დარცხვენილი ნენე თავს ხრის და წითლდება ერთიანად კომშივით,ქვევიდან თვალს აპარებს თავისზე ერთი თავით მაღარ დაჩის და ხელებს ათამაშებს ნერვიულობის ნიადაგზე.დაჩი ხელებზე კიდევს ხელს და ნენეც ერთიანად შეშდება,ხევდება დაჩის წინაშე და ფეხები არ ემორჩილება
-ხო...-მშვიდად ამბობს და ცდილობს ესს სამარცხვინო მომენტი რამენაირად განდევნოს მათ შორის-დაჩი მე წავალ თუ სათქმელი არ გაქვს კიდევ რამე-ტრიალდება მაგრამ აჩერებს დაწვდენილი ხელებზე დაჩი
-ისევ იმასთან მიდიხარ?
-არა დაჩი გიორგისთან არ მივდივარ
-აბა ?
-დასალევად-დაჩი ღიმილს ვერ იკავებს
-რა? მისის ნენე უნაზესობა სვამს კიდეც?-იცინის და უყურებს მის წინაშე მდგარ გადაწითლებულ გოგონას,ნენე ხელს აშვებინებს და გადის სახლიდან სწრაფი ნაბიჯით.
ერთი საათის გზის სავალზე ნენეს საყვარელი გასართობი კლუბი ეგულება და გეზს იღებს იმავე მიმართულებით.შიგნით შესული ბარმენთან მჯდარი ჭიქას ჭიქაზე აწვენს,ბოლომდე ცლის და სიმთვრალე ლოყებზე ეპარება წითელ
ნიშნებად.მხარზე ხელს ადებს ვიღაც და სწორდება მაშინვე წელში და ტრიალდება უკან
-აქაც?-გიჟივით იცინის და ჭიქას ატრიალებს ჰაერში
-როგორ დამთვრალხარ -აცლის ხელიდან დაჩი სასმელს და თვითონ ესვამს ერთი მოყუდებით
-ოჰო დაჩი ფორმაში ხარ-გამომწვევად უყურებს და ტუჩებს აცმაცუნებს.დაჩის ანახევროდ ებმევა მის მახეში და აშტერდება ტუჩებზე,სახეზე ეტყობა როგორ უნდა დაეწაფოს მაგრამ არ აქვა უფლება.მალევე ფხიზლდება და მეორე ჭიქას უკვეთავს ნემესთვის და თავისთვის.
ნელნელა თვრება ორივე და მის გვერდითმჯდომი ნენე დგება ფეხზე და საცეკვაოდ იჭრება.დაჩი მოგვიანებით ამჩნევს ამას და ერევა თვითონაც ხალხში და რას ხედავს,ნენეს ვიღავ ახალგაზრდა სიმპათიური ბიჭი ეცეკვება და ხელებს წელზე უთათუნებს,მთვრალი ვერ აანალიზებს და კისერში კიდებს ხელს მეორე მხარეს აგდებს და ძირს დავარდნილს გულის პირზე კრავს ფეხის ქუსლს.ნენე გაშეშებული და დაბნეული უყურებს გამხეცებულ დაჩის და საპირფარეშოში იპარება
გიორგი;
-ალიო გიორგი-ანერვიულებული იწყებს ლაპარაკს ნენე-მოდი ჩვენს კლუბში ჩქარა მჭირდები
-რა ხდება? ვწევარ მეძინა-დაბალი ხმით ბურდღუნენს გიორგი და გააფთრებული ნენე ტელეფონს თიშავს.
-ქალბატონო საყვარელმა გადაგაგდო?-შეშინებული ხტება ნენე
-როგორ შემაშინე დაჩი,არა არ აიღო ყურმილი-ცდილობს ხელი დააფაროს
-გავიგონე რასაც ელაპარაკებოდი,გეშინია?
-რის უნდა შემეშინდეს?
