გიორგი უკან გამობრუნდა და სახლში ავიდა,ცოტა იმეცადინა და დასაძინებლად დაწვა,სულ ნათიას კითხვებზე და მასზე ეფიქრებოდა.ბოლოს როგორც იქნა ჩაეძინა.დაახლოებით ღამს სამი საათი იქნებოდა,გიჟივით წამოხტა და თვალები ბოლომდე დაქაჩა,რომ როგორმე გამოფხიზლებულიყო,პირველმა რამაც თავში გაუელვა ნათია იყო."ღმერთო... რა მემართება,რატომ ვფქრობ სულ ნათიაზე..." ფიქრობდა გულში.გამთენიასას ჩაეძინა.
ნათიამ გაიღვიძა,ვარდისფერ რბილ ხალიჩაზე შიშველი ფეხი რბილად დააბიჯა,ფარდები გადაწია,რადგან მზის სხივები მას აბედნიერებდა და სააბაზანოსკენ გასწია.იქიდან გამომავალი მამამისი დაინახა და გაუღიმა
-დილამშვიდობს მა დღეს პარასკევია <3 (ნათიას მამა)
-დილამშვიდობის...ვიცი <3 (უთხრა ნათიამ და გადაეხვია)
ალბათ ცრას ოცი ეკლდებოდა სახლიდან,რომ გავიდა.სკოლაში მისულს ბევრი დრო ჰქონდა,რადგან სკოლასთნ ახლოს ცხოვრობდა და მალეც მიდიოდა.გაკვეთილებმა ჩაიარა,როგორც ყოველთვის და ეს დღეც არ იყო გამონაკლისი მათემატიკის მასწავლებელმა ნერები მოუშალა,მაგრამ ვის ადარდებდა? ნათია მხიარული სახით და სიცილით გამოვიდა სკოლის შენობიდან სადაც მეხუთე სართულის ბიწი შეეჩეხა,უეცრად გაშეშდნენ ორივენი,საბოლოოდ ისევ ნათიამ გამოიყვანა ის ბიჭი უხერხული სიტუაციიდან და გაუღიმა,ბიჭმაც მხიარული სახით თვალი ჩაუკრა ;). დღე ისე გადიოდა გიორგი არ ენახა. სახლში,რომ მივიდა საჭმელი მიირთვა და თავის ოთახში ავიდა.მარის ელაპარაკებოდა სკაიპში როცა მესენჯერის ხმა გაისმა.
-კაი მარი მერე დაგირეკავ.(ნათია)
-კაი მარა ვინაა?(მარი)
-არავინ... ისე.(ნათია)
ნათიას საუკეთესო მეგობარი არ ყავდა,არავის გამოარჩევდა,ამიტომ ყველასთნ ერთნაირდ მეგობრობა,მაგრამ არიან მის კლასში ისეთი ბავშვები ისთნაც უფრო კარგად მეგობრობს ვიდრე მის კლასში არსებულ რთულ ბავშვებთან.მაგრამ ამას არსებითი მნიშვნელობა არ აქვს. მოდით ისევ მესენჯერის მესიჯს დავუბრუნდეთ.
-როგორ ხარ?
ვიღაც საბა გიგაური წერდა.ნეტავ ვინააო გაიფქრა ნათიამ და სანამ პასუხს დაუბრუნებდა მისი ფეისბუქის კედელზე შევიდა და ფოტოები გადათვალიერა,აა თუ გამოიცნობთ ვინ იყო? ჰო... ის ბიჭი მეხუთე სართულიდან.რადგანაც ნათიას ნაცნობი აღმოჩნდა პასუხიც დაუბრუნა.
