იმ დღის შემდეგ კოტე ჩვეულებრივად ექცეოდა ქეთას რაც მას ნერვებს უშლიდა. გიორგი ყველაფერს ამჩნევდა ოღონდ მას ეგონა რომ ქეთას მოსწონდა კოტე და არა კოტეს ქეთა. ქეთა ლუკასთან ერთად იყო. რათქმაუნდა დიდად არ უყვარდა, მაგრამ ის მარტო არასდროს არ რჩებოდა ხოლმე. რაზეც გიორგი სულ დაცინოდა ხოლმე. გოგო ბაბნიკიო ამბობდა. გადიოდა დღეები და ქეთას ნელ-ნელა სულ გადაავიწყდა კოტე და ისიც ნორმალურად ექცეოდა მას. ზაფხულის დასაწყისში სალომეს ელაპარაკა ქეთა და გადაწყვიტა ერთი კვირით ლუკას გაყოლოდა სოფელში და ისიც დათანხმდა. ქეთა ოთახში იყო და ალაგებდა ტანსაცმელს. გიორგიც იქვე იჯდა, ტელეფონში ჩამჯდარი.
-რა გინდა იქ იმ ლუკასთან არ ვარ დარწმუნებული რომ გევასება
-ოჰო.ესე კარგად მიცნობ?
-ჩემი და ხარ და როგორ არ უნდა გიცნობდე. რათ გინდა ლუკა
-ესე მგონია შენ უკვე მიხვდი
-რას ვერ უნდა მივხვდე. და დიდიხანია გევასება კოტე?
-მე? კოტე? მე მევასება კოტე?
-არა?
-ვაღიარებ ადრე მევასებოდა
-და გეგონა რომ მასაც ევასებოდი. კოტემ ყველაფერი მომიყვა
-ჩა****ი
-ქეთ
-არა შენ უეჭველი სიმართლე არ იცი რათქმაუნდა უნდოდა რო ესე გამოსულიყო
-ქეთ შენ მითხარი სიმართლე და დაგიჯერებ
-დაიკიდე. ძაან მიხარია ლუკასთან რომ მივდივარ. იცი აღმოჩნდა რომ სალომესთან უფრო კარგი ურთიერთობა ჩამომიყალიბდა ვიდრე შენთან ამდენი ხნის განმალობაში
-აუ არ გინდა რა ეგეთი რაღაცეები მართლა გოგოდ ნუ გადამაქცევ
-მემგონი უკეთესია ახალ სახლში გადავიდეთ იქ ერთი ოთახი მაინც არ გვექნება
-ქეთ ისტერიკების მოწყობა არ გშველის
-ნახვამდის
-და ეგრე უნდა დაემშვიდობო უფროს ძმას?
-უარესის ღირსი ხარ
ქეთი გავიდა ოთახიდან დაემშვიდობა მშობლებს და გავიდა. გარეთ ლუკა დახვდა გადაეხვია და აკოცა.
-მზად ხარ?
-ხო
-მარტო მივდივართ მამაჩემმა დატოვა მანქანა
-კაი
-რამე მოხდა?
-არაფერი. წავიდეთ უკვე.
ორივე ჩაჯდნენ მანქანაში. გზაში ლუკას მუსიკები ჰქონდა ჩართული და იმდენი მოახერხა რომ ქეთა გაამხიარულა.
-გამომივიდა?
-კი-თან ეცინებოდა
-მალე მივალთ. იქ ბევრი ხალხი არ იქნება, ჩემი პატარა და და ძმა. ტყუპები არიან 4წლის. ბებიაჩემი და დედაჩემი. მეტი არავინ
ქეთას ისევ გაეცინა.
-მეტი არავინო
-ნუ ხო ბევრია მაინც.
-დაიკიდე მიყავრს აურზაური
-კაია. კიდე შეილება მამაჩემი ჩამოვიდეს-ლუკა უკვე გადაბჟირდა
-კარგი. ოთახები?
-შენ ცალკე რათქმაუნდა ჩემი ოთახის წინ.
-ოჰოო. რამე წესები?
-მამაჩემი თუ ჩამოვა არა და თუ არ ჩამოვა დეეჩემი ტვინს წაიღებს
-ხოო...
-მაგალითად ერთმანეთის ოთახებში ღამით ძილი არა
-ოო როგორ მეწყინა-გაეცინა ქეთას
ლუკას არაფერი არ უთქვამს
-დაიკიდე შემოიპარე ჩემთან ღამე და რა მოხდება უბრალოდ რო დავიძინოთ
-ხო არც არაფერი.
-მოვედით?
