.
-არ ვიცი. კრედიტი ავიღოთ ბანკიდან(ანდრო)
-არ გამოვა უკვე ბევრი ავიღეთ(ნიკა)
-მე შემილია სახლი გავყიდო(ნიკოლოზი)
-არა მამა ჩვენ გავყიდით ჩვენსას(ანდრო)
-არა ანის უყვარს ის სახლი. მაინც სანამ აქ ვცხოვრობ გავყიდი. ხელფასიც საკმარისი მაქვს, ადრე იყო ჩემი მეგობარი რომელსაც ძალიან უნდოდა ამ სახლის ქონა და ორჯერ მეტ ფასს ადებდა დავუკავშირდები და ცოტას რო დაამატებთ ოპერაციის ფულიც იქნება(ნიკოლოზი)
-დიახ? მადლობა-დათიმ გათიშა-ფულის ადგილსამყოფელი იციან შეილება დღეს საღამოსთვის დააკავონ მაგრამ ფული უნდა შევიტანოთ 3საათის განმალობაში თუ არადა ანის ოპერაცია არ შედგება(დათი)
-მა დროზე დაუკავშირდი მეგობარს. ლაშა წავედით კრედიტზე გასაგებად ბანკში. ნიკა დათი ლიკას და დანარჩენებს მიეხმარეთ რაღაც საქმეებში რაც მთავარია ანის არავინ არაფერს ეუბნება(ანდრო)
ყველა თავის საქმეზე წავიდა. ლიკა ტყუპებთან ერთად ქვემოთ ჩამოვიდა. ბავშვები ძირს დასვა რომ ეხოხათ. ღობეები შეკრა და სამზარეულოში გავიდა. იქ დათი დახვდა.
-სად არიან
-საქმეებზე გავიდნენ
-მე მაღაზიაში წავალ
-მოიცადე ანდრომ არ გაუშვაო
-რატომ ნანუკს დავუტოვებ
-ბოდიში ლიკა მითხრა სახლიდან არავინ არ გაუშვაო. შებრუნდი უკან სასტუმრო ოთახში(დათი)
-ეს რა ხუმრობაა? მე მინდა და გავალ ანდრო ვერ შემზღუდავს
-ლიკა, ნუ მაიძულებ ოთახში ჩაგკეტო
-კარგი. ჯანდაბა. დეა(წინა თავში შემეშალა და ლიზა დავწერე მაგრამ როცა დაიბადნენ მეწერა რომ დეა ერქვა). რეზი-ლიკა ოთახში დაბრუნდა და რძის ბოთლები მისცა ბავშვებს, მერე სავარძელში ჩაჯდა.
ანი პალატაში დებილივით იჯდა და ვერაფერს აკეთებდა, ნაუშნიკები ეკეთა და milky chance-running-ს უსმენდა. ელოდებოდა დანარჩენებს მარა არავინ არ ჩანდა. ოპერაცია კი დღეს საღამოს ჰქონდა, არ ეშინოდა პირიქით უხაროდა რომ მალე არც ეტლი და არც ფიქსატორები არ დაჭირდებოდა. ჩვეულებრივად ივლიდა. ცოტახანში რამოდენიმე ექთანი შემოვიდა ანის ანალიზები გაუკეთეს. საღამოს სანდრო შემოვიდა ბოლომდე შეამოწმა და უთხრა რომ ოპერაციაზე წასვლის დრო იყო. ანიმ ითხოვა კიდე ცოტაახანი ჩემები უნდა მოვიდნენო კიდე დაელოდნენ 5-10წუთი და როცა არ მოვიდნენ შეიყვანეს ოპერაციაზე. ზუსტად მაშინ მოვარდა მთელი სახლი.
