გიორგი ცოტაც და ბრაზისგან თიხთუხს დაიწყებს,მაგრამ
დაჩის წინ ამას არ იმჩნევს.დაჩი კი მშვიდი გამომეტყვწლწბით დგას მის წინ და აღელვება სულაც არ ეტყობა.
-დაჩი აქედან დაახვიე,ნენე ჩემი ცოლი არის -გარკვევით აუხსნა გიორგიმ და წარბები აპრიხა ზევით
-არ არის შენი ცოლი,მგონი ხელის მოწერა ვერ მოასწარით?-მის ნერვებზე უფრო და უფრო იწყებს თამაშა და ეშმაკურად იღიმის.გიორგის წევს გვერდით და გადის დერეფანში,პიჯაკს ისწორებს და მიემართება ნათიასკენ.
ნათიას მის დანახვაზე თვალები უნათდება და ეგებება,თუმცა ლალის და ნოდარს აღფრთოვანება არ სცხიათ სახეზე.
-დაჩი ჩემო კარგო-პატარა ბავშვივით ეხვევა ბიჭს და ცრემლება იწმენდს გაყინული ხელებით.
-ნათია დეიდა ნენე როგორ არის?შეიძლება ვნახო ?
-არ შეიძლება-ლალი მიდის მათკენ და კონკრეტულ პასუხს სცემს
-უკაცრავად?-ზევიდან დაჰყურებს ქალს
-ვერ გაიგე?
-მე ნენეს დედას ვკითხე და არა სადედამთილოს-უყურებს ღიმილით ნათიას და ლალი ახლა უფრო და უფრო ცოფდება,ზად არის დანა აიღოს და შიგ გულში გაუყაროს.
-დაჩი ნენე ძალიან მძიმედ არის არავის უშვებენ შიგნით-სცემს პასუხს ნათია და დაჩი კოცნის ხელზე,ნენედ პალატისკენ მიიწევს და მისკენ ყველა აპარებს მზერას.კარებთან ჩერდება და შუა გულში პატარა მინაში იყურება..უყურებს შორიდან საყვარელ ქალს,როგორი უძლურია ახლა და თვალებს ვერ უჯერებს,მისი ნაზი ნენე წევს გაუნძრრვლად..ახლა იმაზეც კი ოცნებობს ფეხზე რომ ადგეს და გამოლანძღოს მოსვლის გამო,თვალებიდან წამოსულ ცრემლებს მამაკაცურად იწმენდს და ტუჩებს იკვნეტს სიმწრისგან.არც ნენსთან შეუძლია მისვლა და არც ნენეს შეუძლია ეს,დათრგუნული ეცლება კარებს და ისდ გადის საავადმყოგოს შენობიდან თითქოს კარგი პაღური უთავაზესო.
-დაჩი მოიცადე-უკან მაშო მისდევს და აჩერებს გზად მიმავალს-დამელოდე,მისმინე დაჩი აქ არ მოხვიდე კიდევ-მხარზე ხელს ადებს და სევდიანი სახით უყურებს
-ძნელია მაგის გაკეთება მაშო
-არა დაჩი გთხოვ!!მაშოსთვის გთხოვ-დაჩი ხმის ამოუღებლად ტრიალდება და აგრძელებს გზას,მისი დუმილი თანხმობას ნიშნავს.