-ხო ეს სახლია
-დიდია
-აბა ამდენმა დამიანმა სადმე ხო უნდა დაიძინოს
-ხო
-ჩემოდნებს მე გადმოვიტან
ქეთა გადავიდა. ჭიშკარი ნელა შეაღო და დაინახა პატარა გოგო რომელიც თვითმფრინავით ხელში დარბოდა ეზოში. ეს ალბათ ლუკას და იყო. გოგონა ქეთას დანახვაზე გაჩერდა. მისი ლამაზი მწვანე თვალებით მიაჩერდა ქეთას. ის ნელა შევიდა და ხელში აიყვანა ბავშვი.
-ლუკა ეს უფრო პატარას გავს. რა ქვია?
-ნინი
-რა საყვარელია
-ნინი დაანებე ქეთას თავი
-ნუ უხეშობ საყვარელა
-მე ნინი-პატარა ხელი დაადო ნინიმ ქეთას სახეზე
-მე ქეთა
-სენ იცნობ ლუკას?
-კი
-გაბაზებს?
-არა
-მე მაბაზებს ხოლმე
-ლუკა რატო აბრაზებ დას
ლუკამ ნინი ხელში აიყვანა და თავდაყირა დაიჭირა ბავშვი იცინოდა.
-ჰაა ვის ვაბრაზებ-ლუკაც იცინოდა და თან უღუტუნებდა ნინის
მერე მისი პატარა ძმა გიორგი გამოიქცა ეზოში მას დედამისი და ბებიამისი გამოყვნენ.
-ქეთა როგორ მიხარია შენი გაცნობა. მე ლილი მქივა(ლუკას დედა)
-მე ნანა დამიძახე შვილო(ლუკას ბებია)
-სასიამოვნოა(ქეთა)
-ლუკა შემოატანინე ბარგი ქეთას ალბათ დაღლილია. შიგნით შევიდეთ(ნანა)
ყველა შიგნით შევიდა. დიდიხანი ელაპარაკებოდნენ ქეთას მერე ის დაიღალა და ოთახში ავიდა. დედამისის მესიჯი დახვდა
,,დამირეკე რა რო ჩახვალ’’
ასეც მოიქცა და გადაურეკა.
-დე ჩავედი
-როგორა ხარ? როგორ შეგხვდნენ?
-კარგად ვარ. თბილი ხალხია თან ძაან.
-კაია ჭამე რამე?
-კი
-ხო არ ცივა მანდ
-ცოტა მარა ჯემპრი მაცვია
-გამოიძინე დე და იცოდე ლუკას ოთახში არ დაიძინო ღამე
-არ დავიძინებ ლუკას ოთახში ღამე-ეშმაკურად გაიღიმა ქეთამ
-კარგი დე რო რამე დამირეკე. გიორგი რაღაც გაბრაზებული დადიოდა
-ამ ჩემ ფეხს
-ქეთა! რა მოხდა
-არაფერი. რო ჩამოვალ მოგიყვები
-კაი დე მამასაც გადაურეკე ნერვიულობს
-კაი
ქეთამ გაუთიშა. მერე კარზე კაკუნი გაისმა და ლუკა შემოვიდა.
-შეილება?
-რათქმაუნდა
-რას შვები
-რავი. მე და გიორგიმ ვიჩხუბეთ
-რაზე-ლუკა მის გვერდით დაჯდა
-ნუ... მას გონია რომ მე მისი ძმაკაცი მომწონს
ლუკამ თავი დახარა და სახეზე გაბრაზება გამოეხატა.
-ვინ.
-იცი?
-შენ გეგონა ვერ მივხვდი.
-ლუკა მე...
-არაფერი.
-ლუკა ეს წარსულშია
-შენ სხვა გიყვარს
-არ მიყვარს
-დარწმუნებული ხარ
-კი
-მე გიყვარვარ?
-მე მომწონხარ ლუკა ჯერ ისე კარგად არ გიცნობ რომ შეგიყვარო
-კარგი. თუ აღარ გიყვარს მაშინ არანაირი პრობლემა არაა
-საიდან მიხვდი
-რა უნდა ამის მიხვედრას
-ლუკა მაპატიე
-არაუშავს. მეც უნდა მაპატიო ჩემი მშობლები 1კვირაზე თანახმა არ არიან როგორც აღმოჩნდა არც შენები აქედან 3დღეში მივდივართ
ქეთას გაეცინა.
-არც ველოდებოდი იმას რომ აქ ამდენი ხანი დამტოვებდნენ
-წამო ეზოში ტყუპებს შენი გაცნობა სასტიკად უნდათ
-მოვდივარ ჩავიცმევ და
-კაი მე ქვემოთ გელოდები
-კაი
ლუკა გავიდა. ქეთას ტელეფონზე დაურეკეს. ეს კოტე იყო. დიდიხანი უყურებდა მერე კი გათიშა. ქვემოთ ჩავიდა და ისე მოიქცა ვითომც არაფერი.