-სად არის ანი ადამაშვილი!!!(ანდრო)
-ოპერაციაზე(ექთანი
-დავაგვიანეთ(ნიკა)
-ჯანდაბა!(ლაშა)
-არაუშავს რო გამოვა დავხვდებით(ლიკა)
-ლიკა დიდიხანი არ დამთავრდება ოპერაცია. მამა შენც წადი დაიღლებით. გიორგი ნანუკა თქვენც მადლობა მარა მართლა დიდიხანი იქნება ოპერაცია. წაყევით ამათ
-კარგი საღამოს მოვალთ(გიორგი)
ყველა წავიდა მარტო ნიკა, ლაშა და ანდრო დარჩნენ.ნიკამ არ დაუჯერა ანდროს.
-ისე რა დრო იყო როცა კაპიკს კაპიკზე ვადებდით, ისევ დაბრუნდა ის დრო. სახლში სადილს ძლივს ვაკეთებდით. ეხლა რამხელა სახლში ვართ და რამდენ ხალხთან ერთად ვცხოვრობთ თანაც ვის სახლში? მანჩოსი(ლაშა
-შენ ეგ თქვი(ნიკა)
-ისე ტო როგორ უნდა მოესწრო დათის თქვენთვის დროზე ლაშა ცოლი ნუ მარცხვენ(ანდრო)
-ხო მეყოლება მალე ვერ დავითანხმე ჯერ ანუკი ვეჩალიჩები(ლაშა)
-1თვეში გამომყვება ნინო რო მორჩება რაღაც საქმეებ(ნიკა)
-ჩუ შენ ჯერ 20ის ძლივს ხარ(ანდრო)
-არც კი(ლაშა)
-ეე რა თქვენი საქმეა პროსტა ხელს მოვაწერთ(ნიკა)
-ისე ტო, ანი უკვე 18ის ხდება(ანდრო)
-აუ ხო სრულწლოვანი გახდება და რა მოთოკავს ამას(ლაშა)
-შენ ეგ თქვი(ანდრო)
-მოკლედ გავალ მე ყავას მოვიტან(ნიკა)
-ფული გაქ?(ანდრო)
-ხო დაბრუნდა მანჩოს ბარათიდან თანხა(ნიკა)
-ბევრი არ დავხარჯოთ რა(ანდრო)
-ეს ჩემსაზეა გადმორიცხული მანჩოსგან(ნიკა)
-კაი. აუ ისე ანისაც უნდა გავუკეთოთ ბარათი უკვე(ლაშა)
-ხო.(ანდრო)
ნიკა გავიდა კაფეტერიაში. ოპერაცია დიდ ხნიანი გამოდგა, მაგრამ წარმატებით დასრულდა. აი დიტოზე კი ადამიანი იგივეს ვერ იტყოდა მისი მდგომარეობა არც ისეთი კარგი იყო. თურქეთში ექიმები ყველაფერს აკეთებდნენ, მაგრამ სამწუხაროდ მას გვიან აღმოუჩინეს კიბო მაშინ როცა ძალიან მიშვებული იყო და ცოტახანიღა ჰქონდა დარჩენილი სიცოცხლე. ექიმები მაინც არ წყვეტდნენ მკურნალობას. დიტო არავის ეუბნებოდა ამას საქართველოში მეგობრებიდან. ანი კარგად იცნობდა უკვე დიტოს მეგობრებს მან გააცნო ზაფხულის დასაწყისში. 2თვეში (ანუ სექტემბერში) ანი მეთორმეტე კლასელი იქნებოდა. როგორც კი ერთ ოპერაციას დაამთავრებდა ზაფხულში ანი კახეთში აყავდათ. ოპერაციის შემდეგ 4დღეში ანის გაწერდნენ დაახლოებით 5-6დღე წოლითი რეჟიმი ექნებოდა და მერე მსუბუქი დატვირთვა შეილებოდა. არც ისეთ მძიმე ოპერაცია კეთდებოდა. 3საათზე მეტი არ წაიღო ანიც მალე გამოფხიზლდა. ყველამ სათითაოდ მოინახულა. 