-ჩემი-ნენე მუხლებზე ცელებს ირტყამს და სიცილისგან გული ეკუმშება
-კარგი რა დაჩიი,შენ რა საშიში ხარ -დაჩის ეღიმება მის სისულრლეებზე და მისკენ ახლოს მიდის
-არ გეშინია ანუ-ნენეს სახე ეცვლება და უკან უკან იწევს
-არა-საბოლოოდ კედელს ეჯაცება და ხვდფა წასასვლელი რომ არ აქვს არსად და იტუზება.დაჩი უახლოვდება და წელზე კიდებს ხელს,ნენეს გულის ცემა უჩქარდება და ერთიანად წითლდება.დაჩი ყელამდე იწევს და ნაზად კოცნის,ნენე თავს გვერძე წევს და ღრმად იწყებს სუნთქვას.ხელებს ვერ იმორჩილებს და დაჩის თქმებისკენ მიაქვს,ებღაუჭება და აწევინებს თავს.თვალებში უყურებს ერთ ხანს,შემდეგ ველურივით იწევს მისკენ და ტუჩებში წვდება.დაჩი არ ირბნევა და ხელების სწრაფი მოძრაობით თავის სხეულზე იმაგრებს ნენეს.კაბის ქვეშ აპარებს ხელს,მეორე ხელს კი ძლიერად უჭერს წელზე,გაბრუებული ნენე მჭიდროდ ეკვრის და ეტყობა რომ არ აპირებს მოცილებას. დაჩი ატაცებულ ნენეს ნიჟარების განლაგების მაგიდაზე სვამს,ნენეც ფეხებს ახვევს წელზე და მაიკას ხდის წამებში.დაჩი კაბის ზმეიკას წუხსნის რომელიც მკერდთან აქვს ნენეს გამთავსებული,ადვილად გდასათმობი კაბა ძირს ხვდება დაჩის მაიკის გვერდით და ახლა ნენე დაჩის წინაშე იმხოლოდ ტრუსების ამარა არის გამოცხადებული.ხელებს მკერდზე კიდებს და იღიმის,ნენეს ჩუმჩუმად უყურებს და მის თვალებში ვნების ცეცხლს ამჩნევს.ისევ მისკენ წევს თავს და კოცნის,სხეულით ეკვრის ნენეს გულმკერდს და მის გულის ცემას გრძნობს.თმებს აყოლებს ხელს და წელზე ხვევს ცალ ხელს და ახლა მათი სხეულები ერთიანდება.ნენე უკან აგდებს თავს და ბაგეებიდან კვნესის ხმა აღმოხდა.ხელებს უჭერს ძლიერ სხეულზე დაჩის და კისერში მალავს საკუთარ სახეს,კოცნის და უნებურად კბენს მთელი ძალით..

მეორე დილით,ნენე უცხო საწოლში მთლიანად შიშველი იღვიძებს და ჯდება
-გაიღვიძე?-სააბაზანოდან პირსახოც შემოხვეული დაჩის დანახვისას თვალები უფართოვდება
-მოიცა ..-იბნევა
-ვუცდი
-მე და შენ...ჩვენნ -ხელს იდებს გულზე და იცინის
-კი ნენე-საწოლზე ვარდება ნენე და სავანს იფარებს თავზე,წამიერად ბრაზი ერევა და საწოლიდან ურცხვად დგება
-ჩემი ტანსაცმელი სად არის?
-ნენე თუ შეუძლება მოიფარე რამე
-არა რატომ? -სახეს ჭმუხნის ნენე
-ნენე !! -ტრუსებს და კაბას ესვრის და ჰაერში იჭერს
_რა იყო ჯერაც არ გაქვს ნანახი
-მაქვს მაგრამ არა რისს საჭირო
-რატომ კიდევ გინდება?-იღიმის და მისკებ მიდის,დაჩის ტუჩებისკენ იწევს და ჩერდება-როგორ მიკბენია-უეცრად ნენეს ტელეფონის ხმა ისმის
მაშო;
-ნენე სად ხარ?.
-კაცების კორფელში მაშო
-ნენე მთვრალი ხარ?
-რა სისულელეა მაშო?
-აბა რა ბორდელში? გიორგი გელოდება მალე მოდი
-მოვდივარ უკვე-ტელეგინს თიშავს და ჯდება საწოლზე
-ესეიგი ჩემო ვნებიანო ნენე საქმრო გელის?-იცინის და შარვალს იცვამს
-კი მელის
-გაიქეცი და შეახსენე გუშინ რაც
გაგიკეთა-იცინის ეშმაკურად
-მე უარესი გავაკეთე
-არა რატომ უარესი? მოგენატრე და..
-დაჩი მისმინე ჩვენ დავშორდით იმიტომ რომ მიმატოვე შენ ხომ ასეა?
-ეს რა უაშია?
-იმ შუაში რომ დღევდე ვერ გპატიობ ამას,ეს უბრალოდ სექსი იყო რომლის შესახებაც
გიორგი ვერაფერს გაიგებს
-მე იმიტომ წავედი ნენე რომ მიზეზი მქონდა -იწყებს ღრიალებს ხმამაღლა
-რა მიზეზით დაჩი?-ჩერდება წამიერად და ნენე იღიმის,გადის ოთახიდან.

-მოვიდა -ამბობს მაშო და ფეხზე დგება
-გამარჯობათ,დედა მამა-კოცნის მშობლებს და
გიორგის ცივად უვლის გვერდს
-ნენე შენთან მინდა ლაპარაკი-გაყავს გვერდით ნენე..

-სად იყავი?
-დაინტერესდი როგორც იქნა გიორგი ჩემითაც?
-სად ეგდე-ხმას ამკაცრებს და ხელებს ანჭავს
-ხელები დააოკე გიორგი
-დაოკებული მაქვს ყველაფერი
-კლლუბში ვიყავი
-და იქ დაიძინე მაგიდებზე?-დამცინავად ეკითხება გიორგი,და გაშლილ ხელს სახეში სთავაზობს ნენეს.ნენე
იხრება და ხელს ლოყაზე იკიდებს,სიცილს ტეხს და ტაშს უკრავს
-ყოჩაღ -ზიზღი ეძალება-იცი რა ,დაჩისთან ვიყავი-ამბობს ნენე და წარბს წევს ზევით.გიორგი ხელს კიდებს და სახლში მიათრვს ლთახისკენ მიაქანებს და იკეტებიან შიგნით
-რა გინდოდა-უყვურის ნენეს
-სითბოს ვეძებდი რომელიც შენ ვერ მომეცი
-ესეიგი მე ვერ მოგეცი?-იცინის და ნენეს კიდევ ერთხელ არტყამს ხელს,პრინციპული გოგონა კი ცრემლებს არ ყრის თვალებიდან არაფრის დიდებით. კაბახე კიდებს ხელს და ტანზევე ახევს,შემდეგ ტრუსებს ახევს სხეულზე და და ძირს ყრის
-მეც გაჩუქებ სითბოს -ხელებს კიდებს და საწოლზე აგდებს,ნენე წინააღმდეგობას უწევს მაგრამ ამაოდ სამაგისო ძალა არ აქვს
-ცხოველო გამიშვი-ყვირის მაგრამ ორივემ იცის რომ ვერავუნ გაიგონებს მათ ხმას.
ძალადობას იწყებს ნენეზე და სხეულის ყველა ნაწილზე თავის კვალს ამჩნევს.შემდეგ ხელს კიდებს და განადგურებულ ნენეს კედელთან უჩენს ადგილს
-გათბი?-იცინის ველურივით და ტრუსებს ისწორებს
-მძულხარ ეს ასე არ შეგრძება-ყვირის ნენე
-გინდა ერთი საიდუმლო გაგიმხილო-იმუხლება მის
წინაშე გიორგი-შენი სანაქებო დაჩი კვდებოდა,სამწუხაროდ ვერ მოკვდა ინკურნალა-დგება ისევ და ნენეა სახის ფერი გადასდის ერთიანად
-რასსგულისხმობ?
-რაიყო არ მოგახსენა?კიბო კიბო-ღიღინებს და კარადიდან იღებს გოგონას კაბას და საცვალს დააესვრის ისე როგორც მონას ესროდა ვინმე
საჭმელს.ნენე იმავდროულად იცვამს
-ხუმრობ?
-არა მართლა კვდებოდა-სახეზე კიდებს ხელს და უჭერს
-და მიგატოვა მაგის გამო,ნე კი შე მათხოვარო გიხსენი და ჩემს
კალთებში დაგმალე-ნენეს ცრემლები სცვივა თვალებიდან და ხელებს კრავა მთელი ძალით.
-ქალბატონო ნენე წამობრძანდი-კიდებს ხელს და ქვევით ბაღში მიათრევს ისევ და თავის ოჯახის წევრებთან მუხლებზე აგდებს.
