ისეთი გბიანი იყო , სასტუმრომდე რომ მივიდნენ, სანდროს ეგონა ლეა თავისთან წაიყვანდა, მაგრა
იმედები არგაუმართლდა .
- ნომერში ახვალ თუ ვინმეს დავიძახო?- ლეა მობეზრებულივით უყირებდა სანდროს..
- მოვახერხებ რამეს - სანდრო კოჭლობით და ხტუნაობით აუყვა კიბეს ....
- იჰ კაი.... მოიცა - ლამ ამოიხვნეშა , სანდროს სანდროს ხელი კოსერზე შემოიხვია , თვითონ კი წელზე მოხვია და ნელნელა აუყვნენ კიბეს. დიდი სასტუმრო არიყო სულ ოთხი სართული და ჯანდაბა სანდროც ზუსტად მეოთხე სართულზე დაბინავებილა.
როგპრც იქნა მიაღწიეს, ოთახის კართან დაემშვიდობა ლეა და სახში წავიდა.
ისე ჩაეძინა ვერცკი მოასწრო დაცვლა. ტანსაცმლიანიცე მიწვა და ჩაეძინა.

რადააძინებდა ალექსანდრეს, ლეას წასვლის თანავე უფროსს დაურეკა ,
- ბოდიშით ბატონო ლაშა, ასე გვიანრომ გირეკავთ,
- არაუშავს ალექსანდრე, აბა რას მეტყვი ახალს- კაცს ნამძინარევი ხმა ჰქოდა .
- ეჭვმიტქნილები ჩამობიდნენ , საოჯახო ტიპის სასტუმროში დაბინავდნენ. საგამოზანს ლეა შევქმჩნიე გარეთ მისეირნიბდა და გავყევი, თუმცა ამ სეირნობამ ბატონი დავითის სახლამდე მიგვიყვანა. სამწუხაროდ ფეხი დამიცდა და ნაპეალში ჩავვარდი, ფეხი მოვიტეხე, ლეამ მიშველა- სანდროს გაეცინა- ექიმბაშთან წამიყვანა თქბაშირი მადევს.
- ეს რამითხარი სანდრო?!- ლაშა აღშფოთდა- ეხა გტკივა ბიჭო?!
- არა ბატიონო ლაშა უკეთ ვარ , ვფიქრობ ამ მდგომარეობამ იფრო უნდა დამაახლოვოს ლეას. თუმცა დიდი კერკეტი კაკალი ჩანს ,
- კაი აბა სანდრო , დაისვენე და ველი შემდეგ ინფორმაციას შენგან.
ლაშამ დაუბარა თავს მიხედეო და ტელეფონი გათიშა. მართლაც რომ ძნელი იყო ტკივილის ატანა მაგრამ დაღლილობამ და ცუდ გზაზე მგზავრობამ გადაღალა და ჩარძინა სანდროს.
- ადექი ლეა თორმეტი ხდება. - აქსანა ხალათიდა და ყავით დაადგა დაქალს.
- მოიც ეხავე აქსო- გაბურძგნული თმიდან გამოერკვია და თავი მძიმედ ასწია.- თავი მისკდება აქს ტქმე გვაქ წამალი?!
- მოიც მოვძებნი- აქსანა ფლოსტების ფლატუნით წავიდა თავის ოთახში.
გოგოები მოწესროგდნენ , თბილად ჩაიცვეს და გარეთ გავიდნენ.
- გუშინ ვნახე დავითის სახლი, ცოტადრო მქონდა და შევათვალიერე.- ახსანამ ტუავის ხელთათმანები მოირგო და დუტი ნიკაპამდე შეიკრა. - კორპორაციულზე , რომ ბიჭს ვეცეკვე ის აქა.... თურმე დაცვაა და მუშაობს ... დავითის სახლთან ნაპრქლში ჩავარდა და ფეხი მოიტეხა ,
- ლეა იქნებ დავითის დაცვა?!- აქსანამ პირი დააღო-
- არვიცი, მარა ფეხმოტეხილი რომ ვეღარ შეძლებს მუშაობას ეგკი ვიცი- ლეამ გაიცინა და მანქანაში ჩაჯდა.
- მოიცა ლეა- დაქალს წამოექია ლეა, თვითონაც მიკალათდა მანქანაში და რამოდენიმე წითს ჩაფიქრებული იჯდა- ლეა თუმართლა დავითის დაცვაა, ჯობს დაუახლოვდე,, ხომ იცი ციხე შიგნიდან ტყდება .
ლეამ ცოტა წაიწუწუნა , თუმცა აქსანას იდეა საღ აზრს მიქნიშნებდა და , ალექსანდრესთან დაახლოვბა გადაწყვითა თუმცა , იმშემთხვევაში, თუკი ალექსანდრეს არმოხსნიდნე სამსაზურიდამ მოტეხილობის გამო...