4დღე ანის არავინ არ შორდებოდა გვერდიან მერე კახეთში აიყვანეს და იქ წოლით რეჟიმში ძლივს ყავდათ ანი, მაგრამ სულ ირაკლის და ტყუპებთან ერთად თამაშობდა. დიტოსგან კი არაფერი ესმოდა. არც სანდრო ამბობდა არაფერს, ანის ოპერაციის მერე დაბრუნდა თურქეთში შვილთან. უკვე ნინოც იქ იყო, ანი ხვდებოდა რომ რადგან მთელი ოჯახი წავიდა რაღაც კარგი არ ხდებოდა. როგორც იქნა დაიწყო სიარული იქ ბავშვები გაიცნო. ქეთა რომელიც ცოტა ქაჯს წააგავდა, იოანეს თურმე იქვე ჰქონია აგარაკი, რეზი ჩვეულებრივი ცანცარა ბაბნიკი მაგრამ მხიარული ტიპი. ანი ნიკასთან ერთად დადიოდა იმათთან. ლაშა და დათი ვითომ უკვე დიდები იყვნენ გასართობად ამგრამ ზოგჯერ ეგენიც მივიდოდნენ ხოლმე მათთან ერთად. ნიკოლოზი, მაგდა და ირაკლი ზღვაზე იყვნენ. ანდროს და ლიკას სულ თავისი მეგობრები ამოჰყავდათ ხოლმე. ერთხელაც როდესაც ისევ ესე მოიქცნენ. ნიკა და ანი ბავშვებთან გარეთ ჯოკერს თამაშობდნენ. ბიჭები და ქეთა ეწეოდნენ. ერთმანეთში საუბრობდნენ.
-ისე აი რო დავუფიქრდეთ ხო ეს ბიჭები რამხელა თავის ტკივილია-თქვა ქეთამ და ნაპასი დაარტყა
-რატო(ანი)
-აი სუ ნერვებზე მოქმედებენ(ნატალი)
-დამიწყნარდი ნატუსი-რეზი ნატალის შეყვარებული იყო
-წყნარად ვარ(ნატალი)
-ხოდა კარგი(რეზი)
-რავი არც გოგოები ხართ საჩუქრები ჩემი და ძლივს ავიტანე ამდენი ხანი. ეხა 18ის ხდება და ნეტა ტვინი მოემატოს-პატარაზე წამოარტყა თავში ნიკამ ანის
-აუფ თორე შენ ხო მყავხარ რა. მე დამჭრა დიტოს მამამ?(ანი)
-შენ გოგო ხარ, მე სიმამრისგან მომხვდა შენ დედამთილისგან მოგხვდება(ნიკა)
ამაზე ყველას გაეცინა.
-სხვათაშორის ნინო კაი ქალია და მე ჯერ არავის არ მივყვები ცოლად(ანი)
-იასნად არც გაგაყოლებთ ჯერ.(ნიკა)
-ისე მაქვს უფლება(ანი)
-ხო 18წლის მერე აქვს უფლება(ნატალი)
-ნატალი რატო ამიცანცარდი?(რეზი)
-უიმე კაი რეზი გაართე ხალხი(იოანე)
-აუ იოო მიდი წყალი გამომირბენინე რა -ქეთი იოანეს ბიძაშვილი იყო
-ადექი და გამოიტანე რა ქეთი მეზარება(იოანე)
-მე შეგიყვანდი ჩემთან პროსტა ბევრი ხალხია და მეზარება(ანი)
-შენ ცოლი მოგყავს ნიკა?(ქეთი)
-ხო. (ნიკა)
-ვინაა?(ნატალი)
-ჩემი კლასელი იყო. ნინო ქვია. (ნიკა)
-ვაა კაია. იმედია ქორწილში დაგვპატიჟებ(ქეთი)
-არ დაგივიწყებ(ნიკა)
-კაია(ქეთი)
ამ დროს ანდრო გამოვიდა.