-კარგად შენ?(ნათია)
-რავი მეც(საბა)
-აჰაამ (ნათია)
-იცი ვინცვარ?(საბა)
-კი გიცანი.(ნათია)
-სადან? (საბა)
-ფოტოებით.(მოურიდებლად მიწერა ნათიამ)
-აააჰ,არ გნდა ვიმეგობროთ?(საბა)
-რას გულისხმობ? შენი სახელი პირველად გავიგე,არც კი გიცნობ,მგონი ჯერ უნდა გაგიცნო,რომ გადავწყვტო შენთან მეგობრობა მინდა თუ არა (სიცლის სმაილები) (ნათია)
-ეგ რა პრობლემაა,გამიცნობ.(საბა)
-ვნახოთ(ნათია)
-აუ ძან საყვარელი ხარ (საბა)
-მადლობ მაგრამ მგონი ჯერ ეგეთები არაა საჭირო.:/(ნათია)
-მეგობრულად <3 (საბა)
-... (ნათია)
-სხვა?(საბა)
-რავი არაფერი.(ნათია)
-კაი უნდა წავიდე.(ნათია)
-კაი(საბა)
ვაფშე სადან გავახსენდ ამ ტიპს?ან ვაფშე ვინაა მერავიცი :/ .
ამასობაში ნათიას დედამისმა დაუძახა,მაღაზიაში ჩადიო და ნათიაც სადარბაზოში გავიდა.სახლისკენ ბრუნდებოდა ,როცა გიორგი შენიშნა.მაგრამ ისე მოიქცა თითქოს ვერც კი დაინახა და გზა განაგრძო,დარწმნებულიიყო გიორგიმაც დაინახა,რადგან სხვანაირად არ შეიძლებოდა რადგან ერთმანეთის პირდაპირ მიდიოდნენ.სახლში,რომ ავიდა პროდუქტები სამზასრეულოში დააწყო და მარის გადაურეკა:-მარო (სიცილით უთხრა ნათიამ) ეზოში ხოჩიშ? (ნათია)
-ხაჩუ... (მარი)
-ხოდა წამო,15 წუთში შენ სახლთვ ვიქნები.(ნათია)
-კაი.(მარი)
20 წუთში მარის სახლთნ იყო ნათია,სხვანაირად არ შეეძლო ყველგან და ყოველთვის აგვიანებდა. მარის დაურეკა მოვედიო და მარის მაშინვე მასთნ გაჩნდა.
სეირნობდნენ როცა საბა დაინახეს,საბამაც რომ დაინახა ნათიასკენ წამოვიდა
-აუ რაუნდაა...(წაუბურტყუნა ნათიამ)
-იცნობ?(მარი)
-მერე მოგიყვები(ნათია)
ამასობა საბაც მოვიდა.
-ნათიი(უთხრა საბამ და ნათია გადაკოცნა)
ნათიას შერცხვა და თავი დახარა.
-პრივეტ(უთხრა საბამ მარის)
-პრივეტ...
-საით ნათია?(საბა)
-აა არსად.(ნათია)
-კაი..(გაკვირვებულმ უთრა საბამ)
-კაი ჩვენ უდა წავიდეთ.(მარი)
-კაი...(საბა)
გოგოები შებრუნდნენ და უცებ დიმიტრი შეეჩეხათ.
-წამოვიდა ორივეეე.(დიმიტრი)
ისინი უხმოდ დამორცილნენ და საბას,რომ ცოტა დაშორდნენ,დიმიტრიმ გოგოებს ჩხუბი დაუწყო.
-თქვენ გოგო სულ გაგიჟდით ალბათ ხოო....? (დიმიტრი)
-რაგინდა?(მარი)
-რა რამინდა რა რამინდა,გიგამ რო გაგიგოს დაგბრიდავს.(დიმიტრი)
-ხოდა არუთხრა...(მარი)
-რო ვუთხრა ხო იცი რა მაავიც ატყდება(დიმიტრი)
ამასობაში ნათია თავჩაღუნული იდგა და ტელეფონს აწვალებდა ნერვიულობსგან.
-შენ ნათია... გიოგიმ რო გაიგ...