ერთმა კვირამ ჩაიარა ნენეს გამოღვიძების ლოდინში,ამ დროის განმავლობაში ბექა გამოქერეს საავადმყოფოდან და სახლში მიუჩინეს ადგილი რათა აზრზე მოსულიყო.გიორგი კი ბოლო სამო დღე საავადმყოფოს ეზოსაც კი არ გაკარებია.
შუა ღამეა,სკამზე ჩამოძინებულ ერეკლეს აფორიაქებული ექთანი ხელის შეხებით აღბიძებს
-ერეკლე ბატონო-შეშლილივით ჭყეტს დიდ შავ თვალებს
-რაიყო
-ნენემ გაიღვიძა-ერეკლე ისე დგება და ნენეს პალატაში ყოფს თავს ამას ვერც თვითონ რომ ვერ აანალიზებს.
-ნენე შვილო-ხელებში იქცევა შვილის გაფითრებულ ხელებს
-მამა-იღიმის მშვიდად და თვალებს ლულავს
-ჩემო გოგო წავალ გიორგის დავურეკავ-ერეკლეგადის პალატიდან..
ბევრს რეკავსს მაგრამ ამაოდ,გიორგი უპასუხოდ ტოვებს ზარებს,გაცოფეული ტელეფონს საერთოდ თიშავს და მზერას აპარებს პალატისკენ..ხედავს ნათიას ელენეს და მაშოს,როგორ დასტრიალებელ თავს საყვარელ გოგონას და გული სიხარულით ევსება.
ნანატრი წამები როგორც იქნა დადგა ოჯახისთვის.
-როგორ გრძნობ თავს?-კითხულობს ელენე და მუხლებთან უზის
-კარგად ვარ ნუ დარდობ
-ნენ იცი აქ დღეს....-ხელს კრავს ღიმილით მაშო ელენეს და აჩუმებს.

ერთი კვირა გადის სიმშვიდეში,თანაც ისე რომ გიორგი არც გამოჩენილა.
საავადმყოფოდან უშვებენ ნენეს. სრულიათ ჯანმრთელს და მოძლიერებულს..

ნენე საკუთარ საწოლში წევს და ლეპტოპი უდევს მუხლებზე,სოციალურ ქსელში ეძებს გიორგის რომ მისწეროს
-გიო როგორ ხარ?-პასუხს სულმოუთქმელად ელის
-კარგად ნენე შენ ?
-კარგად,გამომწერეს მე
-ვაა რა მაგარიაა
-არ აპირებ ჩემს ნახვას?
-კი გნახავ ამ დღეებში-უეცრად გიორგი გადის საიტიდან,გაოცებული კეცავს ლეპტოპს და დგება ფეხზე.ვახშმის დროს ყველა ერთ მაგიდასთან იკრიბება
-მოდი მამი-ერეკლე ეძახის შვილს და ნენეც ჯდება მაგიდასთან.
-დედი გიორგი არ შეგხმიანებია?-ნათია თეფშებს აწყობს
-წეღან ვწერდი
-რაო არ გნახავო?
-ამ დღეებშიო-იცუნის მაშო და მაგიდიდან იღებს ძენხვს
-კაი რა მაგას ორი კვირაა არ უნახიხარ-მაშო სიძულვილით ამბობს
-ალბად სააქმები აქვს
-კარგი გაჩე ეხლა რა ნენე საავადმყიფომდე მოსასვლელად ვერ მოივალა?
-კარგით გოგოებო ჭამეთ და გავუმდით-ნათია აჩუმებს ორივეს და ყველა ჭამას იწყებს.
ტელეფონზე ისმის ხმა ნენე იღებს ყურმილს
-რა არის დაჩი
-გარეთ გამოდი ერთ წუთს -ნენე დგევა ფეხზე და ტოვებს სუფრას..
გარეთ სივივეში მდგარი დაჩი იშმუშნევა
-ნენე -მისკენ მიდის და ეხვევა მაგრამ ურეაქციო ნენე იცილებს მალევე
-რა საქმე გაქვს დაჩი
-გიორგის მისამართი შეგიძლია მომცე?-ნენე თვალებს ადიდებს
-შენ რაში გჭირდება ?
-მჭირდება მომეცი
-არა დაჩი
-მომეცი თქო ნენე ნუ მაიძულებ გაწყენინო
-გაეათროე და როგორც გინდა ისე იპოვნე გიორგი-დაჩის სიბრაზისგან ხელები ეკუმშებამ და ისე სცილდება ნენეს რომ არც ემშვიდობება.

-გუკა ბართან გელოდები გამოდი მანქანით-გაცოფებული დაჩი ბართან ზის სკამზე და ელის პატარაობის უღალატო ძმაკაცს..ოც წუთში გუკაც მიდის და მანქანისკენ ეძახის
-რა იყო ბიჭო რა გაიგლიჯე შუაზე?
-გუკა ახლავე დავიძრათ იმ ახვარი გიორგის მისართი უნდა გავიგოთ