-ნიკა ანი რა დაგემართათ შემოდით რა გაერთობით(ანდრო)
-ტყუპების მოსავლელი აღარ არის და ჩვენ გვეძახით?(ნიკა)
-დაახლოებით(ანდრო)
-თქვენი შვილებია ისწავლეთ მათი მოვლა(ანი)
-ანი შენ მათი მამიდა ხარ ისწავლე ჯიგრობა რა(ანდრო)
-კაიი. ნიკა წამო რა?(ანი)
-მე ცუდი ბიძია ვარ მიდი შენ(ნიკა)
-გაგახსენებ ამას. (ანი)
ანი შევიდა სახლში და ტყუპებთან ავიდა. იატაკზე ხოხავდნენ. ანიმ აიყვანა ხელში ორივე და საწოლში ჩააწვინა. ორივემ ტირილი დაიწყო. ანი არწევდა საწოლს მარა ვერცერთი ვერ დააძინა. მაშინ ერთი ხელში აიყვანა და ისე დააძინა მერე მეორე. მერე ქვემოთ ჩავიდა ანდროს მეგობრები სვამდნენ და მაგრა ერთობოდნენ. მერე ლიკამ ანი თავის გვერდით დაისვა.
-აი ესეთი მამაცი გოგო მე ჯერ არ შემხვედრია ორ ოპერაციას და უამრავ რამეს გაუძლო. ისეთი რაღაცეები გააკეთა ალბათ რასაც მე ვერ გავბედავდი. პირველი და მთავარი არის რომ ანდროს ეწინააღმდეგება ხოლმე-გაიცინა ლიკამ
-და მაინც მე ვრჩები მერე მოგებული. აბა ერთი შენ შემწინააღმდეგებიხარ ლიკუნა(ანდრო)
ამაზე ყველამ გაიცინა. მერე ანი ადგა და დაბრუნდა ბავშვებთან. ამ დროს დიტომ დაურეკა, ბავშვებს მოშორდა და ტყისკენ წავიდა.
-ალო? როუმინგი გაქ?(ანი)
-ხო ჩემო ცხოვრება როგორ ხარ?(დიტო)
-რრა მე როგორ ვარ შენ როგორ ხარ
-რავი კარგად-გაიცინა დიტომ
-ვიცი რო არ ხარ დიტო რა გაცინებს
-დაჟე მაქედანაც რო ახერხებ ჩემ გამოცნობას. მეც ვახერხებ გამოცნობას აი მაგალითად ეხლა ცივილიზაციას მოშორებულ ადგილებში დადიხარ მარტო
-ხო
-მერე?
-რა მერე
-არ მოგიტაცონ
-ვინ ისე ერთ კახელს დავევასე.
-ვის გოგო?!!
-აუ რავი მაგარი ტიპია რო ჩამოხვალ გაგაცნობ
-გააფრინე შეენ?!!
-არა დიტო რა მოხდა იცი რა ბუნჩულა ტიპიაა საბა ქვია აუ იცი როგორ ვუყვარვაარ
-ანი არ ჩამომიყვანო ეხლა მანდ!!! რა საბა გოგო შენ რა მოწიე!!
-ვაიმე კაი დაწყნარდი. სხვა რა ხდება?
-სხვა რა ხდება?!! რა ხდება და რო ჩამოვალ დავბრიდავ მაგ საბას
-კაი. მორჩა დაწყნარდი
-ოპერაციამ კარგად ჩაიარაო სანდრომ დაადიხარ?
-კი ფიქსატორები კიდე მიკეთია
-აა. კაი წავედი მე ქიმიაზე მაგვიანდება
-კაი მიყვარხარ
-მეც მიყვარხარ
დიტომ გათიშა. ანი მერე მიხვდა რო დაიკარგა უცებ უკნიდან მოესმა სიცილის ხმა. გატრიალდა ნიკა იყო.
-ვიცოდი რო ასე მოხდებოდა და გამოგყევი. არ მომისმენია არაფერი
-კაი
-წამო გაგიყვანო უკან
ნიკა და ანი გავიდნენ ტყიდან. დაბრუნდნენ სახლში, უკვე ყველა წასული იყო. ტყუპებსაც ეღვიძათ და ძირს დახოხავდნენ.
