ალბად არსებობს გზა,რომელიც სულიერ არსებებს შვების პოვნაში ეხმარება.გზა რომელიც ადამიანებს სიცოცხლის სურვილს მატებს,სტიმულს აძლევს არსებობისას.
მიუხედავად იმისა,რომ ადამიანის გულს ბევრი ტკივილის გაძლების უნარი აქვს,არ აქვს ძალისხმევა რომ გაუმკლავდეს ყველაზე რთულ მომენტებს.ეს მომენტია,როდესაც ასეთ მდგომარეობაში მყოფთ ვინმე უნდა დაუდგეს გვერდით...

ანა და სიბილი,ორი პატარაობის განუყრელი მეგობარი,ჩვეულებრივი წარსულითა და ცხივრებით,ვერ წარმოიდგენდნენ საკუთარ დღევანდელობის მსგავს ცხობრებას.
ერევიან დიდ შარში და დაუსრულებელ პრობლემათა ქარცეცხლში.
ზამთრის სუსხიანი დილაა,სიბილი და ანა ერთ საწოლში კოტრიალით იჯერებენ გულს,უცინიან ერთმანეთს და უკვე იციან რომ მათი დღე არ იქნება ჩვეულებრივი.ცოტახანში ფეხზე დგებიან,იცვამენ და გზას უდგებიან სარას სახლისკენ..
ლაპარაკში ვერ ამჩნევს ვერცერთი მათგანი,რომ მათ უკან ახალგაზრდა მაღალი მამაკაცი ნაბიჯ-ნაბიჯ მიყვება.
ეზოს შესახვევში შეშდება სიბილი,გაოგნებული ანა უკან იყურება და გაქვავებულ მეგობარს უყურებს
-რა მოხდა ?-უახლოვდება და ხელს კიდებს ხელზე
-ანა ვიღაც მოგვყვება -გოგონა უკან იხედება მაგრამ ვერავის ამჩნევს
-არა სიბილი არავინ არ მოგვყვება,რა გჭირს ხომ კარგად ხარ?-ნამდვილად შეწუხებული ანა მეგობარს აოძულებს გზის გაგრძელებას,წინ ასწრებს და ლაპარაკს აგრძელებს
-ისე,ვინ წარმოიდგენდა რომ ასეთ ამბავში ჩავვარდებოდით არა?..-პასუხს არ სცემს სიბილი-არა?-იმეორებს კიდებ ერთხელ,პასუხი მაინც არ ისმის მეგობრისგან.ინსტიქტურად იხედება უკან და ამჩნებს რომ ცარიელქუჩაში მარტო მიდის.შეწუხებული უკან მირბის და სიბილის ეძებს თვალებით,ხვდება რომ ნამდვილად არ არის ეს სულელური ნაბიჯი სიბილისის მხრიდან მის შესაშინებლად.შეშინებილი ანა გეზს იღებს სარას სახლისკენ და იქამდე სირბილით მიდის,კარებზე ქოშინით აკაკუნებს და სახელურს ქვევით წევს,კარები ღია ხვდება და პირდაპირ შედის შიგნით.
-ბენ,ჯორჯ,სარა!-ყვირის სახელებს და კიბეებიდან სამივე მათგანი სირბილით მორბის.
-რა გაყვირებს ანა?(სარა)
-სიბილი...ის,ის -ვერ ამთავრებს სსიტყვას,ბენი უახლოვდება გოგონას და მხრებზე კიდებს ორივე ხელს
-დამშვიდდი და მოყევი რა მოხდა-ამბობს და ანაც იმწამსვე მშვიდდება,უყვება ყველაფერს მათ და ბოლოს სკამზე ეხეთქება.