გოგოები, მთელი დღის განმავლობაში , დავითის სახლs შორიდan ათვალიერებდნენ და ითვლიდნენ , რამდენი კამერა იყო, რამდენი დაცვა და რასიხშირით იცვებოდნენ ისინი. სახლს ოთხი ჰასკი დარაჯიბდა, არცერთი დაბმული, და ყველა გაავებული.
საღამო თავზე წამოადგათ. სვანეთში , ბარდნიდა.
- მშია ლეა წავიდეთ რაა...- აქსანა აწუწუნდა და ლეამაც დაძრა მანქანა.
- სახლში შევჭამოთ თუ, სასტუმროს დაბლა პატარა რესტორანი რომა?!- ლეა საჭეს მართავდა თან ალექსანდრესთან დაკავშირებით გეგმაზე ფიქრობდა.
- რავი მე რესტორანში მინდა...
- კაი წავიდეთ რესტორანში.

მთელი დღე იწვა ალექსანდრე და ლუკა ყვადა დასაზვერად გაგზავნილი.
- მოვედი ბიჭო- ლუკა გაყინული და აკანკალებული შევიდა ნომერში.
- აბა მოყევი ეხა. - სანდრო წამოჯდადა თანამშრომელს ინტერესიანი სახე მიაპყრო.
- პირველისჯენ გავიდნენ სახლიდან ვოტა გაიარეს და მანქანით , ბატონი დავითის სახლისკენ წავიდნენ დიდი ხანი გაჩერდნენ, ახლახან ჩამპვიდნენ და დაბლა ნოლ სართულზე რესტორანში ვახშმობენ. როგორც ჩანს სანდრო მართალი ხარ და დავითის გასაძარცვად არიან ამოსულები...
- ეგ ნათლად ჩანს ლუკა , მაგრამ იცი რავერ გავიგე?! განა რამ დააინტერესათ , რომ ბატონმა დავითმა აქ ამ ყიამათ მთებში წამოიღო. გოგოები ფულს არეძევენ, ისინი უფრო აძვირფასს , და ამავედროულად საშიშს ეძებენ.

სანდრომ ჯინსი შავი ნაქსოვიჯემპრი და ცალი კედი გამოიღო და რესტორანში ჩავიდა. გოგოები მოათვალიერა პატარა დარბაზში და მათკენ წავიდა.
- საგამომშვიდობისათ- ლეამ ალექსანდრეს სკამისკენ მიუთითა და დაჯდომა სთხოვა. რადგან ალექსანდრე ისევ სვანეთში იყო ესეიგი ისევ მუშაობდა და აქსანას მოფიქრებული უნდა განეხორციელებინა.
- როგორ ხარ სანდრო?!- ლეამ ფეხზე დახედა- როგორც ცჰანს ორთოპედიული გიყიდია და ფეხს ადგამ.
- კი პერსონალს ვტხოვე და რაფგან ეს სვანერიქ და სვანური შეუდტეკელი მთები დგას მაგავსი ორთოპედიულების მთელი კოლექცია იყო. თქვენ , თქვენ როგორ გიკითხოთ?!
- ხო მართლა ეს აქსანაა, - ლეამ ჩუმათ მჯდომ დაქალზე მიუთითა- ესკი ალექსანდრეა...
- სასიამოვნოა - აქსანამ ხელი გაუწოდა.
- ჩემთვისაც - სანდრომ მომხიბვლელი ღიმილით გაუღიმა აქსოს, და მასაც ავტომატურად აუწითლდა ლოყები.
საღამო მშვუდად მიდიოდა, წყნარად ვახშმობდნენ და სვანეთის სუმკაცრეზე საუბრობენენ. ბოლოს აქსანამ ბოდიში მოუხადა მოიმიზეზა დავიღალეო და ლეა და სანდროს დაემშვიდობა. თუმცა არანაირი დაღლა , გეგმა იყო დასახაზი, მოენიშნათ ნანახი კამერები და დაცვათა განლაგება.