აა-რეებს ბედავ შენ-ყვირის ერეკლე და ფეხზე დგება,მუშტს ურტყამს სახეში მაგრამ
გიორგი იცინის
-სანამ მე დამარტყამ,თავენი სანაქებო გყავსთ-ნიშნის მოგებით ამბობ
-რა ხდება ნენე?-ნათია დგება ფეხზე და შვილსა
ყენებს ფეხზე,გვერდით იყენებს და გიორგისგან
მოშორებით დგებიან
-თქვენი ქალიშვილი,რა ქალიშვილი პრინციპში-ბექას სახის გამომეტყველება ეცვლება და ნენესკენ იყურება ვრაზით-დაჩის ჩაუგორდა გასულ ღამით ლპგინში,მე კი მეძინა მშვიდად იმ იმედით რომ ნენე ნორმალური იყო-ყვირის ისევ
-ნენე რა გააკეთე ეს?-ერეკლე შვილს თვალებაცრემლიანებული უყურებს
-მამა ფატყუებს მართლა-ტირის გულამოვარდნით,ნათია კი აწნყნარებს
-ნენე მოკეტე-ბექა უმაღლებს ხმას-ინვალიდის სავარძელში არ ვიჯდე ავდგებოდიდ ა სულრს გაგაფრთხობინებდი შე ნაგავო-ხელებს ურტყამს დიდ ბორბლებს-თუნცა ამ სირცხვილს ასე არ გაპატიებ
-რას აპირებ შვილო-ნათია მუდარით სავსე თვალებით უყურებს ინვალიდ შვილს
-გიორგის გაყვება ზეგვე ცოლად,ფეხებზე რა უნდა ნენეს ! -ნათიას თვალები უწყლიანდება და ქმარს უყურებს მოღუშული სახით,ცხადია რომ ეს ოჯახის სირცხვილად ჩაითვლება,მეორე ის არის რომც რომ რომც არ ჩაითვალოს სირცხვილად
ამ შემთხვევაში გიორგის მშობლები ააწიოკებენ ქალაქს და სანათესაოს.ოჯახი დიდი სირთული წინ დგება,ნენე კი საშინელი ლოდის თრევის მსხვერპლი.
იმის გათვალისწინებით რომ ნენემ დაჩიზე ყველაზე გაიგო გული იმაზე ორჯერ მეტას სტკივა,ვიდრე სიმართლის გაგებამდე შეიძლებოდა რომ სტკენოდა.
-რას ამბობ ბექა-ნათია ბედავს და ამ დაძაბულობას უფრო მეტ სიმძაფრეს ჩუქნის
-რაც გესმით,შემარცხვენელია ეგ ქალბატონი ჩვენი
-ბექა-ბოლო ხმაზე დაჰღრიალა ერეკლემ და წამსვე გააჩუმა ღვარძლიანი ბექა რომელიც საკუთარი ინვალიდობის გამო ცოფვას არ აკლებს ხალხს
-რა გინდათ აბა მამა? სახლში გვეჯდეს არაქალიშვილი ? ან გუნეკოლოგთან წავაცუნცულოთ და ახდილი ნამუსი ნემსებით ამოვუკენსოთ და ძაფით?-ნენე დარცხვენილი ეყუდება დედამისს
-რომც დამჭირდეს ბექა ამოვუნკესაც ჩემს შვილს გესმის?-იხრება და გასაგებად ამბობს ბექას მიმართულებით
-მამა უნდა გათხოვდეს და ვსიო,ან ნენე დარჩება ამ დაწყევლილ სახლში ან მე -საკითხს აყენებს ბექა და ამ დროს ელენე უერთდება ოფეთაძოლას
-რა ხდება ხალხო?-სიცილით დგება მათთან ერთად.ყვეაფერს უყვება ბექა და გაოცებული ელენე ხან ნენეს ხან გიორგის უყურებს.ნენეს რაღაცცუცნაურს ამჩნევს და ჯერ თვალებს ძაბავს დასანახად
-ესეიგი ჩვენი სასიძო რას მოითხოვს?-ნენესკენ მიდის და კავის გულს ქვემოთთუწევს,ნათია თვალებს ადიდებს სოლურჯეების დანახვისთანავე მაგრამ ჩუმად დგას
-მე არაფერს მოვითხოვ
-აბა რატომ უნდა გამოგყვეს შენ? მე წავიყვან ჩემთან ნენეს-ელენე მტკოცედ იძახის
-შენ დააყენე და ამ სახლის ამბებში ნუ ერევი
-ბექა მოკეტე!ყველაზე გულის ამრევი მამაკაცი ხარ რომელიც დას აგდებს ! შენ ამ ოჯახს შენი წასვლით აშინებ? ხოდა დაახვიე კიდეც რატომ არ მიდიხარ? იმიტომ რომ საცოდავი ინვალიდი ხარ -ზიზღს აფრქვებს ელე ერთ დროს საყვარელი მამაკაცის მიმართულებით-ტვალეტამდე ვერ მიდიხარ და ახლას
ახლიდანაც კი მიდიხარ? დიდი შედეგია ჩემო ბექა იქნებ გვასწავლო ჩვენც?-ბექა ჩუმდება,შეურაცყოფილი თვალს არიდებს ელენეს და ცას უწყებს ყურებას.