-რამდენი ხანი ვრჩებით აქ?(ანი)
-მთელი ზაფხული ალბათ რა იყო-ლიკა თან მაგიდას ალაგებდა
-რავი პროსტა ვიკითხე(ანი)
-დიტო ენატრება მიხვდეთ-ლაშა ბავშვებს დასდევდა
-სუ რო ჩავიდეთ დიტო თურქეთშია ანი(ანდრო)
-2დღეში შენი დაბადების დღეა გიხაროდეს ანი. რა გინდა (დათი)
-არც არაფერი.დიტომ პროსტა რო იცოცხლოს და მაგას ვერც თქვენ და ვერც ექიმები ვერ მაჩუქებთ-ანი ოთახში ავიდა
-ღმერთო. როგორ ართულებს ეს ბავშვი ყველაფერს რო ვუთხრათ არა?(ლაშა)
-არა მერე სურპრიზი არ გამოვა(ნიკა)
-მე მაქ სურპრიზი თქვენთვის(ლიკა)
-ლიკა ჯერ ადრეა ანი არის ზემოთ(ანდრო)
-აქ ვარ-ნაუშნიკებით ხელში ჩამოვიდა ანი.
-მოკლედ მე ისევ ფეხმძიმედ ვარ(ლიკა)
-ვააა გილოცავ-ყველამ ერთხმად მიულოცა
-მოიცა კიდე ტყუპებზე?(ანი)
-ალბათ რადგან ეს გენებში მაქვს(ლიკა)
-ოთხ ბავშვს არ ვიცი როგორ გავქაჩავ(ანდრო)
-შენ ჩემთვის ფულების ხდა აღარ გევალება 21ის ვარ (ლაშა)
-ჩემზე არც იხდიდი-გაეცინა დათის
-მე და ნიკა დაგრჩით და როცა ბავშვები დაიბადებიან ნიკაზეც აღარ დაგჭირდება არაფერი
-ხო ეგეც მართალია თან მანჩოს ფული(ლიკა)
-რამეს მოვიფიქრებ ხო. დაჯექით ეხლა და ივახშმეთ(ანდრო)
ანდრომ და ლიკამ ტყუპები ხელში აიყვანეს და ეზოში გავიდნენ. დანარჩენები დაჯდნენ მაგიდასთან.
-ველოსიპედი სადაა(ანი)
-სახლის უკან არის არ ივახშმებ?(დათი)
-არა დიტოს უნდა ველაპარაკო(ანი)
-შორს არ გახვიდე ღამდება(ნიკა)
-ფანარი მიმაქ ველოსიპედის დიდი(ანი)
ანი სახლის უკან გავიდა აიღო ველოსიპედი ფანარი გაუკეთა, მერე დასაკეცი დანა ჩაიდო ჯიბეში.მერე თერმოსი აიღო ყავის და ნამცხვარი ჰქონდა გატანილი სახლიდან კალათაში ჩადო. მოიხურა საწვიმარი და წავიდა. გზაში დაურეკა დიტოს. ვიდეო თვალი ჰქონდა ჩართული და თან მიმაგრებული ველოსიპედზე.
-არ დაეცე თან ატარებ თან მიყურებ?(დიტო)
-ხო რავი. რას შვები(ანი)
-რავი სასტუმროდან გამოვედი სანაპიროზე ვსეირნობ. შენ ვხედავ ეს მიტოვებული ადგილები მაგრა გევასება სად მიდიხარ რო მიდიხარ
-ააუ რავი ჩემ დაბადების დღეზე ლაპარაკობენ სახლში და მეზარება
-ხო აუ მაგრა ნერვები მეშლება რო შენ დაბადების დღეზე შენთან ვერ ვიქნები
-ვიცი. იცი რა ლამაზია აქაურობა
-და ის ტიპი საბა სადაა ერთი?!!