-ეს ნამდვილად ვიცი რომ სემის ნახელავია-სარა გაბრაზებული ბოლთას ცემს აქეთ-იქით
-კი მაგრამ რა უბდა სიბილისგან?(ანა)
-ჩვენი გაღიზიანება,იცის რომ ასე არ დაველოდებით მის გამოჩენას და ძებნის კვალზე მასთან მივალთ(ჯორჯი)
-რას ვაპირებთ?(ანა)
-შენ არაფერს-ბენი მკაცრად სცემს პასუხს და და-ძმას ხელით ანიშნებს კარისკენ..ანა ფეხზე ხტება და მისდევს უკან
-არა არა ასე ვერ შევთანხმდებით ბენ(ანა)
-ვერ წაგიყვანთ ანა შეიგნე,შენ ვერ ჩაგაგდებთ საფრთხეში(სარა)
-არა სიბილი ჩემი მეგობარია-სარა ბენს და ჯორჯს ალმაცერას უყურებს,თანხმდებიან მის წაყვანას და გზას დაუცველ ბოკვერთან ერთად უდგებიან..მანქანით ტყის შესასვლელამდე მიდიან,რომელიც ქალაქის ბოლოში არის.გზის გამო აჩარებენ მანქანას და ფეხით აგრძელებენ გზას,დიდ ხანს უნდებიან სიარულს თუმცა არცერთს ეტყობა დაღლა,გარდა ანასი.სიარულში აღამდებათ თავზე,დაქანცული ანა ქვაზე ეხეთქება და სამივე მათგანი უეცრად ტრიალდება
-ადექი ანა,დრო არ იცდის(ჯორჯი)
-ძალიან დავიღალე,ნუ გავიწყდებათ რომ ადამიანი ვარ(ანა)
-შეეშვი ჯორჯ,დაუგლეჯს სემი მეგობარს და მერე ინანებს-ბენი იწვევს ანას,ეს უკანასკნელიც
ფეხზე იჭრება და მიყვება უკნიდან ნელი ნაბიჯებით.
როგრც იქნა დანიშნულების ადგილზე ყოფენ თავს,ირგვლივ უკუნითი სიბნელეა.ცა ვარსკვლავებით მოჭედილა,საშინელი სიცივე და სუსხი ძვლებამდე აღწევს და ადამიანის ხორცს ერთიანად ყინავს.რატომღაც მოლოდინის საწინააღმდეგო სიტუაცია ხვდება ანასაც,ტრიალ მინდორზე მდგარი ელოდა დიდ სასახლეს ტახტზე გამოჭიმული მეფითურთ,რომელიც რათქმა უნდა სემი იქნებოდა.
-ანის სანახავად ვიარეთ ამდენი?-წუწუნებს ანა და სიცივისვან თრთის
-ჩუ-აჩუმებს ბენი და საჩვენებელ თითს ტუჩებზე აბჯენს,ანაც აღარ ეწინააღმდეგება და დუმდება ქვასავით.
-სეემ-ყვირილს იწყებს ჯორჯი და წინ მიიწევს ტრიალ მინდორში
-სემ აქ ვართ გამოდი შე არაკაცო-ხელებს შლის,მოელის მის გამოჩენას და არც სემი აყოვნებს.ტაშის კვრით მიიწევა მათკენ,ირგვლივ კი ცეცხლი ინთება,უკნკდან ორი ქალი მოყვება უცნაური სიტყვების სროლით,მათ უკან კი კოდევ ორი მამაკაცი მოსდევს.
-ყიჩაღ -იცინის გამაღიზიანებლად,ანა ბენს ზირგა უკან უდგება და მის თყავის კურტკას ებღაუჭება მთელი ძალით.მზერას უკან აპარებს ბიჭიც და იღიმის ,შემდეგ ყურადღება კვლავ სემისკენ გადააქვს
-სად არის სიბილი?-სარა წინ მიიწევს და პირისპირ უდგება სემს
-ლამაზო სარა,უსაფრთხოდაა -ამშვიდებს და მწვანე თვალებს უბრიალებს გოგონას
-მაგ თვალებს ამოგჯიჯგნი -ხელს წევს რომ გაარტყას ერთი კარგი,მაგრამ უეცრად საზარელი ხმები ჩაესმის ყურებში.მუხლებზე ემხობა და მერეღა ამჩნევს რომ სემის ფეხებს დაჰყურებს,დგება ფრთხილად და ოცინისსოსტერიულად.
-სიბილი გამოიყვანე დროზე !