-მოკლედ ყბელამ კარგად ვიცით რა,ნენე გამომყვება მე თუ არადა მთლიანი ქალაქი გაიგებს ამის შესახებ-ამბობს გიორგი და ნენეს გულის ამრევი სახით უყურებს
-და ვის უკვირს დღეს შენი წართმეული ქალწულობა?-ელენე ისევ ებრძვის ამ აზრს
-შენ მოკეტე ელენე და შენსას მიხედე
-მაშო აჩუმებს ელენეს რასაც არავინ მოელის.
გადაწყდა ნენეს გათხოვების
ამბავი..
ამავეღამით ნენე ოთახში ჩაკეტილი სარკის წინ მჯდარი ცრემლებს ღვრის,ტელეფონს იღებს და დაჰყურებს იმაზე გიქრით მიწროს თუ არა დაჩის მართლაც უკანასკნელად.ხელების კანკალით კრეფს დაჩის ნომერს და წერს შეტყობინებას
დაჩი;
-არ უნდა დაგემალა ჩემთვის-აგზავნის და ცრემლები თვალებიდან უნებურად სცვივა.მალევე უბრუნდება პასუხი მისგან
-რას გულიხმობ?
-შენს ავადმყოფობას ვგულისხმობ-კარებზე ისმის
კაკუნის ხმა, ნენე აღევს ფრტხილად და უშვებს მის ოთახის კარებთან ატუზუს მაშოს.შედის და ჯდება,ნენე ხმას არ იღებს მასზე განაწყენებული
-ნენე არიტყვი რამეს?-უფრო ემატება მრისხანება გოგონას მაგრამ ყურადღებას დაჩის შეტყობინებისკენ აქცევს
-საიდან გაიგე ეგ ?-პასუხს უბრუნებს დაჩი და დაინტერსსებული მაშო იწელება რამის დასანახად
-გავიგე რა აზრი აქვს საიდან?
-ნენე მომაქცევ ყურადღებას თუ არა?-მაშოოისევ ეკვეხება მის გონებაში
-არ მაინტერესებ არც შენ მაშო და არც შენი სიტყვები არ მაინტერესებს-დგება ფეხზე და ფანჯარასთან იკავებს ადგილს-შენ დღეს საკნარისზე მეტი თქვი
-ნენე ნუ ბრაზდები გთხოვ,ვიცი ვისთანაც იყავი გაულ ღამით-გოგონა მაშოს უყურებს გაოცებული
-შენ რა იცი
-ვიცი დაჩისთან რომ იყავი და არ მინდა მაგ ბიჭთან იყო -მაშო ახლა უკვე ცხადად ამჟღავნებს ნენეს წინაშე მიზეზს რის გამოც იჭაჭებოდა მის გათხოვებაზე
-საიდან?
-ნენე ვიცი გიყვარს დაჩი მაგრამ
ამას ვერ დაგიმალავ-მაშო ხელს კიდებს და მის გვერდით სვამს გოგონას-ნენე მე ფეხმძიმედ ვარ
-გაოცებულ ნენეს ეღიმება და სიხარულს ვერ მალავს
-რას ამბობ გოგო?
-ხო მაგრამ. ....
-რა მაგრამ ??
-დაჩის ბავშვია ეს