-ეხა უნდა შევხვდე ტყეში
-ანი
-ვღადაობ. მოიცა შემოვატრიალო ძაან შორს წავედი. ლიკა ფეხმძიმედაა-ანიმ შემოატრიალა ველოსიპედი და გაბრუნდა უკან
-ლიკა? ისევ? კიდე ტყუპები?
-ხო მემგონი. შენკენ რა ხდება
-რავი ნინო არაა ფეხმძიმედ. ჩემი დაც აქ არის. თურმე შვილი ყავს ნიაკო იცი რა საყვარელია? წლინახევრის არის. სიცოხცლე. ისეთი თბილია
-კაია. შენი დის ქმარიც მანდაა?
-ხო. ისე რო რამე მე ცოლად არ გამომყვები?
-ჩემებმა დიდიხანი არ გაყვები ცოლად არავისო
-მერე ვინ ეკითხება მოგიტაცებ
-როგორ მომიტაცებ 4ძმა მყავს
-ჩვეულებრივად. ესე მინდა და გავაკეთებ კიდეც. ჩემო ცხოვრება მაგ საბასაც და ყველა ვინცაა შენ გვერდით ერთიანად ამოვწყვიტავ.
-მაქედან არა მგონია
-თვითმფრინავიც არ დამჭირდება რომ ჩამოვიდე
-კაი ხო. რამდენ ხანში ჩამოხვალ?
-1-2კვირაში ალბათ.
-პროგრესი არის რამე?
-მოგატყუო თუ სიმართლე გითხრა
-სიმართლე
-არანაირი პროგრესი
-მალე იქნება
-კარგით ანი ექიმო
-დიტო ნუ ხარ ესეთი პესიმისტი არ გახსოვს როგორ მიგქონდა ტვინი მაშინ იყავი ოპტიმისტიო და ღამე რო დამათრევდი მთლიან საავადმყოფოში პაციენტებთან
-ხო მარა შენ ეხლა აქ არ ხარ
-მეც არ მინდა თვითმფრინავი რომ მანდ ჩამოგაკითხო
-როგორ გეტყობა რო ჩემი გაზრდილი ხარ. მე ნუ მბაძავ ბოთე. სხვა რა ხდება მაქეთ არ მოიწყინე?
-არა ვიღაც ბავშვები არიან აქ თან ანდროს და ლიკას ვეხმარები ხოლმე ტყუპების მოვლაში და მერე ვუკეთებ ხოლმე სადილს როცა ლაშას არ ცალია. კაი მისმინე სახლამდე მივედი მემგონი თუ არ დავიკარგე-ანი თან ყავას სვამდა
-მემგონი წვიიმს?
-ხო მაგიტო მაცვია საწვიმარი
-არ გცივა?
-კი და უი ეს ჩემი სახლი არ ყოფილა.
-არ გაცივდეე
-ხო მაგიტო მივდივარ ესე სწრაფად რო მივიდე სახლში
ანის უცებ ხველება დაეწყო.
-გითხარი გაცივდები თქო. დაიკარგე?(დიტო)
-არსად შემიხვევია და სად ვარ ვერ ვხვდები(ანი)
-ანი წყდება შენთან ხმა
-რა?(ანი)
-ანი? ანი?
უცებ გაითიშა.
-როგორც საშინელებათა ფილმებში.
ყმუილიც გაისმა.
-ოო დიდებულო რეიკ სად ხაარ(ანი)
უცებ ანიმ ვიღაც დაინახა.
-ეე!! დამეხმარეთ-სწრაფად მივიდა მასთან ხელში იოანე შერჩა-კიდე კაი სულ დავსველდი იოანე სახლს ვერ ვნახულობ.(ანი)
-უი შე ბოთე აქ რა გინდა. გზა შორს რო წახვალ ორად იყოფა. ეხა უკან უნდა გავბრუნდეთ და ისე მივალთ სახლში
-აუ რა დებილი ვარ. ვერც შევამჩნიე. გამომყვები?