ნათიამ ამოხედა სიტყვის დამთავრებას ელოდა მაგრამ დიმიტრიმ არ დაასრულა.
-ჩემი ბრალია.(ნათია)
-რა?(დიმიტრი)
-რადა დღეს მომწერა ვიმეგობროთო და მაგტო მნახა(ნათია)
-რაოოო? გაგიჟდი გგოგო? რაუთხარი მერე კაიო არა?(დიმიტრი)
-შენ მართლა დებლი გგონივარ? თუ რაარი ვერ გავიგე?(სერიოული ხმით უთხრა ნათიამ)
-კაი ჰო...(დიმიტრი)
-კაროჩე ეხა მე მაგ საბას დაველაპარაკები რო აღარ დაგელაპარაკოთ ვაფშე და მორჩება ამით,შევთანხმდით?(დმიტრი)
გოგოებს სიამოვნებდათ დიმიტრის ასეთი საქციელი,მოწონდათ რომ მათზე ზრუნავდა მაგრამ ამას ხომ არ აგრძნობინებდნენ?
-კაი წავიდეთ ეხლა გიორგი მოვძებნოთ.(დიმიტრი)
-არ უთხრა კაი?(მარი)
-კაი.
სამივემ იცოდა,რომ გიორგი მაინც გაგიებდა,დიმიტრისგან თუ არა იქ მომსწრე ადამიანებისგან.როგორც იქნა გიორგი იპოვნეს.როცა მან ნათია დაინახა სახე შეეცვალა და უფრო გამხიარულდა,მაგრამ შეამჩნია,რომ ნათია არ იყო ხასიათზე...
ბევრი ისეირნეს და როცა მარი და დიმიტრი მაღზიაში შევიდნენ ჩიფსების საყიდლად გიორგიმ ნათიას კითხა
-ახლა მე მომწეს იგივე კითხვა გაგიმეორო?(გიორგი)
-რა?(ნათია)
-რა გჭირს?(გიორგი)
-დაიკიდე.(ნათია)
-ნათია ნუ გამაბრაზებ.(გიო)
-კაი მაშინ დიმიტრი გამოვა და ის მოგიყვება.(ნათია)
ამის თქმა და დიმიტრის გამოსვლა ერთი იყო.
-დიმიტრი რახდება?(გიო)
-ნათია შენ უთხარი?(დიმიტრი)
-არ მომიყოლია ვუთხარი დიმიტრი მოგიყვებათქო (ნათია)
-გამაგებინებთ რა ხდება?(გიო)
მოკლედ მარიმ და დიმიტიმ ყველაფერი ჩაუკაკლეს გიოს და როგორც მოალოდნელი იყო გიორგი გაცეცხლდა...
-კაი რაიყოო? ვერ გავიგე რაა... რა მოხდა ისეთი,უბრალოდ საბამ მითხრა ვიმეგობროთო და მეტი არაფერი.(ნათია)
-გოგო ვაფშე იცნობ შენ მაგას?(გიორგი)
-არა მაგრაამ..(ნათია)
-ახლა მომისმინე თუ არ იცნობ დაეტიე შენ ტყავში რა,ამას მე მოვაგვარებ(გიორგი)
-აბა ახლა შენ მომსმინე მგონირო ეს საქმე მე მეხება და უნდა ვიცოდე რას აპირებ და მასე რომ ბრაზდებით ორივე ვინააა ვაფშე.
-ეგ სენისაქმე არაა(გიორგი)
-ჩემისაქმეა მგონირო მე მომწერა საბამ,შენთნ მეგობრობა რომ უნდოეს შენ მოგწერდა..
-მე მომწერა უკვე წლების წინ... (გიორგი)




მოკლედ ეს თვი არ მომწონს მარა მაინც დავდე,ეხლა რო გადავიკითხე ბანალური მომეჩვენა ცოტა მარა თვენ შემიფასეთ მაინც თქვენი აზრი ჩემთვის მნიშვენლოვანია <3