სიყვარული როგორც ასეთი (ნაწილი 14)
დილით ავდექი, მოვწესრიგდი გარეთ გავედი, ცოტნეს და ლაზარეს მოვკარი თვალი, ლაპარაკობდნენ. - ბიჭებოო - მოდიმოდი - დამიძახა ცოტნემ - რახდება? - ვკითხე გაკვირვებულმა - მოკლედ თაკოს სიყვარული უნდა აუხსნას - მითხრა ლაზარემ - რააა? რამაგარიააა ? ოხოხ შენნ - მხარზე მივკარი - ხო მაგრამ რავი მას ნეტა მასაც აქვს რაიმე გრძნობა, რომ არმოვწონდე? - ოჰ შენ მაგაზე ნუ იღელვებ - ჩავიბუტბუტე მე - რა?- მკითხა ცოტნემ - არაფერი, შენ მაინც ცადე, აბაა რასაპირებ? - რავი ეხლა სწორედ მაგაზე ვლაპარაკობდით, შენ მისი დაქალი და აი გეცოდინება ყველაფერი დამეხმარე რა - ნერვიულობა ეტყობოდა ცოტნეს - კაიკაი დამშვიდდი მემომანდე ეგ საქმე - ეშმაკურად ჩავუღიმე - შენ გაიხარე - გამიღიმა ცოტნემ მოსაღამოვდა, უცებ თაკო შემოვარდა ნომერში: - ნუციიი ცოტნეს გასასეირნებლად მივყავარრრ - ვაა მართლაა - ვითომ არ ვიცოდი გავიკვირვე - ხო გოგო აუუ ვერწარმოიდგენ როგორ მიხარია და როგორ ვღელავ - აუ ძაან მაგარია რასიცმეევ - რავი გოგო შორტი ჩავიცვა თუ კაბა? - მეკითხება და თან კარადაში იყურება - ჰმმ.. კაბა ჩაიცვი, აი ეს ქვედაბოლო - მივანიშნე კარადაში ჩამოკიდულ ცისფერ ქვედაბოლოზე -კარგი ზემოდაან ეს კაიაა? - მკითხა თეთრ მხრებზე გადმოსულ პერანგზე - ძააან - კმაყოფილმა ჩავუღიმე თაკო ძალიან ღელავდა, ის დღე გამახსენდა ლაზარემ რომ ამიხსნა სიყვარული. როგორი კარგი დღე იყო როგორი ბედნიერი ვიყავი, ახლა თაკოც ისეთივე ბედნიერი იქნება. - წავედი მე გაკოცე მიყვარხარ - დამემშვიდობა თაკო და პატარა ჩანთა ხელში აიღო - მეც, დარწმუნებული ვარ ძალიან ბედნიერი დაბრუნდები - გავუღიმე თაკოს ამასობაში ლაზარემ დამირეკა: - ნუც რასშვრები გინდა სადმე გავისეირნოთ? - კიი მოვიწყინე - კაი მაშინ ჩამო და გავიდეთ სადმე - კარგი მოვდივარ - სად წავიდეთ - მკითხა გაღიმებულმა ლაზარემ - ჰმმ რავი ფეხით გავისეირნოთ რა - კარგი სანაპიროზე ჩავიდეთ - კაი აზრია სულელო - ნწნწნწ - ხოო, აუ თაკო და ცოტნე რაბედნიერები არიან ახლა არაა - ღიმილით ვეუბნები ლაზარეს - ოხ აბააა დღეს ისინიც შეყვარებულები გახდებიან - ხო, რამაგარია არაა საუკეთესო ძმაკაცები და საუკეთესო დაქალები - ძაან, აწი სულ ერთად ვივლით ფილმებში როა ხოლმე - აუუუუ რამაგარი იქნებაააა - ხო მერე დავქორწინდებით, ერთმანეთთან ოჯახებით ვივლით სტუმრად - სიცილით მეუბნება ლაზარე - აუუუ წარმოგიდგენიაა - ნუცა რამდენი შვილი გინდა რო გყავდეს - მკითხა ლაზარემ - სამი - სახელები მოფიქრებული გაქვს? - მომაშტერდა თვალებზე ლაზარე - კი, თუ მოგეწონება აბა - წარბები ავწიე - კარგი გისმენ - ვითომ სერიოზული სახეე მიიღო ლაზარემ - პირველი ბიჭი მინდა რო მყავდეს რომელსაც გიორგის დავარქმევ, მერე გოგო ევას დავარქმევ და ბოლოს ისევ გოგო სახელად ევა - რაკარგი სახელებია სამივე ძალიან მომწონს - კმაყოფილი სახით მიყურებდა ლაზარე ამასობაში სანაპიროსთან მივედით, ქვებზე დავჯექით, ტალღების ხმა ისმოდა - პატარა სახლი მინდა დიდი ბუხარი, ლამაზი ხედით ხედისკენ კედლის მაგივრად მინა ექნება. - ვუღიმი ლაზარეს - ვაუ მართლაა გისმენ კიდეე - ღიმილით დამაშტერდა - ჰმმ კიდეე მინდა ძალიან გიყვარდე, მინდა სოფელში შორს გვქონდეს ხის პატარა სალხლი ზაფხულობით რომ ავიდეთ ხოლმე ოჯახი, კოცონს დავანთებთ ვითამაშებთ. - ნუცა სწორედ ამიტო მიყვარხარ აი ასეთი რომ ხარ- სახეზე ხელები მომხვია ლაზარემ - მეც ძალიან მიყვარხარ ლაზარ - მთელი ძალით ჩავეხუტე ლაზარეს - მინდა ჩემი ოჯახიც გაგაცნო ნუცა, მინდა უკვე ოჯახებით დავდიოდეთ ერთმანეთთან - კარგი როგორცკი თბილისში ჩავალთ გესტუმრები და შენებს გავიცნობ ლაზარემ ძლიერად მიმიხუტა ქვებზე დავწექით და ვარსკვლავებით გადაჭედილ ცას ვუყურებდით. - ჰეეეიი ვარსკვლავი ჩამოვარდა სურვილი ჩაიფიქრე - წამოვიყვირე მე ორივემ გავჩერდით და სურვილი ჩავიფიქრეთ - რაჩაიფიქრე მკითხა ლაზარემ - ჩემი ოცნებების ასრულება შენთან ერთად აი ეს - გავუღიმე ლაზარეს - შენნ? - მე შენ ჩაგიფიქრე -ღიმილით მიპასუხა ლაზარემ - ჩემი ყველა ოცნება ასრულდება და ჩვენ ვიცხოვრებთ ერთად ჩვენ 3 პატარასთან ერთად - ყველაზე ბედნიერი დღეები ჯერ კიდე წინ გვაქ ნუცი რამდენიმე საათის მერე სასტუმროში მივედით, უკვე გვიანი იყო თაკო კი ჯერაც არმოსულიყო, ცოტახანს ველოდე მაგრამ ჩამეძინა დილით გავიღვიძეთუარა თაკოს საწოლთან მივვარდი - თაკოოო გაიღვიძე რა გუშინდელი დღე უნდა მომიყვეეე - ბალიში გავუქანე თავში - რაგჭიირსს რახდებააა - თვალებს იფშვნიტავს თაკო - გუშინ რამოხდა მომიყეევიი - ღიმილით ვეუბნები - გუშინნ აუუ ძააან მაგარიი იყო, უცებ მოვიდა ჭკუაზე - ნუცაა მე და ცოტნე შეყვარებულები ვართ - რამაგარიააა, სიყვარული აგიხსნა არააა ? ესეცვიცოდი - თავს ვიკატუნებდი მე - ხო გოგოო თან იციი როგორრ აიი - მომიყევი მიდი მალეე - მოკლედ წამიყვანა ბულვარში ეშმაკის ბორბალზე დავჯექით, ერთმანეთს თვალებში ვუყურებდით და როცა ყველაზე მაღალ ადგილას ავედით ეშმაკის ბორბალი გაჩერდა ჯერ მეგონა გაფუჭდა თქო და ძალიან შემეშინდა, ცოტნემ მომეხვია და და მამშვიდებდა მეუბნებოდა მე შენს გვერდით ვარ ნუგეშინიაო, იციი როგორ ვიყავი ამდროსსს ლამის გავითიშე - ბედნიერი სახით მიყვება თაკო - მერე უცებ მითხრა - თაკოო რაღაც უნდა გითხრა - გისმენ - მიყვარხარ და ამდროსს ქვემოდან ბუშტები ამოვიდა ბევრი გულის ფორმის წითელი და თეთრი ბუშტი, აი ყველაზე ბედნიერ ადამიანი ვიყავი ამდროს ცოტნეს ჩავეხუტე და ვუთხარი რომ მეც ძალიან მიყვარდა ნუცა ვერცკი აგიღწერ როგროი ბედნიერი ვარ - სინამდვილეში ყველაფერი მანამ ვიცოდი სანამ მომიყვებოდი - ეშმაკურად გავუღმე თაკოს - რა საიდან ? - გაიკვირვა თაკომ - მე დავეხმარე ცოტნეს ამ ყველაფრის დაგეგმვაში - ანუუუ შენ იცოდი რომ მას ჩემთვის.... მოდი აქქქ შენ დამპალო თაკო ბალიშით მეკიდებოდა საწოლზე დავხტოდით და ერთმანეთს ბალიშებს ვარტყამდით - მიდიმიდი მოვწესრიგდეთ და ქვევით ჩავიდეთ - გავუცინე თაკოს - კარგი ვარდიშფერი კაბა ჩავიცვი თმა გავიშალე და თაკოსთან ერთად ქვევით ჩავედი, ცოტნე და ლაზარე უკვე მოსულიყვნენ - ოჰჰ ლამაზმანებო - შორიდან შეგვეგება ლაზარე ორივე ჩავეხუტეთ ჩვენს ბიჭებს - ვერცკი წარმოიდგენთ როგორი ბედნიერი ვარ - გვითხრა ცოტნემ - ძალიან მაგარი დღეები გველოდება წინ - ტაში შემოვკარი მე - ყველაფერი ძალიან მაგარი იქნება - გაიღმა ლაზარე - გუშინ მე და ლაზარე ვლაპარაკობდით როგორ ვესტუმრებით ერთმანეთს ოჯახებით ჩვენი შვილებით სიცილი დაიწყო თაკომ, ყველა ერთად ვიცინოდით ძალიან ბედნიერები ვიყავით. ყველაზე მაგარი შეგრძნებაა როცა იცი რომ ყველაფერი კარგი ჯერ კიდევ წინ გაქვს. სწორედ ამ შეგრძნების ქვეშ ვიყავით ოთხივე. 10 წლის შემდეგ... |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
თქვენი აზრით, ქალებისთვის, რა ასაკშია მიზანშეწონილი დაოჯახება?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.