-აა... კაი
იოანემ ანი სახლში მიიყვანა და გაბრუნდა უკან. ანი გალუმპული აიპარა ოთახში. სველი ტანსაცმელი გაიხადა და ოთახის კარი ჩაკეტა. ოთახში ვანა ჰქონდა და იქ შევიდა იბანავა და ხალათი ჩაიცვა, თავზე პირსახოცი გაიკეთა და ისევ დიტოს დაურეკა.
-როგორ ხარ გული გამისკდა რო გამორთე ტელეფონი
-დამიჯდა. ეხა შევაერთე. მისმინე აუ რა ღადაობაა შენთან რო გამიწყდა კავშირი რაღაც ყმუილი გავიგე და გული გამისკდა, მერე იოანე დავინახე და მანამდე რეიკი მეგონა პირველად მართლა შემეშინდა
-ძალიანაც კარგი
-კაი წავედი მოვწესრიგდტე სანამ მიხვდნენ რა გამოვიარე ჩემმა ძმებმა
-კაი და გაუფრთხილდი შენ თავს
ანიმ გათიშა, თმები გაიშრო და ტანსაცმელი ჩაიცვა. მერე ქვემოთ ჩავიდა ყველა იქ იჯდა და ტყუპებთან ერთად ერთობოდნენ.
-ნიკა ბავშვებთან გავიდეთ რა(ანი)
-აუ მეზარება ხვალ
-კაი მაშინ მარტო გავალ
-კაი ხო მოვდივარ დამელოდე.
ნიკა და ანი ბავშვებთან გავიდნენ. ქეთა და ნატალი რეზის ეზოში იყვნენ. ესენიც იქ დაჯდნენ და ცეცხლი დაანთეს.
-აუ გინდა მაგარი ლეგენდა მოგიყვე?(რეზი)
-აუ ისევ შენი რეიკი რეზიი(ქეთი)
-ხო და ჩუ შენ(რეზი)
-მოყევი მეც მაინტერესებს(ნიკა)
-მოკლედ ხო დადის ეს ჭორები იქ ვნახე აქ ვნახეო. კაროჩე მე და ნატალი მივდივართ ღამე ტყის გზაზე რა თავიდან ვეღადავებოდი მეთქი ეხა მგლები რო გამოხტნენ ჩემ გამო თავს გაწირავ თქო და ვყმუოდი და ვაშინებდი(რეზი)
-არ შემშინებია(ნატალი)
-გეყო ნატალი ბოლოჯერ გაფრთხილებ, მოკლედ მერე გავჩერდი და მართლა გაისმა ეს ყმული და ნატალიმ აღარ მჯერაო რა და ფაჩუნიც გავიგე ამას ეგონა მე ქვა ვისროლე და ცოტა შიგნით რო შევედით რაღაცამ წინ გადაგვირბინა ეხა არ მოვიტყუები რო თეთრი იყო და მანათობელი თვალებით თქო მარა რაღაც მსგავსი აუ ნატალი რო შემახტა უკნიდან გეფიცები ვერ მოვიშორე რეიკზე უარესი იყო. ცხენივით მირტყავდა ხელებს გაიქეციო და მეც გავიქეცი გამოვედით იქიდან შეილება დაჟე ვიღაც გიჟიც იყო მარა რავი ესეთი რამ მე არ მინახავს
-აუ რა მაგარი ზღაპარია რეზი გოგოების შესაშინებლად(ნიკა)
-ვა ნატალიც იქ იყო და ნახა(რეზი)
-არა მართლა მოხდა ესეთი რაღაცეები.(ნატალი)
-აუ კაი ეხა მაგას იმიტო ამბობ რო არ წავიდე იოანესთან არადა გიგისთან არიან ეხა მეც მინდა(ქეთი)
-კაი გვეყო ეს დებილური ლაპარაკები. კაროჩე რა ზეგ ხო მოდიხართ ჩემ დაბადების დღეზე? აუ ესენი რამეს მიმზადებენ სურპრიზს თუ იცით?
ყველამ ერთიანად გაიცინა და არავინ არ უთხრა ანის ის რაც მაგრა გაახარებდა თავის დაბადების დღეზე.